Υπερ Τσοχατζόπουλου

Σε προσωπικό επίπεδο ο Άκης Τσοχατζόπουλος μου είναι απεχθής.  Τον θυμάμαι σε μια τηλεοπτική συζήτηση, επι παντοδυναμίας του πριν 25 περίπου χρόνια, να αποστομώνει τον συνομιλητή του λέγοντας «ε δεν θα κάνουμε και διάλογο»!  Τέτοιο είναι το δημοκρατικό ήθος του ανδρός.  Αλλά και ως τέτοιο ήταν υψηλότερο απο το ήθος αυτών που σήμερα τον καταδικάζουν στα λαϊκά δικαστήρια.

Φήμες για τις αρπαχτές του Άκη Τσοχατζόπουλου κυκλοφορούσαν στην πιάτσα της πολιτικής και των παραπολιτικών στηλών από τη μεταπολίτευση και μετά. Οι φήμες δεν σταμάτησαν ποτέ και συνεχίζουν ως σήμερα. Και με βάση αυτές τις φήμες σήμερα τα λαϊκά δικαστήρια καταδικάζουν τον άλλοτε κραταιό πολιτικό. Ίδιες φήμες. Ίδιες υποψίες. Πριν 10 ή 20 χρόνια ήταν απλώς φήμες. Σήμερα θεωρούνται τεκμήρια από τους ίδιους κύκλους που συντηρούν και ανανεώνουν τις φήμες.

Για το αν ο Άκης Τσοχατζόπουλος παρανόμησε, αρμόδια και μόνο είναι η Δικαιοσύνη. Να τον κρίνει κι αν χρειαστεί να τον καταδικάσει, με βάση δεδομένα και στοιχεία. Όχι με φήμες που κυκλοφορούν εδώ και 30 πλέον έτη. Εκτός κι αν η φήμη στοιχειώνει όταν παρέλθει η ημερομηνία λήξης της και δηλητηριάζει τους πομπούς της μετασχηματίζοντάς τους σε λαϊκούς δικαστές και στον ίδιο ρόλο εισαγγελείς και δήμιους.

Ο ίδιος ο Άκης Τσοχατζόπουλος δεν είναι άμοιρος των ευθυνών του σήμερα. Δεν είναι δουλειά μου να τον κρίνω. Δεν τον ψήφισα.  Αυτός και οι οπαδοί του ήταν το ΠΑΣΟΚ που σιχάθηκα. Αλλά δεν δέχομαι σήμερα το κάθε παπαγαλάκι, τον κάθε πικραμένο που δεν έκανε την αρπαχτή του όταν προλάβαινε, να αυτο-ανακηρύσσεται σε λαϊκό δικαστή και να ηθικολογεί. Αν τα άρπαζε λοιπόν ο Άκης Τσοχατζόπουλος, γιατί η αρπαχτή ήταν ανεκτή τότε και καταδικαστέα τώρα;  Επειδή τώρα καλούμαστε να πληρώσουμε την λυπητερή την οποία ελπίζαμε να φορτώσουμε δια βίου στους κουτόφραγκους;

Share

4 thoughts on “Υπερ Τσοχατζόπουλου

  1. Εγώ πάλι δε θα έκρινα τον κόσμο τόσο αβίαστα. Αυτοί οι άνθρωποι εμφανίστηκαν πριν από τριάντα χρόνια με μια ζιβάγκο μπλούζα, χωρίς να έχουν καν χαρτζιλίκι για να αγοράσουν μια τυρόπιτα για να φάνε. Αυτή η εικόνα γοήτευσε τόσο πολύ τον κόσμο που του δημιούργησε ένα σωρό προσδοκίες.

    Από τότε έως σήμερα, το παράπονο όλων των βουλευτών γενικά, είναι ότι η βουλευτική αποζημίωση δεν αρκεί για να καλύψει ούτε τα βασικά τους έξοδα. Όταν όμως παρόλα αυτά έχουν φτιάξει τέτοια περιουσία, είναι επόμενο να αντιδρά ένας κόσμος που περνάει πολύ δύσκολα.

    Και για να είμαι ξεκάθαρος, δεν τα έχω μόνο με αυτούς που εμφανίστηκαν τότε ως πεινασμένοι για να καταλήξουν με τεράστιες περιουσίες σήμερα, αλλά και με αυτούς που μπήκαν στην πολιτική με… την περιουσία των γονιών τους. Γονείς που μπήκαν στην πολιτική χωρίς να έχουν ασκήσει ποτέ κάποιο επάγγελμα στη ζωή τους.

    Όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες.

  2. Δεν κατάλαβα τίποτε. Το φτύσιμο/ο κοινωνικός οστρακισμός είναι θεμιτή τιμωρία σε μια κοινωνία, ταυτόχρονα ελαφρύτερη και βαρύτερη από αυτές που βάζει το δικαστήριο. Και δεν απαιτεί αποδείξεις πέραν πάσης αμφιβολίας. Σκληρό ίσως, αλλά έτσι είναι. Πήγε φυλακή ο Άκης; Όχι; Τότε γιατί σου έγινε συμπαθής; Γιατί τρώει το φτύσιμο που του αξίζει;

    VV

    • Ξαναδιάβασε το άρθρο φίλε μου για να διαπιστώσεις πως (α) ο Τσοχατζόπουλος δεν μου έγινε συμπαθής και (β) πως το ερώτημα που θέτω είναι γιατί του αξίζει σήμερα το φτύσιμο και δεν του άξιζε πριν 20 χρόνια όταν έκανε τα ίδια και χειρότερα;

  3. Το “δε θα κάνουμε και διάλογο” το είπε και ο Χρυσοχοίδης πέρυσι, σε παράθυρο του ΜΕΓΚΑ, απευθυνόμενος σε μια καθόλου έξαλλη φοιτήτρια που τον ρώταγε γιατί χτύπησαν τα ΜΑΤ αυτή και τους φίλους της που παρακολουθούσαν από μακρυά ομάδα κουκουλοφόρων να τα σπάει στη Πλατεία Βικτωρίας. Και από τότε είπα κι εγώ, όπως κι εσύ, “τι κουμάσι, ωρέ, είναι τούτο;”

Leave a Reply to λ:ηρ | lgreco Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *