Μήπως είναι γλωσσομαθής σκύλος που κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια;
Αχ, και να ‘χαμε μια τηγανιά φρέσκα μύδια!
Με τους χειρότερους οιωνούς προβάλλει το 2008 για τον ελληνικό τουρισμό. (Ελευθεροτυπία, 10.01.08)
Ελληνικός τουρισμός: το εθνικό μας οξύμωρο.
Η φωτογραφία αριστερά δείχνει το χώρο δίπλα από το (παλιό πλέον) μουσείο της Ακρόπολης. Το εικονιζόμενο σκουπιδαριό, εντός του δημοφιλέστερου ίσως τουριστικού προορισμού στην Ελληνική πρωτεύουσα, εκτίθεται σε κοινή θέα προς τέρψη (ή αηδία) των τουριστών — αυτών δηλαδή που δεν θα μας έρθουν το 2008.
Η βεβήλωση των Προπυλαίων όπως απεικονίζεται στη δεξιά φωτογραφία είναι ένα άλλο παράδειγμα του πόσο σεβόμαστε τα μέρη που «πουλάμε» στους τουρίστες.
Εδώ και χρόνια, την Ελλάδα την βλέπω ως τουρίστας. Ξεπέρασα το σύμπλεγμα πως έχουμε τις καλύτερες παραλίες του κόσμου ή τον γαλανότερο ουρανό της οικουμένης και απέκτησα ένα κριτικό, και συχνά δηκτικό, βλέμμα απέναντι στην τουριστική υποδομή του τόπου μας. Έγραψα και στις 27.06.07 για τα τουριστικά χάλια της χώρας.
Από τα λιμάνια ως την ελλειπή υποδομή στις μαρίνες, κι από το ακαλαίσθητο Σύνταγμα ως τις στριγγλιές των φυλάκων στους αρχαιολογικούς χώρους, δίνουμε την εντύπωση μιας χώρας που όχι μόνο δεν σέβεται τους επισκέπτες της αλλά τους απεκδύει και της αξιοπρέπειάς τους. Βάλε από δίπλα την κακή φήμη που έχουν αποκτήσει οι οδηγοί των ταξί εξ’ αιτίας λίγων επιτήδιων και κακής αστυνόμευσης· τις πορείες και το χάος στο κέντρο της Αθήνας κάθε τόσο· τις απεργίες· την έλλειψη χώρων στάθμευσης. Όλα αυτά δημιουργούν μια αρνητική εικόνα που τρομάζει τον τουρίστα και τον επισκέπτη αναψυχής.
Οδηγώ στους δρόμους της Ιρλανδίας και ηρεμώ. Βλέπω τοπίο, θάλασσα, όμορφα χωριουδάκια, περιποιημένα σπίτια, καθαρούς δρόμους. Βλέπω έναν πολιτισμό εκπεφρασμένο μέσω της αισθητικής που εξωτερικεύουν οι Ιρλανδοί.
Κι αυτοί περάσαν κατοχή. Τα διπλά χρόνια απ’ τη δική μας. Με το ίδιο βάρβαρους κατακτητές. «To hell or to Connacht» (στην κόλαση ή στην δυτική — και πλέον άγονη — επαρχία) ήταν η επιλογή που έδωσε στους Ιρλανδούς το 1653 ο Cromwell εδραιώνοντας την βρετανική επικυριαρχία που είχε ήδη ξεκινήσει από το 12ο αιώνα.
Οδηγώ στην Ελλάδα και απελπίζομαι. Δυνητικοί αυτόχειρες πίσω από τιμόνια και πάνω σε μηχανάκια. Μάντρες και σκουπίδια πλάι στους δρόμους. Πυλωτές, πανωσηκώματα, κι άβαφοι σοβάδες. Παράγκες και αυθαίρετα πλάι στη θάλασσα.
Κάδοι που ξεχειλίζουν από σκουπίδια μέσα στο κατακαλόκαιρο — η φωτογραφία δεξιά τραβηγμένη απέναντι από το Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης! — στο κέντρο της Αθήνας. Ανύπαρκτα πεζοδρόμια, ανύπαρκτο πράσινο στις γειτονιές.
Τι πολιτισμό και ποιά αισθητική εξωτερικεύουμε με την χωροταξία και το χάλι της Αθήνας και των περισσότερων Ελληνικών πόλεων;
Και γιατί να έρθει ο τουρίστας να βιώσει αυτή την λειψή αισθητική;
Πιστεύουμε πως ο τουρίστας θα πρέπει να είναι ικανοποιημένος επειδή θα του βάλουμε στο τραπέζι γύρο και τζατζίκι ή επειδή θα πάει στα μπουζούκια το βράδι; Είμαστε βαθιά νυχτωμένοι αν περιμένουμε να πάρει τα πάνω του ο τουρισμός μας με τέτοια κόλπα.
Χρειάζεται ποιότητα, διαφάνεια, ορθή πληροφόρηση, φιλική εξυπηρέτηση, και πάνω απ όλα φιλότιμη προδιάθεση απέναντι στον επισκέπτη. Οι αφίσες τύπου ζήσε (Μάη μου) τον μύθο σου στην Ελλάδα, είναι για εσωτερική κατανάλωση. Ποιόν κοροϊδεύουμε;
Το καλύτερο το είπε ένας φίλος που γύρισε από ταξίδι στην Αίγυπτο: Κάθε Έλληνας πρέπει να πηγαίνει μια βδομάδα το χρόνο στο Κάιρο για να είναι ευχαριστημένος εδώ τον υπόλοιπο χρόνο. Αν το καλοσκεφτείς, είμαστε συνεπείς με τη γεωγραφία. Όσο πιο κοντά στον Ισημερινό και πιο ανατολικά πας, η κατάσταση γίνεται χειρότερη. Απλά νομίζουμε ότι είμαστε κάτι που δεν είμαστε και κάνουμε λάθος συγκρίσεις.
Το καλύτερο το είπε ένας φίλος που γύρισε από ταξίδι στην Αίγυπτο: Κάθε Έλληνας πρέπει να πηγαίνει μια βδομάδα το χρόνο στο Κάιρο για να είναι ευχαριστημένος εδώ τον υπόλοιπο χρόνο. Αν το καλοσκεφτείς, είμαστε συνεπείς με τη γεωγραφία. Όσο πιο κοντά στον Ισημερινό και πιο ανατολικά πας, η κατάσταση γίνεται χειρότερη. Απλά νομίζουμε ότι είμαστε κάτι που δεν είμαστε και κάνουμε λάθος συγκρίσεις.
Συμφωνώ με τον Οργισμένο (ρε μπας κι έχουμε κοινούς γνωστούς; προχθές η ξαδέρφη μου -άρτι αφιχθείσα από εκδρομή στην Αίγυπτο- μου είπε ακριβώς τα ίδια) ως προς τις συγκρίσεις. Να μη μιλήσω για την πόλη που ερωτεύτηκα, την Νάπολι, και παρακάτω…
Και:
– Η φωτογραφία με τις σακκούλες σκουπιδιών είναι δίπλα στον γερανό που εκτελεί αυτήν την περίοδο τη μεταφορά των αρχαίων από το παλιό στο καινούργιο Μουσείο και φαντάζομαι ότι περιέχει υπολείμματα συσκευασιών κλπ. Δεν είναι κοινά απορρίματα που κάποιος πέταξε εκεί πάνω. Φαντάζομαι ότι με το τέλος της μεταφοράς και τη διάλυση του γερανού, το τοπίο θα αλλάξει.
– Οποιαδήποτε μέρα του χρόνου, με το κλείσιμο των Αρχαιολογικών χώρων, τα σκουπίδια που αφήνουν και οι πολιτισμένοι τουρίστες περιδιαβαίνοντας είναι η απόδειξη ότι ΟΛΟΙ οι πολιτισμοί -πέρα από παιδεία, καλλιέργεια, οικονομικό επίπεδο- πρέπει να συμπεριλαμβάνουν τον ΕΛΕΓΧΟ για να επιβάλλουν το σεβασμό στο περιβάλλον από τους πολίτες.
Εκτός από το πραγματικά υποδειγματικό τοπίο, επομένως, στην Δωρική Ιρλανδία, καλό θα είναι να μάθουμε τι παθαίνει όποιος ρυπαίνει το χωριό ή δεν περιποιείται την αυλή του ή βγάζει τα σκουπίδια όποτε θέλει. Γιατί, σίγουρα, κάτι παθαίνει…
Το ίδιο που παθαίνει ο Έλληνας φορτηγατζής μόλις μπεί στη Γερμανία όπου είναι ευγενέστερος από μπάτλερ! Γιατί ΞΕΡΕΙ ότι θα ελεγχθεί.
Αλλά εδώ, φοβάμαι ότι, αν ζητήσουμε αυτόν τον Έλεγχο θα χαρακτηριστούμε τουλάχιστον σταγονίδια της ακροδεξιάς…
Υ.Γ. Ο πληθωρισμός στα άλλα κράτη δεν αφαιρείται από τα ποσοστά που αναφέρει ο καλός συντάκτης της Ε; Έτσι, για το δίκαιο του πράγματος ρε παιδί μου!
Συμφωνώ με τον Οργισμένο (ρε μπας κι έχουμε κοινούς γνωστούς; προχθές η ξαδέρφη μου -άρτι αφιχθείσα από εκδρομή στην Αίγυπτο- μου είπε ακριβώς τα ίδια) ως προς τις συγκρίσεις. Να μη μιλήσω για την πόλη που ερωτεύτηκα, την Νάπολι, και παρακάτω…
Και:
– Η φωτογραφία με τις σακκούλες σκουπιδιών είναι δίπλα στον γερανό που εκτελεί αυτήν την περίοδο τη μεταφορά των αρχαίων από το παλιό στο καινούργιο Μουσείο και φαντάζομαι ότι περιέχει υπολείμματα συσκευασιών κλπ. Δεν είναι κοινά απορρίματα που κάποιος πέταξε εκεί πάνω. Φαντάζομαι ότι με το τέλος της μεταφοράς και τη διάλυση του γερανού, το τοπίο θα αλλάξει.
– Οποιαδήποτε μέρα του χρόνου, με το κλείσιμο των Αρχαιολογικών χώρων, τα σκουπίδια που αφήνουν και οι πολιτισμένοι τουρίστες περιδιαβαίνοντας είναι η απόδειξη ότι ΟΛΟΙ οι πολιτισμοί -πέρα από παιδεία, καλλιέργεια, οικονομικό επίπεδο- πρέπει να συμπεριλαμβάνουν τον ΕΛΕΓΧΟ για να επιβάλλουν το σεβασμό στο περιβάλλον από τους πολίτες.
Εκτός από το πραγματικά υποδειγματικό τοπίο, επομένως, στην Δωρική Ιρλανδία, καλό θα είναι να μάθουμε τι παθαίνει όποιος ρυπαίνει το χωριό ή δεν περιποιείται την αυλή του ή βγάζει τα σκουπίδια όποτε θέλει. Γιατί, σίγουρα, κάτι παθαίνει…
Το ίδιο που παθαίνει ο Έλληνας φορτηγατζής μόλις μπεί στη Γερμανία όπου είναι ευγενέστερος από μπάτλερ! Γιατί ΞΕΡΕΙ ότι θα ελεγχθεί.
Αλλά εδώ, φοβάμαι ότι, αν ζητήσουμε αυτόν τον Έλεγχο θα χαρακτηριστούμε τουλάχιστον σταγονίδια της ακροδεξιάς…
Υ.Γ. Ο πληθωρισμός στα άλλα κράτη δεν αφαιρείται από τα ποσοστά που αναφέρει ο καλός συντάκτης της Ε; Έτσι, για το δίκαιο του πράγματος ρε παιδί μου!
Κωστή, η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 13.06.08. Ο γερανός που βλέπεις δεν είναι αυτός για την μεταφορά του μουσειακού υλικού αλλά ένας κοινός γερανός που χρησιμοποιείται για τις εργασίες αναστήλωσης και συντήρησης. Τα σκουπίδια που μαζεύονται (μαζεύονταν) κάθε βδομάδα πισω από το μουσείο, τα κατέβαζαν με τον γερανό. Πρόκειται για κοινά σκουπίδια.
Εκείνο που με ενόχλησε είναι — για μια ακόμη φορά — η έλλειψη αισθητικής. Το λειψό μεράκι σε τελική ανάλυση. Διότι θα μπορούσαν να είχαν στήσει έναν πρόχειρο αλλά ομορφο μικρό αυλόγυρο μέσα στον οποίο να φυλάν τα σκουπίδια δίχως να ρυπαίνουν τον χώρο — δες τη φωτό δεξιά.
Έχεις απόλυτο δίκιο όσον αφορά την παραγωγή των σκουπιδιών: όλοι μας αφήνουμε πίσω μας σκουπίδια. Σκουπίδι στο δρόμο θα πετάξει κι ο Γερμανός, κι ο Ιρλανδός κτλ. Ίσως όχι τόσο συχνά ή στο ίδιο ποσοστό πληθυσμού που συμβαίνει στην Ελλάδα. Η διαφορά πάντως είναι ποσοτική και όχι ποιοτική. Εκεί που μετράει η διαφορά είναι στο πώς καθαρίζουμε τους δημόσιους χώρους μας, δεδομένου πως σκουπίδια θα υπάρχουν πάντα και παντού. Εκεί είναι που χωλαίνουμε. Τον Ιούνιο του 2007, για παράδειγμα, παρατήρησα πως η στάση του μετρό στο Πάρκο Ελευθερίας, δεν διέθετε ούτε ένα καλάθι απορριμάτων από την αποβάθρα ως την επιφάνεια.
