Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Το 70 μ.Χ., οι Ρωμαίοι έπνιξαν στο αίμα την εξέγερση των Εβραίων που ζητούσαν ελευθερία και ανεξαρτησία. Κατέστρεψαν το ιερό τέμενος -το ναό της Ιερουσαλήμ- και έδιωξαν τους επιζήσαντες από τον ιερό τόπο τους, πρόσφυγες στα πέρατα του κόσμου και στο έλεος των εκάστοτε ισχυρών. Η ίδια ιστορία επαναλήφθηκε, με ατόφια τα χαρακτηριστικά της, το 1959 μ.Χ., με δράστες τους Κινέζους και θύματα τον πολύπαθο λαό του Θιβέτ. Καταστράφηκαν 6.000 μοναστήρια και εξοντώθηκαν 1.200.000 άτομα, δηλαδή το ένα πέμπτο του πληθυσμού! Τόσο οι 130.000 πρόσφυγες, που κατέφυγαν στην Ινδία, όσο και οι εναπομείναντες στο υπό κινεζική κατοχή Θιβέτ είναι όμηροι των δύο κυβερνήσεων, αφού και οι δύο, από την εποχή του Σινο-ινδικού πολέμου του 1962, διεκδικούν εδάφη της χώρας του Δαλάι Λάμα.

Σήμερα το Θιβέτ:

– Έχει το χαμηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα της Κίνας.

– Έχει τη μικρότερη μέση διάρκεια ζωής στην Κίνα, δηλαδή 45 χρόνια έναντι 75 των Κινέζων.

– Έχει αναλφαβητισμό που φτάνει το 80%, για το λόγο ότι τα λίγα τυχερά παιδιά που καταφέρνουν να πάνε στο σχολείο διδάσκονται στην κινεζική γλώσσα και όχι στη δική τους.

– Έχει τη μεγαλύτερη στον κόσμο αλλοίωση του πληθυσμού, αφού τα 6.000.000 των Θιβετιανών «ενισχύθηκαν» με 7.000.000 Κινέζους έποικους και 300.000 Κινέζους στρατιώτες. Παράλληλα, το Θιβέτ έχει γίνει ο σκουπιδοτενεκές των πυρηνικών αποβλήτων της Κίνας.

– Έχει θύματα φυλακίσεων, εξοριών και βασανιστηρίων. Πέρυσι, π.χ., ο καλόγερος Τζάμπελ Τεντάρ βασανίστηκε άγρια στο μοναστήρι Γκονκάρ Κέντε, επειδή αρνήθηκε να υπογράψει «δήλωση» αποκήρυξης του Δαλάι Λάμα.

– Τέλος, έχει μόνο 13 μοναστήρια από τον παλιό πλούτο των 6.000 μοναστηριών.

Τα παραπάνω τα έγραφε η στήλη πριν 10 χρόνια. Πριν 15 μέρες, ο ξεσηκωμός των Θιβετιανών δεν είχε καλύτερη αντιμετώπιση. Η κινεζική κυβέρνηση, αφού ξεφορτώθηκε τους ξένους δημοσιογράφους, έσφαξε 99 πολίτες, ενώ στην επίσημη ανακοίνωσή της έκανε έκπτωση και παραδέχτηκε «μόνο» 19! Μετά τη σφαγή, επέτρεψε την επίσκεψη σε 26 επιλεγμένους ξένους δημοσιογράφους, αρνούμενη συμμετοχή σε πρακτορεία όπως το BBC.

Το Θιβέτ έχει τη μεγάλη συμπάθεια του κόσμου, όχι όμως και την υποστήριξή του. Ο ΟΗΕ απέφυγε οποιαδήποτε καταδίκη της Κίνας, ακόμα και για το πογκρόμ που ακολούθησε τα γεγονότα της πλατείας Τιέν Αν Μεν. Οι Δυτικές κυβερνήσεις, στο όνομα του ανοίγματος των αγορών της Κίνας, δείχνουν μια πρωτοφανή ανοχή. Η κυβέρνηση της Κίνας αρνείται επίσημα οποιαδήποτε διεθνή έρευνα για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα της και στο κατεχόμενο Θιβέτ, θεωρώντας την ως ανάμειξη στα εσωτερικά της. Αρνείται δηλαδή επίσημα τη ρήτρα της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Και η Κίνα δεν είναι μια τυχαία χώρα. Είναι ένα από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που θεσμικά έχουν το καθήκον να προστατεύουν τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλο τον κόσμο. Συνεπώς και τα δικά σας δικαιώματα, αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, όπως και τα δικά μου.

Η διεθνής ανοχή στα εγκλήματα της Κίνας φάνηκε και στην αρχαία Ολυμπία, την παραμονή της εθνικής εορτής. Έλληνες δημοσιογράφοι καταγγέλλουν:

«Κατά την τελετή αφής της ολυμπιακής φλόγας οι Αρχές της δημοκρατικής Ελλάδας ευθυγραμμίστηκαν με την ολοκληρωτική Κίνα. Κινητοποίησαν εντυπωσιακά τον αστυνομικό μηχανισμό για να εμποδίσουν κάθε διαμαρτυρία για την κατάσταση των ελευθεριών στη χώρα αυτή και τη συνεχιζόμενη αιματηρή καταπίεση στο Θιβέτ, προπηλάκισαν ξένους και Έλληνες πολίτες και ανάμεσά τους δημοσιογράφους, οδηγούν σε δίκη τον Ρομπέρ Μενάρ, Γενικό Γραμματέα της διεθνώς γνωστής Μη Κυβερνητικής Οργάνωσης ‘Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα’ που μάχεται αποτελεσματικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ελευθερία της πληροφόρησης.

Ταυτόχρονα η κρατική ΝΕΤ, που είχε τη διεθνή ευθύνη για την τηλεοπτική κάλυψη της τελετής, λογόκρινε τις περισσότερες από τις σκηνές της διαμαρτυρίας και της βίαιης επέμβασης της αστυνομίας. Και επιπλέον, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος καυτηρίασε τις πράξεις ελεύθερης ειρηνικής έκφρασης ισχυριζόμενος ότι ‘δεν έχουν καμία σχέση με το ολυμπιακό πνεύμα’. Η αλήθεια είναι ότι σε πλήρη αντίθεση με το υποτιθέμενο ολυμπιακό πνεύμα βρίσκονται η ολοκληρωτική Κίνα που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι ελληνικές αρχές που μετέχουν σε αυτό το φεστιβάλ υποκρισίας, καθώς και η ΕΣΗΕΑ, η οποία όχι μόνο δεν κατήγγειλε τη βία και τη λογοκρισία, αλλά ούτε καν συμπαραστάθηκε στους προπηλακιζόμενους και διωκόμενους συναδέλφους».

Η Τέτα Παπαδοπούλου έγραψε στην «Ελευθεροτυπία» ότι είναι πολύ πιθανόν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2008 στο Πεκίνο να πάρουν θέση δίπλα στους Αγώνες του 1936 στο Βερολίνο…

—
* αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα