Δημιουργήθηκε ζήτημα με την προσπάθεια μιας εταιρείας να χρηματοδοτήσει επισκευές σε κάποιο σχολείο, το οποίο θα επιλεγόταν με ψηφοφορία σε σελίδες κοινωνικής δικτύωσης. Διαμαρτυρήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ επειδή είδε τα σχολεία να περνάνε στα χέρια των αδίστακτων πολυεθνικών. Αποκρινόμενος στη διαμαρτυρία του ΣΥΡΙΖΑ, ο υφυπουργός παιδείας δήλωσε πως τέτοια χρηματοδότηση δεν θα επιτραπεί. Απο κοντά ο Πάσχος Μανδραβέλης καυτηρίασε το σοβιετικό σύστημα που καταμαρτυρούν οι αντιδράσεις του ΣΥΡΙΖΑ και του υφυπουργού.
Πίσω από την τριπλή σκιά του γαϊδάρου όμως, παραλείπεται η ουσία. Επειδή ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ο υφυπουργός, ούτε ο αρθρογράφος μπαίνουν στον κόπο να ψάξουν λίγο το ζήτημα των χορηγιών.
Κανείς δηλαδή δεν συζητά το μέγεθος της χορηγίας σε σύγκριση με το όφελος που θα αποκομίσει η εταιρεία καθώς και σε σύγκριση με τις ανάγκες του συγκεκριμένου σχολείου.
Οι ανακοινώσεις μιλάν για επισκευές σε κάποιο σχολείο. Δεν είναι όλες οι επισκευές το ίδιο. Προκειται για επισκευή των €500 ή των €10.000;
Αν συζητούμε για μικροποσά, καλά κάνει και διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Διότι με €500 η εταιρεία εξασφαλίζει προβολή που θα της κόστιζε πολύ περισσότερο αν χρησιμοποιούσε συμβατική διαφήμιση.
Αν συζητούμε για σοβαρότερα ποσά, κακώς διαμαρτύρεται ο ΣΥΡΙΖΑ και κακώς αποκρύβουν τις ουσιαστικές πληροφορίες ο υφυπουργός κι ο αρθρογράφος. Ο ένας έχει θεσμική κι ο άλλος ηθική υποχρέωση να πληροφορούν με ακρίβεια και υπευθυνότητα.
Οι χορηγίες δεν είναι κακό πράγμα. Φτάνει να τις δεχόμαστε με συγκεκριμένους κανόνες. Που να μην ευτελίζουν τους ευεργετούμενους και να μην προσβάλλουν τους ευεργέτες. Στα περισσότερα σχολεία των ΗΠΑ (από δημοτικά ως πανεπιστήμια), υπάρχουν τέτοιοι κανόνες. Που καθορίζουν ελάχιστο ύψος χορηγίας για διάφορα πράγματα.
Για παράδειγμα, στο δημοτικό σχολείο της γειτονιάς μου (που είναι δημόσιο), οι κανόνες έχουν ως εξής:
Για ποσά ως $500/έτος, γίνεται μνεία στην επετηρίδα που δημοσιεύει το σχολείο στο τέλος της χρονιάς. Για ποσά μεταξύ $500-$1000, η μνεία συνοδεύεται με φωτογραφία του χορηγού. Για $1000-$2500, εκτός από τη μνεία στην επετηρίδα, ο χορηγός λαμβάνει κι ένα τιμητικό λεύκωμα με την ιστορία του σχολείου, κοκ.
Για δωρέες εφάπαξ, ισχύουν άλλοι κανόνες. Πχ, για όσους δωρίζουν ως $10.000 το όνομά τους χαράσεται σε τιμητική πλακέτα η οποια αναρτάται μαζί με άλλες παρόμοιες, έξω από το γραφείο του διευθυντή. Για $10.000-$15.000 δίνεται το όνομα του χορηγού σε μια αίθουσα διδασκαλίας για 10 χρόνια, κοκ.
Ο «τιμοκατάλογος» προβλέπει ποσό ακόμη και για την ονοματοδοσία του σχολείο. Για $1,5 εκατομμύριο, το σχολείο θα αποκτήσει το όνομα του ευεργέτη για 33 χρόνια.
το γεγονός ότι το σχολείο χρειάζεται επισκευές δεν ενδιαφέρει κανέναν φαντάζομαι…
Α ρε Μαρία, με τρόμαξες γιατί δεν θυμόμουν να έχω σχολιάσει το άρθρο…