Το ζήτημα με το τηλεγράφημα από την Ουρουγουάη δεν θα ήταν τόσο σημαντικό αν δεν έφερνε στην επιφάνεια ένα συστημικό πρόβλημα της Ελληνικής Διοίκησης. Όπως έγραψε εύστοχα ο Πάσχος Μανδραβέλης, «οι θρυλούμενες «διοικητικές αρρυθμίες» δεν αφορούν τις συνταγογραφήσεις του ΙΚΑ. Εχουν να κάνουν με τον πιο ευαίσθητο μηχανισμό ασφάλειας της χώρας.» (Καθημερινή 02.06.2009).
Τόσα χρόνια στο Υπουργείο Εξωτερικών, η κ. Μπακογιάννη τι ακριβώς έχει κάνει; Μεγάλα εθνικά θέματα δεν έχει κλείσει. Στρατηγικές συνθήκες δεν έχει υπογράψει. Και το Υπουργείο της παραμένει ένας ξεχαρβαλωμένος μηχανισμός που στον 21ο αιώνα λειτουργεί ακόμη με τηλεγραφήματα (τεχνολογία 19ου αιώνα). Τελικά το μόνο που κατάφερε ήταν να βάλει τον κ. Κουμουτσάκο σε εκλόγιμη θέση στο Ευρωψηφοδέλτιο. Άξιος ο μισθός της;
Ασκώντας διεκπεραιωτική πολιτική η γυναίκα αυτή περιμένει την ευκαιρία να αναρριχηθεί στην ηγεσία του κόμματός της, προσβλέποντας στην περιστασιακή πρωθυπουργία την οποία ελπίζει να κερδίσει με μια όσο το δυνατόν πιο ανώδυνη θητεία σε ένα από τα πιο κρίσιμα υπουργεία του τόπου.
Το προβλημα λοιπόν δεν είναι που παρέπεσε το τηλεγράφημα για τις ύποπτες κτηματομεσιτικές δραστηριότητες στο εξωτερικό στελέχους εταιρείας που προμήθευσε με τηλεπικοινωνιακό εξοπλισμό το γραφείο του αδερφού της κυρίας Μπακογιάννη. Το πρόβλημα είναι πως αυτή η γυναίκα διεκδικεί να κυβερνήσει την Ελλάδα. Και πως υπάρχουν άνθρωποι που την εμπιστεύονται.
Πολιτικοί με καταφανώς λιγότερα προσόντα πέρασαν από το ΥπΕξ και αφήνοντας πίσω τους το τίποτα κατόρθωσαν να να αναρριχηθούν στην ηγεσία του κόμματός τους, προσβλέποντας στην περιστασιακή πρωθυπουργία.
Η ισοπεδωτική κριτική που ασκείτε στην εν λόγω πολιτικό αδικεί όχι μόνο την ίδια, αλλά και το επίπεδο των λοιπών σας αναρτήσεων.
Πολιτικοί με καταφανώς λιγότερα προσόντα πέρασαν από το ΥπΕξ και αφήνοντας πίσω τους το τίποτα κατόρθωσαν να να αναρριχηθούν στην ηγεσία του κόμματός τους, προσβλέποντας στην περιστασιακή πρωθυπουργία.
Η ισοπεδωτική κριτική που ασκείτε στην εν λόγω πολιτικό αδικεί όχι μόνο την ίδια, αλλά και το επίπεδο των λοιπών σας αναρτήσεων.
Καθόλου δεν αδικεί η κριτική του Λεωνίδα την Μπακογιάννη. Το ότι υπήρξαν προκάτοχοι πιό ανίκανοι από αυτήν δεν την κάνει ικανή ή επιτυχημένη. Την κάνει λιγότερο ανίκανη από τους προκατόχους της (που θα επιτρέψετε να αμφιβάλλω, αλλά ας το αφήσουμε).
