Ή, όταν η προετοιμασία για τη συνέντευξη του Νίκου Μιχαλολιάκου περιορίζεται στα ωραία κορδόνια της Ελβιέλας και στο πουδράρισμα της φρεσκοξυρισμένης κεφαλής.
Συζήτηση και μάλιστα συνέντευξη με ακραίους και πορωμένους μισανθρώπους δύσκολα γίνεται. Θέλει συστηματική προετοιμασία και ψυχραιμία. Ο Κώστας Μπογδάνος κράτησε την ψυχραιμία του. Αλλά δεν φάνηκε καθόλου προετοιμασμένος.
Η διαλεκτική της Χρυσής Αυγής χαρακτηρίζεται από συγκεκριμένα patterns και τακτικές. Τα στελέχη της έχουν δώσει δείγμα γραφής και λόγου. Ο Κ. Μπογδάνος θα έπρεπε να το είχε μελετήσει προσεκτικότερα.
Για παράδειγμα: πάγια τακτική των στελεχών της Χ.Α. είναι να αναζητούν αφορμή με την παραμικρή ανακρίβεια σε μια ερώτηση, για να αποδείξουν τη δήθεν εμπάθεια του ερωτώντος προς τον ερωτώμενο.
Ο προετοιμασμένος δημοσιογράφος λοιπόν ετοιμάζει ερωτήσεις τις οποίες έχει προηγουμένως διπλοτριπλοψυρίσει για την ακρίβεια και τις λεπτομέρειές τους. Ώστε να μην δώσει αφορμή στον πορωμένο μισάνθρωπο να ανατρέψει τη συζήτηση.
Μια άλλη πάγια τακτική των στελεχών της Χρυσής Αυγής είναι να εκμεταλλεύονται την έκδηλη αδυναμία δημοσιογράφων να κάνουν ερωτήσεις βάθους. Έτσι πιάνονται από μια γενικόλογη ερώτηση που τους γίνεται, την ερμηνεύουν κατά το δοκούν, και στρέφουν τη συζήτηση εκεί που θέλουν.
Όταν, για παράδειγμα, ο Κ. Μπογδάνος ρώτησε τον Ν. Μιχολαλιάκο, τι πρόβλημα έχει με τους ομοφυλόφιλους, ουσιαστικά του έδωσε άδεια να διευθύνει τη συζήτηση. Ο προετοιμασμένος δημοσιογράφος θεμελιώνει την ερώτηση και την κατευθύνει εκεί που θέλει. Ο προετοιμασμένος δημοσιογραφος πλαισιώνει την ερώτηση με τρόπο που δεν είναι ανταγωνιστικός — διότι όταν έχεις απέναντί σου τον πορωμένο μισάνθρωπο, επιδίωξή σου είναι η ανάδειξη των αντιανθρωπιστικών του αξιών (αν μπορεί να τις πει κανείς αξίες).
Τέλος είναι γνωστό πως τα στελέχη της Χ.Α. αμφισβητούν την αυθεντικότητα φωτογραφικών και άλλων τεκμηρίων που τους παρουσιάζουν ως τιμητές του Χίτλερ και των ναζί. Όταν, λοιπόν, ο προετοιμασμένος δημοσιογράφος παραθέτει τέτοια τεκμήρια τότε οφείλει να κάνει δυο πράγματα. Πρώτα, να εξακριβώσει την αυθεντικότητά τους. Όχι φτάνοντας ως το αρνητικό (που ζητούσε ο πορωμένος μισάνθρωπος) διότι κι αυτό μπορεί να παραποιηθεί. Αλλά κάνοντας μια στοιχειώδη τεχνική ανάλυση που να πείθει τον καλόπιστο τηλεθεατή (διότι τον πορωμένο μισάνθρωπο δεν μπορείς να τον πείσεις με επιστημονικά και τεχνικά επιχειρήματα). Στη συνέχεια να ζητήσει από τον πορωμένο μισάνθρωπο να εξηγήσει πώς είναι δυνατόν να αλλοιωθεί η φωτογραφία μέσω «φωτοτυπίας» αναδεικνύοντας έτσι την ημιμάθεια του πορωμένου μισάνθρωπου.
Αλλά ο προετοιμασμένος δημοσιογράφος θα μπορούσε να αφήσει στην άκρη το οπτικοακουστικό υλικό. Ώστε να μην δώσει αφορμή στην πορωμένο μισάνθρωπο να επιτεθεί κατά των ειλικρινών προθέσεων της εκπομπής. Υπάρχουν κι άλλοι τρόποι προκειμένου να αναδειχτεί η θέση του πορωμένου μισανθρώπου απέναντι στον Χίτλερ και στον ναζισμό. Ο προετοιμασμένος δημοσιογράφος θα έπρεπε να τους είχε ερευνήσει και να τους είχε αξιοποιήσει.
Από Ελβιέλα όμως, σκίσαμε!
