Science Fair

Ήμουν σήμερα κριτής σε μια μαθητική έκθεση επιστήμης και έρευνας. Είναι μια ωραία διοργάνωση στην οποία μαθητές γυμνασίων και λυκείων επιδεικνύουν τα αποτελέσματα πειραμάτων και μελετών που έχουν κάνει. Διαγωνίζονται μάλιστα για βραβεία μεταξύ των οποίων συχνά συμπεριλαμβάνονται και υποτροφίες για προπτυχιακές σπουδές.
Κριτής σε τέτοια επίδειξη βρέθηκα για πρώτη φορά το 1991. Με γοήτεψε η ιδέα — ζήλεψα, να πώ την αλήθεια, που δεν είχαμε τέτοια πράγματα στην Ελλάδα (είχαμε όμως γυμναστικές επιδείξεις…). Και από τότε, όποτε έχω την ευκαιρία να προσφέρω εθελοντικά το χρόνο μου σε τέτοιες διοργανώσεις το κάνω.

Στη σημερινή έκθεση μετείχαν 700 μαθητές από 50 γυμνάσια και λύκεια της περιοχής. Τα γνωστικά αντικείμενα ευθύνης μου ήταν η πληροφορική και οι οπτικές επιστήμες. Είχα να κρίνω γύρω στα 75 πειράματα. Τα υπόλοιπα εκθέματα κάλυπταν τα αντικείμενα της βιολογίας, ζωολογίας, κοινωνικών επιστημών, φυσικής, χημείας, αστρονομίας, στατικής μηχανικής (εκεί να δείτε μικρά πρότυπα για γέφυρες, υπερκατασκευές, κ.ά.), και οικονομικών.

Όλη η διοργάνωση γίνεται σε εθελοντική βάση. Οι κριτές είναι όλοι εθελοντές. Οι διοργανωτές που φροντίζουν να υπάρχει καφές και αναψυκτικά, που στήνουν τις πινακίδες με οδηγίες στους γύρω δρόμους, που ρυθμίζουν την κίνηση στο χώρο στάθμευσης, κ.α., είναι εθελοντές. Ένα τοπικό σχολείο αναλαμβάνει να φιλοξενήσει την έκθεση, στους χώρους του.

Οι μαθητές-εκθέτες ετοιμάζουν την παρουσίαση της δουλειάς τους, φτιάχνουν αφίσες με φωτογραφίες, κείμενα, και αποτελέσματα, και περιμένουν υπομονετικά τους κριτές να περάσουν και να αξιολογήσουν το έργο τους.

Μου έκανε εντύπωση η δουλειά της Emily, μιας μαθήτριας της πρώτης γυμνασίου. Χρησιμοποιώντας φτηνές φωτογραφικές μηχανές μιας χρήσης, από διάφορους κατασκευαστές, προσπάθησε να ερευνήσει τις οπτικές ιδιότητες των φακών. Ο προϋπολογισμός του πειράματός της: 64 δολάρια, πολύ μεράκι, και καλή δουλειά. Μαθήτρια σε ολοήμερο (όπως τα περισσότερα) δημόσιο γυμνάσιο, η Emily συνεργάστηκε με τον δάσκαλο της φυσικής για να σχεδιάσει το πείραμα. (Η δική μου δασκάλα φυσικής στην α’ γυμνασίου δεν μπορούσε να μας εξηγήσει τι σημαίνει F=ma. Το θυμάμαι σαν σήμερα γιατί με είχε σηκώσει για μάθημα και της έλεγα πως δύναμη ίσον μάζα επι επιτάχυνση και με ρωτούσε “πού βλέπεις παιδάκι μου την επιτάχυνση; Αφού γράφει εφ ίσον μά, άρα μάζα.”).

Φεύγοντας από το (δημόσιο) λύκειο που φιλοξένησε τη σημερινή έκθεση, σταμάτησα να χαζέψω μια από τις αίθουσες διδασκαλίας τεχνών: το τυπογραφείο και βιβλιοδετείο. Κοίταξα με νοσταλγία τις δυο πρέσες… μικρός ήθελα να γίνω τυπογράφος.

Δεν ξέρω τι γίνεται στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια όσον αφορά παρόμοια εγχειρήματα που να καλλιεργούν επιστημονική περιέργεια και ήθος στους μαθητές. Φαντάζομαι πως υπάρχουν λίγοι μερακλήδες δάσκαλοι σε κάποια γυμνάσια και λύκεια που προσπαθούν να κάνουν κάτι. Μακάρι να πιάσει η δουλειά τους και να διαδοθεί.

Share

4 thoughts on “Science Fair

  1. Λεωνίδα,
    Συμμερίζομαι απόλυτα τα συναισθήματα σου και η science
    fair είναι πάντα συγκινητική.
    Έτυχε να βρεθώ στην Τεχνομάθεια 4 (2005)
    http://www.noesis.edu.gr/el/activities/technomatheia.html
    (σαν επισκέπτης) η οποία εκθέτει δραστηριότητες
    τεχνικών λυκείων. Κρίνοντας από την κατάσταση των τεχνικών λυκείων (η αδελφή μου είναι φιλόλογος σε ΤΛ εδώ
    και 26 χρόνια) το θεωρώ θαύμα που έγινε καν.

    Η δημιουργικότητα σίγουρα δεν ήταν αντίστοιχη της μαθήτριας που περιέγραψες αλλά το ότι σκέφτηκαν μόνα τους τα παιδία πως να φτιάξουν κάτι ήταν ενθαρρυντικό.

    Βλέποντας το curriculum της κόρης μου στα προνήπια εδώ στη Φιλαδέλφεια, έχω εντυπωσιαστε’ι με την προώθηση της δημιουργικότητας σε αντίθεση με την στείρα μάθηση που έζησα στα σχολεία και πανεπιστήμια της Ευρώπης.

    Kostas

  2. Λεωνίδα,
    Συμμερίζομαι απόλυτα τα συναισθήματα σου και η science
    fair είναι πάντα συγκινητική.
    Έτυχε να βρεθώ στην Τεχνομάθεια 4 (2005)
    http://www.noesis.edu.gr/el/activities/technomatheia.html
    (σαν επισκέπτης) η οποία εκθέτει δραστηριότητες
    τεχνικών λυκείων. Κρίνοντας από την κατάσταση των τεχνικών λυκείων (η αδελφή μου είναι φιλόλογος σε ΤΛ εδώ
    και 26 χρόνια) το θεωρώ θαύμα που έγινε καν.

    Η δημιουργικότητα σίγουρα δεν ήταν αντίστοιχη της μαθήτριας που περιέγραψες αλλά το ότι σκέφτηκαν μόνα τους τα παιδία πως να φτιάξουν κάτι ήταν ενθαρρυντικό.

    Βλέποντας το curriculum της κόρης μου στα προνήπια εδώ στη Φιλαδέλφεια, έχω εντυπωσιαστε’ι με την προώθηση της δημιουργικότητας σε αντίθεση με την στείρα μάθηση που έζησα στα σχολεία και πανεπιστήμια της Ευρώπης.

    Kostas

  3. Λεωνίδα, φοβάμαι πως λείπεις πολύ καιρό από την Ελλάδα. Εθελοντισμός είπες; Εδώ η πλειοψηφία των καθηγητών-δασκάλων αγωνίζεται για πιο σοβαρά πράγματα, για πραγματικά καλύτερη παιδεία: να δουλεύουν δηλ. λιγότερο και να πληρώνονται περισσότερο. Να ξεζουμίζουν επίσης τους γονείς των μαθητών κάνοντας ιδιαίτερα.

    Και σιγά που θα μας βγουν “τα αμερικανάκια” πιο έξυπνοι μαθητές.

    Με άλλα λόγια: ενώ το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι σε άθλια κατάσταση έχουν και την ψευδαίσθηση πολλοί από εμάς πως είμαστε και καλύτεροι από άλλες δυτικές χώρες και κυρίως τις ΗΠΑ.

  4. Λεωνίδα, φοβάμαι πως λείπεις πολύ καιρό από την Ελλάδα. Εθελοντισμός είπες; Εδώ η πλειοψηφία των καθηγητών-δασκάλων αγωνίζεται για πιο σοβαρά πράγματα, για πραγματικά καλύτερη παιδεία: να δουλεύουν δηλ. λιγότερο και να πληρώνονται περισσότερο. Να ξεζουμίζουν επίσης τους γονείς των μαθητών κάνοντας ιδιαίτερα.

    Και σιγά που θα μας βγουν “τα αμερικανάκια” πιο έξυπνοι μαθητές.

    Με άλλα λόγια: ενώ το εκπαιδευτικό μας σύστημα είναι σε άθλια κατάσταση έχουν και την ψευδαίσθηση πολλοί από εμάς πως είμαστε και καλύτεροι από άλλες δυτικές χώρες και κυρίως τις ΗΠΑ.

Leave a Reply

Your email address will not be published.