Στην θητεία της στον Δήμο Αθηναίων άφησε την ίδια “κληρονομιά”: είτε πέρασε ή δεν πέρασε το ίδιο και το αυτό. Το μόνο που έκανε, όπως και όλοι οι άλλοι πολιτικοί της χώρας αυτής, ήταν να περνάει τον χρόνο της προετοιμάζοντας το πολιτικό της μέλλον. Εκτός εάν έχει κάποιος να μου υποδείξει το έργο της ως Δημάρχου.
Η χώρα κλείνει την πρώτη εικοσαετία ελεύθερων και πλουραλιστικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Δυστυχώς (αλλά όχι απροσδόκητα, δεδομένου του ποιόντος όχι μόνο του μέσου Έλληνα αλλά και της ελίτ της χώρας αυτής) πήγαμε από την εμετική προπαγάνδα του Μαρούδα στα εμετικά παράθυρα του Χατζηνικολάου. Οι πολιτικοί και η πολιτική προσαρμόσθηκε δεόντως: πολιτική στην Ελλάδα είναι σήμερα αυτό που οι Αμερικανοί αποτελούν “spinning”, δηλαδή η διαχείριση των εντυπώσεων και όχι η παραγωγή έργου και η λύση προβλημάτων.
Η Μπακογιάννη, ο Αβραμόπουλος, ο Βενιζέλος, η Διαμαντοπούλου, ο Τσίπρας, ο Καρατζαφέρης είναι τα παιδιά αυτού του δοκιμαστικού σωλήνα.
Η επικράτηση τους δεν είναι τελεσίδικη, ούτε καν αναπόφευκτη. Ψηφίζω από το 1984 και ποτέ, κανείς δεν παρίστατο μαζί μου μέσα στο παραβάν για να μου υποδείξει τι να ψηφίσω και ποιό να σταυρώσω.
Οι ψηφοφόροι της ΝΔ έχουν την ευκαιρία στις επόμενες εκλογές, εάν πραγματικά θεωρούν την οικογενειοκρατία όνειδος για την χώρα, να τελειώσουν την πολιτική καρριέρα τόσο της κας Μπακογιάννη όσο και του κου Αβραμόπουλου. Πολύ απλά, με το να μην τους σταυρώσουν. Εάν δεν εκλεγούν βουλευτές, η πολιτική τους καρριέρα τελείωσε.
Σκεφτείτε το.
Καθόλου δεν αδικεί η κριτική του Λεωνίδα την Μπακογιάννη. Το ότι υπήρξαν προκάτοχοι πιό ανίκανοι από αυτήν δεν την κάνει ικανή ή επιτυχημένη. Την κάνει λιγότερο ανίκανη από τους προκατόχους της (που θα επιτρέψετε να αμφιβάλλω, αλλά ας το αφήσουμε).
Στην θητεία της στον Δήμο Αθηναίων άφησε την ίδια “κληρονομιά”: είτε πέρασε ή δεν πέρασε το ίδιο και το αυτό. Το μόνο που έκανε, όπως και όλοι οι άλλοι πολιτικοί της χώρας αυτής, ήταν να περνάει τον χρόνο της προετοιμάζοντας το πολιτικό της μέλλον. Εκτός εάν έχει κάποιος να μου υποδείξει το έργο της ως Δημάρχου.
Η χώρα κλείνει την πρώτη εικοσαετία ελεύθερων και πλουραλιστικών μέσων μαζικής ενημέρωσης. Δυστυχώς (αλλά όχι απροσδόκητα, δεδομένου του ποιόντος όχι μόνο του μέσου Έλληνα αλλά και της ελίτ της χώρας αυτής) πήγαμε από την εμετική προπαγάνδα του Μαρούδα στα εμετικά παράθυρα του Χατζηνικολάου. Οι πολιτικοί και η πολιτική προσαρμόσθηκε δεόντως: πολιτική στην Ελλάδα είναι σήμερα αυτό που οι Αμερικανοί αποτελούν “spinning”, δηλαδή η διαχείριση των εντυπώσεων και όχι η παραγωγή έργου και η λύση προβλημάτων.
Η Μπακογιάννη, ο Αβραμόπουλος, ο Βενιζέλος, η Διαμαντοπούλου, ο Τσίπρας, ο Καρατζαφέρης είναι τα παιδιά αυτού του δοκιμαστικού σωλήνα.
Η επικράτηση τους δεν είναι τελεσίδικη, ούτε καν αναπόφευκτη. Ψηφίζω από το 1984 και ποτέ, κανείς δεν παρίστατο μαζί μου μέσα στο παραβάν για να μου υποδείξει τι να ψηφίσω και ποιό να σταυρώσω.
Οι ψηφοφόροι της ΝΔ έχουν την ευκαιρία στις επόμενες εκλογές, εάν πραγματικά θεωρούν την οικογενειοκρατία όνειδος για την χώρα, να τελειώσουν την πολιτική καρριέρα τόσο της κας Μπακογιάννη όσο και του κου Αβραμόπουλου. Πολύ απλά, με το να μην τους σταυρώσουν. Εάν δεν εκλεγούν βουλευτές, η πολιτική τους καρριέρα τελείωσε.
Σκεφτείτε το.
Δηλαδή αγαπητέ Canis επειδή τα ίδια έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, θα πρέπει να ανεχτούμε τα ίδια κι από την Ντόρα Μπακογιάννη;
Δηλαδή αγαπητέ Canis επειδή τα ίδια έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, θα πρέπει να ανεχτούμε τα ίδια κι από την Ντόρα Μπακογιάννη;
Ποσώς, αγαπητέ Λεωνίδα. Το να εξομοιώνουμε προς τα κάτω πέρα από ατελέσφορο είναι και ανόητο. Η κριτική όμως εναντίον ενός πολιτικού βαραίνει πολύ περισσότερο όταν προέρχεται όχι από απέναντι, αλλά από τον οικείο του χώρο. Όταν εμπιστεύεσαι τον ένα, ηχεί κάπως παράξενο το να ασχολείσαι με τον άλλο, διερωτώμενος πως γίνεται και διεκδικεί να κυβερνήσει τη χώρα με πολίτες που εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται.
Ποσώς, αγαπητέ Λεωνίδα. Το να εξομοιώνουμε προς τα κάτω πέρα από ατελέσφορο είναι και ανόητο. Η κριτική όμως εναντίον ενός πολιτικού βαραίνει πολύ περισσότερο όταν προέρχεται όχι από απέναντι, αλλά από τον οικείο του χώρο. Όταν εμπιστεύεσαι τον ένα, ηχεί κάπως παράξενο το να ασχολείσαι με τον άλλο, διερωτώμενος πως γίνεται και διεκδικεί να κυβερνήσει τη χώρα με πολίτες που εξακολουθούν να τον εμπιστεύονται.
Addendum: Μόλις πρόσεξα πως παρέπεμψα σε μία ανάρτηση του 2007, στην οποία είχα σχολιάσει. Τότε πίστευα πως ο ΓΑΠ είναι χαρισματικός…
Είμαι μάλλον από τους τακτικούς αναγνώστες και δύσκολα κρύβω την πολιτική μου πορεία θεώρησης των πραγμάτων 🙂
Addendum: Μόλις πρόσεξα πως παρέπεμψα σε μία ανάρτηση του 2007, στην οποία είχα σχολιάσει. Τότε πίστευα πως ο ΓΑΠ είναι χαρισματικός…
Είμαι μάλλον από τους τακτικούς αναγνώστες και δύσκολα κρύβω την πολιτική μου πορεία θεώρησης των πραγμάτων 🙂
Το κείμενο του 2007 πρέπει να ληφθεί στο context για το οποίο γράφτηκε. Μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Ε. Βενιζέλου, στήριξα ανεπιφύλακτα τον ΓΑΠ — το ίδιο θα έκανα και σήμερα.
