Και ο λόγος της επιστολής είναι;

Το κείμενο είναι πάρα πολύ καλό και (ευτυχώς) εκθέτει δημόσια τον δικηγόρο. Το “ευτυχώς” κολλάει στο ότι θα παραμείνει on line για πάντα και όλοι μπορούν να γνωρίσουν τον τρόπο εργασίας του ανθρώπου που ευαγγελίζεται νόμο, τάξη και ηθική.

Είναι λυπηρό ότι το κατεβάσατε… Ελπίζω να διορθωθούν οι ανακρίβειες του και να αναδημοσιευτεί.

Σημ. το διάβασα σε aggregator που το είχε cache-άρει.

Κράχτη διέγραψα ένα κοσμητικό επίθετο που επιφύλαξες για τον δικηγόρο.

Όσον αφορά το κείμενο, θα διαβιβάσω το αίτημα του Βασίλη Σωτηρόπουλου στη νομική υπηρεσία του πανεπιστημίου μου. Αν με καλύψουν, όπως ελπίζω, θα επαναφέρω το κείμενο το οποίo θα αποτελεί αυτό που λεν εδώ: factual and verifiable statement about public figures.

Αν στη συνέχεια ο Βασίλης καταφέρει να ακυρώσει το Σύνταγμα των ΗΠΑ (έστω και με ασφαλιστικά μέτρα) εγώ πρώτος θα του βγάλω το καπέλο.

Να κάνω μια ρητορική ερώτηση. Το θέμα αυτό το εξαντλήσαμε. Εφοσον η Κα Ιορδανίδου επιθυμεί να αφεθεί στην ησυχία της, ίσως πρέπει να την αφήσουμε. Δινουμε περισσότερη αξία στον Σωτηρόπουλο απ’οσο έχει. Δεν ειναι καλυτερα ετσι;

Αρχικελευστή: ίσως. Αλλά για μένα είναι ζήτημα ηθικής και συνείδησης. Αν ο Β. Σωτηρόπουλος πιστεύει πως μπορεί να ερμηνεύει τα όρια του ελεύθερου στοχασμού και της ελευθερίας λόγου, τότε ας δούμε μια και καλή ποιά είναι αυτά τα όρια. Έχω και τα χρήματα, και την υπομονή, και τον χρόνο, και τη διάθεση, και το ενδιαφέρον για τη μάχη αυτή.

Το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε συνέβησαν κάποια γεγονότα. Αυτά είχαν συγκεκριμένα αποτελέσματα και προκλήθηκαν από συγκεκριμένα άτομα. Έχω δικαίωμα να καταγράψω τα γεγονότα και να τα αποδώσω στα άτομα που τα προκάλεσαν. Δημόσιο πρόσωπο είναι και ο Βασίλης Σωτηρόπουλος και η Σοφία Ιορδανίδου και ο Θέμης Λαζαρίδης (και εγώ).

Θυμίζω, τέλος, πως δεν είμαι άσχετος με το GUR. Είμαι έργω συνιδρυτής του ιστολογίου και διετέλεσα πρώτος του διαχειριστής. Δεν διεκδικώ απολύτως καμιά αναγνώριση: το ιστολόγιο είναι προσπάθεια και καρπός του Θέμη στον οποίο ανήκει κάθε έπαινος (και κάθε κριτική) για τη δουλειά που κάνει. Αλλά η σχέση μου με το GUR δεν είναι τυχαία.

Θα σας ξανακάνω την ερώτηση γιατί πραγματικά είναι απορία μου. Ποιός ο λόγος της συγκεκριμένης επιστολής; Εάν σκοπεύεται να αγνοήσετε την ερώτηση μου θα σας παρακαλούσα να διαγράψετε τα σχόλια μου και δεν σκοπεύω να σας ξαναενοχλήσω γράφοντας στο blog σας. Το να μιλάω σε τοίχους δεν είναι ένα από τα ενδιαφέροντα μου.

Σερβιτόρε, ο λόγος της επιστολής είναι: επειδή ο Βασίλης Σωτηρόπουλος πιστεύει πως μπορεί να ερμηνεύει τα όρια του ελεύθερου στοχασμού και της ελευθερίας λόγου, τότε ας δούμε μια και καλή ποιά είναι αυτά τα όρια.

Στο βιογραφικό της στην ιστοσελίδα του ΑΠΘ η κα Ιορδανίδου αναφέρει ορισμένα πράγματα τα οποία σχολιάζω:

1. Το Queens College ΔΕΝ διαθέτει μεταπτυχιακό πρόγραμμα Συγκριτικής Λογοτεχνίας. Εάν επισκεφτείτε την ιστοσελίδα του (google it) θα δείτε ότι το τμήμα συγκριτικής λογοτεχνίας δεν έχει μεταπτυχιακό πρόγραμμα.

Δεν γνωρίζω εάν διέθετε τέτοιο πρόγραμμα όταν ήταν φοιτήτρια εκεί η κα Ιορδανίδου, προ αρκετών ετών. Πάντως σήμερα τέτοιο πρόγραμμα δεν υπάρχει.

Άρα, δεν καταλαβαίνω τι σημαίνει το αναφερόμενο στο βιογραφικό της “ολοκλήρωσε τον κύκλο του διδακτορικού της στο ίδιο Πανεπιστήμιο”.

2. Αναφέρει επίσης ότι ήταν διαπιστευμένη ανταποκρίτρια στον Λευκό Οίκο. Δεν γράφει για λογαριασμό ποιού ΜΜΕ. Και για τι χρονικό διάστημα. Η παρακολούθηση μιας συνέντευξης τύπου του εκπροσώπου του Λ.Ο. για ένα συγκεκριμένο θέμα (π.χ. Μακεδονικό) με άδεια δύο ωρών δεν σε κάνει “διαπιστευμένο ανταποκριτή” στον Λευκό Οίκο.

3. Η απασχόληση στην Ελληνική Υπηρεσία της Φωνής της Αμερικής είναι πλήρης απασχόληση. Πως γίνεται να σπουδάζεις στη Νέα Υόρκη και να είσαι εκφωνητής σε καθημερινό ραδιοφωνικό πρόγραμμα που παράγεται και μεταδίδεται 24 μίλια από το Πανεπιστήμιο που φοιτάς;

Ελπίζω να υπάρχουν καλές εξηγήσεις για τα παραπάνω.

240 miles, not 24, of course. Sorry.

Ελα, βρε Λεωνίδα.. γιατί το έκανες αυτό; Δεν πρόλαβα να διαβάσω το ποστ..
(αλλίμονο, άρχισαν τα όργανα να παίζουν αποσιωπητήρια)

A crash cource on web caching:

Αν στο google γράψεις cache:some_url.com/bablah/somepage θα σου βγάλει την τελευταία καταχώρηση της σελίδας στα google caches (που όμως κάποια στιγμή θα ενημερωθεί με την τελευταία έκδοση της σελίδας). Επίσης κάποιοι aggregators αποθηκεύουν τα πλήρη blog posts αν το έχει επιτρέψει ο συγγραφέας. Τέλος, υπάρχουν και τρίτες υπηρεσίες που έχουν σαν σκοπό τους να παίρνουν daily snapsots του web, όχι εξαντλητικά βέβαια (π.χ. http://www.archive.org)

Λεωνίδα, συγγνώμη για το σχόλιο (10)
Ετρεξα βιαστικα το ποστ και δεν διαβασα το σχόλιό σου (3).. αφηρημαδα ρημαδα ρημαδα…
Εννοείται ότι σου βγάζω το καπέλο για το σχόλιο αυτό.:)

Να υποθέσω πως, παράλληλα, προσπαθείτε να εξηγήσετε και στον κύριο Λαζαρίδη (έστω όχι δημόσια, αν και γιατί όχι;) γιατί δεν θα έπρεπε να είχε κάνει την περί ης ο λόγος (ανα)δημοσίευση στο ιστολόγιό του; Διότι μπορεί να θεωρείτε τη δική σας αντίδραση χλιαρή, αλλά υπήρχαν άλλοι που αντέδρασαν έντονα τότε (χωρίς φυσικά να αλλάξει τίποτα). Εξάλλου, ακόμη και σήμερα, ο κύριος Λαζαρίδης θεωρεί πως σωστά έπραξε — διατηρώντας μία εμμονή που μάλλον δεν συνάδει με τους σκοπούς τους οποίους υποτίθεται πως υπηρετεί…

Η θέση μου όσον αφορά τη δημοσίευση της επιστολής Πετράκη στο GUR είναι δεδομένη και δημοσιευμένη. Διαφώνησα και διαφωνώ με τον Θέμη στο ζήτημα αυτό. Απο ‘κει και πέρα δεν γνωρίζω τι ακριβώς (ή πώς ακριβώς) θα έπρεπε να εξηγήσω, δημοσίως ή ιδιωτικώς και σε ποιόν.

Μα προφανώς η θέση σας είναι δεδομένη και δημοσιευμένη, εξ ου και η *υπόθεση* την οποία έκανα, κατ’ επέκτασην αυτής της θέσης σας.

Θεωρώντας λοιπόν, όπως γράψατε, πως η σχέση σας με το GURF δεν είναι τυχαία και το GURF είναι το ζητούμενο και εκ των αντικειμένων αυτής της ιστορίας, θα υπέθετα πως θα καταβάλατε ιδιαίτερη προσπάθεια να εξηγήσετε τη θέση σας αυτή (που δεν είναι μόνο δική σας) στο διαχειριστή του GURF.

Πέραν αυτών, θεωρώ περιττό να αναφέρω πως το τι κάνετε ή τι ‘θα έπρεπε’ να κάνετε επαφίεται αποκλειστικά στη δική σας κρίση και μόνο. Από την πλευρά μου, ένα υποθετικό ερώτημα έθεσα και μόνο και δώσατε την απάντηση που θεωρήσατε καλύτερη. Ευχαριστώ και επανέρχομαι στη σιωπή μου.

Σε λίγο θα μας απαγορευτεί να μιλάμε και να κρίνουμε; Αν υπάρχει “ανακρίβεια”, τότε ας στείλει επιστολή η Ιορδανίδου και τη διορθώνεις. Το ίδιο γίνεται σε όλα τα ΜΜΕ.

Όταν ο elawyer έλεγε για “ομοφοβικές γουρούνες”, “σκούπισε τώρα τα χύσια από τη μάπα”, “είσαι καργιόλα”, “άντε πλύνε κάνα πιάτο” και άλλα, ήταν καλά; Βεβαίως, γιατί “έτσι μιλάνε οι δικηγόροι”, όπως είπε. Αντιθέτως, όσοι δεν είναι δικηγόροι, δεν πρέπει να μιλάνε έτσι.

Νομίζω πως είναι η κατάλληλη περίοδος να αποδείξει καθένας πόσο πιστεύει σε αυτά που λέει (δεν αναφέρομαι στον Λεωνίδα).

Φένια, το πώς εκφράζεται ως ιδιώτης ο Βασίλης είναι δικό του θέμα — άντε και ζήτημα ανατροφής. Το πώς συμπεριφέρεται ως δικηγόρος δημοσίου προσώπου σε μια δημοσιοποιημένη, από τον ίδιο υπόθεση, μας αφορά: όταν προσπαθεί μάλιστα να επιβάλει όρια στον ελεύθερο λόγο.

@ ανώνυμος (13 και 15)

Ένα υποθετικό ερώτημα:

Αν ο Θέμης δεν είχε αναρτήσει το κείμενο της επιστολής αλλά μόνο το σύνδεσμο προς αυτήν, θα έλεγες τα ίδια σήμερα;

(με άλλα λόγια, θα είχε αποτραπεί ή θα είχε αλλάξει κάτι στη συζήτηση που ακολούθησε στο GURF;)

ΥΓ
όσον αφορά στην επιστολή, δεν νομίζω ότι υπήρξαν ή υπάρχουν πολλοί που να επιδοκίμασαν το ύφος και την εμπάθειά της (για την ουσία βέβαια, σε σχέση με τα “συνημμένα” έγγραφα, δεν έχω άποψη διότι δεν τα κοίταξα ποτέ θεωρώντας ότι δεν είμαι σε θέση να κρίνω).

Υπάρχουν κάποια άτομα τα οποία παρουσιάζονται ως δήθεν υπέρμαχοι των δικαιωμάτων του ανθρώπου, αλλά μάλλον ενδιαφέρονται μόνο για τα δικά τους δικαιώματα και πως θα τα επιβάλλουν στους άλλους.

Όσο για το ενδιαφέρον του γνωστού προσώπου για τα πανεπιστημιακά δρώμενα, ίσως το θέμα της πελάτισσάς του να απετέλεσε πρόσχημα για προσωπικές του επιδιώξεις, μιά και μας πληροφορεί ότι θα κάνει παρατήριο για να επεμβαίνει στα πανεπιστημιακά πράγματα (υποθέτω με την ίδια δημοκρατική ευαισθησία που έχει δείξει μέχρι τώρα).

Τα πάντα όλα εδώ παρακαλώ

http://msc00.blogspot.com/

Αυτό ακριβώς εννοώ, Λεωνίδα. Εκφράζεται και κινείται με απαράδεκτο τρόπο. Δεν θεωρεί τη συμπεριφορά του “προσβλητική”; Διότι, “προσβλητικά” κρίθηκαν προσωρινά και όσα έγιναν με την υπόθεση “Πετράκη”. Έχουμε, δηλαδή, το εξής παράδοξο: ένα άτομο υβρίζει και απαξιώνει κάποιους, ενώ αξιώνει από τρίτους να μην “προσβάλλουν” πελάτες του!

Το WordPress λέει ξεκάθαρα πως δεν εξετάζει παράπονα, όταν δεν παραβιάζονται οι όροι χρήσης. Ειδικότερα, δεν επεμβαίνει όταν υπάρχουν “προσβλητικοί” χαρακτηρισμοί.

http://en.wordpress.com/complaints/

Αυτή η προσπάθεια να εξαφανιστεί κάθε ίχνος συζήτησης, δεν μπορεί να καταλήξει σε κλίμα εκφοβισμού. Όπως υπάρχουν όρια για τον “Πετράκη”, υπάρχουν όρια για όλους.

Φένια, η προσβλητική συμπεριφορά είναι υπόθεση αυτού που προσβάλλεται και όχι αυτου που προσβάλλει. Η συμπεριφορά του καθενός μας είναι ζήτημα ανατροφής και περιβάλλοντος. Ο Βασίλης έχει κάθε δικαίωμα να εκφράζεται όπως επιθυμεί και όπως ανατράφηκε. Αν κάποιος προβληθεί από τις εκφράσεις του, τότε μπορεί να στραφεί εναντίον του. Απλά πράγματα.

Το ότι ο Βασίλης εκτελώντας εντολές απαιτεί από τρίτους να μην προσβάλλουν αυτοί ενώ ο ίδιος προσβάλλει είναι άσχετο. Ναι μεν δημιουργεί άσχημη εικόνα για το ανακόλουθο άτομο και εγείρει απορίες για την ανατροφή του, αλλά δεν έχει καμιά σχέση με τη λειτουργία του ως δικηγόρου. Δηλαδή: άλλο το επαγγελματικό ήθος κι άλλο το προσωπικό.

Κλείνω τα σχόλια εδώ και παραπέμπω στη νέα δημοσίευση της ανοιχτής επιστολής μου προς την κ. Σοφία Ιορδανίδου.