Κωστή, η φωτογραφία τραβήχτηκε στις 13.06.08. Ο γερανός που βλέπεις δεν είναι αυτός για την μεταφορά του μουσειακού υλικού αλλά ένας κοινός γερανός που χρησιμοποιείται για τις εργασίες αναστήλωσης και συντήρησης. Τα σκουπίδια που μαζεύονται (μαζεύονταν) κάθε βδομάδα πισω από το μουσείο, τα κατέβαζαν με τον γερανό. Πρόκειται για κοινά σκουπίδια.
Έχεις απόλυτο δίκιο όσον αφορά την παραγωγή των σκουπιδιών: όλοι μας αφήνουμε πίσω μας σκουπίδια. Σκουπίδι στο δρόμο θα πετάξει κι ο Γερμανός, κι ο Ιρλανδός κτλ. Ίσως όχι τόσο συχνά ή στο ίδιο ποσοστό πληθυσμού που συμβαίνει στην Ελλάδα. Η διαφορά πάντως είναι ποσοτική και όχι ποιοτική. Εκεί που μετράει η διαφορά είναι στο πώς καθαρίζουμε τους δημόσιους χώρους μας, δεδομένου πως σκουπίδια θα υπάρχουν πάντα και παντού. Εκεί είναι που χωλαίνουμε. Τον Ιούνιο του 2007, για παράδειγμα, παρατήρησα πως η στάση του μετρό στο Πάρκο Ελευθερίας, δεν διέθετε ούτε ένα καλάθι απορριμάτων από την αποβάθρα ως την επιφάνεια.
Ε, καλά. Η αισθητική των ‘αρμόδιων’ είναι του επιπέδου της περιώνυμης Γραμματέως του Γενικού Γραμματέως…
Απλά ήθελα να τονίσω ότι είμαστε μεν πολύ πίσω στο θέμα της καθαριότητας (κατά τα άλλα βαυκαλιζόμαστε με τα λουτρά της Κνωσσού επειδή χίλια χρόνια μετά οι βασιλιάδες της Γαλλίας έχεζαν κάτω απ’ τις σκάλες του παλατιου τους…) αλλά παρηγοριόμαστε ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Μου κάνει, πάντως, εντύπωση αυτό που λες για το μετρό γιατί, από τις λίγες επισκέψεις μου στην Αθήνα, χαιρόμουν που ένα τμήμα της καθημερινότητάς της ήταν άρτια οργανωμένο, φυλασσόμενο και πεντακάθαρο σε σχέση και με πολύ πιό ‘προχωρημένες’ κοινωνίες. Ρε μπας και ήταν κανενός καλλιτέχνη κι αυτά και δεν έμοιαζαν με καλάθια απορριμάτων;;; 🙂
Υ.Γ. Πάντως από ΕΛΤΑ σκίζουμε! Του Αη Γιαννιού σου έστειλα το βιβλίο. Φαντάζομαι …της Αναλήψεως να το έχεις πάρει! 🙂
Ε, καλά. Η αισθητική των ‘αρμόδιων’ είναι του επιπέδου της περιώνυμης Γραμματέως του Γενικού Γραμματέως…
Απλά ήθελα να τονίσω ότι είμαστε μεν πολύ πίσω στο θέμα της καθαριότητας (κατά τα άλλα βαυκαλιζόμαστε με τα λουτρά της Κνωσσού επειδή χίλια χρόνια μετά οι βασιλιάδες της Γαλλίας έχεζαν κάτω απ’ τις σκάλες του παλατιου τους…) αλλά παρηγοριόμαστε ότι υπάρχουν και χειρότερα.
Μου κάνει, πάντως, εντύπωση αυτό που λες για το μετρό γιατί, από τις λίγες επισκέψεις μου στην Αθήνα, χαιρόμουν που ένα τμήμα της καθημερινότητάς της ήταν άρτια οργανωμένο, φυλασσόμενο και πεντακάθαρο σε σχέση και με πολύ πιό ‘προχωρημένες’ κοινωνίες. Ρε μπας και ήταν κανενός καλλιτέχνη κι αυτά και δεν έμοιαζαν με καλάθια απορριμάτων;;; 🙂
Υ.Γ. Πάντως από ΕΛΤΑ σκίζουμε! Του Αη Γιαννιού σου έστειλα το βιβλίο. Φαντάζομαι …της Αναλήψεως να το έχεις πάρει! 🙂