Από τη στήριξη όμως την εμπιστοσύνη υπάρχει μεγάλη διαφορά. Πρώτον διότι δεν δήλωσα τίποτα περι εμπιστοσύνης. Δεύτερον επειδή εδώ και καιρό με προβληματίζει αν και κατα πόσο ο ΓΑΠ έχει το θάρρος να κάνει ουσιαστικές τομές (βλ, για παράδειγμα εδώ).
Όσον αφορά εμένα και τον οικείο χώρο της κ. Μπακογιάννη, δεν πιστεύω πλέον πως βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο. Ο χώρος της κ. Μπακογιάννη είναι σήμερα, εκ των πραγμάτων, πολιτειακά θεσμοκτόνος και πολιτικά επιζήμιος για τον τόπο. Είναι ένας χώρος ανικανότητας, φαυλότητας, μετάθεσης ευθυνών, και ανοραματικός. Στον χώρο αυτό δεν ανήκω.
Το κείμενο του 2007 πρέπει να ληφθεί στο context για το οποίο γράφτηκε. Μεταξύ του Γ. Παπανδρέου και του Ε. Βενιζέλου, στήριξα ανεπιφύλακτα τον ΓΑΠ — το ίδιο θα έκανα και σήμερα.
Από τη στήριξη όμως την εμπιστοσύνη υπάρχει μεγάλη διαφορά. Πρώτον διότι δεν δήλωσα τίποτα περι εμπιστοσύνης. Δεύτερον επειδή εδώ και καιρό με προβληματίζει αν και κατα πόσο ο ΓΑΠ έχει το θάρρος να κάνει ουσιαστικές τομές (βλ, για παράδειγμα εδώ).
Όσον αφορά εμένα και τον οικείο χώρο της κ. Μπακογιάννη, δεν πιστεύω πλέον πως βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο. Ο χώρος της κ. Μπακογιάννη είναι σήμερα, εκ των πραγμάτων, πολιτειακά θεσμοκτόνος και πολιτικά επιζήμιος για τον τόπο. Είναι ένας χώρος ανικανότητας, φαυλότητας, μετάθεσης ευθυνών, και ανοραματικός. Στον χώρο αυτό δεν ανήκω.
Δέν έχω σε καμιά ιδιαίτερη εκτίμηση την κα. Μπακογιάννη, αλλά το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να κάνει κάτι στο υπουργείο της δεν της το χρεώνω. Ο ικανότερος άνθρωπος του κόσμου να γίνει υπουργός στην Ελλάδα θα τα κάνει σκατά αν οι αποφάσεις και οι εντολές του ξεβολέψουν στο ελάχιστο το δημοσιοϋπαλληλικό τέρας της γραφειοκρατίας. Και είναι φύσει αδύνατον για έναν άνθρωπο να είναι ταυτόχρονα επάνω από εκατοντάδες καρεκλοκένταυρους για να δει αν κάνουν τη δουλειά τους. Και η μεγάλη επιτυχία της δεν ήταν η τοποθέτηση σε εκλόγιμη θέση του κ. Κουμουτσακου, αλλά του Θοδωρή του Σκυλακάκη.
Δέν έχω σε καμιά ιδιαίτερη εκτίμηση την κα. Μπακογιάννη, αλλά το γεγονός ότι δεν κατόρθωσε να κάνει κάτι στο υπουργείο της δεν της το χρεώνω. Ο ικανότερος άνθρωπος του κόσμου να γίνει υπουργός στην Ελλάδα θα τα κάνει σκατά αν οι αποφάσεις και οι εντολές του ξεβολέψουν στο ελάχιστο το δημοσιοϋπαλληλικό τέρας της γραφειοκρατίας. Και είναι φύσει αδύνατον για έναν άνθρωπο να είναι ταυτόχρονα επάνω από εκατοντάδες καρεκλοκένταυρους για να δει αν κάνουν τη δουλειά τους. Και η μεγάλη επιτυχία της δεν ήταν η τοποθέτηση σε εκλόγιμη θέση του κ. Κουμουτσακου, αλλά του Θοδωρή του Σκυλακάκη.
Δρ. Νο: Το “τέρας της γραφειοκρατίας” και της δημοσιοϋπαλληλίας είναι η βολική και έτοιμη δικαιολογία του κάθε φοβισμένου πολιτικάντη. Αν δε μπορούν ας έκαναν άλλοι δουλειά. Κανείς δεν τους υποχρέωσε.
Άσε που αρχισυνδικαλιστές και πολιτικάντηδες παίζουν στο ίδιο θεατρικό έργο, απλά με διαφορετικό ρόλο ο καθένας. Ψευτοσυγκρούσεις για τις κάμερες και αλληλοβολέματα επί της ουσίας…
Δρ. Νο: Το “τέρας της γραφειοκρατίας” και της δημοσιοϋπαλληλίας είναι η βολική και έτοιμη δικαιολογία του κάθε φοβισμένου πολιτικάντη. Αν δε μπορούν ας έκαναν άλλοι δουλειά. Κανείς δεν τους υποχρέωσε.
Άσε που αρχισυνδικαλιστές και πολιτικάντηδες παίζουν στο ίδιο θεατρικό έργο, απλά με διαφορετικό ρόλο ο καθένας. Ψευτοσυγκρούσεις για τις κάμερες και αλληλοβολέματα επί της ουσίας…
Αυτός είναι ο κανόνας, σύμφωνοι, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων με διάθεση να προσφέρουν και να δουλέψουν που το τέρας τους έφαγε. Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοί δεν είναι το μόνο πρόβλημα της Ελλάδας.
Αυτός είναι ο κανόνας, σύμφωνοι, αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων με διάθεση να προσφέρουν και να δουλέψουν που το τέρας τους έφαγε. Σε κάθε περίπτωση, οι πολιτικοί δεν είναι το μόνο πρόβλημα της Ελλάδας.
Πράγματι αυτή η γυναίκα έχει πολλές πιθανότητες να κυβερνήσει τη χώρα μιας και ανήκει στην “κάστα” των Μητσοτάκηδων.
“παραμένει ένας ξεχαρβαλωμένος μηχανισμός που στον 21ο αιώνα λειτουργεί ακόμη με τηλεγραφήματα (τεχνολογία 19ου αιώνα).”
Τόσο μπάχαλο που είναι η χώρα μας θα πω: πάλι καλά που δεν έχουν ταχυδρομικά περιστέρια…
Πράγματι αυτή η γυναίκα έχει πολλές πιθανότητες να κυβερνήσει τη χώρα μιας και ανήκει στην “κάστα” των Μητσοτάκηδων.
“παραμένει ένας ξεχαρβαλωμένος μηχανισμός που στον 21ο αιώνα λειτουργεί ακόμη με τηλεγραφήματα (τεχνολογία 19ου αιώνα).”
Τόσο μπάχαλο που είναι η χώρα μας θα πω: πάλι καλά που δεν έχουν ταχυδρομικά περιστέρια…
ΝΕΩΤΕΡΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΥΠΕΞ:
Σύμφωνα με την σημερινή Καθημερινή, το σύστημα επικοινωνίας του ΥΠΕΞ με τις πρεσβείες μόνο με τηλεγραφήματα και τέλεξ δεν είναι. Έχει εγκατασταθεί υπερσύγχρονο σύστημα επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών από το 2000 και όχι μόνο αυτό αλλά αποκαλύπτεται ότι υπάρχει λίστα αποδεκτών για κάθε διαβάθμιση τηλεγραφήματος, η οποία περιλαμβάνει την Υπ. Εξωτερικών και το γραφείο του Πρωθυπουργού.
ΝΕΩΤΕΡΑ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΑ ΥΠΕΞ:
Σύμφωνα με την σημερινή Καθημερινή, το σύστημα επικοινωνίας του ΥΠΕΞ με τις πρεσβείες μόνο με τηλεγραφήματα και τέλεξ δεν είναι. Έχει εγκατασταθεί υπερσύγχρονο σύστημα επικοινωνίας μέσω ηλεκτρονικών υπολογιστών από το 2000 και όχι μόνο αυτό αλλά αποκαλύπτεται ότι υπάρχει λίστα αποδεκτών για κάθε διαβάθμιση τηλεγραφήματος, η οποία περιλαμβάνει την Υπ. Εξωτερικών και το γραφείο του Πρωθυπουργού.
Περικλή αν αναφέρεσαι σ’ αυτό το άρθρο, καθόλου δεν διευκρινίζει τα της συνολικής υποδομής. Μπορεί μερικα γραφεία στο Υπουργείο να έχουν μηχανοργανωθεί, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη αν η ροή πληροφοριών από τις πρεσβείες και τις διπλωματικές αποστολές της Ελλάδας στο εξωτερικό, γίνεται με τηλέγραφο ή με άλλα πιο σύγχρονα μέσα.
Αλλά όπως και να ‘χει το πράγμα, πέρα από την τεχνολογία υπάρχει και η οργάνωση του συστήματος. Το οποίο η κ. Μπακογιάννη διαχειρίστηκε, κι αυτό, διεκπεραιωτικά. Τελικά ποιά είναι τα management και project management skills αυτής της κυρίας που θέλει να γίνει και πρωθυπουργός;
Περικλή αν αναφέρεσαι σ’ αυτό το άρθρο, καθόλου δεν διευκρινίζει τα της συνολικής υποδομής. Μπορεί μερικα γραφεία στο Υπουργείο να έχουν μηχανοργανωθεί, αλλά δεν ξέρουμε ακόμη αν η ροή πληροφοριών από τις πρεσβείες και τις διπλωματικές αποστολές της Ελλάδας στο εξωτερικό, γίνεται με τηλέγραφο ή με άλλα πιο σύγχρονα μέσα.
Αλλά όπως και να ‘χει το πράγμα, πέρα από την τεχνολογία υπάρχει και η οργάνωση του συστήματος. Το οποίο η κ. Μπακογιάννη διαχειρίστηκε, κι αυτό, διεκπεραιωτικά. Τελικά ποιά είναι τα management και project management skills αυτής της κυρίας που θέλει να γίνει και πρωθυπουργός;
“management και project management skills”
Και όλου (σχεδόν) του υπουργικού συμβουλίου θα πρόσθετα. Μόνο ο Χατζηδάκης έχει αποδείξει ότι μπορεί να βάζει κάποιους στόχους και να τους φέρνει σε πέρας. Όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά για να πιάνουν την καρέκλα και να διεκπεραιώνουν τις τρέχουσες υποθέσεις. Κάτι σαν υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι δηλαδή.
Δρ.Νο: ΟΚ. Συμφωνώ με τις επεξηγήσεις. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν και εξαιρέσεις.
“management και project management skills”
Και όλου (σχεδόν) του υπουργικού συμβουλίου θα πρόσθετα. Μόνο ο Χατζηδάκης έχει αποδείξει ότι μπορεί να βάζει κάποιους στόχους και να τους φέρνει σε πέρας. Όλοι οι υπόλοιποι είναι απλά για να πιάνουν την καρέκλα και να διεκπεραιώνουν τις τρέχουσες υποθέσεις. Κάτι σαν υψηλόβαθμοι δημόσιοι υπάλληλοι δηλαδή.
Δρ.Νο: ΟΚ. Συμφωνώ με τις επεξηγήσεις. Αλίμονο αν δεν υπήρχαν και εξαιρέσεις.