Τόσο ο υπουργός δημόσιας τάξης όσο και οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες παρουσιάζουν φαινόμενα απώλειας κοινού νου όσον αφορά το θέμα των διαδηλώσεων στην Αθήνα.
Η υπόθεση έχει ως εξής: ο υπουργός δημόσιας τάξης επιθυμεί να περιορίσει τις μικρές διαδηλώσεις σε μια λωρίδα κυκλοφορίας μόνο, έτσι ώστε να μην κλείνουν οι δρόμοι και ταλαιπωρούνται χιλιάδες πολίτες. Πολλοί αντιδρούν στην πρόταση του υπουργού διότι πιστεύουν πως περιορίζει το δικαίωμα στην ελεύθερη έκφραση — πρόκειται για το δικαίωμα που επιτρέπει, στην Ελλάδα, σε όσους το ασκούν τα καταργούν τα δικαιώματα των άλλων στην εργασία, την ειρηνική ζωή, κτλ.
Κανείς όμως δεν έκανε λόγο για την ασφάλεια των διαδηλωτών όταν δίπλα τους θα κινούνται οχήματα. Ο κίνδυνος ατυχημάτων δεν είναι αμελητέος κάτω από συνθήκες που επιτρέπουν σε διαδηλωτές και οχήματα να μοιράζονται το ίδιο οδόστρωμα.
Αγνοεί ο υπουργός δύο πράγματα, για τα οποία όπως φαίνεται αδιαφορούν και όσοι κατακρίνουν την πρότασή του. Συγκεκριμένα, ο υπουργός και οι δήθεν δημοκρατικά ευαίσθητοι επικριτές του:
- Αγνοούν το γεγονός πως πεζοί και οχήματα στο ίδιο οδόστρωμα, δημιουργούν συνθήκες για ατυχήματα. Θα θρηνήσουμε θύματα αν σε μια λωρίδα έχουμε διαδηλωτές και στις υπόλοιπες δύο ή τρεις έχουμε οχήματα. Άλλωστε οι ίδιοι δήθεν δημοκρατικά ευαίσθητοι επικριτές, την ασφάλεια δεν προβάλλουν ως βασικό επιχείρημα όταν κατακρίνουν την παραβίαση των πεζοδρόμων από οχήματα;
- Κάνουν σα να μην γνωρίζουν την Ελληνική πραγματικότητα. Οι οδηγοί σέβονται τις λωρίδες κυκλοφορίας μόνο όταν βρίσκονται σε απόσταση ορατότητας από τροχονόμο.
Το κλείσιμο δρόμων για να περάσει η διαδήλωση δεν είναι ένδειξη δημοκρατικών ευαισθησιών αλλά μέτρο ασφαλείας για την προστασία των διαδηλωτών. Για την ασφάλεια αυτή είναι αρμόδιος ο υπουργός δημόσιας τάξης. Αντί λοιπόν να αναζητεί λύσεις του ποδαριού καλά θα κάνει να μελετήσει προσεκτικότερα τις μεθόδους άλλων χωρών και πόλεων που προστατεύουν τόσο την ελεύθερη έκφραση όσο και την ασφάλεια των διαδηλωτών.
