“Υπάρχει άραγε η σχετική νομοθεσία που επιτρέπει σε μια εφημερίδα πανελλήνιας κυκλοφορίας να πουλάει CD, DVD, βιβλία, σεντόνια, σχολικά βοηθήματα και ό,τι άλλο φανταστεί ο πωλητής τους, αρκεί να βγάζουν χρήμα;”

Η παραπάνω νοοτροπία με προβληματίζει και με ανησυχεί.  Είναι μια νοοτροπία που επιθυμεί ένα κράτος μπαμπούλα.  Όπου όλα απαγορεύονται εκτός από όσα με νόμο επιτρέπονται.  Είναι μια νοοτροπία που θεωρεί πως οι νόμοι υπάρχουν για να μας επιτρέπουν τι να κάνουμε.  Δηλαδή ό,τι δεν επιτρέπεται με νόμο, είναι απαγορευμένο;  Πίστευα πως περάσαν αυτές οι εποχές αλλά η ΗΧΩ Δράμας μάλλον έχει άλλη αντίληψη.

Ακολουθώντας την ολισθηρότατη νοοτροπία της Ηχούς, αναρρωτιέμαι:

• Υπάρχει σχετική νομοθεσία που επιτρέπει σε διαδήλωση με 40 ανθρώπους να κλείνουν δρόμους στο κέντρο μιας πόλης;
• Υπάρχει σχετική νομοθεσία που επιτρέπει στον καθένα, ασχέτως μορφωτικού επιπέδου να εκδίδει εφημερίδα;
• Υπάρχει σχετική νομοθεσία που να επιτρέπει τη δωρεάν πρόσβαση στις παραλίες της χώρας;

Σε μια ελεύθερη δημοκρατική χώρα είναι παράλογο να αναζητούμε νόμους που να επιτρέπουν.  Στον 21ο αιώνα και μερικοί στην Ελλάδα ακόμη δεν έχουν αντιληφθεί τι ρόλο παίζουν οι νόμοι σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα.