Αν το σκυλί σας αποκτούσε μιλιά, τι θα ήταν το πρώτο πράγμα που θα σας έλεγε;
Tag Archives: Κυνικά
Χωρίς λόγια
Ο Μαγκούφης
Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες είναι Ο Μαγκούφης. Η ταινία γυρίστηκε το 1959 με πρωταγωνιστές το Μίμη Φωτόπουλο μαζί με τη Γεωργία Βασιλειάδου και τη Μάρθα Βούρτση.
Με τον Φωτόπουλο συμπρωταγωνιστεί κι ένας απίθανος σκυλάκος, που αποδεικνύεται πιστός και καλός φίλος. Κι ο Βασιλάκης (ο χαρακτήρας του Φωτόπουλου) ανταποδίδει τη φιλία του σκύλου με ίσους όρους: τον βάζει στο σπίτι του, τον καθίζει στο τραπέζι του, και του ανοίγει την ψυχή του.
Για ταινία του 1959 αυτά είναι προχωρημένα πράγματα.
Κύων κειτ’ Άργος
ένθα κύων κειτ’ Άργος, ενίπλειος κυνοραιστέων
δη τότε γ’, ως ενόησεν Οδυσσέα εγγύς εόντα,
ουρή μεν ρ’ ο γ’ έσηνε και ούατα κάββαλεν άμφω,
άσσον δ’ ουκέτ’ έπειτα δυνήσατο οίο άνακτος έλθεμεν […]
Άργον δ’ αυ κατά μοίρ’ έλαβεν μέλανος θανάτοιο,
αυτίκ’ ιδόντ’ Οδυσήα εεικοστώ ενιαυτώ.
(Οδύσσεια, ρ 300-304· ρ 326-327)
Με αφορμή ένα κείμενο και μια συζήτηση στου Αθήναιου, θέλω να γράψω κάτι για τα σκυλιά. Η ελλειματική ζωοφιλία στην Ελλάδα δεν ταιριάζει με την πολιτισμική κληρονομιά μας. Δεν μπορεί, δηλαδή, από τη μια να δηλώνουμε πολιτισμικοί κληρονόμοι του Ομήρου και από την άλλη να μην έχουμε μια ζωοφιλική παιδεία και καλλιέργεια που να αντανακλάται στην καθημερινή ζωή μας.
Τα σκυλιά είναι δεμένα με τον άνθρωπο εδώ και 15.000 χρόνια. Τα ζώα αυτά έχουν διαίσθηση, αντίληψη, και προσωπικότητα. Τα σκυλιά έχουν ανάγκη τον άνθρωπο και ο άνθρωπος έχει ανάγκη τα σκυλιά. Είτε ζούμε στην πόλη είτε στα βουνά, η συντροφιά των σκυλιών είναι πολύτιμη. Το σκυλί έχει θέση και ρόλο μέσα στο σπίτι και στην οικογένεια. Η παρουσία του συμβάλλει σε καλύτερη επικοινωνία και σε καλύτερη διάθεση. Τα σκυλιά προστατεύουν το σπίτι τους και την οικογένεια τους. Βλέπουν την οικογένεια των ανθρώπων ως την αγέλη τους και την προστατεύουν.
Τα σκυλιά χρειάζονται εκπαίδευση, όπως και οι άνθρωποι. Χρειάζονται, δηλαδή, ένα δομημένο περιβάλλον με συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς με θετική και αρνητική ανάδραση ανάλογα με τη συμπεριφορά. Τα σκυλιά δεν χρειάζονται σωματική βία. Ποτέ δεν χτυπάμε σκυλί για να το τιμωρήσουμε. Ποτέ δεν τιμωρούμε σκυλί για κάτι που έκανε πριν 5 λεπτά. Τα σκυλιά δεν διαθέτουν συσχετιστική γνωσιακή λειτουργία και δεν καταλαβαίνουν οτι τα μαλώνουμε για κάτι που έκαναν πριν 5 ή περισσότερα λεπτά.
Τα σκυλιά δεν τα αφήνουμε διαρκώς έξω από το σπίτι. Η θέση τους, ειδικά τη νύχτα, είναι μαζί με την αγέλη τους, δηλαδή μαζί με τους ανθρώπους, μέσα στο σπίτι. Ακόμη και οι τσομπάνηδες το γνωρίζουν αυτό, αλλά για κάποιο λόγο πολλοί κηδεμόνες σκύλων στις πόλεις αφήνουν τα ζώα τους στην αυλή κατά τη διάρκεια της νύχτας. Αν δεν είναι κάποιος έτοιμος να δεχτεί το σκυλί μέσα στο σπίτι, τότε δεν είναι έτοιμος για σκυλί.
Τα σκυλιά δεν δαγκώνουν παρά μόνο αμυνόμενα ή κάτω από αφόρητο πόνο (αμυνόμενα και πάλι, γιατί φοβούνται πως θα τα πονέσουμε ακόμη περισσότερο). Πρόσφατα μια φίλη μου μου εξηγούσε από το τηλέφωνο πώς το σκυλί κάποιου γνωστού άρπαξε από το σβέρκο ένα 3-χρονο κοριτσάκι. Πρόκειται για ήρεμο σκυλί, μου είπε. Δεν καταλαβαίνω γιατί χύμηξε. Το κοριτσάκι έτρεξε να το χαϊδέψει. Φαντάζομαι λοιπον το κοριτσάκι να τρέχει προς τον σκύλο και να κατεβάζει το χεράκι του πάνω στο κεφάλι του σκύλου. Πώς να μην αμυνθεί ο σκύλος. Κι εγώ αν έβλεπα κάποιον να τρέχει προς τα πάνω μου, έτοιμο να με κατραπακιάσει, θα δάγκωνα!
Ποιός μαθαίνει σήμερα στα πιτσιρίκια να πλησιάζουν τον σκύλο με το χέρι κάτω από τη μουσούδα του, δίνοντας στο σκύλο την ευκαιρία να μας μυρίσει πρώτα; Φταίει μετά ο σκύλος; Όχι. Φταίει ο ανίδεος κηδεμόνας του σκύλου κι ο εξίσου ανίδεος γονιός.
Υπάρχουν σκυλιά που ορμούν δίχως λόγο, με το που θα δουν άνθρωπο. Δυστυχώς πρόκειται για σκυλιά που έχουν υποστεί τέτοια κακομεταχείριση και βασανιστήρια και έχουν φτάσει σε σημείο να αμύνονται εξ’ ανακλαστικών. Δεν φταίει το σκυλί στην περίπτωση αυτή αλλά οι άνθρωποι που το οδήγησαν στην κατάστασή του.
Τα σκυλιά συμβάλλουν στην ευτυχία μας και την μακροζωία μας.
Ο Οδυσσέας δάκρυσε για τους συντρόφους τους, κι ας ήταν νήπιοι και έφαγαν τα βόδια του ουρανόδρομου ήλιου. Δάκρυσε όμως και με τον σκύλο του τον Άργο. Ο δεσμός σκύλου-ανθρώπου υπάρχει στην παράδοσή μας και στην πολιτιστική μας κληρονομιά. Είναι κρίμα να τον αγνοούμε και να τον υποβαθμίζουμε.
Για όσους ενδιαφέρονται για διαβάσουν κάτι παραπάνω για σκυλιά, προτείνω να εξής βιβλία.
- How to be your dog’s best friend. Από τους ορθόδοξους μοναχούς της Νέας Σκήτης στη Νέα Υόρκη, ένα πολύ φιλοσοφημένο βιβλίο.
- The art of raising a puppy. Από τους ίδιους.
- Animals in translation: using the mysteries of autism to decode animal behavior. Μοναδικό βιβλίο γραμμένο από σπάνιο άνθρωπο. Η συγγραφέας είναι αυτιστικό άτομο υψηλής λειτουργικότητας και ειδική στη συμπεριφορά των ζώων.
- The difficulty of being a dog. (Μετάφραση από το γαλλικό πρωτότυπο Les larmes d’ Ulysses). Ένα κριτικό δοκίμιο για το ρόλο του σκύλου στον δυτικό πολιτισμό.
- Dogs: new understanding of canine origin, behavior, and evolution. Εξελικτική ιστορία του σκυλιού.
[googlevideo]http://video.google.com/videoplay?docid=2283419728599613929&hl=en[/googlevideo]
Μια φωτογραφία
Η φωτογραφία αριστερά δημοσιεύτηκε στους New York Times το Σάββατο 02.02.08. Ένα βασανισμένο σκυλί που επιβίωσε κάτω από άθλιες συνθήκες, αρχίζει σιγά-σιγά να ξανα-εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Continue reading
Γαβ
Εδώ και λίγες βδομάδες εργάζομαι εθελοντικά σε μια φιλοζωική εταιρεία της περιοχής, ως φωτογράφος. Τελειώνει το έτος, τελειώνει κι η εκπαιδευτική άδεια, και προσπαθώ να ικανοποιήσω κάθε δημιουργική ανησυχία πριν επιστρέψω για τα καλά στην τακτική εργασία μου.
Η φιλοζωική εταιρεία λέγεται Animal Care League και ανήκει στην κατηγορία των no-kill shelters. Που σημαίνει πως κρατούν και φροντίζουν τα ζώα που έχουν περιέλθει στην επιμέλειά τους μέχρι να βρεθεί κάποιος να τα υιοθετήσει. Τα περισσότερα καταφύγια αδέσποτων, μετά από 5-7 μέρες αναγκάζονται να κάνουν ευθανασία στα αζήτητα ζώα.
Μεταμοντέρνες γεμιστές πιπεριές
Έφτασε σήμερα από Αθήνα μια από τις αδερφές της γυναίκας μου (τι δουλειά έχει τώρα μια Ιρλανδέζα στην Αθήνα, είναι μεγάλη ιστορία, ας όψεται ο μπατζανάκης μου). Λοιπόν της ετοίμασα γεμιστές πιπεριές που της αρέσουν. Έφτιαξα 10 πιπεριές, τις έβγαλα από το φούρνο να κρυώσουν, πήγαμε στο αεροδρόμιο να παραλάβουμε τη Sinead, κι όταν γυρίσαμε σπίτι βρήκαμε 9. Βρήκαμε τον Ομπι επίσης αραγμένο στο πάτωμα της κουζίνας να κοιμάται χορτάτος με τα υπολείματα μιας πιπεριάς δίπλα του. Elementary my dear Watson, σκέφτηκα.
Όμπι, το όνομά του είναι
Τριών
Ο πρώτος χρόνος
Σήμερα η Λάρα έκλεισε τον πρώτο χρόνο της. Είναι μαζί μας εδώ και 10 μήνες. Από 5 κιλά έγινε 17. Ψήλωσε και η ουρά της μάκρυνε. Ξέρει πια κάθε γωνιά του σπιτιού. Της αρέσουν οι βόλτες με το αυτοκίνητο. Παίζει στο πάρκο με τα άλλα σκυλιά. Κάνει σαν τρελλή για ένα κομματάκι τυρί και προτιμά τη φέτα από τη μοτσαρέλα. Της αρέσει το σκόρδο! Φοβάται τις μπόρες και τους κεραυνούς. Continue reading