Πολλά ακούστηκαν αυτές τις μέρες και από πολλά επίσημα στόματα. Μίλησε ο πρωθυπουργός, μίλησε ο υπουργός των εσωτερικών, μίλησε κι ο υφυπουργός ναύαρχος που τα ‘κανε θάλασσα. Μίλησε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μίλησαν κι οι υπόλοιποι αρχηγοί. Μίλησαν δημοσιογράφοι, σκηνοθέτες, συνθέτες, ηθοποιοί, και συγγραφείς.
Κι όμως την αλήθεια δεν την ακούσαμε ακόμη από κάποιο επίσημο στόμα.
Πως έχουμε μια ανεκπαίδευτη, ανοργάνωτη αστυνομία με λειψό επαγγελματισμό, κολλημένη στο παρελθόν. Και πως για να την αλλάξουμε θα πρέπει να περάσουν χρόνια ώστε να εδραιωθεί ο αμοιβαίος σεβασμός και εμπιστοσύνη μεταξύ αστυνομικών και πολιτών.
Όταν ακόμη και σε ειρηνικές διαδηλώσεις η αστυνομία επεμβαίνει με δακρυγόνα, καταλαβαίνετε πλέον πως κάτι έχει πάει πολύ στραβά στο Ελληνικό κράτος. Τις ευθύνες ας τις αναζητήσει ο ιστορικός του μέλλοντος. Εμείς ας ασχοληθούμε, μόνο, με το μέλλον.
Έχουμε μια απο τις χειρότερες (αν όχι την χειρότερη) αστυνομία στο δυτικό κόσμο. Ως πολίτες δεν την εμπιστευόμαστε. Ούτε την σεβόμαστε. Τα αισθήματα βεβαίως είναι αμοιβαία. Η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί. Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν;
Πρώτα απ΄όλα να αναγνωρίσουμε το πρόβλημα. Τουλάχιστον οι αρχηγοί των δυο μεγάλων κομμάτων οφείλουν να αντικρύσουν το πρόβλημα και να το παραδεχτούν δημοσίως. Να σταματήσουν δηλαδή οι κολακίες περι καλών και κακών αστυνομικών και περι μιας καλής αστυνομίας που αμαυρώνεται από λίγους επίορκους. Να αναγνωρίσουν δηλαδή οι αρχηγοί πως η αστυνομία πάσχει.
Δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί τέρατα βεβαίως. Αλλά ούτε και σωστοί επαγγελματίες είναι οι περισσότεροι. (Επαγγελματίας: ο αστυνομικός που αγαπάει τη δουλειά του, σέβεται τους πολίτες και τα δικαιώματά τους, γνωρίζει το νόμο, τηρεί τις μεθόδους της υπηρεσίας του, και δεν ανέχεται σάπια μήλα στο περιβάλλον του).
Δεν είναι επαγγελματίας ο αστυνομικός με το φραπεδάκι στο ένα χέρι και το ραδιοφωνάκι που αναμεταδίδει ποδοσφαιρικό αγώνα στο άλλο, την ώρα που υποτίθεται πως βρίσκεται σε υπηρεσία.
Δεν είναι επαγγελματίας ο αστυνομικός που βλέπει το μηχανάκι να επιχειρεί να χωθεί στην Ερμού και το αγνοεί.
Δεν είναι επαγγελματίας ο αστυνομικός που βλέπει όχημα σταθμευμένο σε ράμπα αναπήρων και δεν κόβει κλήση.
Δεν είναι επαγγελματίας ο αστυνομικός που βλέπει τον γέρο να σωριάζεται και αντί να βοηθήσει του βάζει τις φωνές «τι θέλεις γέρο και βγαίνεις στους δρόμους με τέτοια ζέστη».
Δεν είναι επαγγελματίας ο αστυνομικός που δεν βάζει χειροπέδες στο πρεζόνι πριν το μεταφέρει με το περιπολικό.
Η έλλειψη ευσυνείδητου επαγγελματισμού είναι ενδημική στην ΕΛ.ΑΣ. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά. Δεν έχουμε αστυνόμευση. Η αστυνομία έχει καταντήσει ένας πονοκέφαλος για τους πολίτες αλλά και για τους πολιτικούς.
Ας γίνει λοιπόν το πρώτο βήμα. Ας παραδεχτούμε, ας αναγνωρίσουμε το πρόβλημα. Αλλιώς δεν θα μπορέσουμε να το λύσουμε.
