Μονοξείδιο του άνθρακα

Σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ η εγκατάσταση ανιχνευτή μονοξειδίου του άνθρακα στις κατοικίες είναι υποχρεωτική εδώ και αρκετά χρόνια. Στην πολιτεία που κατοικώ (Illinois) ο νόμος απαιτεί ανιχνευτή μονοξειδίου άνθρακος σε απόσταση το πολύ 4,5 μέτρων από κάθε υπνοδωμάτιο. Το μονοξείδιο του άνθρακα αποτελεί την κυριότερη αιτία θανάτων από δηλητηρίαση στις ΗΠΑ (και πιθανώς ανά τον κόσμο). Στις περισσότερες πολιτείες των ΗΠΑ είναι επίσης υποχρεωτική η εγκατάσταση ανιχνευτών καπνού.

Το κόστος ενός ανιχνευτή/συναγερμού μονοξειδίου είναι γύρω στα $25. Παρόμοιο είναι και το κόστος ενός ανιχνευτή/συναγερμού καπνού. Σε καταστήματα ηλεκτρικών στην Ελλάδα έχω δει τιμές μεταξύ €15 και €25 .

Ακόμη κι αν έχει περάσει η εποχή των μαγκαλιών, ο κίνδυνος από το μονοξείδιο του άνθρακα παραμένει. Το μονοξείδιο είναι προϊόν ατελους καύσης που μπορεί να συμβεί σε καυστήρα κεντρικής θέρμανσης, σε σόμπα (υγραερίου, πετρελαίου, ξύλου), σε τζάκι, κτλ.

Σε κατοικίες με σύγχρονα αεροστεγή κουφώματα που περιορίζουν τα ρεύματα αέρα, το μονοξείδιο μπορεί να παραμείνει στο εσωτερικό και κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες να φτάσει σε επικίνδυνα όρια. Μην περιμένετε (αυτό) το κράτος να νομοθετήσει την υποχρεωτική εγκατάσταση ανιχνευτών/συναγερμών καπνού και μονοξειδίου. Πάρτε την πρωτοβουλία και εγκαταστείτε τέτοιους ανιχνευτές κοντά στα υπνοδωμάτιά σας, τώρα.

Share

Τεχνοφασισμός αντικειμενικής αξίας

Πριν λίγους μήνες μας ήρθε η εκτίμηση αντικειμενικής αξίας για το σπίτι μας. Η εκτίμηση γίνεται κάθε τρία χρόνια στην κομητεία μας, και με βάση την αντικειμενική αξία προσδιορίζεται ο φόρος ακίνητης περιουσίας που καταβάλουμε ετησίως.

Φέτος η εκτίμηση ήρθε λίγο τσιμπημένη, γύρω στις $49.000, και θα βλέπαμε τον φόρο ακίνητης περιουσίας το 2013 να ανεβαίνει στις $15.000. Αποφασίσαμε να κάνουμε έφεση κατά της εκτίμησης.

Μέσω του διαδικτύου συμπηρώσαμε μια πολύ απλή αίτηση: ονοματεπώνυμο και διεύθυνση του ακινήτου για το οποίο ασκούσαμε έφεση κατά της εκτίμησης αντικειμενικής αξίας. Μας δόθηκε αριθμός πρωτοκόλλου. Και χρησιμοποιώντας αυτό τον αριθμό υποβάλλαμε συγκριτική ανάλυση παραπλήσιων ακινήτων για τα οποία η εκτίμηση αντικειμενικής αξίας ήταν χαμηλότερη από το δικό μας.

Τις πληροφορίες για τα παραπλήσια ακίνητα τις πήραμε από την ιστοσελίδα της σχετικής υπηρεσίας — με δυο λόγια: είχαμε τη δυνατότητα να δούμε τις εκτιμήσεις για τις αξίες των γειτονικών σπιτιών.

Σήμερα μας ήρθε η απόφαση: η έφεσή μας έγινε δεκτή και η αντικειμενική αξία του ακινήτου μας μειώθηκε από $48.579 σε $44.967. Δηλαδή ο φόρος ακίνητης περιουσίας για το 2013 δεν θα ξεπεράσει τις 13.000.

Η διαδικασία για την έφεση και τη συγκριτική ανάλυση μας πήρε ίσως μία ώρα. Από το σπίτι. Μέσω διαδικτύου. Εκτός των στοιχείων που υποβάλαμε για τη συγκριτική ανάλυση αντικειμενικών αξιών δεν χρειάστηκε κανένα άλλο στοιχείο. Χρόνος μεταξύ υποβολής έφεσης και απόφασης: 24 εργάσιμες ημέρες.

Έγραφα πέρσι πως το καλό κράτος είναι απρόσωπο. Η παραπάνω εμπειρία είναι μια ακόμη μαρτυρία για την αποτελεσματική απροσωπία της κρατικής μηχανής.

Share

Λάμπα μου τρελλή

Του έγιναν εξετάσεις και για αξονική τομογραφία μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Νάουσας, καθώς στον αξονικό τομογράφο του νοσοκομείου της Βέροιας είχε εξαντληθεί η λυχνία. (www.in.gr 04.04.2010).

Τι μας λέτε;  Λαμπτήρας πυράκτωσης είναι η λυχνία του αξονικού να καεί στα καλά καθούμενα;  Δεν έχει καθορισμένο χρόνο ζωής;  Δεν έχει μετρητή το σύστημα που εκτιμά πόσες ώρες ζωής απομένουν στην λυχνία;  Δεν υπάρχει πρωτόκολλο που να επιβάλλει την παραγγελία νέας λυχνίας όταν πέσει ο μετρητής κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο;  Κατάφεραν οι νοσοκομειακοί της Βέροιας να παραμυθιάσουν τον Πολύδωρα του ΠΑΣΟΚ;

Πώς εξαντλείται έτσι ρε παιδιά η λυχνία;   Δεν υπάρχουν rating charts με τις καμπύλες θέρμανσης/ψύξης της λυχνίας;  Δεν υπάρχουν χαρακτηριστικές καμπύλες ρεύματος/τάσης που προϊδεάζουν για τον χρόνο ζωής;   Δεν υπάρχει ημερολόγιο χρήσης του μηχανήματος ώστε να γίνεται εκτίμηση της εναπομείνουσας ζωής;  Δεν υπάρχει πρόβλεψη για διαθεσιμότητα ανταλλακτικού στην Ελλάδα;   Να μαζευτούν δηλαδή 2-3 νοσοκομεία που χρησιμοποιούν την ίδια λυχνία και να δημιουργήσουν παρακαταθήκη ανταλλακτικών ώστε να μην τρέχουμε στο εξωτερικό Πασχαλιάτικα;

Να δεις πώς το ‘χε πει προφητικά ο Σαββόπουλος:

Λευκό μου σεντονάκι λάμπα μου τρελλή
ποιό φορείο θα μας κουβαλήσει
βάλε στη σκιά σου τούτο το παιδί
που δεν έχει σώμα να ψηφίσει να ψηφίσει

Το φορείο τελικά που πήρε τον Πολύδωρα του ΠΑΣΟΚ.  Να ποιο φορείο.

Share

Η ποιότητα προϋποθέτει αξιολόγηση και σύγκριση

Σύμφωνα με τα Νέα 22.12.10 ο υπουργός Πολιτισμού Παύλος Γερουλάνος δήλωσε

Το γνωστό μας, όπως μέχρι σήμερα σύνθημα, ‘ήλιος και θάλασσα’ δεν αρκεί. Πρέπει να προσθέσουμε σε αυτό τη λέξη ποιότητα.

Οι τουριστικές υποδομές της Ελλάδας πάσχουν από ποιότητα και είναι καιρός, επιτέλους, να υπάρξει κάποιος προβληματισμός για το ζήτημα αυτό.

Η ποιοτική αναβάθμιση των τουριστικών υπηρεσιών προϋποθέτει δύο βασικές λειτουργίες: την αξιολόγηση και την σύγκριση.

Η αξιολόγηση προσφέρει ένα αντικειμενικό σύστημα μέτρησης και αναπαράστασης προδιαγραφών που είναι εύκολο να υλοποιηθεί μέσω πληροφορικών εφαρμογών.  Για να γίνει κάτι τέτοιο όμως πρώτα θα πρέπει να σκεφτούμε τις μεθόδους ταξινόμησης και ανάλυσης των δεδομένων που χαρακτηρίζουν τις τουριστικές υπηρεσίες.  Για παράδειγμα: η βαθμολόγηση των ξενοδοχείων σε 4-5 κατηγορίες είναι μια παρωχημένη μέδοθος.  Τα σύγχρονα πληροφορικά συστήματα παρέχουν την δυνατότητα μιας πιο λεπτομερούς καταγραφής.  Υπάρχει δηλαδή, η δυνατότητα να καταγράφουμε το εμβαδόν κάθε δωματίου, τον εξοπλισμό του (πχ τηλεόραση με επίπεδη οθόνη, δικτυακή καλωδίωση, ψυγειάκι, κτλ), τον προσανατολισμό του μπαλκονιού, την απόσταση από μια στάση μετρό, κτλ.   Ένα σύστημα καταγραφής χαρακτηριστικών και δεδομένων δίνει στον χρήστη-καταναλωτή-τουρίστα τη δυνατότητα να αξιολογήσει ο ίδιος τις υπηρεσίες που επιθυμεί.  Τι να το κάνω, για παράδειγμα, το ξενοδοχείο Α’ κατηγορίας όταν με χρεώνει 10 ευρά επιπλέον για ασύρματο δίκτυο τη στιγμή που το ξενοδοχείο Β’ κατηγορίας έχει πιο άνετα δωμάτια και δωρεάν ασύρματη σύνδεση;

Η σύγκριση είναι μια λειτουργία που μας επιτρέπει να διαπιστώσουμε τα σημεία στα οποία υστερούμε έτσι ώστε να προγραμματίσουμε τις αναγκαίες βελτιώσεις.  Για παράδειγμα, ας δούμε τα λιμάνια μας.  Συγκεκριμένα ας συγκρίνουμε το επιβατικό λιμάνι του Seattle με αυτό του Πειραιά.  Την τελευταία φορά που βρέθηκα στον Πειραιά περιμένοντας το Δελφίνι για Ύδρα δεν υπήρχε ούτε μια πινακίδα με κατευθύνσεις και οδηγίες.  Δεν υπήρχε ούτε μια αξιοπρεπής τουαλέτα.  Από την άλλη, το λιμάνι του Seattle διαθέτει κλιματιζόμενους χώρους αναμονής, πεντακάθαρες τουαλέτες, πληροφορικά συστήματα απεικόνισης δρομολογίων σε πραγματικό χρόνο, και εξαιρετική σήμανση που κατευθύνει τον ταξιδιώτη στο σωστό πλοίο.  Ας δημιουργηθεί λοιπόν μια ομάδα συγκριτικής μελέτης, ας διαλέξουν 20 λιμάνια του εξωτερικού για να τα επισκεφθούν, να τα φωτογραφίσουν, να μελετήσουν τα διαγράμματά τους και την οργάνωσή τους, κι ας μεταφέρουν την τεχνογνωσία που θα αποκτήσουν στην Ελλάδα.

Μόνο έτσι πιστεύω πως θα κάνουμε ένα βήμα μπροστά για την εξασφάλιση της ποιότητας στις τουριστικές υπηρεσίες.  Σύγκριση και αξιολόγηση: δηλαδή αντικειμενική καταγραφή δεδομένων σε πρώτη φάση και ανάλυσή τους σε δεύτερη.

Share

Όταν μια κοινότητα θρηνεί νεκρούς αστυνομικούς

Λουλούδια και συλληπητήριες κάρτες από τους κατοίκους του Lakewood έξω από το αστυνομικό τμήμα που έχασε 4 αστυνομικούς.  Η φωτογραφία είναι από τους NYT.

Λουλούδια και συλληπητήριες κάρτες από τους κατοίκους του Lakewood έξω από το αστυνομικό τμήμα που έχασε 4 αστυνομικούς. Η φωτογραφία είναι από τους NYT.

Αναρρωτιέμαι, τι οδηγεί εκατοντάδες ανώνυμους πολίτες να συμπαρασταθούν στο αστυνομικό τμήμα που έχασε 4 ανθρώπους του από τις σφαίρες ενός μισότρελλου.  Γιατί αυτοί οι πολίτες αισθάνονται τους 4 νεκρούς αστυνομικούς ως δικούς τους ανθρώπους;  Γιατί δεν τους βλέπουν ως μπάτσους, γουρούνια, δολοφόνους;  Γιατί σε μια μικρή κοινότητα, χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά από το λίκνο της δημοκρατίας, οι αστυνομικοί θεωρούνται δικοί μας άνθρωποι ενώ εκεί στο λίκνο, τους απαξιώνουμε ως επαγγελματίες και ως ανθρώπους;

Φταίει το σύστημα, θα πει κανείς.  Η αστυνομία έχει κακή προϊστορία στην Ελλάδα.  Οι αστυνομικοί είναι αγενείς και αμόρφωτοι.

Σύμφωνοι — οι δικαιολογίες τελειωμό δεν έχουν.

Υπάρχει όμως κάποιος θεσμός, κάτι τέλος πάντων στην Ελλάδα που να μην έχει κακή προϊστορία;

Είναι οι ταξιτζήδες, οι σερβιτόροι, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ή οι πολιτικοί ευγενικότεροι και πιο καλλιεργημένοι από τους αστυνομικούς;   Ο ασυνείδητος ή αδιάφορος οδηγός που παρκάρει πάνω στην ράμπα των πεζοδρομίων και πάνω στα ίδια τα πεζοδρόμια είναι πιο ευγενικός;  Ο πίθηκος που καπνίζει μέσα στο αεροδρόμιο είναι πιο καλλιεργημένος;  Εικόνα μας είναι και μας μοιάζουν οι αστυνομικοί.

Ζω σε μια μικρή κοινότητα δίπλα στο Σικάγο με τη δική της αστυνομία.  Έπειτα από 6 χρόνια στην κοινότητα αυτή έχω γνωρίσει τους περισσότερους αστυνομικούς.  Όταν με βλέπουν έξω από το σπίτι, σταματούν να πουν μια καλή κουβέντα.  Χαιρετούν στο δρόμο.  Όταν λείπουμε σε ταξίδια παιρνούν και ρίχνουν μια ματιά στο σπίτι και μετά στέλνουν email: πέρασα από το σπίτι και όλα φαίνονται εντάξει.  Αν ξεχάσω την πόρτα του γκαράζ ανοιχτή το βράδι σταματούν, αφήνουν σημείωμα στο αυτοκίνητό μου, και την κλείνουν.  Κι όταν καμιά φορά τους χρειαστώ και πάρω το 911  (τον δικό μας αριθμό έκτακτης ανάγκης δηλαδή) έρχονται το πολύ σε 2 λεπτά.

Οι αστυνομικοί αυτοί είναι γείτονες, συμπολίτες, και αξιόπιστοι επαγγελματίες.  Οι ίδιοι δεν ανέχονται μισοτελειωμένες δουλειές ούτε διεφθαρμένους συναδέλφους.  Στις στολές τους έχουν διακριτικά με το επώνυμό τους και τον αριθμό τους.  Περιπολούν στις γειτονιές.  Θυμάμαι μια καλοκαιρινή νύχτα πριν αρκετούς μήνες που δεν μου κολλούσε ύπνος και στις 2 η ώρα βγήκα βόλτα με τη σκυλίτσα μας.  Ο αστυνομικός ήταν σταματημένος στην αλέα πίσω από το σπίτι μας για το νυχτερινό του πόστο και με χαιρέτησε.  Τα καλοκαίρια, όταν έχουμε πάρτι στη γειτονιά (παράδοση αποτελεί εδώ το block party) και κλείνουμε το δρόμο μπροστά από τα σπίτια μας για ν’ απλωθούμε με την άνεσή μας, έρχεται αστυνομικό όχημα και πυροσβεστική αντλία για να παίξουν τα πιτσιρίκια.  Ανάβουν τα φώτα οι οδηγοί, αφήνουν τα παιδιά να περιεργαστούν τον εξοπλισμό, και τα οχήματα έκτακτης ανάγκης γίνονται για λίγο παιδική χαρά.

Αυτοί οι αστυνομικοί δεν είναι μπάτσοι ούτε γουρούνια ούτε δολοφόνοι.  Είναι μέλη της κοινότητάς μας, είναι άτομα στα οποία έχουμε εμπιστευθεί μεγάλη ευθύνη.  Και γι αυτό δεν τους απαξιώνουμε ούτε ως ανθρώπους ούτε ως επαγγελματίες ακόμη κι όταν κάποιος συνάδελφός τους αποδειχτεί ανάξιος της εμπιστοσύνης μας.  Ακόμη κι εδώ, εικόνα μας είναι οι αστυνομικοί και μας μοιάζουν.

Share

Αυτό θα πει έντιμη και ειλικρινής διαφήμιση

Μεταφέρουμε κάθε μέρα, λέει η διαφήμιση, αρκετή ενέργεια για να λύωσουμε 7 εκατομμύρια τόνους παγετώνα.

Παρέχουμε κάθε μέρα, λέει η διαφήμιση, αρκετή ενέργεια για να λιώσουν 7 εκατομμύρια τόνοι παγετώνα.

Παρέχουμε κάθε μέρα αρκετή ενέργεια για να λιώσουν 7 εκατομμύρια τόνοι παγετώνα.

Η διαφήμιση δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Life το 1962, μας πληροφορεί ο David Roberts του Grist.  Η πηγή των εικόνων είναι το Google Books.

Share

ΓΑΠΑ – IPRA

Γραφείο Αντιμετώπισης Περιστατικών Αυθαιρεσίας έχουμε και στο Σικάγο.  Λέγεται Independent Police Review Authority.  Στελεχώνεται με πολιτικό προσωπικό (δηλαδή με άτομα εκτός αστυνομικού σώματος) και ερευνά περιστατικά παρόμοια με αυτά για τα οποία συστήνεται το ΓΑΠΑ.

Εκτός από καταγγελίες η υπηρεσία αυτή δέχεται και αναφορές για καλή και εξαιρετική συμπεριφορά αστυνομικών — κάτι που θα έπρεπε ίσως να κοιτάξει κι ο κ. Χρυσοχοΐδης.

Επιπλέον η υπηρεσία αυτή δημοσιεύει σε μηνιαία βάση τις καταγγελίες που κρίνει ως βάσιμες και για τις οποίες διενεργεί παραπέρα πειθαρχικό έλεγχο.

Share

Ενπιάρ

Εν-πι-αρ (ή N.P.R.) είναι η ακροστοιχίδα του οργανισμού National Public Radio, στις ΗΠΑ. Το Εθνικό Δημόσιο Ραδιόφωνο αποτελεί θεσμό στην ιστορία των Αμερικανικών μέσων. Κεντρικά χαρακτηριστικά του δικτύου σταθμών που συμμετέχουν στο NPR είναι η υψηλή ποιότητα του προγράμματος και ο μη-κερδοσκοπικός χαρακτήρας. Δεν υπάρχουν διαφημίσεις στη ροή του προγράμματος! Οι σταθμοί συντηρούνται κυρίως από εθελοντικές συνδρομές, δωρεές, και χρηματοδότηση από ιδιωτικά φιλανθρωπικά ιδρύματα. Οι καλύτερες εκπομπές ραδιοφώνου στις ΗΠΑ σήμερα παράγονται και μεταδίδονται από το NPR.

Παρόμοιο εγχείρημα δεν έχουμε στην Ελλάδα.  Λείπει το ποιοτικό ραδιόφωνο και η ποιοτική τηλεόραση.  Λείπουν τα ανεξάρτητα προγράμματα ενώ περισσεύει η εμπορευματοποίηση.  Γίνονται βεβαίως κάποιες προσπάθειες αλλά όπως το tvxs αλλά είναι προσωποκεντρικές, προς το παρόν.  Υπάρχουν και κάποιες ενδιαφέρουσες κινήσεις στο χώρο των podcasts.  Είναι όμως σποραδικές και πρόχειρες.

Yπάρχει ακροατήριο για ποιοτικό ραδιόφωνο (και τηλεόραση) στην Ελλάδα;  Πιστεύω πως ναι, αλλά είναι μάλλον μικρό.   Υπάρχει επίσης ταλέντ0 και μεράκι που είναι απαραίτητα συστατικά για τη δημιουργία ποιοτικού προγράμματος.  Το διαδίκτυο προσφέρει την υποδομή και μάλιστα δίχως υψηλό αρχικό κόστος και δίχως γραφειοκρατικά μπλεξίματα για την αδειοδότηση.  Το μόνο που λείπει είναι μια επένδυση, μια δωρεά από κάποιον ευεργέτη με όραμα για κάτι δημιουργικό και ποιοτικό στην Ελλάδα.

Θα βρεθεί;

Share

Φτηνοί στον καφέ, κι ακριβοί στα δεδομένα;

Το κείμενο κυκλοφορεί, καρμπόν, στα ΜΜΕ:

Μποϊκοτάζ κατά του ακριβού καφέ στις καφετέριες της Αθήνας προγραμματίζουν για το ερχόμενο Σάββατο 11 Απριλίου πολλοί καταναλωτές. Όπως αναφέρουν Τα Νέα, η κίνηση οργανώνεται μέσω Διαδικτύου, όπου κυκλοφόρησε τις προηγούμενες ημέρες ένα σκληρό κείμενο, το οποίο σκοπεύει στο να διεκδικήσουν ο πολίτης [sic] δυναμικά «τον απαιτούμενο σεβασμό προς τον πελάτη, την τσέπη του και τη νοημοσύνη του».  Οι διοργανωτές σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι οι τιμές του καφέ στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Η σχέση των Ελλήνων με τον καφέ, όπως δείχνουν και οι αριθμοί, είναι αρκετά δυνατή. Κάθε χρόνο καταναλώνονται στη χώρα μας περισσότερα από 5,8 δισ. φλιτζάνια με όλων των ειδών τους καφέδες με κόστος περίπου 1,8 δισ. ευρώ.
(Πηγή: Τα Νέα· που αναφέρουν παραπάνω τον εαυτό τους ως πηγή!  Αυτά συμβαίνουν όταν το άκριτο cut-and-paste έχει αντικαταστησει την — όποια — δημοσιογραφική δεοντολογία).

Ωραία.  Διαμαρτύρονται καταναλωτές λοιπόν επειδή οι τιμές του καφέ είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη.  Ούτε ένας όμως παραθέτει στοιχεία για το κόστος του καφέ ώστε να μπορέσουν οι πολίτες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να κάνουν τις συγκρίσεις τους.

Από τη δική μου εμπειρία, οι τιμές του καφέ στην Ελλάδα κινούνται μάλλον στον μέσο όρο της Ευρώπης.  Ένας καφές στο Zonars επί της Ακαδημίας, κοστίζει το ίδιο μ’ έναν καφέ στο Bewley’s επί της  Grafton στο Δουβλίνο — η σύγκριση γίνεται μεταξύ δύο ομοτάξιων καταστημάτων σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους Ευρωπαϊκών πρωτευουσών.

Βεβαίως ο καφές στον καφενέ του Βασίλη στην Κορυτσά της Αλβανίας είναι κατά πολύ φτηνότερος από τον καφέ στη Βιβλιοθήκη της Πλατείας Φιλικής Εταιρείας.  Στο αεροδρόμιο της Αθήνας προχτές ο καπουτσίνο χρεώθηκε €3.50 και στο αεροδρόμιο του Μονάχου €4.  Και μετά απορούσα που δεν έκλεισα μάτι στην πτήση προς Σικάγο.

Οι συγκρίσεις απαιτούν ποσοτικά στοιχεία για να τις καταλάβουμε.  Ισχυρισμοί τύπου «οι τιμές του καφέ στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη» είναι για να δημιουργούνται εντυπώσεις μόνο.

