Συχνάζεις στο Μικρό Καφέ

Χιόνιζε πλάι στη λίμνη. Πίσω μου ο Αργύρης τραγουδούσε. Κοίταξα στον καθρέφτη ελπίζοντας να πιάσω τη ματιά του. Δεν ήταν εκεί.

Χιονίζει πλάι στη λίμνη. Αχνά ξεπροβάλλουν στο βάθος λίγοι ουρανοξύστες.

Χρόνια τώρα όταν κοιτώ τις λευκές σελίδες του τετραδίου που έχω για να γράφω ποιήματα, τα χέρια μου παγώνουν. Το μελάνι στην πένα στεγνώνει.

Χιονίζει πλάι στη λίμνη. Είκοσι δύο χρόνια με κυνηγάει η Λίμνη. Γίνεται σύννεφο, μπαίνει στο σπίτι μου μέσα από τις χαραμάδες. Αναπνέει πλάι μου η λίμνη.

Δρομολόγιο πρώτο λοιπόν: από τη λίμνη ως τη λίμνη.  Δρομολόγιο δεύτερο: ομίχλη πάνω από τη λίμνη.  Σιωπή.  Απο μακρυά, ο καημός ενός φάρου.   Δρομολόγιο τρίτο: αεροδρόμιο-ξενοδοχείο μέσω Βάρης — γειά σου τσολιά μου.

Στο τέλος φανερώνεται κι ο σκοπός του ποίηματος: η πατρίδα μας η κουρελού.

Share

8 thoughts on “Συχνάζεις στο Μικρό Καφέ

  1. Το ξέρεις ότι το κομμάτι έχει γραφτεί για υπάρχοντα μαγαζιά στην Καβάλα έτσι; (ή τουλάχιστον υπήρχαν τότε)

  2. Το ξέρεις ότι το κομμάτι έχει γραφτεί για υπάρχοντα μαγαζιά στην Καβάλα έτσι; (ή τουλάχιστον υπήρχαν τότε)

Leave a Reply to meez Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *