Συζητιέται, και πάλι, το ζήτημα της ψήφου των Ελλήνων του εξωτερικού (των «ομογενών» όπως λανθασμένα αναφέρουν πολλοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί).
Θα ήθελα λοιπόν να καταθέσω κι εγώ μια πρόταση για το θέμα, ως άμεσα ενδιαφερόμενος (είμαι Έλληνας πολίτης, μόνιμος κάτοικος εξωτερικού).
Θα ξεκινήσω με μια διευκρίνιση: το δικαίωμα του εκλέγειν δεν μου το παρέχει κανένα νομοσχέδιο. Το δικαίωμα αυτό εκπορεύεται από την Ελληνική υπηκοότητά μου και θεμελιώνεται στο Σύνταγμα της Ελλάδας. Συνεπώς η αρθρογραφία περί νομοσχεδίου που θα μου δίνει δικαίωμα ψήφου είναι τουλάχιστον παραπλανητική. Το δικαίωμα το έχω. Δεν το ασκώ επειδή η υποδομή της Ελληνικής διοίκησης στο εξωτερικό (όπως και στο εσωτερικό) είναι τραγικά ελλειπής και αναποτελεσματική.
Κάθε Έλληνας πολίτης που έχει συμπληρώσει τη νόμιμη ηλικία και δεν εξαιρείται από το νόμο, είναι γραμμένος (ή μπορεί να εγγραφεί) στους εκλογικούς καταλόγους. Αποκτά λοιπόν έναν «ειδικό εκλογικό αριθμό».
Αυτός ο αριθμός ταυτίζει τον εκλογέα με τον Δήμο του και το εκλογικό του διαμέρισμα.
Θα μπορούσε λοιπόν να στηθεί μια ειδική εφαρμοφή, στον παγκόσμιο ιστό, που να μου επιτρέπει να ψηφίζω από το διαδίκτυο.
Το πρώτο πράγμα που θα μου ζητούσε η εφαρμογή, θα ήταν ο ειδικός εκλογικός αριθμός μου μαζί με έναν μυστικό κωδικό πρόσβασης που να εγγυάται την ταυτοποίησή μου.
Στη συνέχεια, βάση του ειδικού εκλογικού αριθμού, η εφαρμογή θα αναζητήσει τα ψηφοδέλτια που αντιστοιχούν στο εκλογικό διαμέρισμα του εκλογέα. Τα ψηφοδέλτια αυτά θα προβάλλονται στην οθόνη του υπολογιστή ως μια html form. Ο ψηφοφόρος θα σταυρώνει τους υποψηφίους της επιλογής του και θα υποβάλλει το ψηφοδέλτιο. Ασκώντας έτσι το εκλογικό του δικαίωμα.
Αυτή η εφαρμογή θα είναι γραμμένη σε κώδικα ανοιχτού λογισμικού. Έτσι ώστε εμπειρογνώμονες από κάθε κόμμα και πολιτικό φορέα να είναι σε θέση να διαβεβαιώσουν τους πολίτες πως η ψηφοφορία παραμένει μυστική, η διαδικασία αδιάβλητη, και πως η ψήφος τους θα μετρήσει.
Τόσο δύσκολο είναι; Γιατί;
Έχεις δίκιο σε όσα λες λ:ηρ. Ουσιαστικά μιλάμε για νόμο που θα σας επιτρέπει να ασκήσετε το δικαίωμά σας
Υπάρχει και πιο απλός τρόπος που θα ήταν πολύ πιο εύκολο να περιγραφεί και να έχει την εμπιστοσύνη ακόμη και ανθρώπων που δεν είναι εξοικειωμένοι με την πληροφορική. Ονομάζεται “επιστολική ψήφος” που για κάποιο λόγο η Ν.Δ. δεν δέχεται.
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι ότι οι έλληνες του εξωτερικού θα έπρεπε να έχουν μία δική τους εκλογική περιφέρεια. Ο έλληνας που ζει 15 χρόνια στην Αμερική ή την Αυστραλία θα έπρεπε να έχει ένα τρόπο να εκλέξει βουλευτές που να εκφράζουν και να γνωρίζουν τα δικά του προβλήματα σε σχέση με την Ελλάδα -δεν μπορεί να εκλέγει τον βουλευτή Β’ Αθηνών ή Θεσσαλονίκης.
Έχεις δίκιο σε όσα λες λ:ηρ. Ουσιαστικά μιλάμε για νόμο που θα σας επιτρέπει να ασκήσετε το δικαίωμά σας
Υπάρχει και πιο απλός τρόπος που θα ήταν πολύ πιο εύκολο να περιγραφεί και να έχει την εμπιστοσύνη ακόμη και ανθρώπων που δεν είναι εξοικειωμένοι με την πληροφορική. Ονομάζεται “επιστολική ψήφος” που για κάποιο λόγο η Ν.Δ. δεν δέχεται.
Το άλλο μεγάλο θέμα είναι ότι οι έλληνες του εξωτερικού θα έπρεπε να έχουν μία δική τους εκλογική περιφέρεια. Ο έλληνας που ζει 15 χρόνια στην Αμερική ή την Αυστραλία θα έπρεπε να έχει ένα τρόπο να εκλέξει βουλευτές που να εκφράζουν και να γνωρίζουν τα δικά του προβλήματα σε σχέση με την Ελλάδα -δεν μπορεί να εκλέγει τον βουλευτή Β’ Αθηνών ή Θεσσαλονίκης.
Παναγιώτη, και η επιστολική ψήφος είναι μια λύση ειδικά αν μπορεί ο ψηφοφόρος να κατεβάζει τα ψηφοδέλτια από το διαδίκτυο και να τα τυπώνει σπίτι του — αλλιώς τίθεται θέμα διανομής ψηφοδελτίων στους τέσσερεις ορίζοντες.
Το μεγάλο πρόβλημα με την επιστολική ψήφο όμως έχει να κάνει με την καχυποψία του Έλληνα. Είναι αδιάβλητη η διαδικασία; Ποιός θα μετρήσει τις ψήφους; Ποιός θα εγγυηθεί την ανωνυμία του ψηφοφόρου; Τα ίδια ερωτήματα, στην περίπτωση της διαδικτυακής ψήφου, απαντώνται πιο εύκολα και οι διαδικασίες παραμένουν διάφανες όπου κι αν ψηφίζει κανείς.
Συμφωνώ με την ειδική εκλογική περιφέρεια, τουλάχιστον για τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι είναι γραμμένοι στο ειδικό ληξιαρχείο και δεν υπάγονται σε κάποιο δημοτολόγιο.
Ως δημότης Δράμας, ο ίδιος, αν και ζω στο εξωτερικό 18+ χρόνια γνωρίζω τα θέματα της Δράμας και θέλω η ψήφος μου να μετράει εκεί — στη Δράμα άλλωστε ψηφίζω κι όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα ανήμερα των εκλογών.
Αλλά θα ήμουν ικανοποιημένος ακόμη κι αν οι ψήφοι των Ελλήνων του εξωτερικού διαχέονταν στο σύνολο της επικράτειας, βάση κάποιας λογικής κατανομής.
Σε τελική ανάλυση: ας φτιαχτεί ένας τρόπος για να μπορούμε να ασκούμε το δικαίωμά μας οι Έλληνες του εξωτερικού κι ας τον δοκιμάσουμε. Στην πορεία να τον βελτιώσουμε.
Κάθε νομοσχέδιο που έχει συζητηθεί ως τώρα (και αποσυρθεί) σχετικά με την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, ήταν καλό. Δεν ήταν τέλειο ούτε εξαιρετικό, αλλά ήταν μια αρχή από την οποία θα μπορούσαν να προκύψουν πολλές και εξαιρετικές βελτιώσεις σε βάθος χρόνου. Ε ας γίνει η αρχή βρε παιδιά.
Δέστε το και οικολογικά: γεμίζουν, τα κόμματα, αεροπλάνα με ψηφοφόρους, επιβαρύνοντας το περιβάλλον (αλλά και τα ταμεία τους). Γλυτώνουμε από αυτά τα τριτο-κοσμικά καραγκιοζιλίκια με την ηλεκτρονική/επιστολική ψήφο.
Τόσο όμως το ΠΑΣΟΚ όσο κι η ΝΔ κοσκινίζουν γιατί δεν θέλουν να ζυμώσουν. Διότι το ΠΑΣΟΚ φοβάται τις ψήφους υπερ της ΝΔ που θα έρθουν από τις ΗΠΑ, κι η ΝΔ φοβάται τις ψήφους υπέρ ΠΑΣΟΚ που θα έρθουν από τη Γερμανία και ενδεχομένως την Αυστραλία.
