Διαβάζω σήμερα στο Βήμα για τα κλειστά επαγγέλματα και τις αντιδράσεις των επαγγελματιών που θίγονται. Ανθρώπινες είναι οι αντιδράσεις αφού οι δικηγόροι, φαρμακοποιοί, συμβολαιογράφοι είναι κι αυτοί θύματα της εθνικής μας παρακμής. Δικαιολογεί όμως η παρακμή αυτή τους αναίτιους ισχυρισμούς του Κ. Λουράντου, προέδρου του Φαρμακευτικού Συλλόγου Αττικής;
Αυτοί που θέλουν το άνοιγμα του φαρμακευτικού επαγγέλματος εξυπηρετούν συμφέροντα αλυσίδων, που σε όσα κράτη δημιουργήθηκαν υπήρξαν άμεσα τεράστια προβλήματα στη χορήγηση των φαρμάκων, αφού οι αλυσίδες είχαν την παραγωγή, το χονδρεμπόριο και το λιανεμπόριο στην κατοχή τους (Το Βήμα 08.08.10)
Δεν ξέρω σε ποιόν πλανήτη ζει ο Κ. Λουράντος. Αλλά επειδή στον τόπο που ζω, το επάγγελμα του φαρμακοποιού είναι ανοιχτό και επειδή βρίσκεις φαρμακεία μέσα στα super markets, έχω διαπιστώσει τα εξής.
Αυτοματοποιημένη εκτέλεση συνταγών για ταχυδρομική αποστολή. (Scripto CRS)
Τα φάρμακα μου ταχυδρομούνται σε τρίμηνιαίες ποσότητες. Η διαχείριση των συνταγών μου γίνεται ηλεκτρονικά. Ο γιατρός συνταγογραφεί ηλεκτρονικά και την άλλη μέρα ο ταχυδρόμος φέρνει τα φάρμακα. Τα χρόνια φάρμακα που παίρνω (atorvastatin και hydrochlorothiazide λόγω καλοπέρασης) συνταγογραφούνται σε ετήσια βάση και δεν χρειάζεται να τρέχω στον γιατρό κάθε 3 μήνες για νέα συνταγή.
Τα φάρμακα που χρειάζομαι σε μια έκτακτη κατάσταση (πχ codeine λόγω τραυματισμού) επίσης συνταγογραφούνται ηλεκτρονικά και μέχρι να πάω σπίτι από το ιατρείο, η συνταγή είναι έτοιμη στο drive through του φαρμακείου της γειτονιάς. Αντί να τρέχω, δηλαδή, από φαρμακείο σε φαρμακείο με τη συνταγή στο χέρι, η συνταγή μεταδίδεται ηλεκτρονικά και είναι διαθέσιμη σε όποιο φαρμακείο πατήσω το πονεμένο πόδι μου.
Τυπική συσκευασία φαρμάκου στις ΗΠΑ
Τα φάρμακα είναι συσκευασμένα σε φιαλίδια με ευανάγνωστες οδηγίες και πληροφορίες.
Η πληρωμή γίνεται αυτόματα μέσω της πιστωτικής κάρτας μου. Πληρώνω τη συμμετοχή μου ($5 ως $10 για την τριμηνιαία ποσότητα φαρμάκων) και η ασφάλειά μου πληρώνει τα υπόλοιπα απευθείας στον προμηθευτή.
Τα χρήματα που δίνω για φαρμακευτικά προϊόντα και ιατρικές υπηρεσίες εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημά μου. Η ιατροφαρμακευτική ασφαλιστική κάλυψη που έχω κοστίζει $1000 το χρόνο σε μένα και άλλα $8000 στον εργοδότη μου. Τα ιατροφαρμακευτικά μου έξοδα είναι γύρω στα $600 το χρονο και τα περισσοτέρα αφορούν συμμετοχική πληρωμή για οδοντίατρο, οφθαλμίατρο, σκελετούς γυαλιών και, τέλος, χρόνια φάρμακα. Το συνολικό ποσό των $1600 είναι αφορολόγητο, συνεπώς το πραγματικό κόστος της ιατροφαρμακευτικής κάλυψης που έχω είναι $1100.
Το ιατροφαρμακευτικό σύστημα στις ΗΠΑ έχει πολλά προβλήματα και δεν προσπαθώ να ωραιοποιήσω την κατάσταση. Έχουμε πολλούς ανασφάλιστους. Ο ανασφάλιστος όμως στις ΗΠΑ κατά κανόνα έχει πρόσβαση σε καλύτερες υπηρεσίες υγείας απ ότι ο ασφαλισμένος στην Ελλάδα. Η πλειοψηφία όμως των εργαζομένων στις ΗΠΑ απολαμβάνουμε ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Και το ανοιχτό επάγγελμα των φαρμακοποιών δεν μου έχει δημιουργήσει κανένα πρόβλημα.
