Α. Σαμαράς

Τούτο το κείμενο μπορεί να παρερμηνευτεί από τους συνήθεις καχύποπτους ότι γράφτηκε για να προωθήσει την υποψηφιότητα της Ντόρας Μπακογιάννη. Την εν λόγω ούτε τη γνωρίζω, ούτε ανήκω στη ΝΔ, ώστε να περιμένω κάτι. Απλά, υπάρχουν πολιτικοί που η σκέψη ότι μπορεί να με κυβερνήσουν με φοβίζει. Ένας είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Ο κ. Σαμαράς επέλεξε να ρίξει το κόμμα του από την κυβέρνηση και να το διασπάσει. Ίδρυσε την «Πολιτική Άνοιξη» και όταν καταποντίστηκε με 2,3% επέστρεψε στη ΝΔ του Κ. Καραμανλή. Τώρα διεκδικεί την αρχηγία δηλώνοντας επανειλημμένα ότι δεν ανέτρεψε την κυβέρνηση του κόμματός του. Αλλά τα γραπτά μένουν. Π.χ. στις 21/12/1993 δήλωνε: «θυμίζω ότι [το μακεδονικό] ήταν το αίτιο για το οποίο ρίξαμε την κυβέρνηση Μητσοτάκη».

Σύμφωνα με τον κ. Σαμαρά, είμαστε πανταχόθεν περικυκλωμένοι από εχθρούς: «Το Βορειοηπειρωτικό περνά ήδη μία επικίνδυνη φάση επιδείνωσης. Η διαφορά Ελλάδας και Σκοπίων παραμένει μετέωρη. Οι σχέσεις μας με τη Βουλγαρία είναι ακόμη αδιευκρίνιστες. Στη Δυτική Θράκη και στο Αιγαίο η Τουρκία προωθεί σταθερά τα ανθελληνικά σχέδιά της. Η Ρώμη και το Βατικανό εργάζονται με τρόπο που αντιμάχεται ή και υπονομεύει τα συμφέροντά μας. Το Κυπριακό βρίσκεται σήμερα σε ανησυχητική στασιμότητα. Η Πολιτική Άνοιξη… φιλοδοξεί να …σταματήσει την υποχωρητικότητα» (Ελευθεροτυπία, 10/7/1993). Αυτός ο ακραίος εθνικισμός στο παρελθόν έχει αποδειχτεί καταστροφικός. Το απέδειξε νωρίτερα ο ίδιος ο κ. Σαμαράς, όταν άνοιξε τους ασκούς της αδιαλλαξίας με τους βόρειους γείτονες, τις συνέπειες της οποίας ακόμα πληρώνουμε. Στο Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών της 13.4.1992, ο κ. Σαμαράς επεχείρησε να υπαγορεύσει στους αρχηγούς το υπερφίαλο σχέδιό του «Επτά σημεία προγράμματος δράσης» το οποίο απερρίφθη από όλους. Με σύμφωνη γνώμη του Κων. Καραμανλή και των πολιτικών αρχηγών αποπέμφθηκε την ίδια μέρα από το ΥΠΕΞ. Στη συνέχεια, το φθινόπωρο του 1994 σχεδόν μέρα παρά μέρα ζητούσε την απομάκρυνση του Καραμανλή από την προεδρία. Εσχάτως όμως εμφανίζεται ως ο θεματοφύλακας της πολιτικής του Κωνσταντίνου Καραμανλή.

Ο κ. Σαμαράς ανταγωνίζεται το ΚΚΕ σε κρατισμό. Στις 7/9/93 αντιπολιτευόταν το κόμμα του δηλώνοντας: «Η αφροσύνη των αλόγιστων αποκρατικοποιήσεων κλόνισε την οικονομία μας». Και στις 15/3/93 έγραφε στον πρωθυπουργό: «ν’ ακυρωθούν ή να ματαιωθούν όλες οι συμβάσεις (π.χ. ΑΓΕΤ, ΔΕΗ, ΟΤΕ)». Να παραμείνουν δηλαδή οι πελατειακοί διορισμοί και να αυξηθεί η διαπλοκή και η διαφθορά. Επιπλέον, ανταγωνίζεται το ΚΚΕ σε αντιευρωπαϊσμό. Στην εκπομπή Προφίλ του Π. Παναγιωτόπουλου (17/6/1993) δήλωνε «δεν θα πρέπει να μας φοβίζει ο αντιευρωπαϊσμός και ο απομονωτισμός»! Ωστόσο, δεν ενοχλείται που και η Ρωσία αναγνώρισε τη δημοκρατία της Μακεδονίας. Αντίθετα, την προωθεί απροκάλυπτα. Τι μας περιμένει αν επικρατήσει ο κρατισμός, ο αντιευρωπαϊσμός και ο απομονωτισμός Σαμαρά-ΚΚΕ;

Ο κ. Σαμαράς πιστεύει στις διακρίσεις. Στις 30/8/1996 διακήρυττε ότι «δεν θα συμπεριλάβει στους συνδυασμούς του κόμματός του μουσουλμάνους πολίτες». Και ως ευσεβής υπουργός Πολιτισμού λογόκρινε βίντεο του Κώστα Γαβρά, στο οποίο αποτυπωνόταν η καταστροφή του Παρθενώνα από ρασοφόρους της πρώτης χριστιανικής περιόδου. Ειλικρινά με φοβίζει ο τ. αρχηγός της ΠΟΛΑΝ ως πρωθυπουργός.

—

* αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα.  Πρώτη δημοσίευση.