Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Εικόνα πρώτη:

Μέσα στο καλοκαίρι δικάστηκε η προσφυγή δυο γυναικών και ενός ανδρός από το νησί της Λέσβου (ο άνδρας είναι ο κ. Λάμπρου, εκδότης του περιοδικού «Δαυλός») εναντίον της «Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας» για τη χρήση στο καταστατικό της του επιθέτου «Λεσβιακή». Οι προσφεύγοντες επαναλάμβαναν αγανακτισμένοι ότι οι γυναίκες που κατάγονται από τη Λέσβο ντρέπονται για τη σύγχυση. Φαίνεται πως οι ανά τον κόσμο λεσβίες γυναίκες δεν κατάλαβαν το μήνυμα των τριών έγκριτων τέκνων της Λέσβου. Δεν κατάλαβαν ότι η μήνυση προσδιορίζει μιαν απόρριψη της διαφορετικότητας μέχρι μίσους και η λέξη «ντρέπονται» έναν ανατολίτικο πολιτιστικό προσανατολισμό, αντίθετο με τον ευρωπαϊκό.

Παρά ταύτα λοιπόν, γυναίκες απ’ όλη την Ευρώπη μαζεύτηκαν και φέτος στην Ερεσό της Λέσβου για το 8ο Διεθνές Φεστιβάλ γυναικών, που θα διαρκέσει -αν τα καταφέρει- μέχρι τις 24 του μήνα. Ο θεσμός ξεκίνησε με 50~100 γυναίκες και η πρόγνωση για φέτος είναι 800 λεσβίες και ετεροφυλόφιλες τουρίστριες που όπως κάθε χρονιά θα εκφράσουν τη δημιουργικότητα τους με αυθόρμητους και αυτοσχέδιους τρόπους: ζωγραφική στο σώμα, γλυπτική με πέτρες καλάμια και καραβόσκοινα, αυθόρμητες χορευτικές και μουσικές «παραστάσεις», προβολές ταινιών, αθλητικοί αγώνες, κλπ.

Ο θεσμός επιμηκύνει προφανώς την τουριστική σαιζόν στο νησί προς όφελος της τοπικής οικονομίας, αλλά επίσης αποτελεί μιαν ανάσα πολιτισμού. Ένα απλό παράδειγμα είναι ο διαγωνισμός σε μακροβούτια με στόχο τη συλλογή σκουπιδιών από το βυθό της θάλασσας, από το πλούσιο απόθεμα που ο νεοελληνικός πολιτισμός έχει φροντίσει να αποθηκεύσει. Ο διαγωνισμός συνδυάζεται με έκθεση γλυπτικής από ανακυκλωμένα υλικά.

Το νησί της Λέσβου έδειξε την ευγνωμοσύνη και τον πολιτισμό του με τον ακόλουθο τρόπο: Στις 27/08/08, στις 3.00΄ το πρωί, μετά από λογομαχία σε μεταξύ ενός άνδρα και δύο αλλοδαπών τουριστριών σε καφενείο της Ερεσού, ο άνδρας άρχισε να γρονθοκοπεί τη μία γυναίκα. Ο σερβιτόρος του μαγαζιού, φίλος του επιτιθέμενου, άρχισε να προπηλακίζει την άλλη, χωρίς αυτή να έχει προλάβει ούτε να μιλήσει. Η κοπέλα αρνούνταν να φύγει και ο πρώτος άνδρας ήρθε προς το μέρος της, την έριξε κάτω και επιχείρησε να τη στραγγαλίσει. Όταν έφτασε η αστυνομία ειδοποιημένη από τους παρευρισκόμενους, αρνήθηκε να πάρει καταθέσεις για την καταγραφή του συμβάντος. Όλη η συμπεριφορά της συνέτεινε στην προστασία του επιτιθέμενου. Η γυναίκα που έπεσε θύμα της απόπειρας πνιγμού, ζήτησε από τους αστυνομικούς, μεταξύ των οποίων και ο διοικητής με πολιτικά ρούχα, να καταθέσει μήνυση. Αυτοί προσπάθησαν στην αρχή να την αποτρέψουν με το καλό, ύστερα με καλυμμένες απειλές. Όταν η γυναίκα επέμεινε στη μήνυση και ζήτησε να την πάρουν στο τμήμα ώστε να καταγραφεί η μαρτυρία της στο βιβλίο συμβάντων, της είπαν να πάρει ταξί όταν ξημερώσει και να πάει. Αρνήθηκαν επίσης να της πουν τα ονόματα των εμπλεκόμενων τους οποίους γνώριζαν προσωπικά, ώστε να μπορεί να τους κάνει τη μήνυση. Μετά το περιστατικό η γυναίκα αναγκάστηκε να μεταβεί μόνη της στο ιατρικό κέντρο της περιοχής για να πάρει τη σχετική για τη μήνυση ιατρική γνωμάτευση. Το συγκεκριμένο Αστυνομικό Τμήμα βαρύνεται με ιστορικό παρόμοιων παραβάσεων καθήκοντος σε περιστατικά άσκησης βίας ντόπιων εναντίον τουριστριών, όπου προσπαθούσε να εκφοβίσει και να αποθαρρύνει τα θύματα αλλά και να «θάψει» την υπόθεση ώστε να μείνουν ατιμώρητοι οι δράστες.

Εικόνα δεύτερη:

Φέτος το καλοκαίρι οι 13οι πανευρωπαϊκοί αγώνες των λεσβιών, ομοφυλόφιλων, αμφί και τρανσέξουαλ (ΛΟΑΤ) έγιναν στη Βαρκελώνη. Αν και πρόκειται για αθλητική συνάντηση, το διακύβευμα δεν είναι τόσο η πρωτιά, όσο η συμμετοχή, που συνιστά δημόσια δήλωση σεξουαλικού προσανατολισμού, νικώντας το φόβο και την προκατάληψη. Εδώ, η χρήση αναβολικών και οι πιέσεις των κυβερνήσεων για βραβεία είναι ανύπαρκτες.

Ο πολιτισμός του δημάρχου Βαρκελώνης τον ώθησε να υποδεχτεί τους αγώνες με τα ακόλουθα λόγια: «Είναι χαρά μου να καλωσορίσω όλους τους ανθρώπους που θα ταξιδέψουν από κάθε γωνιά της Ευρώπης στην όμορφη πόλη της Βαρκελώνης με αφορμή τη διοργάνωση των ΛΟΑΤ αγώνων. Η πόλη μας θα είναι το επίκεντρο της Ευρώπης κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αυτών ημερών… Είμαι σίγουρος ότι τα ρεκόρ των προηγούμενων αγώνων θα καταρριφθούν και θα δούμε πολύ όμορφο θέαμα».

Αντίστοιχα, ο πολιτισμός του δημάρχου Αθηναίων τον ώθησε να αρνηθεί την αιγίδα του Δήμου, όταν του ζητήθηκε για παρέλαση gay pride που έγινε στην Αθήνα τον Ιούνιο.

Μένει ο πολιτισμός του κυβερνητικού εκπρόσωπου, ο οποίος θυμάται τα δικαιώματα των γυναικών μόνον όταν πρόκειται να καλύψει τις επαγγελματικές δραστηριότητες της συζύγου του. Ο νεοελληνικός πολιτισμός βρομάει απ’ το κεφάλι.

—

* αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα.