Ανοιχτή επιστολή προς τη Σοφία Ιορδανίδου (νέα δημοσίευση)

The following is a statement of verifiable facts.
A translation of this statement
is appended at the end of the Greek text, below.


Αγαπητή κ. Ιορδανίδου:

Απευθύνω την επιστολή αυτή προς εσάς διότι:

  1. έχω καταλήξει στο συμπέρασμα πως είστε η αιτούσα που αναφέρει η απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, με αριθμό 16790/2009. H απόφαση αυτή δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο από το ιστολόγιο e-lawyer που επιμελείται ο κ. Βασίλης Σωτηρόπουλος·
  2. είστε δημόσιο πρόσωπο βάσει των ιδιοτήτων σας ως συγγραφέως και δημοσιογράφου·
  3. η επαγγελματική σας σχέση με τον κ. Σωτηρόπουλο δεν μπορεί να θεωρείται ιδιωτική υπόθεση διότι αφενός ο κ. Σωτηρόπουλος εξέθεσε το ζήτημά σας από το ιστολόγιό του στις 28.10.2008 κι αφετέρου η προαναφερθείσα απόφαση που αφορά εντολέα του κ. Σωτηρόπουλου, ουσιαστικά φωτογραφίζει εσάς·
  4. εκτελώντας το καθήκον του ο κ. Σωτηρόπουλος οδήγησε σε μια σειρά αντιδράσεων που κατέληξαν στην προσωρινή αναστολή λειτουργίας του ιστολογίου Greek University Reform· και
  5. προβάλλοντας την προσωρινή αναστολή λειτουργίας του ιστολογίου Greek University Reform, ο κ. Σωτηρόπουλος προκάλεσε (κατά την απόψή μου) το κοινό αίσθημα πολλών Ελλήνων ιστολόγων όταν έγραψε «να τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα».

Η πρώτη δημοσίευση της προαναφερθείσας απόφασης, παρόλο που ήταν σύμφωνη με Γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων για την ανωνυμοποίηση δικαστικών αποφάσεων, περιείχε το ονοματεπώνυμό σας σε καίρια σημεία οδηγώντας σχεδόν με βεβαιότητα τον αναγνώστη στο συμπέρασμα πως η αιτούσα είστε εσείς.  Το γεγονός αυτό επισημάνθηκε από σχολιαστή στο ιστολόγιο Greek University Reform.

Στη συνέχεια ο κ. Σωτηρόπουλος δημοσίευσε διορθωμένο αντίγραφο της απόφασης από το οποίο είχε εξαλειφθεί κάθε αναφορά στο όνομά σας.

Αλλά και στο νέο αντίγραφο της απόφασης υπήρχαν στοιχεία και πληροφορίες τα οποία αποκαλύπτουν, σχεδόν μετά βεβαιότητας, την ταυτότητα της αιτούσης υπέρ της οποίας εκδόθηκε η απόφαση. Συγκεκριμένα, το νέο αντίγραφο:

  • αναφέρεται σε δημοσιεύματα στο facebook από χρήστη με το ψευδώνυμο «Petros Petrakis».
  • αναφέρεται σε εργασία της αιτούσας με τίτλο «Greek Media and the [P]olitics of Globalization», κ.α.

Απλή αναζήτηση στο google για την παραπάνω εργασία παραπέμπει στην παρουσίαση που κάνατε στο Harvard το Νοέμβριο του 2003. Το ίδιο απλές αναζητήσεις στο google για τους όρους «Petros Petrakis, Παναγιωταρέα, facebook, κτλ» οδηγούν σε διάφορες σελίδες όπου εμφανίζεται το ονοματεπώνυμό σας.  Μία από τις σελίδες αυτές είναι και το άρθρο που έγραψε ο κ. Σωτηρόπουλος στο ιστολόγιό του στις 28.10.2008 όπου αναφέρει τη δική σας εμπλοκή σχετικά με το κείμενο «Πετράκη».

Εκ του αποτελέσματος, η ταυτότητά σας δεν προστατεύτηκε. Δημοσιεύτηκαν στο διαδίκτυο πληροφορίες οι οποίες έδειχναν εσάς ως τη διάδικο στην απόφαση 16790.

Η απόφαση 16790/2009 αφορά τη διένεξή σας με αντίδικο που χρησιμοποίησε το ψευδώνυμο Πέτρος Πετράκης ο οποίος δημοσίευσε απόψεις και στοιχεία σχετικά με την τότε υποψηφιότητάς σας για μια θέση ΔΕΠ στο ΑΠΘ. Η απόφαση αυτή απαγορεύει στον αντίδικό σας την παραπέρα αναδημοσίευση δυο συγκεκριμένων εγγράφων από το φάκελο της υποψηφιότητάς σας για μια θέση ΔΕΠ στο ΑΠΘ.

Στις 13 Ιουνίου 2009 η εταιρεία wordpress.com όπου φιλοξενείται το ιστολόγιο Greek University Reform ανέστειλλε τη λειτουργία του.  Η αναστολή αυτή ήταν το αποτέλεσμα των ενεργειών του κ. Σωτηρόπουλου ο οποίος εκτελώντας εντολές σας υποστήριξε πως  πως δημοσίευμα στο Greek University Reform παραβιάζει τους όρους χρήσης του παρόχου wordpress.com.

Το ιστολόγιο Greek University Reform είχε φιλοξενήσει, από το 2008, αυτούσιο το κείμενο του ψευδανώνυμου Πετράκη και στη συνέχεια προκάλεσε μια συζήτηση σχετική με τις καταγγελίες Πετράκη για την υποψηφιότητά σας για μια θέση ΔΕΠ στο ΑΠΘ.

Αμέσως μόλις ανεστάλει η λειτουργία του Greek University Reform ο κ. Σωτηρόπουλος διεμήνυσε, μέσω του twitter «[ν]α τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα». Εξηγώντας σε διάφορες συζητήσεις που ακολούθησαν δήλωσε πως ενήργησε ως πληρεξούσιος θιγόμενου προσώπου.

Η κίνηση του κ. Σωτηρόπουλου, η αλαζονία του στη συνέχεια, και η αναιδής τοποθέτησή του στις αντιδράσεις δεκάδων ατόμων, δημιούργησαν μια πολύ άσχημη εικόνα το Σαββατοκύριακο 13-14 Ιουνίου. Η συζήτηση για τους χειρισμούς του κ. Σωτηρόπουλου που οδήγησαν την wordpress.com στην αναστολή λειτουργίας του Greek University Reform, επεκτάθηκε στο διαδίκτυο.

Ως αποτέλεσμα της κρίσεως που προκλήθηκε από την αναστολή λειτουργίας του Greek University Reform  σήμερα το google έχει περισσότερες αναφορές στην περιπέτειά σας στο ΑΠΘ απ’ ότι στις αρχές Ιουνίου.

Αναζητώντας την Σοφία Ιορδανίδου στο διαδίκτυο στις αρχές Ιουνίου, κάποιος έβρισκε πληροφορίες για τη συγγραφέα-δημοσιογράφο και το έργο της. Σήμερα βρίσκει κανείς πληροφορίες για την υποψήφια ΔΕΠ στο ΑΠΘ της οποίας ο φάκελος ήγειρε αμφιβολίες για τα προσόντα της. Ομολογουμένως χάρη στις κινήσεις του κ. Σωτηρόπουλου, τo Facebook αμέσως κατέβασε την ιστοσελίδα που ήταν αναρτημένο το σύνολο των προσωπικών δεδομένων της αιτούσας.

Το ιστολόγιο Greek University Reform έχει αναδειχθεί σε κομβικό χώρο συζήτησης και ανάλυσης των προβλημάτων που συναντά κανείς στα Ελληνικά ΑΕΙ.  Η αναστολή λειτουργίας του ιστολογίου, έστω και για λίγες μέρες, ήταν κάτι που με λύπησε και με προβλημάτισε έντονα.  Κατέγραψα, όσο πιο αντικειμενικά μπορούσα, τα γεγονότα του περασμένου Σαββατοκύριακου.  Και αποφάσισα να σας απευθύνω την επιστολή αυτή διότι βρεθήκατε, τελικά, στο επίκεντρο μιας κρίσης που με προσέβαλλε βαθύτατα.

The following is a rough translation in English.

Dear Ms. Iordanidou:

I am addressing this open letter to you because

  1. I have reached the conclusion that you are the plaintiff in the decision of the First Instance Court of Thessaloniki, No. 16790/2009.  This decision was published on the internet through the blog “elawyer” that is edited by Mr. Vasilis Sotiropoulos;
  2. You are a public figure based on your roles as author and journalist;
  3. Your professional affiliation with Mr. Sotiropoulos cannot be considered a private matter because on one hand Mr. Sotiropoulos publicized your issue though his blog on 10/28/2008 and on the other hand Mr. Sotiropoulos is the plaintiff’s attorney in a decision that essentially portrays you;
  4. in executing his duty Mr. Sotiropoulos triggered events that led to the suspension of the blog “Greek University Reform”;
  5. by publicizing the suspension of the blog “Greek University Reform” Mr Sotiropoulos offended — in my opinion — the feelings of many Greek bloggers especially when he wrote “this is what happens to anyone who counter talks to me”.

The first publication of the aforementioned court decision, while consistent with guidelines of the Personal Information Protection Authority for neutralizing (anonymizing) court decisions, contained your name at critical points thus leading to your identity as that of the plaintiff’s almost conclusively.  This fact was noted by a commenter at the blog “Greek University Reform”.

Subsequently, Mr Sotiropoulos, published a corrected version of the decision from which your name was completely removed.

But even in the new version there were enough information and data that revealed, almost conclusively, the identity of the plaintiff for which the court granted the decision.  Specifically, the new version:

  • references publications on Facebook made by the pseudanonymous user “Petros Petrakis”.
  • references a presentation made by the plaintiff titled “Greek Media and the [P]olitics of Globalization”, etc.

A simple search with Google for the aforementioned presentation leads to the presentation you made at Harvard in November of 2003.  Similarly simple Google searches for the terms “Petros Petrakis, Panagiotarea, Facebook” etc, lead το various webpages where your name is mentioned.  One of these pages if the article written by Mr. Sotiropoulos for his blog, on 10/282008 where he mentions your involvement in the “Petrakis” case.

Evidently, your identity was not protected. Information published on the Internet conclusively identified you as the plaintiff in Decision No. 16790.

The Decision 16790/2009 pertains to your dispute with the pseudanonymous respondent “Petros Petrakis”.  The Court found for the plaintiff and granted you temporary injunction preventing the respondent from further publishing two specific documents from your faculty candidacy portfolio at the Aristotle University of Thessaloniki.

On June 13, 2009 the company “wordpress.com” where the blog “Greek University Reform” is hosted, suspended the blog’s operation.  The suspension was the result of actions taken by Mr Sotiropoulos who was following your orders and represented that an article published in “Greek University Reform” violated the Terms of Services of “wordpress.com”.

The blog “Greek University Reform” had reprinted, in 2008, the letter by “Petrakis”.  The publication caused a discussion about “Petrakis'” allegations regarding your faculty candidacy at Aristotle University of Thessaloniki.

Immediately following the suspension of “Greek University Reform”, Mr Sotiropoulos broadcasted the event via Twitter and Facebook, claiming “this is what happens to any one who counter talks to me”.  In explaining his statement during ensuing discussions he claimed that he acted as duly authorized representative of a plaintiff.

Mr Sotiropoulos gesture [broadcast], his arrogance, and his provocative responses in ensuring [online] reactions of several individuals [protesting the suspension of the blog] created a very bad situation during the weekend of June 13-14.  The discussion about Mr Sotiropoulos’ actions that led “wordpress.com” to suspend the blog “Greek University Reform” spread through the Internet.

As a result of the crisis stemming from the suspension of the blog “Greek University Reform”, today Google returns more hits regarding your faculty candidacy at the Aristotle University than it did in early June.

Searching for Sofia Iordanidou in the Internet in early June, someone found information about the author and the journalist and her work.  Today one can find information about the faculty candidate at Aristotle University whose portfolio raised doubts about her qualifications.  Admittedly, thanks to Mr. Sotiropoulos’ actions, Facebook removed the page that contained personal records of the plaintiff.  Thanks to his actions none of the 33 personal record documents are now accessible.

The blog “Greek University Reform” has become a pivotal forum for discussion and analysis of the problems that affect today institutes of higher learning in Greece.  The suspension of this blog, even for a few days, was something that saddened and puzzled me.  I recorded the events [of June 13-14] as objectively as I could.  And I decided to address this open letter to you because you found yourself in the middle of a crisis that offended me deeply.

Share

39 thoughts on “Ανοιχτή επιστολή προς τη Σοφία Ιορδανίδου (νέα δημοσίευση)

  1. Μεταφρασμένο επίσης στα Αγγλικά… Much better!

    Έχω ένα προαίσθημα ότι θα επακολουθήσουν βρισιές στα comments. Εάν επαληθευτώ, προτείνω να τις αφήσεις σε δημόσια θέα αν προέρχονται από τον “Ρομπέν της ελευθερίας του λόγου” στο ιντερνετ.

  2. Μεταφρασμένο επίσης στα Αγγλικά… Much better!

    Έχω ένα προαίσθημα ότι θα επακολουθήσουν βρισιές στα comments. Εάν επαληθευτώ, προτείνω να τις αφήσεις σε δημόσια θέα αν προέρχονται από τον “Ρομπέν της ελευθερίας του λόγου” στο ιντερνετ.

  3. Λεωνίδα, έχω βρει τη μέχρι τώρα κάλυψη αυτής της ιστορίας στο μπλογκ σου εξαιρετική, αλλά τη σκοπιμότητα αυτού του ποστ δυσκολεύομαι να την καταλάβω. Ποιό είναι το προσδοκώμενο αποτέλεσμα;

  4. Λεωνίδα, έχω βρει τη μέχρι τώρα κάλυψη αυτής της ιστορίας στο μπλογκ σου εξαιρετική, αλλά τη σκοπιμότητα αυτού του ποστ δυσκολεύομαι να την καταλάβω. Ποιό είναι το προσδοκώμενο αποτέλεσμα;

  5. Γιώργο, με το post αυτό αντιστέκομαι σε μια προσπάθεια φίμωσης. Μεθαύριο ο κάθε λογοκλόπος και ο κάθε βολεμένος θα αναθέτουν σε δικηγόρο μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων η οποία θα πιθανολογεί συκοφαντία, και με πάτημα μια τέτοια προσωρινή απόφαση θα κλείνουν ιστολόγια για να γίνεται μάθημα σε μας τι παθαίνει όποιος βγάζει γλώσσα σε δικηγόρο και τους εντολείς του.

    Αισθάνομαι την ανάγκη να αντισταθώ στο κλίμα αυτό.

    Όσο σκληρή και απότομη κι αν ήταν η επιστολή του ψευδανώνυμου Πετράκη κατά της Σοφίας Ιορδανίδου, η αλυσίδα αντιδράσεων που οδήγησε στο κλείσιμο, έστω και προσωρινό, του GURF δεν δικαιολογείται. Ήταν μια τρομακτική ένδειξη του τι μπορεί να συμβεί στον καθένα μας.

    Από το ιστολόγιό μου έχω σούρει τα εξ’ αμάξης σε δημόσια πρόσωπα. Αν αύριο μερικοί απο αυτούς ξυπνήσουν on the wrong side of the dumpster κι αποφασίσουν να στείλουν δικηγόρο να μου διδάξει τις συνέπειες της γλωσσικής εξόδου, ποιός θα με προστατέψει;

    Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα του παραπάνω post λοιπόν είναι καταδείξει πως: (α) οι απειλές (έμμεσες και υποβόσκουσες) περί συνεπειών σε όποιον βγάζει τη γλώσσα σε δικηγόρο ο οποίος δεν μπορεί να μαζέψει τη δική του, δεν χωρούν στο διαδίκτυο· και (β) η ελευθερία λόγου δεν μπορεί να ορίζεται από την αντίληψη ενός δικηγόρου για το αν μια υπόθεση είναι ιδιωτική ή δημόσια, ειδικά όταν η υπόθεση έχει δημοσιοποιηθεί από τον ίδιο δικηγόρο.

  6. Γιώργο, με το post αυτό αντιστέκομαι σε μια προσπάθεια φίμωσης. Μεθαύριο ο κάθε λογοκλόπος και ο κάθε βολεμένος θα αναθέτουν σε δικηγόρο μια αίτηση ασφαλιστικών μέτρων η οποία θα πιθανολογεί συκοφαντία, και με πάτημα μια τέτοια προσωρινή απόφαση θα κλείνουν ιστολόγια για να γίνεται μάθημα σε μας τι παθαίνει όποιος βγάζει γλώσσα σε δικηγόρο και τους εντολείς του.

    Αισθάνομαι την ανάγκη να αντισταθώ στο κλίμα αυτό.

    Όσο σκληρή και απότομη κι αν ήταν η επιστολή του ψευδανώνυμου Πετράκη κατά της Σοφίας Ιορδανίδου, η αλυσίδα αντιδράσεων που οδήγησε στο κλείσιμο, έστω και προσωρινό, του GURF δεν δικαιολογείται. Ήταν μια τρομακτική ένδειξη του τι μπορεί να συμβεί στον καθένα μας.

    Από το ιστολόγιό μου έχω σούρει τα εξ’ αμάξης σε δημόσια πρόσωπα. Αν αύριο μερικοί απο αυτούς ξυπνήσουν on the wrong side of the dumpster κι αποφασίσουν να στείλουν δικηγόρο να μου διδάξει τις συνέπειες της γλωσσικής εξόδου, ποιός θα με προστατέψει;

    Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα του παραπάνω post λοιπόν είναι καταδείξει πως: (α) οι απειλές (έμμεσες και υποβόσκουσες) περί συνεπειών σε όποιον βγάζει τη γλώσσα σε δικηγόρο ο οποίος δεν μπορεί να μαζέψει τη δική του, δεν χωρούν στο διαδίκτυο· και (β) η ελευθερία λόγου δεν μπορεί να ορίζεται από την αντίληψη ενός δικηγόρου για το αν μια υπόθεση είναι ιδιωτική ή δημόσια, ειδικά όταν η υπόθεση έχει δημοσιοποιηθεί από τον ίδιο δικηγόρο.

  7. Το “προσδοκόμενο αποτέλεσμα” του ποστ αυτού, όπως το εκθέτεις στο προηγούμενο σχόλιο (3) δεν πρόκειται να έρθει -νομίζω. Επειδή:
    Μπερδεύονται τα πράγματα. Υπάρχει ασάφεια σχετικά με την ευθύνη των εμπλεκομένων προσώπων. Είναι ή δεν είναι υπεύθυνη η πελάτισσα; Ο ρόλος της wordpress που έκλεισε το μπλογκ υποβαθμίζεται. Η σχέση δικηγόρου+πελάτη είναι ιδιωτική υπόθεση, άσχετα με τον αν βγήκε στα φόρα.
    Το να εγκαλείται η πελάτισσα γιατί διάλεξε το συγκεκριμένο δικηγόρο είναι “εξωλογική” πρακτική -νομίζω, πάλι. Ετσι γούσταρε, στο κάτω κάτω. Ταιριάζαν τα χνώτα τους. Ετσι όπως το γράφεις, φαίνεται να είναι η πελάτισσα θύμα του δικηγόρου της. Ο δικηγόρος εκτελεί εντολές.
    Τελικά, δεν βγαίνει στον αφρό το ζουμί, που είναι (κατα τη γνώμη μου) αυτό: Κυρία μου, είστε υπεύθυνη για το ανακάτεμα της μπλογκόσφαιρας, με την πρόκληση κατεβάσματος του μπλογκ GURF, εξαιτίας των ενεργειών του δικηγόρου σας.

    ..δλδ.. δεν καταλαβαίνω.. θα προτιμούσες να ήταν άγνωστη (προστατευμένη) η ταυτότητα της πελάτισσας;

  8. Το “προσδοκόμενο αποτέλεσμα” του ποστ αυτού, όπως το εκθέτεις στο προηγούμενο σχόλιο (3) δεν πρόκειται να έρθει -νομίζω. Επειδή:
    Μπερδεύονται τα πράγματα. Υπάρχει ασάφεια σχετικά με την ευθύνη των εμπλεκομένων προσώπων. Είναι ή δεν είναι υπεύθυνη η πελάτισσα; Ο ρόλος της wordpress που έκλεισε το μπλογκ υποβαθμίζεται. Η σχέση δικηγόρου+πελάτη είναι ιδιωτική υπόθεση, άσχετα με τον αν βγήκε στα φόρα.
    Το να εγκαλείται η πελάτισσα γιατί διάλεξε το συγκεκριμένο δικηγόρο είναι “εξωλογική” πρακτική -νομίζω, πάλι. Ετσι γούσταρε, στο κάτω κάτω. Ταιριάζαν τα χνώτα τους. Ετσι όπως το γράφεις, φαίνεται να είναι η πελάτισσα θύμα του δικηγόρου της. Ο δικηγόρος εκτελεί εντολές.
    Τελικά, δεν βγαίνει στον αφρό το ζουμί, που είναι (κατα τη γνώμη μου) αυτό: Κυρία μου, είστε υπεύθυνη για το ανακάτεμα της μπλογκόσφαιρας, με την πρόκληση κατεβάσματος του μπλογκ GURF, εξαιτίας των ενεργειών του δικηγόρου σας.

    ..δλδ.. δεν καταλαβαίνω.. θα προτιμούσες να ήταν άγνωστη (προστατευμένη) η ταυτότητα της πελάτισσας;

  9. Ο ρόλος της wordpress μπορεί να υποβαθμίζεται, αλλά η wordpress είναι μια ιδιωτική εταιρεία που χαρίζει μια υπηρεσία με τους δικούς της όρους. Είναι ξεκάθαρο πως δεν έχει υποχρέωση σε κανέναν, και μπορεί να κλείσει όποιο ιστολόγιο θέλει όποτε θέλει για οποιοδήποτε λόγο θέλει χωρίς να μας δώσει λογαριασμό (το λέει ρητά στους όρους). Επ’ αυτού το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να πάρει διαστάσεις το θέμα (στα αγγλικά) ώστε να μην την προτιμούν για τις δωρεάν υπηρεσίες της, αλλά στην πράξη αυτό δεν το βρίσκω καθόλου εύκολο. Φυσικά κανείς δεν σας εμποδίζει να επικρίνετε τη στάση της wordpress στο facebook και σε όλα τα ιστολόγια του κόσμου, και να δούμε τι ανταπόκριση μπορεί να βρει αυτό. Τελικά, η wordpress μπορεί να μας στενοχωρεί ή να μας εκνευρίζει, όμως δεν μας απειλεί. Εκείνο που μας απειλεί είναι η στάση όσων γνωρίζουν πώς να χειρίζονται το σύστημα και πιστεύουν ότι είναι καλό (ή τουλάχιστον συμφέρον) να το βουλώνουν όσοι λένε πράγματα που δεν αρέσουν, και ότι θα πρέπει εύκολα και γρήγορα να φιμώνεται οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί “συκοφαντικό”, υποκειμενικά, αυθαίρετα και αβασάνιστα.

  10. Ο ρόλος της wordpress μπορεί να υποβαθμίζεται, αλλά η wordpress είναι μια ιδιωτική εταιρεία που χαρίζει μια υπηρεσία με τους δικούς της όρους. Είναι ξεκάθαρο πως δεν έχει υποχρέωση σε κανέναν, και μπορεί να κλείσει όποιο ιστολόγιο θέλει όποτε θέλει για οποιοδήποτε λόγο θέλει χωρίς να μας δώσει λογαριασμό (το λέει ρητά στους όρους). Επ’ αυτού το μόνο που μπορεί να γίνει είναι να πάρει διαστάσεις το θέμα (στα αγγλικά) ώστε να μην την προτιμούν για τις δωρεάν υπηρεσίες της, αλλά στην πράξη αυτό δεν το βρίσκω καθόλου εύκολο. Φυσικά κανείς δεν σας εμποδίζει να επικρίνετε τη στάση της wordpress στο facebook και σε όλα τα ιστολόγια του κόσμου, και να δούμε τι ανταπόκριση μπορεί να βρει αυτό. Τελικά, η wordpress μπορεί να μας στενοχωρεί ή να μας εκνευρίζει, όμως δεν μας απειλεί. Εκείνο που μας απειλεί είναι η στάση όσων γνωρίζουν πώς να χειρίζονται το σύστημα και πιστεύουν ότι είναι καλό (ή τουλάχιστον συμφέρον) να το βουλώνουν όσοι λένε πράγματα που δεν αρέσουν, και ότι θα πρέπει εύκολα και γρήγορα να φιμώνεται οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί “συκοφαντικό”, υποκειμενικά, αυθαίρετα και αβασάνιστα.

  11. Μαρίνα, δεν πιστεύω πως η ευθύνη για το κλείσιμο του GURF βαρύνει μόνο την κ. Ιορδανίδου. Συνυπευθυνότητα έχουν ο Βασίλης Σωτηρόπουλος κι ο Θέμης Λαζαρίδης.

    Για μένα το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Θανάσης στο τέλος του σχολίου του παραπάνω, και επαναλαμβάνω παρακάτω:

    Εκείνο που μας απειλεί είναι η στάση όσων γνωρίζουν πώς να χειρίζονται το σύστημα και πιστεύουν ότι είναι καλό (ή τουλάχιστον συμφέρον) να το βουλώνουν όσοι λένε πράγματα που δεν αρέσουν, και ότι θα πρέπει εύκολα και γρήγορα να φιμώνεται οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί “συκοφαντικό”, υποκειμενικά, αυθαίρετα και αβασάνιστα.

    Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος λοιπόν, και η εντολέας του, θεωρούν το κείμενο Πετράκη συκοφαντικό. So what? Πώς ορίζεται το συκοφαντικό στο πλαίσιο του δημοσίου λόγου ενός ατόμου που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει άλλους «ομοφοβική γουρούνα», «Κυρα-μαλάκω που έχεις πάρει σβάρνα τα μπλογκ [sic]», «γαμιέσαι», κτλ; Πώς ορίζεται το συκοφαντικό όταν χρησιμοποιούνται δεδομένα που έχουν δημοσιοποιηθεί από το θιγόμενο πρόσωπο και απλώς επαναλαμβάνονται με εμβόλιμες αξιολογικές κρίσεις;

    Συκοφαντικό ένα κείμενο επειδή έτσι πιθανολόγησε ένα μονομελές πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε προσωρινή κρίση ασφαλιστικών μέτρων; Η ελευθερία του λόγου στα ασφαλιστικά μέτρα κρίνεται; Περίεργο, διότι στο blog e-lawyer θυμάμαι να είχα διαβάσει κάτι περι ευρωπαϊκών δικαστηρίων.

  12. Μαρίνα, δεν πιστεύω πως η ευθύνη για το κλείσιμο του GURF βαρύνει μόνο την κ. Ιορδανίδου. Συνυπευθυνότητα έχουν ο Βασίλης Σωτηρόπουλος κι ο Θέμης Λαζαρίδης.

    Για μένα το πρόβλημα είναι ακριβώς αυτό που περιγράφει ο Θανάσης στο τέλος του σχολίου του παραπάνω, και επαναλαμβάνω παρακάτω:

    Εκείνο που μας απειλεί είναι η στάση όσων γνωρίζουν πώς να χειρίζονται το σύστημα και πιστεύουν ότι είναι καλό (ή τουλάχιστον συμφέρον) να το βουλώνουν όσοι λένε πράγματα που δεν αρέσουν, και ότι θα πρέπει εύκολα και γρήγορα να φιμώνεται οτιδήποτε μπορεί να χαρακτηριστεί “συκοφαντικό”, υποκειμενικά, αυθαίρετα και αβασάνιστα.

    Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος λοιπόν, και η εντολέας του, θεωρούν το κείμενο Πετράκη συκοφαντικό. So what? Πώς ορίζεται το συκοφαντικό στο πλαίσιο του δημοσίου λόγου ενός ατόμου που δεν διστάζει να χαρακτηρίσει άλλους «ομοφοβική γουρούνα», «Κυρα-μαλάκω που έχεις πάρει σβάρνα τα μπλογκ [sic]», «γαμιέσαι», κτλ; Πώς ορίζεται το συκοφαντικό όταν χρησιμοποιούνται δεδομένα που έχουν δημοσιοποιηθεί από το θιγόμενο πρόσωπο και απλώς επαναλαμβάνονται με εμβόλιμες αξιολογικές κρίσεις;

    Συκοφαντικό ένα κείμενο επειδή έτσι πιθανολόγησε ένα μονομελές πρωτοβάθμιο δικαστήριο σε προσωρινή κρίση ασφαλιστικών μέτρων; Η ελευθερία του λόγου στα ασφαλιστικά μέτρα κρίνεται; Περίεργο, διότι στο blog e-lawyer θυμάμαι να είχα διαβάσει κάτι περι ευρωπαϊκών δικαστηρίων.

  13. Η ουσία ποιά είναι;

    Η ουσία είναι, πολύ απλά, ότι ένα περιστατικό για παράδειγμα, σαν αυτό των εκλογών της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, δεν μπορεί να συζητηθεί στο GURF και πρέπει να αναζητηθεί ένας άλλος χώρος.

    “Την Τρίτη 16 Ιουνίου, στην Ιατρική Σχολή Αθηνών διεξήχθησαν εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου της Σχολής. Υποψήφιοι ήταν ο καθ. κ.Στεφανάδης και ο αναπλ. καθ. κ.Σακκάς, ενώ υποψήφιος για Αντιπρόεδρος ο καθ. κ.Δημόπουλος. Στις φετινές εκλογές εκτός από τα μέλη ΔΕΠ και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές είχαν δικαίωμα ψήφου όλοι οι φοιτητές, αφού στις μέχρι τώρα προεδρικές εκλογές, τους φοιτητές εκπροσωπούσαν οι συνδικαλιστές των φοιτητικών παρατάξεων.
    Όσοι φοιτητές προσήλθαν για αυτό το σκοπό στο χώρο της Ιατρικής στο Γουδή, βρέθηκαν προ εκπλήξεων. Μέλη μιας εκ των παρατάξεων, απαγόρευαν στους συμφοιτητές τους την είσοδο στο αμφιθέατρο, όπου περίμενε άπραγη η εφορευτική ………” http://medsvoice.blogspot.com/

  14. Η ουσία ποιά είναι;

    Η ουσία είναι, πολύ απλά, ότι ένα περιστατικό για παράδειγμα, σαν αυτό των εκλογών της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, δεν μπορεί να συζητηθεί στο GURF και πρέπει να αναζητηθεί ένας άλλος χώρος.

    “Την Τρίτη 16 Ιουνίου, στην Ιατρική Σχολή Αθηνών διεξήχθησαν εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου της Σχολής. Υποψήφιοι ήταν ο καθ. κ.Στεφανάδης και ο αναπλ. καθ. κ.Σακκάς, ενώ υποψήφιος για Αντιπρόεδρος ο καθ. κ.Δημόπουλος. Στις φετινές εκλογές εκτός από τα μέλη ΔΕΠ και τους μεταπτυχιακούς φοιτητές είχαν δικαίωμα ψήφου όλοι οι φοιτητές, αφού στις μέχρι τώρα προεδρικές εκλογές, τους φοιτητές εκπροσωπούσαν οι συνδικαλιστές των φοιτητικών παρατάξεων.
    Όσοι φοιτητές προσήλθαν για αυτό το σκοπό στο χώρο της Ιατρικής στο Γουδή, βρέθηκαν προ εκπλήξεων. Μέλη μιας εκ των παρατάξεων, απαγόρευαν στους συμφοιτητές τους την είσοδο στο αμφιθέατρο, όπου περίμενε άπραγη η εφορευτική ………” http://medsvoice.blogspot.com/

  15. Πάντως, σήμερα είδα ότι η επίμαχη συζήτηση που λογοκρίθηκε από τη WordPress κατόπιν αιτήματος Σωτηρόπουλου ήδη ανέβηκε στο Wikileaks και είναι διαθέσιμη για κάθε ενδιαφερόμενο.

    Όποιος την ανέβασε απλώς απέδειξε στον Σωτηρόπουλο αυτό που είχε πει ο John Gilmore, δηλαδή ότι το διαδίκτυο αντιμετωπίζει τη λογοκρισία σαν ΒΛΑΒΗ (με άλλα λόγια, δυσλειτουργία) και την παρακάμπτει.

    Θέλω πολύ να δω τον Σωτηρόπουλο να αλληλογραφεί με το Wikileaks και να πιέζει να κατεβεί το screen capture της συζήτησης… Ειρήσθω εν παρόδω ότι το Wikileaks δεν υπέκυψε σε πιέσεις πολύ ισχυρότερων παραγόντων από αυτόν (ελβετικές τράπεζες, εκκλησία της σαϊεντολογίας, πλυντήρια χρήματος με έδρα τις Νήσους Καϋμάν, αμερικανικό Πεντάγωνο κλπ). Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

  16. Πάντως, σήμερα είδα ότι η επίμαχη συζήτηση που λογοκρίθηκε από τη WordPress κατόπιν αιτήματος Σωτηρόπουλου ήδη ανέβηκε στο Wikileaks και είναι διαθέσιμη για κάθε ενδιαφερόμενο.