Έτσι παρακολουθούμε τις κοκκορομαχίες των δύο μεγάλων κομμάτων, στερούμενοι της δυνατότητας να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα.
Παναγιώτη, και η επιστολική ψήφος είναι μια λύση ειδικά αν μπορεί ο ψηφοφόρος να κατεβάζει τα ψηφοδέλτια από το διαδίκτυο και να τα τυπώνει σπίτι του — αλλιώς τίθεται θέμα διανομής ψηφοδελτίων στους τέσσερεις ορίζοντες.
Το μεγάλο πρόβλημα με την επιστολική ψήφο όμως έχει να κάνει με την καχυποψία του Έλληνα. Είναι αδιάβλητη η διαδικασία; Ποιός θα μετρήσει τις ψήφους; Ποιός θα εγγυηθεί την ανωνυμία του ψηφοφόρου; Τα ίδια ερωτήματα, στην περίπτωση της διαδικτυακής ψήφου, απαντώνται πιο εύκολα και οι διαδικασίες παραμένουν διάφανες όπου κι αν ψηφίζει κανείς.
Συμφωνώ με την ειδική εκλογική περιφέρεια, τουλάχιστον για τους Έλληνες πολίτες οι οποίοι είναι γραμμένοι στο ειδικό ληξιαρχείο και δεν υπάγονται σε κάποιο δημοτολόγιο.
Ως δημότης Δράμας, ο ίδιος, αν και ζω στο εξωτερικό 18+ χρόνια γνωρίζω τα θέματα της Δράμας και θέλω η ψήφος μου να μετράει εκεί — στη Δράμα άλλωστε ψηφίζω κι όταν βρίσκομαι στην Ελλάδα ανήμερα των εκλογών.
Αλλά θα ήμουν ικανοποιημένος ακόμη κι αν οι ψήφοι των Ελλήνων του εξωτερικού διαχέονταν στο σύνολο της επικράτειας, βάση κάποιας λογικής κατανομής.
Σε τελική ανάλυση: ας φτιαχτεί ένας τρόπος για να μπορούμε να ασκούμε το δικαίωμά μας οι Έλληνες του εξωτερικού κι ας τον δοκιμάσουμε. Στην πορεία να τον βελτιώσουμε.
Κάθε νομοσχέδιο που έχει συζητηθεί ως τώρα (και αποσυρθεί) σχετικά με την ψήφο των Ελλήνων του εξωτερικού, ήταν καλό. Δεν ήταν τέλειο ούτε εξαιρετικό, αλλά ήταν μια αρχή από την οποία θα μπορούσαν να προκύψουν πολλές και εξαιρετικές βελτιώσεις σε βάθος χρόνου. Ε ας γίνει η αρχή βρε παιδιά.
Δέστε το και οικολογικά: γεμίζουν, τα κόμματα, αεροπλάνα με ψηφοφόρους, επιβαρύνοντας το περιβάλλον (αλλά και τα ταμεία τους). Γλυτώνουμε από αυτά τα τριτο-κοσμικά καραγκιοζιλίκια με την ηλεκτρονική/επιστολική ψήφο.
Τόσο όμως το ΠΑΣΟΚ όσο κι η ΝΔ κοσκινίζουν γιατί δεν θέλουν να ζυμώσουν. Διότι το ΠΑΣΟΚ φοβάται τις ψήφους υπερ της ΝΔ που θα έρθουν από τις ΗΠΑ, κι η ΝΔ φοβάται τις ψήφους υπέρ ΠΑΣΟΚ που θα έρθουν από τη Γερμανία και ενδεχομένως την Αυστραλία.
Έτσι παρακολουθούμε τις κοκκορομαχίες των δύο μεγάλων κομμάτων, στερούμενοι της δυνατότητας να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα.
Τι θέλεις να μας πεις τώρα; Ότι θέλεις να ψηφίσεις χωρίς να γεμίσει η πόλη σου σκουπιδαριό (αφίσες των υποψηφίων, φυλλάδια των υποψηφίων και τέλος τους ίδιους τους υποψήφιους); Ότι θέλεις να ψηφίσεις χωρίς να έχεις φάει στη μάπα δυο μήνες ηχορρύπανση από συγκεντρώσεις, κόρνες, ντουντούκες, “ντιμπέιτ”, βρισίδι και θα; Όχι φίλε. Δεν θα σου περάσει. Πρέπει να ζήσεις όλη την εμπειρία, και μόνο στην προεκλογική Ελλάδα μπορεί να γίνει αυτό.
Τι θέλεις να μας πεις τώρα; Ότι θέλεις να ψηφίσεις χωρίς να γεμίσει η πόλη σου σκουπιδαριό (αφίσες των υποψηφίων, φυλλάδια των υποψηφίων και τέλος τους ίδιους τους υποψήφιους); Ότι θέλεις να ψηφίσεις χωρίς να έχεις φάει στη μάπα δυο μήνες ηχορρύπανση από συγκεντρώσεις, κόρνες, ντουντούκες, “ντιμπέιτ”, βρισίδι και θα; Όχι φίλε. Δεν θα σου περάσει. Πρέπει να ζήσεις όλη την εμπειρία, και μόνο στην προεκλογική Ελλάδα μπορεί να γίνει αυτό.
Λεωνίδα ας υποθέσουμε ότι εφαρμόζεται η πρόταση σου και τα αποτελέσματα αυτής της ψηφοφορίας δεν αμφισβητούνται από κανένα. Τότε τι θα συμβεί; Θα αποδειχθεί ότι υπάρχει δυνατότητα για συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων, και θα μπορούν να διοργανώνονται δημοψηφίσματα για πολλά σημαντικά θέματα, π.χ. λύση μακεδονικού ζητήματος, σχέσεις κράτους – εκκλησίας, θέματα παιδείας, κλπ.
Δηλαδή θα έχουμε την “δημοκρατικότερη” δημοκρατία από ιδρύσεως νεοελληνικού κράτους. Τότε θα υπάρχει σημαντική ανατροπή στον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος. Αντέχουν οι πολιτικοί μας κάτι τέτοιο; Προσωπικά αμφιβάλλω πολύ.
Λεωνίδα ας υποθέσουμε ότι εφαρμόζεται η πρόταση σου και τα αποτελέσματα αυτής της ψηφοφορίας δεν αμφισβητούνται από κανένα. Τότε τι θα συμβεί; Θα αποδειχθεί ότι υπάρχει δυνατότητα για συμμετοχή όλων των ενδιαφερόμενων, και θα μπορούν να διοργανώνονται δημοψηφίσματα για πολλά σημαντικά θέματα, π.χ. λύση μακεδονικού ζητήματος, σχέσεις κράτους – εκκλησίας, θέματα παιδείας, κλπ.
Δηλαδή θα έχουμε την “δημοκρατικότερη” δημοκρατία από ιδρύσεως νεοελληνικού κράτους. Τότε θα υπάρχει σημαντική ανατροπή στον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού μας συστήματος. Αντέχουν οι πολιτικοί μας κάτι τέτοιο; Προσωπικά αμφιβάλλω πολύ.
Δόκτορα, σωστός ο προβληματισμός σου. Δίζως χαρτομάνι, φασαρία, και τριτοσκοσμικές ζυμώσεις πώς θα αναδειχτούν οι νέοι Βουλγαράκηδες και Λαλιώτηδες ένθεν και ένθεν; Τι θ’ απογίνουν τα κόμματα όταν αντί των ετερόφωτων τσαμπουκαλήδων αποκτήσουν αυτόφωτα, σκεπτόμενα, καλλιεργημένα, και διαλλεκτικά στελέχη;
Δραμινέ, δεν θα ‘ταν κι άσχημα! Κι εγώ αμφιβάλλω. Πάντως ελπίζω.
Δόκτορα, σωστός ο προβληματισμός σου. Δίζως χαρτομάνι, φασαρία, και τριτοσκοσμικές ζυμώσεις πώς θα αναδειχτούν οι νέοι Βουλγαράκηδες και Λαλιώτηδες ένθεν και ένθεν; Τι θ’ απογίνουν τα κόμματα όταν αντί των ετερόφωτων τσαμπουκαλήδων αποκτήσουν αυτόφωτα, σκεπτόμενα, καλλιεργημένα, και διαλλεκτικά στελέχη;
Δραμινέ, δεν θα ‘ταν κι άσχημα! Κι εγώ αμφιβάλλω. Πάντως ελπίζω.