Δεν ισχυρίζομαι πως ο καφές στην Ελλάδα είναι φτηνός.  Αλλά με βάση τις δικές μου εμπειρίες δεν πιστεύω πως είναι από τους ακριβότερους της Ευρώπης.  Γι αυτο χρειάζονται τα ποσοτικά δεδομένα, ώστε να μην χάνουμε το χρόνο μας και την καλή μας διάθεση σε ανούσιες συζητήσεις στηριζόμενοι σε ατομικές εντυπώσεις.

Share

Στα δύχτια [sic] του ΟΑΣΑ

Ήτοι, Πραγματεία περί Ψιψιψινίων και Κοκοψόψαρων.

Οργανισμός Αστικών Συγκοινωνιών Αθηνών. 2009.  Αναζήτηση βέλτιστης διαδρομής.  Υπηρεσία χρηματοδοτημένη από το Γ΄Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης.  Τεράστια βάση δεδομένων και πολύπλοκοι αλγόριθμοι (λένε).

Μπαίνεις λοιπόν στην εφαρμογή και τρως δυο τυπογραφικά λάθη στην πρώτη παράγραφο.  Το καλό quality control φαίνεται, πώς να το κάνουμε. Λες, καλά, εδώ ήρθα να βρω δρομολόγια, όχι για να θαυμάσω την επιμέλεια της γλωσσικής παρουσίασης.

Πάμε παρακάτω.  Ψάχvει κάποιος πώς να πάει από τη στάση του μετρό στην Εθνική Άμυνα, κάπου στην Αγία Παρασκευή — ας πούμε 6η στάση Αγ. Παρασκευής.

Το πρώτο πράγμα που οφείλει να γνωρίζει ο χρήστης του συστήματος είναι οι δήμοι στους οποίους βρίσκονται η αρχή και το τέλος του προορισμού του.  Ο ΟΑΣΑ θεωρεί λοιπόν πως η στάση μετρό στην Εθνική Άμυνα βρίσκεται στο δήμο Παπάγου.  Όσοι περιμένουν πως η στάση βρίσκεται και στο δήμο Χολαργού — από τη μεριά του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας δηλαδή — είναι γελασμένοι.  Με άλλα λόγια: η στάση φέρει όνομα τοποθεσίας εντός του δήμου Χολαργού αλλά ο ΟΑΣΑ την χωροθετεί μόνο στο δήμο Παπάγου!

Βεβαίως ο περιστασιακός επισκέπτης στην Αθήνα δεν γνωρίζει τα όρια των Δήμων.   Ο ΟΑΣΑ δεν δείχνει τα όρια αυτά σε κανέναν από τους χάρτες που δημοσιεύει στο διαδίκτυο.

Ο υποψιασμένος χρήστης θυμάται πως η άλλη είσοδο στο μετρό της Εθνικής Άμυνας βρίσκεται στη μεριά του υπουργείου Μεταφορών, το ψάχνει λίγο στο διαδύκτιο [sic] και βρίσκει πως πρόκειται για το δήμο Παπάγου.  Ο Γολγοθάς όμως δεν έχει τέλος.  Στη συνέχεια ο χρήστης θα πρέπει να διαλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα γίνει η αναζήτηση της επιθυμητής αφετηρίας!  Υπάρχουν τέσσερεις τρόποι να διαλέξει κανείς την επιθυμητή αφετηρία για την διαδρομή που θέλει να κάνει.

Ο πρώτος τρόπος είναι με βάση τη γραμμή και στη συνέχεια τη στάση.  Πρέπει δηλαδή να γνωρίζετε εκ των προτέρων ποιά γραμμή επιθυμείτε να πάρετε.  Το σύστημα δηλαδή που υποτίθεται πως θα πρέπει να σας προτείνει αυτό τις γραμμές που συνδέουν δύο σημεία, σας ζητάει να προσδιορίσετε εσείς τη γραμμή!  Ρε είστε με τα καλά σας;  Αν ήξερα ποια γραμμή πάει από την Εθνική Άμυνα στην Αγία Παρασκευή θα είχα ανάγκη τους πολύπλοκους αλγόριθμους σας;

Ο δεύτερος τρόπος είναι με βάση την οδό στην οποία βρίσκεται η αφετηρία και στη συνέχεια την στάση.  Βρίσκεις λοιπόν την οδό Μεσογείων και στη συνέχεια πρέπει να αποφασίσεις αν η στάση σου είναι «ΣΤ.ΕΘ.ΑΜΥΝΑΣ» ή «ΣΤΑΘΜΟ ΕΘΝ.ΑΜΥΝΑΣ» (προσοχή στην απουσία διαστημάτων!).

Τους άλλους 2 τρόπους δεν τους συζητώ διότι είναι ημιτελείς κι ίσως να τους δουλεύουν ακόμη (μαζί κι εμας).

Πάντως μετά από 4 κλικ έχετε πλέον προσδιορίσει την αφετηρία σας.

Το μαρτύριο επαναλαμβάνεται για να διαλέξετε τον προορισμό σας.  Διαλέγετε πρώτα τον δήμο, μετά το δρόμο στον οποίο βρίσκεται η στάση, και τέλος τη στάση.   Βέβαια οι επισκέπτες στην Αθήνα είναι πιθανότερο να γνωρίζουν το όνομα της στάσης και όχι την οδό στην οποία βρίσκεται.  Θα ήταν προτιμότερο να μπορούσε να γίνει επιλογή στάσης δίχως να απαιτείται πρώτα να διαλέξει κάποιος την οδό.

Δηλαδή 8 και πλέον κλικ μέσα από πολλαπλά και αλληλοεξαρτώμενα pull down menus, για να μάθει κανείς πώς να πάει από ένα σημείο στο άλλο στην Αθήνα του 2009.  Δεν υπάρχει ένας διαδραστικός χάρτης.  Δεν υπάρχει η δυνατότητα αναζήτησης με βάση το όνομα της στάσης.  Δηλαδή δυο απλά πεδία αναζήτησης στα οποία ο χρήστης να γράφει την επιθυμητή αφετηρία και προορισμό.

Το έργο της αναζήτησης βέλτιστης διαδρομής, είναι προς το παρόν σε πειραματικό στάδιο κι ίσως οι όποιες ατέλειες να δικαιολογούνται ως έναν βαθμό.  Αλλά ένα τόσο κακοσχεδιασμένο interface, κατά τη γνώμη μου, είναι αποτέλεσμα πρόχειρης δουλειάς και όχι μικρολεπτομέρεια που θα βελτιωθεί μέσα από την πειραματική λειτουργία.

Το έργο αυτό το έχει αναλάβει η εταιρεία Thesa Α.Ε.  Οι πληροφορίες που παρέχει η εταιρεία στην ιστοσελίδα της είναι λακωνικότατες.  Γνωρίζουμε πως ιδρύθηκε το 1994, δεν γνωρίζουμε όμως το στελεχιακό δυναμικό της.  Στα έργα της και στις συνεργασίες της δεν συμπεριλαμβάνεται το έργο στον ΟΑΣΑ που σημαίνει πως η ιστοσελίδα της εταιρείας έχει να ανανεωθεί αρκετό καιρό.

Δυστυχώς ο ΟΑΣΑ έστησε μια δουλειά του ποδαριού στο διαδίκτυο.  Αυτό φαινεται κι απο τους χάρτες διαδρομών που διαθέτουν σε μορφή PDF.  Οι διαστάσεις των χαρτών αυτών είναι 60Χ80 εκατοστά, είναι δηλαδή βελτιστοποιημένη για επαγγελματική εκτύπωση και όχι για προβολή σε οθόνη υπολογιστή.  Και απαιτούν την εγκατάσταση 52 διαφορετικών γραμματοσειρών!

Ίσως γι αυτό επέλεξε ο κ. Καραμανλής να μιλήσει για την καινοτομία και την έρευνα ανήμερα πρωταπριλιά και γι αυτό έστειλε τον κ. Hellenic Quest στο υπουργείο μεταφορών.

Share