8 thoughts on “How I Learned to Stop Worrying and Love Bologna”

1. Pingback: Αγγελόπουλος Σπύρος » Blog Archive » Από τη Μπολόνια με αγάπη

2. Τα του Πολυτεχνείου δεν τα γνωρίζω. Αλλά το ότι στην Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης π.χ. σε υποχρεώνουν να παρακολουθήσεις Master διαρκείας δύο ετών, το οποίο με την εκπόνηση της διπλωματικής φτάνει μέχρι και τα τρία χρόνια (σύνολο δηλ. 4+3=7 έτη) είναι και αυτό ένα είδος σκανδάλου και πολυγλωσσίας. Για να παραδώσουν μετά στην αγορά πτυχιούχους που δεν τους χρειάζεται κανείς παρά μόνο η κορεσμένη εκπαίδευση.

   Reply ↓

   • Τι εννοείς όταν λες “σε υποχρεώνουν”;

     Reply ↓

3. Τα του Πολυτεχνείου δεν τα γνωρίζω. Αλλά το ότι στην Φιλοσοφική της Θεσσαλονίκης π.χ. σε υποχρεώνουν να παρακολουθήσεις Master διαρκείας δύο ετών, το οποίο με την εκπόνηση της διπλωματικής φτάνει μέχρι και τα τρία χρόνια (σύνολο δηλ. 4+3=7 έτη) είναι και αυτό ένα είδος σκανδάλου και πολυγλωσσίας. Για να παραδώσουν μετά στην αγορά πτυχιούχους που δεν τους χρειάζεται κανείς παρά μόνο η κορεσμένη εκπαίδευση.

   Reply ↓

4. Είναι αξιοσημείωτη η αποσιώπηση του μεταρρυθμιστικού πλαισίου τόσο εκ μέρους των καθηγητών όσο και της εφημερίδας.

   Για την ακρίβεια του λόγου πάντως, θα ήθελα και από εδώ να σας υπενθυμίσω πως δεν είναι μία η συνθήκη. Είναι μάλλον μία διαδικασία που εξελίσσεται στο ρυθμιστικό πλαίσιο συμφωνιών, μεταρρυθμίσεων και πρωτοκόλλων.

   Reply ↓

5. Αγαπητέ Canis: κάτι παραπάνω από αξιοσημείωτη είναι η αποσιώπηση. Πέρα από υποκριτική την θεωρώ και αξιολύπητη.
   Πάντως όταν μιλάμε για συνθήκη της Μπολόνια αναφερόμαστε συνήθως σ ένα λιτό κείμενο (τη διακήρυξη της 19ης Ιουνίου 1999 — [βλ. αναφορά στη Wikipedia καθώς και το πρωτότυπο]) που θέτει έξη βασικούς στόχους:

   1. a system of academic grades which are easy to read and compare, including the introduction of the diploma supplement (designed to improve international “transparency” and facilitate academic and professional recognition of qualifications);
   2. a system essentially based on two cycles : a first cycle geared to the employment market and lasting at least three years and a second cycle (Master) conditional upon the completion of the first cycle;
   3. a system of accumulation and transfer of credits (of the ECTS type already used successfully under Socrates-Erasmus);
   4. mobility of students, teachers and researchers;
   5. cooperation with regard to quality assurance;
   6. the European dimension of higher education.

   Τονίζω παραπάνω πως η συνθήκη θέτει τις τριετείς βασικές σπουδές ως ελάχιστη διάρκεια και όχι ως απόλυτη, όπως μας παπαριάζαν για χρόνια πανεπιστημιακοί φωστήρες μεγέθους Μπαμπινιώτη.

   Reply ↓

6. Αγαπητέ Canis: κάτι παραπάνω από αξιοσημείωτη είναι η αποσιώπηση. Πέρα από υποκριτική την θεωρώ και αξιολύπητη.

   Πάντως όταν μιλάμε για συνθήκη της Μπολόνια αναφερόμαστε συνήθως σ ένα λιτό κείμενο (τη διακήρυξη της 19ης Ιουνίου 1999 — [βλ. αναφορά στη Wikipedia καθώς και το πρωτότυπο]) που θέτει έξη βασικούς στόχους:

   1. a system of academic grades which are easy to read and compare, including the introduction of the diploma supplement (designed to improve international “transparency” and facilitate academic and professional recognition of qualifications);
   2. a system essentially based on two cycles : a first cycle geared to the employment market and lasting at least three years and a second cycle (Master) conditional upon the completion of the first cycle;
   3. a system of accumulation and transfer of credits (of the ECTS type already used successfully under Socrates-Erasmus);
   4. mobility of students, teachers and researchers;
   5. cooperation with regard to quality assurance;
   6. the European dimension of higher education.

   Τονίζω παραπάνω πως η συνθήκη θέτει τις τριετείς βασικές σπουδές ως ελάχιστη διάρκεια και όχι ως απόλυτη, όπως μας παπαριάζαν για χρόνια πανεπιστημιακοί φωστήρες μεγέθους Μπαμπινιώτη.

   Reply ↓

7. Είναι αξιοσημείωτη η αποσιώπηση του μεταρρυθμιστικού πλαισίου τόσο εκ μέρους των καθηγητών όσο και της εφημερίδας.

   Για την ακρίβεια του λόγου πάντως, θα ήθελα και από εδώ να σας υπενθυμίσω πως δεν είναι μία η συνθήκη. Είναι μάλλον μία διαδικασία που εξελίσσεται στο ρυθμιστικό πλαίσιο συμφωνιών, μεταρρυθμίσεων και πρωτοκόλλων.

   Reply ↓