Στις 7 Ιουλίου 2005 η ΕΣΗΕΑ εξέδωσε ανακοίνωση συμπαράστασης στη Judith Miller όπου αναφέρονται μεταξύ άλλων: “Οι Έλληνες δημοσιογράφοι μέλη της ΕΣΗΕΑ ανταποκρινόμενοι στην έκκληση της ΔΟΔ εκφράζουν την υποστήριξή τους προς τη συνάδελφο Τζούντιθ Μίλερ της εφημερίδας Νιου Γιόρκ Τάιμς, η οποία με γενναιότητα και αυταπάρνηση προασπίζεται τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.” Απερίσκεπτη η ανακοίνωση.
H Διεθνής Ομοσπονδία Δημοσιογράφων κάλεσε τα μέλη της να καταδικάσουν τη φυλάκιση της Miller. Η ΕΣΗΕΑ όμως, υπερβολική ως το κόκκαλο, παρατραβάει το σκοινί λιβανίζοντας την γενναιότητα και αυταπάρνηση με την οποία η Miller υπερασπίζεται τις αρχές της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.
H ΕΣΗΕΑ μάλλον ξέχασε το παρελθόν της “καλής” δημοσιογραφού Judith Miller. Η Miller ήταν η δημοσιογράφος του έχαψε τα παραμύθια του Ahmed Chalabi για το Ιρακ και τα δημοσίευε στην εφημερίδα της, ουσιαστικά δημοσιεύοντας ψέματα τα οποία η κυβέρνηση Βush βρήκε οφέλιμα στην προσπάθειά της να μας πείσει για τον πόλεμο στο Ιράκ. Για τέτοια προσήλωση στη δεοντολογία μιλάμε!
Και τι δεν έγραψε η δημοσιογράφος της οποίας την δεοντολογία λιβανίζει η καθ’ ημας ΕΣΗΕΑ: έγραψε για τα μυστικά βιολογικά εργαστήρια που είχε ο Σαντάμ στα υπόγεια των παλατιών του (ψέμα αποδείχτηκε). Έγραψε για τα πυρηνικά εργοστάσια σε διάφορες περιοχές του Ιράκ που δουλεύαν μυστικά και με εντατικούς ρυθμούς (ψέμα κι αυτό). Για τέτοια προσήλωση στη δεοντολογία μιλάμε.
Της πουλούσαν παραμύθια ο Chalabi και οι διάφοροι Αμερικανοί αξιωματούχοι, τα έχαφτε η δημοσιογραφάρα και τα δημοσίευσε στην εφημερίδα της. Για τέτοια προσήλωση στη δεοντολογία μιλάμε.
Αυτή τη δημοσιογράφο και την δεοντολογία της τιμά η ΕΣΗΕΑ. Ε αφού η Ακαδημία Αθηνών τίμησε παλιότερα την Έλενα Τσαουσέσκου, γιατί να μην τιμήσει η ΕΣΗΕΑ την Judith Miller;
Η Judith Miller είναι η δημοσιογράφος των New York Times η οποία οδηγήθηκε στη φυλακή επειδή αρνήθηκε να ονομάσει τον κρατικό αξιωματούχο της Αμερικανικής Κυβέρνησης που της αποκάλυψε τα στοιχεία μιας πράκτορος της CIA, σε μια προσπάθεια της κυβέρνησης να εκδικηθεί τον σύζυγο της πράκτορος επειδή άσκησε δημόσια κριτική στην πολιτική των ΗΠΑ για το Ιρακ.
Δηλαδή:
Ο πρέσβης Joseph C. Wilson IV έγραψε στις 6 Ιουλίου 2003 ένα άρθρο στους New York Times με τίτλο “What I Didn’t Find in Africa” αποκαλύπτοντας πως η κυβέρνηση Bush ουσιαστικά είπε ψέμματα για το Ιρακ προκειμένου να δικαιολογήσει τον επικείμενο πόλεμο.
Οι αποκαλύψεις του Wilson έφεραν την κυβέρνηση Bush σε δύσκολη θέση και σε μια κίνηση εκνευρισμού και ανευθυνότητας κάποιος υψηλόβαθμος αξιωματούχος αποκάλυψε σε δημοσιογράφους πως η σύζυγος του Wilson, Valerie Plame είναι πράκτορας της CIA. Η αποκάλυψη αυτή έφερε σε κίνδυνο τη ζωή της Plame και των συνεργατών της. Επιπλέον στις ΗΠΑ θεωρείται έγκλημα η αποκάλυψη των στοιχείων των εργαζομένων στις μυστικές υπηρεσίες. Το νόμο αυτό ενεργοποίησε ο πατέρας του σημερινού προέδρου, όταν ο ίδιος ήταν πρόεδρος. (Εδώ υπάρχει ενδιαφέρουσα σύνδεση με την Ελλάδα επειδή αφορμή για το νόμο στάθηκε η δολοφονία του Jack Welch από την 17 Νοέμβρη έπειτα από αποκάλυψη της ιδιότήτάς του σε αμερικανικό βιβλίο. Ο πατήρ Bush ήξερε τον Welch και την οικογένειά του προσωπικά).
Όπως ήταν αναμενόμενο, κινήθηκε η νομική και ποινική διαδικασία προκειμένου να βρεθεί ο υπεύθυνος της διαρροής. Η Judith Miller όμως αρνήθηκε να αποκαλύψει την πηγή της επικαλούμενη το δημοσιογραφικό απόρρητο.
Δηλαδή, προφασιζόμενη το απόρρητο η κυρία Miller αρνήθηκε να αποκαλύψει το όνομα του αξιωματούχου που έφερε στο φως την ιδιότητα της Plame προκειμένου να εκδικηθεί τον σύζυγό της ο οποίος δεν χάρισε κάστανα στην κυβέρνηση Βush για τον πόλεμο στο Ιράκ. Για τέτοια προσήλωση στη δεοντολογία μιλάμε!
Για να μην δημιουργούνται παρεξηγήσεις: δεν επικροτώ με κανέναν τρόπο την φυλάκιση δημοσιογράφων επειδή ασκούν τα καθήκοντά τους και το λειτούργημά τους στα πλαίσιο του νόμου και της δεοντολογίας. Η Miller όμως ξέφυγε τόσο από το πλαίσιο του νόμου όσο και της δεοντολογίας και δεν καλύπτεται — κατά την ταπεινότατη γνώμη μου — από την άγραφη ασυλία της 4ης εξουσίας. Αν πραγματικά σεβόταν τη δεοντολογία θα όφειλε να αποκαλύψει την αισχρή τακτική του κυβερνητικού αξιωματούχου που προσπάθησε να εκδικηθεί τον πρέσβη Wilson. Η δεοντολογία της όμως της επέτρεψε να πέσει στο ίδιο κρεβάτι με αυτούς που μήνες τώρα μας βομβαρδίζουν με ψέματα προκειμένου να δικαιολογήσουν τον πόλεμο στο Ιρακ. Όπως έστρωσε λοιπόν ας κοιμηθεί η κ. Miller.
