Διάβασα στο GURForum την ιστορία για τον βουλευτή που πήγε στο ΔΟΑΤΑΠ προκειμένου να πληροφορηθεί τι πρόοδος έχει σημειωθεί σε υπόθεση πολίτη της εκλογικής περιφέρειάς του, και βρέθηκε να κατηγορείται από υπάλληλο του οργανισμού για απόπειρα βιαιοπραγίας.

Έχω όλη την καλή διάθεση να πιστέψω τον βουλευτή.  Υπάρχει ένα λεπτό ζήτημα όμως για το οποίο δεν έχουν δοθεί οι απαραίτητες διευκρινήσεις.

Αν δεν κάνω λάθος, οι υποθέσεις του ΔΟΑΤΑΠ συνιστούν προσωπικά και ευαίσθητα δεδομένα.   Είχε έννομο συμφέρον ο κ. Παντούλας να ζητήσει πληροφορίες για την υπόθεση;  Ήταν και τυπικώς εξουσιοδοτημένος από τον άμεσα ενδιαφερόμενο;

Διότι, σύμφωνα με την εκδοχή Παντούλα, η υπάλληλος του ΔΟΑΤΑΠ βρέθηκε αντιμέτωπη μ έναν άγνωστο ο οποίος γύρευε στοιχεία και πληροφορίες για μια υπόθεση που προφανώς δεν τον αφορούσε.  Αργότερα — σύμφωνα πάντα με την εκδοχή του ίδιου του βουλευτή — η  υπάλληλος διαπίστωσε πως ο άγνωστος περίεργος ήταν βουλευτής.  Ούτε όμως αυτή η ιδιότητα τον νομιμοποιεί να απαιτεί πληροφορίες για υπόθεση που δεν τον αφορά.

Η συμπεριφορά της υπαλλήλου είναι ελεγκτέα στον βαθμό που δεν  πέταξε έξω τον βουλευτή, από τη στιγμή που δεν είχε απολύτως κανέναν λόγο να βρίσκεται εκεί.

Άρα, δυο πράγματα είναι πιθανά: ή ο κ. Παντούλας συστήθηκε ως βουλευτής από την πρώτη στιγμή και με την ιδιότητα αυτή απαίτησε ιδιαίτερη μεταχείριση ή πήγε στο ΔΟΑΤΑΠ για ρουσφέτι ελπίζοντας σε απευθείας συννενόηση με κάποιο πολιτικά πιο μιλημένο άτομο στο οποίο και θα εξηγούσε τη θεσμική του ιδιότητα.

Το περιστατικό  βεβαίως αναδεικνύει και την ανεπάρκεια του ΔΟΑΤΑΠ — πρόκειται για το ΔΙΚΑΤΣΑ κι επειδή άλλαξε η ακροστοιχίδα του οργανισμού δεν σημαίνει πως άλλαξε και το χούι.  Προβληματικότερη όμως είναι, για μένα, η συμπεριφορά του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, κ. Παντούλα.