    Όποιος την ανέβασε απλώς απέδειξε στον Σωτηρόπουλο αυτό που είχε πει ο John Gilmore, δηλαδή ότι το διαδίκτυο αντιμετωπίζει τη λογοκρισία σαν ΒΛΑΒΗ (με άλλα λόγια, δυσλειτουργία) και την παρακάμπτει.

    Θέλω πολύ να δω τον Σωτηρόπουλο να αλληλογραφεί με το Wikileaks και να πιέζει να κατεβεί το screen capture της συζήτησης… Ειρήσθω εν παρόδω ότι το Wikileaks δεν υπέκυψε σε πιέσεις πολύ ισχυρότερων παραγόντων από αυτόν (ελβετικές τράπεζες, εκκλησία της σαϊεντολογίας, πλυντήρια χρήματος με έδρα τις Νήσους Καϋμάν, αμερικανικό Πεντάγωνο κλπ). Αναμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

  17. @Ο Αιρετικός: Το wikileaks μάλλον δεν μπορεί να το κατεβάσει, αλλά εσύ ετοιμάσου να ανεβάσεις το blog σου στο wikileaks τότε, γιατί μάλλον δεν ξέρεις τι παθαίνει όποιος τα βάζει με τον e-lawyer.

  18. @Ο Αιρετικός: Το wikileaks μάλλον δεν μπορεί να το κατεβάσει, αλλά εσύ ετοιμάσου να ανεβάσεις το blog σου στο wikileaks τότε, γιατί μάλλον δεν ξέρεις τι παθαίνει όποιος τα βάζει με τον e-lawyer.

  19. ~~Λεωνίδα, αυτό που εννοώ είναι ότι δε γίνεται να βγαίνει λάδι η εντολέας του δικηγόρου. Δεν είναι δα και κανένα παιδάκι! Υποτίθεται ότι εκτιθεται ως δημόσιο πρόσωπο στην ακαδημαϊκή κοινότητα, άρα χρειάζεται κότσια γι αυτή τη δουλειά που προτίθεται να κανει, τωρα θα μάθει να δέχεται (οποιαδήποτε και με οποιοδήποτε τρόπο) κριτική;

    ~~Θανάση, καλή κίνηση αυτή που προτείνεις. Για να δούμε, τι θα μάθουν οι εταιρείες από παρόμοιες κινήσεις… Η μεγαλύτερη ανάγκη για ελεύθυερη έκφραση υπάρχει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Θα αποκλείσουν τους χρήστες πολίτες αυτών των χωρών; Θα αποκλείσουν τον υπόλοιπο κόσμο να μαθαίνει τι συμβαίνει εκεί πέρα;

    ~~ΑΑΤ, δεν το ήξερα… Πού να είχαμε και δικτατορία…

    ~~Αιρετικέ, πού το βρίσκουμε αυτό;

    –>> Από τα σχόλια που έγιναν μέχρι εδώ (1-7) αυτό που εμπέδωσα είναι ότι αν ένας χρήστης του διαδικτύου έχει να πει/διαδώσει κάτι τι σημαντικό, πρέπει να το κάνει σε διό του πληρωμένο χώρο και να μην εμπιστεύεται τόπους που παρέχουν υπηρεσίες δωρεάν. Για την ώρα, η Google δεν έχει απογοητεύσει -εκτός από περιστατικά φίμωσης μπλογκ σε χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα- και ήδη ψάχνομαι για σέρβερ. Αρκετή αυτορρύθμιση έχω κάνει.
    ..λένε ότι στον Καναδά υπάρχουν σέρβερς φτηνοί και με ανεκτούς όρους λειτουργίας.. Κάποια ιδεα κανείς;

  20. ~~Λεωνίδα, αυτό που εννοώ είναι ότι δε γίνεται να βγαίνει λάδι η εντολέας του δικηγόρου. Δεν είναι δα και κανένα παιδάκι! Υποτίθεται ότι εκτιθεται ως δημόσιο πρόσωπο στην ακαδημαϊκή κοινότητα, άρα χρειάζεται κότσια γι αυτή τη δουλειά που προτίθεται να κανει, τωρα θα μάθει να δέχεται (οποιαδήποτε και με οποιοδήποτε τρόπο) κριτική;

    ~~Θανάση, καλή κίνηση αυτή που προτείνεις. Για να δούμε, τι θα μάθουν οι εταιρείες από παρόμοιες κινήσεις… Η μεγαλύτερη ανάγκη για ελεύθυερη έκφραση υπάρχει σε ολοκληρωτικά καθεστώτα. Θα αποκλείσουν τους χρήστες πολίτες αυτών των χωρών; Θα αποκλείσουν τον υπόλοιπο κόσμο να μαθαίνει τι συμβαίνει εκεί πέρα;

    ~~ΑΑΤ, δεν το ήξερα… Πού να είχαμε και δικτατορία…

    ~~Αιρετικέ, πού το βρίσκουμε αυτό;

    –>> Από τα σχόλια που έγιναν μέχρι εδώ (1-7) αυτό που εμπέδωσα είναι ότι αν ένας χρήστης του διαδικτύου έχει να πει/διαδώσει κάτι τι σημαντικό, πρέπει να το κάνει σε διό του πληρωμένο χώρο και να μην εμπιστεύεται τόπους που παρέχουν υπηρεσίες δωρεάν. Για την ώρα, η Google δεν έχει απογοητεύσει -εκτός από περιστατικά φίμωσης μπλογκ σε χώρες με ολοκληρωτικά καθεστώτα- και ήδη ψάχνομαι για σέρβερ. Αρκετή αυτορρύθμιση έχω κάνει.
    ..λένε ότι στον Καναδά υπάρχουν σέρβερς φτηνοί και με ανεκτούς όρους λειτουργίας.. Κάποια ιδεα κανείς;

  21. @ Rodia

    “- και ήδη ψάχνομαι για σέρβερ.”

    Για φυγή μοιάζει αυτό.
    Που είναι εκείνη η κοινότητα των bloggers που διαδήλωσε για την Αμαλία;

  22. @ Rodia

    “- και ήδη ψάχνομαι για σέρβερ.”

    Για φυγή μοιάζει αυτό.
    Που είναι εκείνη η κοινότητα των bloggers που διαδήλωσε για την Αμαλία;

  23. ΑΑΤ,
    Δεν εννοώ ότι θα τα παρατήσω.. αλλοίμονο!
    ..απλά, ας έχω και μια καβάντζα, μια πόρτα για το χειμώνα, που λένε 😉

  24. ΑΑΤ,
    Δεν εννοώ ότι θα τα παρατήσω.. αλλοίμονο!
    ..απλά, ας έχω και μια καβάντζα, μια πόρτα για το χειμώνα, που λένε 😉

  25. Μαρίνα μου δεν βγάζω λάδι την κ. Ιορδανίδου. Η υπόθεση Ιορδανίδου ήταν τελικά μια αφορμή για να δούμε πώς εννοούν μερικοί την ελευθερία λόγου.

    Εκτελώντας τις εντολές της κ. Ιορδανίδου, ο Βασίλης Σωτηρόπουλος δοκιμάζει τις αντοχές ενός θεμελιώδους δικαιώματος. Οδηγεί στο κλείσιμο ενός ιστολογίου με απλή πιθανολογία πως ένα κείμενό του είναι συκοφαντικό. Πιέζει άλλο ιστολόγιο να μην δημοσιεύσει κείμενο το οποίο καταδεικνύει πως οι χειρισμοί του έφεραν την εντολέα του σε χειρότερη θέση από πριν.

    Φτάνει πια. Σε λίγο θα πρέπει να κάνουμε αίτηση για να λαμβάνουμε πιστοποιητικό έννομου ενδιαφέροντος πριν γράψουμε κάτι στα ιστολόγιά μας;

  26. Μαρίνα μου δεν βγάζω λάδι την κ. Ιορδανίδου. Η υπόθεση Ιορδανίδου ήταν τελικά μια αφορμή για να δούμε πώς εννοούν μερικοί την ελευθερία λόγου.

    Εκτελώντας τις εντολές της κ. Ιορδανίδου, ο Βασίλης Σωτηρόπουλος δοκιμάζει τις αντοχές ενός θεμελιώδους δικαιώματος. Οδηγεί στο κλείσιμο ενός ιστολογίου με απλή πιθανολογία πως ένα κείμενό του είναι συκοφαντικό. Πιέζει άλλο ιστολόγιο να μην δημοσιεύσει κείμενο το οποίο καταδεικνύει πως οι χειρισμοί του έφεραν την εντολέα του σε χειρότερη θέση από πριν.

    Φτάνει πια. Σε λίγο θα πρέπει να κάνουμε αίτηση για να λαμβάνουμε πιστοποιητικό έννομου ενδιαφέροντος πριν γράψουμε κάτι στα ιστολόγιά μας;

  27. @ λ:ηρ

    Έκανα ένα υποθετικό ερώτημα στο προηγούμενο thread (#18).

    Το ερώτημα ήταν το «αν θα είχε αποτραπεί η συζήτηση ή αν θα άλλαζε κάτι στην περίπτωση που ο Θέμης δεν είχε αναρτήσει το κείμενο της επιστολής αλλά μόνο το σύνδεσμο προς αυτήν.
    http://208.100.41.90/blog/?p=1413#comment-25499

    Επί της ουσίας λοιπόν, δεν θα άλλαζε τίποτα. Η συζήτηση θα είχε γίνει κανονικότατα. Ενδεχομένως δε, να μην είχε γίνει ποτέ και η ιστορία με τη wordpress ενώ ούτε το GURF θα είχε κλείσει ($).

    Προφανώς, από την ιστορία αυτή εξάγεται το συμπέρασμα, ότι η ανάρτηση συνδέσμου προς επίμαχα δημοσιεύματα, είναι η καλύτερη λύση για την αποφυγή δυσάρεστων εκπλήξεων.

    ($)
    Η μόνη επιφύλαξη που έχω είναι, να απαγορεύονται οι αναρτήσεις ακόμα και συνδέσμων προς «απαγορευμένα» κείμενα/έγγραφα. Αυτό δεν το είδαμε ακόμα αλλά ποιος ξέρει (μπορεί να το δούμε στο μέλλον).
    Σ’ αυτή την περίπτωση βέβαια, ούτε η θιγόμενη, ούτε ο e-δικηγόρος θα μπορούσαν να πουν το παραμικρό, διότι οι ίδιοι έδειξαν πρώτοι το σύνδεσμο με την επίμαχη επιστολή στο «κοινό» (ενώ η θιγόμενη κάλεσε και για τη γνώμη του κοινού).

  28. @ λ:ηρ

    Έκανα ένα υποθετικό ερώτημα στο προηγούμενο thread (#18).

    Το ερώτημα ήταν το «αν θα είχε αποτραπεί η συζήτηση ή αν θα άλλαζε κάτι στην περίπτωση που ο Θέμης δεν είχε αναρτήσει το κείμενο της επιστολής αλλά μόνο το σύνδεσμο προς αυτήν.
    http://208.100.41.90/blog/?p=1413#comment-25499

    Επί της ουσίας λοιπόν, δεν θα άλλαζε τίποτα. Η συζήτηση θα είχε γίνει κανονικότατα. Ενδεχομένως δε, να μην είχε γίνει ποτέ και η ιστορία με τη wordpress ενώ ούτε το GURF θα είχε κλείσει ($).

    Προφανώς, από την ιστορία αυτή εξάγεται το συμπέρασμα, ότι η ανάρτηση συνδέσμου προς επίμαχα δημοσιεύματα, είναι η καλύτερη λύση για την αποφυγή δυσάρεστων εκπλήξεων.

    ($)
    Η μόνη επιφύλαξη που έχω είναι, να απαγορεύονται οι αναρτήσεις ακόμα και συνδέσμων προς «απαγορευμένα» κείμενα/έγγραφα. Αυτό δεν το είδαμε ακόμα αλλά ποιος ξέρει (μπορεί να το δούμε στο μέλλον).
    Σ’ αυτή την περίπτωση βέβαια, ούτε η θιγόμενη, ούτε ο e-δικηγόρος θα μπορούσαν να πουν το παραμικρό, διότι οι ίδιοι έδειξαν πρώτοι το σύνδεσμο με την επίμαχη επιστολή στο «κοινό» (ενώ η θιγόμενη κάλεσε και για τη γνώμη του κοινού).

  29. AAT, δεν πρόσεξα την ερώτηση προηγουμένως — συγνώμη.

    Για την επιφύλαξη σου περι συνδέσμων προς «απαγορευμένα» κείμενα: βλ. την υπόθεση blogme.

    Για την υπoθετική σου ερώτηση, δεν ξέρω αν μπορούμε να την απαντήσουμε. Προσωπικά, θα έγραφα τις αντικειμενικές και επιβεβαιώσιμες πληροφορίες που θα είχα στη διάθεσή μου και θα άφηνα τους αναγνώστες μου να βγάλουν μόνοι τα συμπεράσματά τους. Θα εγκαλούσα επίσης την κ. Ιορδανίδου όσον αφορά την ελλειπή δημοσίευση των ακαδημαϊκών της στοιχείων όπως ορίζει ο νόμος Γιαννάκου, αλλά μόνο εφόσον ο νόμος αφορά και τους διδάσκοντες του ΠΔ 407. Αν, τέλος, διαπίστωνα πως η συμπεριφορά της κ. Ιορδανίδου ήταν νόμιμη τότε θα σημείωνα απλώς πως το νόμιμο δεν είναι κατ’ ανάγκην και ηθικό, κυρίως όταν δεν αντανακλά τις αποδεκτές πρακτικές στα ευρωπαϊκά ΑΕΙ.

  30. AAT, δεν πρόσεξα την ερώτηση προηγουμένως — συγνώμη.

    Για την επιφύλαξη σου περι συνδέσμων προς «απαγορευμένα» κείμενα: βλ. την υπόθεση blogme.

    Για την υπoθετική σου ερώτηση, δεν ξέρω αν μπορούμε να την απαντήσουμε. Προσωπικά, θα έγραφα τις αντικειμενικές και επιβεβαιώσιμες πληροφορίες που θα είχα στη διάθεσή μου και θα άφηνα τους αναγνώστες μου να βγάλουν μόνοι τα συμπεράσματά τους. Θα εγκαλούσα επίσης την κ. Ιορδανίδου όσον αφορά την ελλειπή δημοσίευση των ακαδημαϊκών της στοιχείων όπως ορίζει ο νόμος Γιαννάκου, αλλά μόνο εφόσον ο νόμος αφορά και τους διδάσκοντες του ΠΔ 407. Αν, τέλος, διαπίστωνα πως η συμπεριφορά της κ. Ιορδανίδου ήταν νόμιμη τότε θα σημείωνα απλώς πως το νόμιμο δεν είναι κατ’ ανάγκην και ηθικό, κυρίως όταν δεν αντανακλά τις αποδεκτές πρακτικές στα ευρωπαϊκά ΑΕΙ.

  31. @ λ:ηρ

    Σχετικά με την επιφύλαξή μου (γι’ αυτό την έβαλα άλλωστε), δεν υπάρχει ακόμα δεδικασμένο. Η υπόθεση blogme πάει για το Μάϊο 2010.

    Εύχομαι ότι δεν θα υπάρξει απόφαση για “ενοχοποίηση” λόγω ανάρτησης “υπερσυνδέσμων” (θα είναι παγκόσμια πρωτιά – και “θα πάει πολύ μακριά η βαλίτσα”).

    Αν υπήρχε όμως, τέτοια απόφαση, ο e-δικηγόρος και η θιγόμενη θα τα έβρισκαν πολύ σκούρα, αφού και οι ίδιοι έβαλαν συνδέσμους προς την επίμαχη επιστολή.

    Όσον αφορά στην ουσία του θέματος της “τότε” συζήτησης στο GURF (για τα βιογραφικά κλπ. ακαδημαϊκά προσόντα), ίσως να έχεις δίκιο αλλά δεν θέλω να μπω, διότι πρόκειται για εκτενή υπόθεση που δεν μου είναι εύκολο να κρίνω στο πόδι.

  32. @ λ:ηρ

    Σχετικά με την επιφύλαξή μου (γι’ αυτό την έβαλα άλλωστε), δεν υπάρχει ακόμα δεδικασμένο. Η υπόθεση blogme πάει για το Μάϊο 2010.

    Εύχομαι ότι δεν θα υπάρξει απόφαση για “ενοχοποίηση” λόγω ανάρτησης “υπερσυνδέσμων” (θα είναι παγκόσμια πρωτιά – και “θα πάει πολύ μακριά η βαλίτσα”).

    Αν υπήρχε όμως, τέτοια απόφαση, ο e-δικηγόρος και η θιγόμενη θα τα έβρισκαν πολύ σκούρα, αφού και οι ίδιοι έβαλαν συνδέσμους προς την επίμαχη επιστολή.

    Όσον αφορά στην ουσία του θέματος της “τότε” συζήτησης στο GURF (για τα βιογραφικά κλπ. ακαδημαϊκά προσόντα), ίσως να έχεις δίκιο αλλά δεν θέλω να μπω, διότι πρόκειται για εκτενή υπόθεση που δεν μου είναι εύκολο να κρίνω στο πόδι.

  33. Pingback: » Θεμελιώδη δικαιώματα Λαπούτα

  34. Πρός Φένια: έσβησα το σχόλιο που έστειλες επειδή ήταν αυτούσια παράθεση κειμένου που προστατεύεται από copyright. Σου έγραψα σχετικά με email αλλά η διεύθυνση που έδωσες δεν δουλεύει. Αν θες μπορείς να τοποθετήσεις νέο σχόλιο που να περιέχει μικρό απόσπασμα από το παρακάτω άρθρο και έναν σύνδεσμό προς την πηγή. -λ:ηρ

  35. Πρός Φένια: έσβησα το σχόλιο που έστειλες επειδή ήταν αυτούσια παράθεση κειμένου που προστατεύεται από copyright. Σου έγραψα σχετικά με email αλλά η διεύθυνση που έδωσες δεν δουλεύει. Αν θες μπορείς να τοποθετήσεις νέο σχόλιο που να περιέχει μικρό απόσπασμα από το παρακάτω άρθρο και έναν σύνδεσμό προς την πηγή. -λ:ηρ

  36. http://www.sptimes.com/2005/01/23/Columns/Free_speech_is_bad_wo.shtml

    […]
    The seminal case is the 1971 U.S. Supreme Court ruling in Cohen vs. California. The facts involve a young Paul Robert Cohen who, in 1968 at the height of the Vietnam War, walked into the Los Angeles County Courthouse wearing a jacket with the words “F– the Draft” emblazoned on the back. For wearing a profane jacket, Cohen was charged and convicted of disturbing the peace. He was sentenced to 30 days in jail.

    The Supreme Court threw out his conviction on free-speech grounds. Justice John Harlan wrote in ringing eloquence of why society must tolerate bad language: “(W)hile the particular four-letter word being litigated here is perhaps more distasteful than most others of its genre, it is nevertheless often true that one man’s vulgarity is another’s lyric.”
    […]

  37. http://www.sptimes.com/2005/01/23/Columns/Free_speech_is_bad_wo.shtml

    […]
    The seminal case is the 1971 U.S. Supreme Court ruling in Cohen vs. California. The facts involve a young Paul Robert Cohen who, in 1968 at the height of the Vietnam War, walked into the Los Angeles County Courthouse wearing a jacket with the words “F– the Draft” emblazoned on the back. For wearing a profane jacket, Cohen was charged and convicted of disturbing the peace. He was sentenced to 30 days in jail.

    The Supreme Court threw out his conviction on free-speech grounds. Justice John Harlan wrote in ringing eloquence of why society must tolerate bad language: “(W)hile the particular four-letter word being litigated here is perhaps more distasteful than most others of its genre, it is nevertheless often true that one man’s vulgarity is another’s lyric.”
    […]

Leave a Reply to Rodia Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *