Γράφτηκαν — και πάλι — πολλά και άσχετα έπειτα από την κακοκαιρία που έπληξε την Αθήνα. Το χιόνι δημιούργησε προβλήματα τα οποία σε άλλες πόλεις θα ήταν άμεσα αντιμετωπίσιμα. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Αθήνα (ως μητροπολιτικό συγκρότημα) ήταν ανέτοιμη. Απλώς αναδεικνύει την οκνηρία των κατοίκων της.

Ο δήμος του Chicago έχει πληθυσμό γύρω στα 2,8 εκατομμύρια και έκταση περίπου 600 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Συγκριτικά είναι μεγαλύτερος από το Δήμο Αθηναίων, τόσο σε πληθυσμό όσο και σε έκταση. Το ίδιο ισχύει και για τα πολεοδομικά συγκροτήματα με αντίστοιχους πληθυσμούς 10 και 3,7 εκατομμύρια.

Στο Σικάγο πέφτει πολύ χιόνι και συχνά, κάθε χρόνο. Ο δήμος της πόλης διαθέτει 300 εκχιονιστικά μηχανήματα με ταυτόχρονη ρίψη αλατιού. Διακόσια από απορριματοφόρα της πόλης επίσης μπορούν να μετατραπούν, σε μιά ώρα, σε εκχιονιστικά/αλατιέρες αν χρειαστεί. Σε μεγάλη χιονόπτωση — πάνω από 50 εκατοστά — η πόλη έχει στη διάθεσή της 500 εκχιονιστικά. Επιπλέον εκχιονιστικά, από την πολιτεία και την κομητεία, είναι υπεύθυνα για το καθάρισμα των αυτοκινητοδρόμων που διασχίζουν την πόλη. Τα εκχιονιστικά του Δήμου καθαρίζουν μόνο τους τοπικούς δρόμους.

Συγκρίσιμο αριθμό εκχιονιστικών (αναλογικά προς την έκταση και τον πληθυσμό τους) έχουν και οι υπόλοιποι δήμοι του πολεοδομικού συγκροτήματος.

Η στάθμευση οχημάτων στους κεντρικούς δρόμους απαγορεύεται αν υπάρχει χιονόπτωση πάνω από 5 εκατοστά. Αυτό είναι απαραίτητο ώστε να διευκολυνθεί ο αποχιονισμός των κεντρικών αρτηριών για να είναι προσβάσιμες σε ασθενοφόρα και άλλα οχήματα έκτακτης ανάγκης.

Κάθε Σεπτέμβρη οι δήμοι αποθηκεύουν χιλιάδες τόνους αλατιού σε κομβικά σημεία της περιοχής. Το Σικάγο μόνο προμηθεύεται πάνω από 300.000 τόνους αλατιού κάθε χειμώνα.

Με δυο λόγια: έχουμε μάθει να ζούμε με το χιόνι και έχουμε δεχτεί ένα σημαντικό μέρος των φόρων που πληρώνουμε στους δήμους μας να πηγαινει στη συντήρηση και βελτίωση του αποχιονιστικού συστήματος.

Στην Αθήνα δεν χιονίζει τόσο συχνά ούτε και πυκνά. Θα ήταν ανεύθυνη μια δαπάνη για την συντήρηση ενός τόσο εκτεταμένου συστήματος αποχιονισμού. Το οποίο και δεν θα ήταν αποδοτικό και δεν θα το χρησιμοποιούσαμε συχνά.

Δεν θα ήταν αποδοτικό, διότι όταν δεξιά κι αριστερά στους δρόμους είναι σταθμευμένα τα αυτοκίνητα, πού να το σπρώξεις το χιόνι. Αν κατέβει εκχιονιστικό φορτηγό στην Χαριλάου Τρικούπη, μαζί με το χιόνι θα μαζέψει και αυτοκίνητα.

Αυτό που είναι απαραίτητο, κατά τη γνώμη μου, είναι μια τακτική με την οποία να αντιμετωπίζονται οι σπάνιες μεγάλες χιονοπτώσεις στην Αθήνα. Μια τέτοια τακτική θα περιλάμβανε:

• Σύστημα αυτόματης κλήσης στους γονείς μαθητών που να τους πληροφορεί πως κλείνουν τα σχολεία — πανεύκολο τεχνολογικά. Στις 5 το πρωί αποφασίζουν οι υπεύθυνοι πως λόγω καιρού το σχολείο θα κλείσει και ως τις 5:30 έχουν ειδοποιηθεί όλοι οι γονείς ώστε να μην βγουν στους δρόμους άσκοπα.
• Κλείσιμο των δημοσίων υπηρεσιών (με παρόμοια τηλεειδοποίηση προς τους υπαλλήλους).
• Άμεση ενημέρωση από ραδιόφωνο και τηλεόραση πως η πόλη κλείνει για 24 ώρες έτσι ώστε να μην βγει ο κόσμος άσκοπα στους δρόμους.
• Αποχιονισμός των βασικών αρτηριών προκειμένου να κινούνται τα οχήματα έκτακτης ανάγκης.
• Αλάτισμα (με μικρά ευέλικτα φορτηγά) των μικρότερων δρόμων.
• Λειτουργία τηλεφωνικού κέντρου και ιστοσελίδας μέσω των οποίων οι πολίτες θα ζητούν αλάτισμα συγκεκριμένων δρόμων.
• Περιορισμένη κίνηση των ΜΜΜ στους βασικούς άξονες.
• Με την πρόβλεψη μεγάλου χιονιά να ειδοποιούνται 500 τουλάχιστον οδηγοί ταξί για να είναι έτοιμοι με τα κατάλληλα ελαστικά.

Αυτά για αρχή της συζήτησης.