Βγαίνοντας από το νοσοκομείο χτές, έπειτα από 18 μέρες νοσηλείας, ο κυβερνήτης του New Jersey, J. Corzine παραδέχτηκε πως έδωσε το κακό παράδειγμα. Ζήτησε να τον συγχωρέσουν. Κι όλα αυτά επειδή δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Ανήμερα Πρωτομαγιά σήμερα πάνω από 100.000 διαδηλωτές στο κέντρο του Σικάγο συγκεντρώθηκαν με παλμό αλλά χωρίς να στραγγαλίσουν την κυκλοφορία στο κέντρο της πόλης.
Δυο διαφορετικά στιγμιότυπα που με άγγιξαν αυτές τις μέρες.
Πρώτα, η έξοδος του J. Corzine από το νοσοκομείο χτές. Πριν 18 μέρες τραυματίστηκε σοβαρότατα σε τροχαίο δυστύχημα επειδή δεν φορούσε ζώνη ασφαλείας. Βγαίνοντας από το νοσοκομείο ζήτησε συγνώμη, με δάκρυα στα μάτια, επειδή έδωσε το κακό παράδειγμα αμελώντας να φορέσει ζώνη. Και υποσχέθηκε να εργαστεί ώστε να διορθώσει τη ζημιά που έκανε και να βοηθήσει ειδικά τους νέους να μάθουν να χρησιμοποιούν ζώνες ασφαλείας. Τα δε νοσήλειά του τα πληρώνει από την τσέπη του (είναι ευκατάστατος αλλά η χειρονομία μετράει).
Σήμερα, στο Σικάγο, πάνω από 100.000 διαδηλωτές ένωσαν τις φωνές τους υπέρ των δικαιωμάτων των μεταναστών. Πέρσι τέτοια μέρα βρέθηκα κι εγώ στη διαδήλωση για τους μετανάστες, που μάζεψε 400.000 διαδηλωτές. Φέτος δεν είχα χρόνο να πάω. Πέρασα με το αυτοκίνητο δίπλα από τη διαδήλωση όμως, κατεβαίνοντας το Columbus Drive προς το Lake Shore Drive. Η αστυνομία παντού, ελέγχοντας την κίνηση και εξασφαλίζοντας πως και οι διαδηλωτές και οι οδηγοί δεν θα ταλαιπωρηθούν.
Στο μεταξύ στην Ελλάδα:
- Ο Υπουργός Δικαιοσύνης ανέχεται παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων κατηγορουμένων,
- Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας έχει δηλώσει δημοσίως την πρόθεσή του να παρανομήσει,
- Ο Υπουργός Δημόσιας Τάξης προϊσταται μιας πρωτοφανούς παραβίασης δικαιωμάτων πολιτών,
- Ο Υπουργός Εθνικής Οικονομίας συνεχίζει να αμελεί τα καθήκοντά του,
- Ο πρώην Υπουργός Εργασίας πήρε την άγουσα για το σπίτι του.
Κανείς, κανείς δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει μια συγνώμη, για την άθλια δουλειά που κάνουν και για την αμέλεια που επιδεικνύουν. Αυτά, στην Ελλάδα, μητέρα της Δημοκρατίας, κοιτίδα του Πολιτισμού. Και τα ανεχόμαστε. Άρα και τα θέλουμε και μας αξίζουν.
