Παλεύοντας με την διατροφή μου

Κλείνοντας 6 μήνες προσπαθειών για καλύτερη διατροφή έγραψα ένα μικρό σημειώμα στο Facebook για τα κιλά που έχασα και την εμπειρία μου. Πολλοί φίλοι με ρωτήσαν για την δίαιτα που ακολούθησα, την μέθοδο, κτλ. Ακολουθούν οι λεπτομέρειες.

Κατηγορίες τροφίμων

Διαχώρισα, με την βοήθεια της εφαρμογής Noom, τις τροφές σε τρεις κατηγορίες, ανάλογα με το πόσες θερμίδες περιέχουν ανά όγκο. Πχ, μια κούπα σταφύλια έχει λιγότερες θερμίδες από μια κούπα σταφίδες. Ο όγκος χορταίνει και σκοπός της διατροφής είναι να χορταίνεις με τις λιγότερες δυνατόν θερμίδες. Δίχως όμως να στερηθείς τροφές που έχουν πολλές θερμίδες ανά όγκο. Οι κατηγορίες, λοιπόν με βάση της θερμίδες ανά όγκο είναι οι εξης τρεις.

  • Πράσινη κατηγορία: τροφές με λίγες θερμίδες ανα όγκο. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν τα περισσότερα λαχανικά και φρούτα, το ψωμί ολικής, και το άπαχο γιαούρτι.
  • Κίτρινη κατηγορία: τροφές με αρκετές θερμίδες ανα όγκο. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν κάποια κρέατα (πχ κοτόπουλο στήθος, ψάρια), τα αυγά, τα όσπρια, γαλακτοκομικά χαμηλών λιπαρών, και μερικά φρούτα και λαχανικά όπως το αβοκάντο.
  • Κόκκινη κατηγορία: τροφές με πολλές θερμίδες ανα όγκο. Εδώ βρίσκονται τα τυριά, τα παγωτά, τα περισσότερα κρεατικά, γλυκά, κτλ

Ο στόχος για την ημερήσια κατανάλωση είναι 30% πράσινη κατηγορία, 45% κίτρινη, και 25% κόκκινη. Για μια διατροφή 1400 θερμίδων την μέρα αυτό σημαίνει 350 κόκκινες θερμίδες, 630 κίτρινες, και 490 πράσινες.

Τι σημαίνει αυτό σε πρακτική βάση; Μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο (κόκκινη κατηγορία) είναι 120 θερμίδες. Το λάδι, δηλαδή, είναι διατροφικά πανάκριβο. (Η κουταλιά σούπας, το tablespoon, είναι περίπου 15 χιλιοστόλιτρα). Για να πάρουμε τις ίδιες θερμίδες από το άπαχο γιαούριο (πράσινη κατηγορία) θα πρέπει να καταναλώσουμε 21 κουταλιές.

Οι μετρήσεις

Μετράω καθημερινά δυο πράγματα. Το βάρος μου και τις θερμίδες που καταναλώνω. Απαρέκλιτα. Το όριό μου ειναι 1400 θερμίδες ανά μέρα.

Για την καταγραφή θερμιδών χρησιμοποιώ την εφαρμογή Noom. Η εφαρμογή αυτή λειτουργεί ως σύμβουλος διατροφής, με μικρά σύντομα μαθήματα για μεταβολισμό, καλές και κακιές συνήθειες, κτλ. Έχει βάση δεδομένων με τις περισσότερες τροφές, και κρατά λογαριασμό πόσο έφαγα από την πράσινη, κίτρινη, και κόκκινη κατηγορία. Φυσικά δεν έχει κατάλογο με όλες τις τροφές. Σε τέτοιες περιπτώσεις, καταγράφω τα συστατικα και κάνω μια εκτίμηση κατά προσέγγιση.

Πχ, αραιά και πού φτιάχνω λίγο σιμιγδαλένιο χαλβά που μου αρέσει. Χρησιμοποιώ 1/4 κούπας σιμιγδάλι (150 θερμίδες), 1/4 κούπας μαύρη ζάχαρη (200 θερμίδες), και μισή κουταλιά σούπας λάδι (60 θερμίδες). Σύνολο 400 περίπου θερμίδες — θα φάω το μισό, 200 θερμίδες. Κατά προσέγγιση δηλαδή μπορούμε να έχουμε εκτιμήσεις για κάθε πιάτο.

Η δική μου τακτική.

Ξεκίνησα αναγνωρίζοντας τις κόκκινες τροφές που καταναλώνω υπερβολικά: τυριά, λάδι σε σαλάτες και σε τηγάνι, καθώς και κόκκινα κρέατα. Ανακάλυψα εδώ τις σκόνες τυριού που προσφέρουν μια παρόμοια γεύση αλλά με πολύ λιγότερες θερμίδες. Δούλεψε η αλλαγή. Για το λάδι, περιόρισα την κατανάλωση στο 1 κουτάλι σούπας ανα μέρα. Κι αυτό δούλεψε κυρίως επειδή αντικατέστησα τα τηγάνια μ ένα επιτραπέζιο φουρνάκι αέρος (air fryer). Για τα κόκκινα κρέατα μείωσα την ποσότητα, σερβίροντάς τα με πολλά λαχανικά. Πχ, αντί να τσακίσω σπαλομπριζόρα 250 γρ. (600 θερμίδες), θα φάω 100 γρ. το πολύ, με μια (αερο)τηγανιά λαχανικών. Και όχι τόσο συχνά πια.

  • Πρωί:
    • σφιχτό αυγό (78 θερμίδες) με μισή κουταλιά τσαγιού λάδι (20 θερμίδες) και μια φέτα ψωμί ολικής (69) θερμίδες, ή
    • 1 αχλάδι (100 θερμίδες) με μισή κούπα τσαγιού άπαχο γιαούρτι (45 θερμίδες) και μισή κούπα μύρτιλα (42 θερμίδες).
    • Αν πεινάσω αργότερα θα κάνω στα μικροκύματα 2 κούπες ποπκόρν (αλάδωτα, 62 θερμίδες) πασπαλισμένα με μια κουταλιά σούπας τυρί σκόνη (25 θερμίδες), ή θα φάω 1 μήλο (90 θερμίδες) ή έναν λάτε με άπαχο γάλα.
  • Μεσημέρι
    • 2-3 κούπες λαχανικά στο airfryer (60-90 θερμίδες) με μισή κουταλιά σούπας λάδι (60 θερμίδες) και 2-3 φέτες προσιούτο (60 θερμίδες) ή σκόνη τυρί, η άπαχο γιαούρι με λίγο άνηθο και σκόρδο (40 θερμίδες)./
    • Το απογευματάκι αν πεινάσω, θα φάω φρούτα (περίπου 100 θερμίδες) ή λίγο ποπκορν με σκόνη τυρί.
  • Βραδινό
    • Πάλι πολλά λαχανικά (πχ φρέσκα φασολάκια στο airfryer, 150 γρ 100 θερμίδες) με σκορδάκι ή πράσινες πιπεριές και λίγο κοτόπουλο (50-100 θερμίδες) ή ψάρι (150 θερ.) ή ακόμη και 3-4 κεφτεδάκια (90 γραμμάρια, 130 θερμίδες).
    • Και αν θέλω κάτι γλυκό, 1-2 κούπες κεράσια ή 1 κούπα μύρτιλα, ή άλλο φρούτο της εποχής. Έρχονται βεβαια και βράδια που πάμε με τη Σάρα στο παγωτατζίδικο της γειτονιάς και εκεί θα φάω μια μπαλίτσα (αντί 3 που έτρωγα παλιότερα.)

Διαπιστώσεις και σκέψεις

Ζώντας στις ΗΠΑ, δεν διατρέχω καθημερινά τον κίνδυνο των κοινωνικών γευμάτων. Έτσι μπορώ και ελέγχω την διατροφή μου πολύ καλύτερα. Στη Ελλάδα δεν ξέρω πώς θα διαχειριζόμουν τους καθημερινούς πειρασμούς. Είμαι άνθρωπος που κλείνει δωμάτιο σε ξενοδοχείο που είναι όσο πιο κοντά γίνεται στου Χατζή (Luxemburg, Κομνηνών και Καλαποθάκη).

Εδώ στο Σικάγο τα κοινωνικά γεύματα δεν είναι τόσο συχνά (και με την πανδημία γίναν ακόμη αραιότερα). Παρασπονδίες πάντως γίνονται: 2-3 φορές τον μήνα παραγγέλνω από ένα εξαιρετικό ταϊλανδέζικο εστιατόριο και τρώω 600 κατακόκκινες θερμίδες για δείπνο. Στον βαθμό που αυτές οι παρασπονδίες γίνονται αραιά και πού, είναι διαχειρίσιμες.

Δεν πίνω πολύ, αλλά έχω αδυναμία στις μικρές ζυθοποιίες της γειτονιάς μας. Ένα τυπικό ποτήρι μπύρας εδώ, το pint, έχει όγκο περίπου 2 κούπες τσαγιού (473 χιλιοστόλιτρα), και περιέχει 270 θερμίδες περίπου. Θα παραγγείλω half-pour (μισό ποτήρι δλδ), αν προσφέρει τέτοιο μέγεθος το κατάστημα, η 2-3 μικρά ποτηράκια δοκιμασίας, ή αν χρειαστεί θα ρίξω το μισό pint στο πεζοδρόμιο (αν είμαστε έξω) ή στον νεροχύτη του μπάνιου. Στο σπίτι, αν ανοίξω κουτάκι θα πιώ το μισό και θα το τελειώσω την επόμενη μέρα. Συνήθως καταναλώνω 1 ποτήρι μπύρας τη βδομάδα.

Το πιο δύσκολο πράγμα για μένα ήταν το μέτρημα και το ζύγισμα. Προσπαθώ κάθε μέρα να βρω δικαιολογία να το αποφύγω, ή να «κλέψω» λίγο. Σιγά-σιγά, βλέποντας τα αποτελέσμτα της προσπάθειάς μου, το ξεπέρασα κι αυτό. Έρχονται μέρες που η ζυγαριά δείχνει 1-2 λίβρες πάνω απ ότι έδειχνε την προηγούμενη μέρα. Αυτά τα ανεβοκατεβάσματα είναι αναμενόμενα και έχω σταματήσει να τα φοβάμαι ή να αισθάνομαι τύψεις όταν τα βλέπω.

Διάφορες ερωτήσεις

  • Πόσο και τι ψωμι καταναλωνεις; Έχω περιορίσει την ποσότητα ψωμιού και ζυμαρικών. Με την πανδημία, ξεκίνησα να φουρνίζω ένα καρβέλι τη βδομάδα. Σταδιακά άρχισα να χρησιμοποιώ αλεύρι ολικής άλεσης καθώς και αλεύρι σίκαλης. Καταναλώνω πιά 4-5 φέτες φωμί την εβδομάδα.
  • Ζυμαρικά τρώς; Και εδώ έχω αλλάξει συνήθειες. Απο εκεί που μαγείρευα ολόκληρο πακέτο μακαρόνια, τώρα το μοιράζω σε 6 μερίδες και μαγειρεύω μια μερίδα κάθε φορά. Έτσι καιι η ποσότητα ζυμαρικών μικραίνει και η ποσότητα σάλτσας και τυρίου που βάζω μειώνεται. Χρησιμοποιώ επίσης ζυμαρικά ολικής αλέσεως που είναι λίγο καλύτερα.
  • Γλυκά; Τα έχω περιορίσει δραστικά. Τρώω περισσότερα φρούτα για επιδόρπιο. Καμιά φορά θα φάω λίγο γιαούρτι με μέλι ή μαρμελάδα, και σπανιότερα μια μπαλίτσα παγωτό. Ξέρω πως την επόμενη φορά στην Ελλάδα θα δώσω πραγματική μάχη να μην υποκύψω στον πειρασμό των σιροπιαστών γλυκών.
  • Γαλακτοκομικά; Με εξαίρεση την σκόνη τυριού και το άπαχο γιαούρτι, τα έχω περιορίσει πάρα πολύ. Θα βάλω 1-2 κουταλιές σούπας τριμένη παρμεζάνα στα μακαρόνια μου, 1-2 φορές το μήνα. Επίσης αν φτιάξω πίτσα, θα βάλω φρέσκια μοτζαρέλα. Η κατανάλωση φέτας έχει πέσει στα 150-200 γραμμάρια τον μήνα.
Share

Η ψήφος των Ελλήνων στο εξωτερικό: μύθοι και αλήθειες, ερωτήματα και απαντήσεις

Έχουν περάσει 43 χρόνια από τότε που μπήκε στο Σύνταγμα της Ελλάδας πρόβλεψη για την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στο εξωτερικό, για όσους Έλληνες βρίσκονται εκεί. Το θέμα έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα. Για μια ακόμη φορά ακούγονται ανοησίες και ανακρίβειες. Με το κείμενο αυτό ελπίζω να συμβάλω στην απομυθοποίηση κάποιων δοξασιών και να καταγράψω συχνές ερωτήσεις και τις απαντήσεις τους, για την ψήφο των Ελλήνων στο εξωτερικό.

Μ Υ Θ Ο Ι   /   Α Λ Η Θ Ε Ι Ε Σ

Μύθος: η Βουλή (ή η Κυβέρνηση) μπορούν να δώσουν δικαίωμα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού.

Αλήθεια: Βουλή ή Κυβέρνηση δεν μπορούν να δώσουν τέτοιο δικαίωμα. Για τον απλό λόγο πως το δικαίωμα αυτό υπάρχει ήδη. Κάθε Έλληνας, όπου κι αν ζει, έχει το δικαίωμα ψήφου. Το μόνο που μπορεί να κάνει η Βουλή ή η Κυβέρνηση είναι επιτρέψει την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στο εξωτερικό, ώστε οι Έλληνες που βρίσκονται έξω από τη χώρα την μέρα των εκλογών να μπορούν να ψηφίζουν.

Μύθος: θα ψηφίζουν οι ομογενείς και θα αλλοιώνεται η βούληση του Ελληνικού λαού.

Αλήθεια: η συντριπτική πλειοψηφία των ομογενών δεν έχει δικαίωμα ψήφου σε Ελληνικές εκλογές επειδή δεν είναι Έλληνες ή Ελληνίδες.

Μύθος: εδώ ψηφίζουν οι ομογενείς από τη Ρωσσία, δε θα ψηφίζουν οι ομογενείς από την Αυστραλία;

Αλήθεια: οι ομογενείς από τη Ρωσσία (και άλλες χώρες της πρώην ΕΣΣΔ) που ψηφίζουν στην Ελλάδα έχουν περάσει από τη διαδικασία της πολιτογράφησης και έχουν αποκτήσει την Ελληνική υπηκοότητα. Ψηφίζουν δηλαδή με την ιδιότητα του Έλληνα πολίτη, όχι του ομογενούς. Ομογενής που δεν έχει Ελληνική υπηκοότητα, δεν μπορεί να ψηφίσει σε Ελληνικές εκλογές.

Μύθος: απόδημοι και ομογένεια είναι το ίδιο πράγμα.

Αλήθεια: δεν είναι το ίδιο πράγμα, αλλά η εμμονή πολιτικών και δημοσιογράφων να αναφέρονται στην «ομογένεια» ενώ στην ουσία μιλούν για τους «απόδημους» έχει δημιουργήσει τεράστια σύγχυση. Η ομογένεια είναι το σύνολο των ανθρώπων με Ελληνικές καταβολές. Ομογενής ο Αμερικανός τρισέγγονος των σφουγγαράδων στο Tarpon Springs, ομογενής κι ο Δραμινός που φεύγει για μεταπτυχιακά στις ΗΠΑ. Οι περισσότεροι ομογενείς δεν έχουν Ελληνική ιθαγένεια. Όλοι οι απόδημοι, έχουν.

Μύθος: υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που λέει ότι η Ελλάδα δεν είναι υποχρεωμένη να παρέχει δυνατότητα ψήφου στους Έλληνες του εξωτερικού.

Αλήθεια: Με την απόφαση 42202/07 που εκδόθηκε το 2012, το ΕΔΔΑ κρίνει ότι το άρθρο 3 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ δεν υποχρεώνει την Ελλάδα να εξασφαλίζει σε απόδημους τη δυνατότητα να ψηφίσουν από τον τόπο κατοικίας τους στο εξωτερικό. Το δικαστήριο όμως αναγνωρίζει πως τέτοια υποχρέωση έχει αναλάβει αυτοβούλως η Ελλάδα (με το άρθρο 51, παρ. 4 του Συντάγματος), και επισημαίνει πως εδω και 43 χρόνια η χώρα δεν έχει κάνει το παραμικρό στο θέμα αυτό.

Ουσιαστικά δηλαδή το ΕΔΔΑ λέει ότι το αν θα ψηφίζουν οι πολίτες μιας χώρας στο εξωτερικό, είναι θέμα εθνικού δικαίου και δεν επιβάλλεται από την ΕΣΔΑ. Η Ελλάδα έχει αποφασίσει εδώ και 43 χρόνια την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος στο εξωτερικό. Καποια στιγμή δεν θα πρέπει να υλοποιηθεί αυτή η απόφαση;


Ε Ρ Ω Τ Η Μ Α Τ Α   /   Α Π Α Ν Τ Η Σ Ε Ι Σ

Ερώτημα: τι ακριβώς λέει το Σύνταγμα;

Απάντηση: το Σύνταγμα λέει:

Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την Επικράτεια. Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο, εφόσον η καταμέτρηση και η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων διενεργείται όποτε αυτό γίνεται και σε ολόκληρη την Επικράτεια.
(Άρθρο 51, παρ. 4· οι έγχρωμες επισημάνσεις δικές μου)

Το άρθρο 51 του Συντάγματος του 1975. Η παράγραφος 4 προβλέπει άσκηση εκλογικού δικαιώματος στο εξωτερικό.

Το Σύνταγμα δηλαδή προβλέπει, από το 1975, τη δυνατότητα άσκησης εκλογικού δικαιώματος στο εξωτερικό από κάθε εκλογέα που μπορεί να βρίσκεται εκεί περιστασιακά ή μόνιμα. Είτε δηλαδή τυχαίνει να βρίσκεται κανείς σε διακοπές στο εξωτερικό ανήμερα των εκλογών, είτε είναι μόνιμος κάτοικος του εξωτερικού, το Σύνταγμα προβλέπει την άσκηση εκλογικού δικαιώματος έξω από την Επικράτεια.

Ερώτημα: αφού το Σύνταγμα μιλά για κάθε εκλογέα εκτός επικρατείας, γιατί συζητούμε για αποδήμους και ομογενείς;

Απάντηση: επειδή, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι εκλογείς εκτός επικρατείας είναι απόδημοι Έλληνες.

Ερώτημα: ποιά η διαφορά ομογένειας και αποδήμων;

Απάντηση: η Ελληνική ιθαγένεια. Στην συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ομογενείς δεν έχουν Ελληνική ιθαγένεια. Οι απόδημοι, είναι Έλληνες πολίτες, έχουν δηλαδή την Ελληνική ιθαγένεια.

Ερώτημα: πώς γίνεται κάποιος απόδημος Έλληνας;

Απάντηση: στην συντριπτική τους πλειοψηφία οι απόδημοι Έλληνες έχουν γεννηθεί και μεγαλώσει στην Ελλάδα, και έχουν μεταναστεύσει στο εξωτερικό για σπουδές, εργασία, ή άλλους λόγους. Υπάρχει και μια δεύτερη κατηγορία αποδήμων Ελλήνων: τα παιδιά των Ελλήνων μεταναστών.

Ερώτημα: πώς γίνεται κάποιος ομογενής;

Απάντηση: γενικά ομογενής θεωρείται όποιος έχει Ελληνικές καταβολές και ζει στο εξωτερικό, είτε πρόκειται για Έλληνα μετανάστη είτε για μακρινό απόγονό του. Το ερώτημα είναι πότε χάνουν την Ελληνική υπηκόοτητα οι ομογενείς.

Ο κώδικας Ελληνικής ιθαγένειας ορίζει ότι «το τέκνο Έλληνα ή Ελληνίδας αποκτά από τη γέννησή του την Ελληνική Ιθαγένεια». Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά των μεταναστών έχουν Ελληνική ιθαγένεια ακόμη κι αν γεννηθούν στο εξωτερικό. Και τα παιδιά των παιδιών αυτών, επίσης κοκ. Αλλά από γενιά σε γενιά χαλαρώνουν οι δεσμοί με την Ελληνική καταγωγή. Συνήθως μετά από 1 ή 2 γενεές πολλοί γονείς, παρόλο που έχουν Ελληνική ιθαγένεια, σταματούν να δηλώνουν τις γεννήσεις των παιδιών τους στο ειδικό ληξιαρχείο, ώστε να την αποκτήσουν κι αυτά. Έτσι χάνεται το νήμα της Ελληνικής υπηκοότητας, αν και παραμένει η ιδιότητα του ομογενούς.

Ερώτημα: ένας Αυστραλός, του οποίου ο πιο πρόσφατος δεσμός με Ελληνική καταγωγή είναι η Ελληνίδα προ-προ-γιαγιά του, θεωρείται ομογενής; Μπορεί να αποκτήσει Ελληνική ιθαγένεια;

Απάντηση: θεωρείται ομογενής και θεωρητικά μπορεί να αποκτήσει Ελληνική ιθαγένεια [ μπορεί να έχουν ήδη ανενεργο ιθαγένεια ]. Πρακτικά αυτό είναι πολύ δύσκολο, επειδή απαιτεί αναζητήσεις για εγγραφές σε δημοτολόγια που γίναν πριν 100 χρόνια και ίσως έχουν καταστραφεί. Εκτιμώ πως όταν ο πιο πρόσφατος πρόγονος είναι προ-πάππος ή μεγαλύτερος, η πιθανότητα απόκτησης Ελληνικής ιθαγένειας είναι απειροελάχιστη.

Ερώτημα: γιατί πολιτικοί και δημοσιογράφοι συγχέουν τους όρους ομογενείς και απόδημοι;

Απάντηση: προσωπική εκτίμησή μου είναι πως πρόκειται είτε για ρητορικό οίστρο (ίσως η λέξη ομογένεια είναι πιο … πιασάρικη) είτε για λεξική πενία. Από υπευθυνότητα πάντως δεν το κάνουν.

Ερώτημα: ωραία όλα αυτά αλλά γιατί να ψηφίζει κάποιος που μένει έξω και δεν βιώνει όσα τραβούν αυτοί που ζουν στην Ελλάδα;

Απάντηση: επειδή έτσι ορίζει το Σύνταγμα της χώρας. Τα πολιτικά δικαιώματα που απολαμβάνουν οι Έλληνες πολίτες δεν περιορίζονται λόγω τόπου διαμονής. Ούτε καθορίζονται με βάση το εισόδημα, την φοροδοτική ικανότητα, την μόρφωση, το φύλο, το θρήσκευμα, τον βαθμό ενημέρωσης για την Ελληνική επικαιρότητα, κα.

Ερώτημα: τι εμποδίζει σήμερα τους Έλληνες του εξωτερικού να ψηφίζουν στις εκλογές στην Ελλάδα;

Απάντηση: κυρίως η απόσταση και το κόστος πρόσβασης. Δεν είναι εύκολο να αφήνεις δουλειές κι υποχρεώσεις για να ταξιδέψεις 4-24 ώρες, και να ψηφίσεις. Ειδικά για κατοίκους σε άλλες ηπείρους, το ταξίδι αυτό απαιτεί απουσία τουλάχιστον 4-6 ημερών από το σπίτι τους και τις δουλειές τους.

Ερώτημα: δεν υπάρχει τεχνολογική λύση στο πρόβλημα αυτό;

Απάντηση: βεβαιως και υπάρχει. Οι Έλληνες του εξωτερικού που ταξιδεύουν στην Ελλάδα για να ψηφίσουν ήδη χρησιμοποιούν τεχνολογικά μέσα: αεροπλάνα, αυτοκίνητα, και τρένα, κυρίως. Μια προσφορότερη και απλούστερη τεχνολογική λύση είναι η επιστολική ψήφος, την οποία προβλέπει το Σύνταγμα της χώρας.

Ερώτημα: τι είναι η επιστολική ψήφος;

Απάντηση: είναι η δυνατότητα να ψηφίζει κανείς ταχυδρομικώς. Ήδη σήμερα ψηφίζουμε χρησιμοποιώντας φακέλους και ειδικά γραμματοκιβώτια (τα λέμε κάλπες), προσερχόμενοι σε εκλογικά τμήματα τη μέρα των εκλογών. Με την επιστολική ψήφο βάζουμε το ψηφοδέλτιό μας σε φάκελο και το ταχυδρομούμε εγκαίρως ώστε να φτάσει στην Ελλάδα και να καταμετρηθεί την ημέρα των εκλογών.

Ερώτημα: μπορεί να διασφαλιστεί η μυστικότητα της επιστολικής ψήφου ;

Απάντηση: ναι. Υπάρχουν πολλές βελτιστες πρακτικές διασφάλισης μυστικότητας και ακεραιότητας της επιστολικής ψήφου.

Ερώτημα: η επιστολική ψήφος προϋποθέτει έγκαιρη κατάρτιση και εκτύπωση ψηφοδελτίων, ώστε οι ψηφοφόροι στο εξωτερικό να τα έχουν 1-2 μήνες πριν τις εκλογές. Μπορεί να γίνει αυτό στην Ελλάδα;

Απάντηση: ναι. Είναι ζήτημα νομοθετικής ρύθμισης και σοβαρής λειτουργίας των κομμάτων. Ακόμη και για πρόωρες εκλογές, αν η κατάρτιση των ψηφοδελτίων γίνει 1 μήνα νωρίς, αυτά μπορούν να διατεθούν εγκαίρως σε ηλεκτρονική μορφή μέσω του διαδικτύου, στους Έλληνες του εξωτερικού.

Ερώτημα: και γιατί να μην ψηφίζουμε κατευθείαν από το διαδίκτυο;

Απάντηση: ας ξεκινήσουμε από τα απλά, καθιερώνοντας την επιστολική ψήφο ως τρόπο ενάσκησης εκλογικού δικαιώματος για όλους τους Έλληνες που βρίσκονται στο εξωτερικό ακόμη και περιστασιακά, και βλέπουμε για κάτι περισσότερο.

Ερώτημα: τι περιμένουμε τότε;

Απάντηση: Το Σύνταγμα προβλέπει τη δυνατότητα άσκησης εκλογικού δικαιώματος στο εξωτερικό, εδώ και 43 χρόνια. Μάλιστα προτείνεται η επιστολική ψήφος ως πρόσφορος τρόπος. Η υλοποίηση αυτής της πρόβλεψης απαιτεί διευρυμένη πλειοψηφία 2/3 στη Βουλή· κάτι που προϋποθέτει κατά τη γνώμη μου, πολιτικό ήθος και ακεραιότητα υψηλότερα των περιστάσεων σήμερα.

Ερώτηση: εκτός από την επιστολική ψήφο υπάρχει άλλος τρόπος να ψηφίζουν οι Έλληνες του εξωτερικού στον τόπο διαμονής τους;

Απάντηση: ναι. Η επιστολική ψήφος είναι ο βολικότερος και ασφαλέστερος τρόπος αλλά όχι ο μοναδικός. Αν κανείς θέλει να δυσκολέψει τη ζωή των Ελλήνων του εξωτερικού, μπορεί να προτείνει άλλους τρόπους ενάσκησης του εκλογικού δικαιώματος.

Ερώτηση: πώς θα καταμετρούνται οι ψήφοι των αποδήμων; Σε ποιά περιφέρεια;

Απάντηση: αυτό είναι θέμα νομοτεχνικού σχεδιασμού και θα έπρεπε να είχε απαντηθεί εδώ και 43 χρόνια, από τότε δηλαδή που μπήκε στο Σύνταγμα η πρόβλεψη για την ψήφο των Ελλήνων στο εξωτερικό.

Γενικά, υπάρχουν τρεις τρόποι καταμέτρησης των ψήφων εξωτερικού: (1) στην εκλογική περιφέρεια απ’ όπου κατάγεται ο εκλογέας· (2) στο σύνολο επικράτειας· και (3) σε ειδική περιφέρεια αποδήμων. Κάθε τρόπος έχει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα. Προσωπικά θα προτιμούσα τον πρώτο ή τον δεύτερο τρόπο και θα απέφευγα τον τρίτο.


Ευχαριστώ τους συναπόδημους φίλους Μάνο Μακράκη και Νίκο Σαραντάκο που διάβασαν το κείμενο αυτό πριν την δημοσίευση και κάναν χρήσιμες υποδείξεις για την βελτίωσή του. Προτάσεις για παραπέρα βελτίωση του κειμένου, είναι πάντοτε καλοδεχούμενες.

Share

Για τη Δράμα

Πώς βελτιώνεις μια πόλη; Πώς την κάνεις πιο άνετη, πιο ανθρώπινη; Ειδικά μια πόλη ρημαγμένη με το πέρασμα του χρόνου; Μια πόλη βρόμικη, πνιγμένη στις οικοδομικές αυθαιρεσίες. Τι περιθώρια έχεις σε μια πόλη που την έχουν παραμελήσει οι ίδιοι οι κάτοικοί της;

Τι ιδέες μπορείς να προτείνεις όταν δεν έχεις κατάρτιση και εμπειρία σε αστική ανάπλαση. Όταν το αντικείμενο του ενδιαφέροντός σου είναι η ιδιαίτερη πατρίδα σου, πώς ξεκινάς συζήτηση για τον εξανθρωπισμό της πόλης;

Πρώτα αναγνωρίζεις τις περιορισμένες ικανότητές σου στο ζήτημα: δεν ξεκινάς τη συζήτηση παριστάνοντας τον πολεοδόμο αλλά ως ντόπιος, ὃς μάλα πολλὰ πλάγχθη, και, πολλῶν δ᾿ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα: αυτά είδα στα ταξίδια μου, κι αυτά μου άρεσαν. Παράλληλα κοιτάς να μάθεις αν έχουν γίνει παρόμοιες συζητήσεις για την πόλη, στο παρελθόν — η τρέλλα δεν σηκώνει μοναξιά!

Με αυτές τις προϋποθέσεις λοιπόν, πάμε να δούμε κάποια δεδομένα για την πόλη της Δράμας.

  • Η Δράμα έχει ένα από τα ωραιότερα αστικά κέντρα στην Ελλάδα, τις πηγές της Αγίας Βαρβάρας. Το κέντρο αυτό παραμένει αξιοποιήσιμο παρά τον διαρκή χωροταξικό βιασμό του.
  • Το ιστορικό κέντρο της πόλης έχει αλλοιωθεί σημαντικά, αλλά παραμένει ένας αξιοποιήσιμος πυρήνας.
  • Στην πόλη βρίσκονται δυο ημι-εγκατελλειμένα στρατόπεδα τα οποία μπορούν να αξιοποιηθούν ως πανεπιστημιούπολη το ένα και ως διοικητικό κέντρο το άλλο.
  • Η γεωφυσική μορφή της περιοχής επιτρέπει την ανάδειξη του υδάτινου στοιχείου στον αστικό ιστό. Για παράδειγμα θα μπορούσε η πόλη να αποκτήσει 2-3 κανάλια αναψυχής μικρού βάθους.
  • Στα νότια της πόλης υπάρχει επαρκής έκταση για ανέγερση ποιοτικών οικιστικών συγκροτημάτων και νοσοκομείου, ώστε να μετακινηθούν νοικοκυριά των οποίων οι κατοικίες πρέπει να απαλλοτριωθούν για την προτεινόμενη ανάπλαση.
  • Τα απαλλοτριώσιμα κτίρια είναι μηδενικής αισθητικής ή ιστορικής σημασίας.

Η προτεινόμενη ανάπλαση της Δράμας στηρίζεται σε τρία κομβικά εγχειρήματα.

Στην ανάδειξη του ιστορικού κέντρου της πόλης με ενοποίηση των πηγών της Αγίας Βαρβάρας και στοιχείων της παλιάς πόλης, μέσω χώρων πρασίνου. Στην αξιοποίηση του υδάτινου στοιχείου σε μια πόλη που το όνομά της οφείλεται ακριβώς στο στοιχείο αυτό. Και τέλος στην εκμετάλλευση παραμελημένων εκτάσεων μέσα στον αστικό ιστό, για κοινοφελή σκοπό.

Πυρήνας ανάπλασης

Ο κύριος πυρήνας της ανάπλασης επικεντρώνεται στις πηγές και στο ιστορικό κέντρο της πόλης. Πρόκειται για μια περιοχή έκτασης περίπου 385 στρεμμάτων. Το νότιο όριο είναι η οδός Πατριάρχου Διονυσίου, το ανατολικό η Εθνικής Αμύνης, στα βόρεια η 19ης Μαΐου, και στα δυτικά η οδός Περδίκα. Αυτά, με κάποιες τεθλασμένες αποκλείσεις όπως φαίνεται και στην φωτογραφία με τίτλο Πυρήνας Ανάπλασης.

Ο πυρήνας αυτός περιλαμβάνει τις πηγές, τον δημοτικό κήπο, την παλιά πόλη και τα τείχη, δυο τεμένη, και την πλατεία Ταξιαρχίας. Στον πυρήνα αυτόν θα πραγματοποιηθούν οι εξής παρεμβάσεις:

    • Πάρκο τειχών, έκτασης 13 στρεμμάτων: ο χώρος αυτός οριοθετείται μεταξύ των οδών Κουντουριώτου και Σολωμού, και περιλαμβάνει τον ναό Αγ. Σοφίας. Με τις απαραίτητες απαλλοτριώσεις, θα αναδειχθούν τα τείχη της πόλης και ο βυζαντινός ναός. Θα υπάρξει επίσης δυνατότητα εκμετάλλευσης κάποιων χώρων για φαγητό, ποτό, ή πώληση τοπικών προϊόντων.

Πάρκα και πράσινο

  • Πάρκο τεμένων, έκτασης περίπου 5 στρεμμάτων: ένας χώρος που θα ενοποιεί τα δύο τεμένη της Δράμας και θα προσφέρει έναν χώρο αναψυχής και πολιτισμού μέσα στο εμπορικό κέντρο της πόλης. Το κτίριο του ΕΦΚΑ (ΙΚΑ) θα μετασκευαστεί σε μουσείο τέχνης. Το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας θα διατηρηθεί αλλά το οικοδομικό τετράγωνο βορείως ως το Αραπ Τζαμί θα μετατραπεί σε ανοιχτό χώρο που θα διέρχεται την οδό Ερ. Σταυρού και θα φτάνει ως το τέμενος πλαι στο παλιό ΙΚΑ.
  • Πάρκο Δημαρχείου, έκτασης περίπου 1 στρέμματος, που θα συμπληρώνει την προτεινόμενη μεταφορά του Δημαρχείου της πόλης στο εμβληματικό κτίριο της Ταξιαρχίας. Εκτός από το πάρκο, στην περιοχή θα δημιουργηθεί χώρος στάθμευσης για τους εργαζόμενους και τους δημότες που προσέρχονται στις υπηρεσίες του δήμου.
  • Επέκταση χώρων πρασίνου στις πηγές Αγίας Βαρβάρας με προσθήκη 15 στρεμμάτων ειδικής χρήσης, για πικ-νικ και άλλες δραστηριότητες στην περιοχή που σήμερα καταλαμβάνουν ακαλαίσθητες πολυκατοικίες νότια από το εστιατόριο Νησάκι και στον χώρο των ΚΤΕΛ.

Έξω απο τον κεντρικό πυρήνα ανάπλασης προβλέπονται δυο μεγάλα πάρκα. Ένα πάρκο-ανοιχτό μουσείο σιδηροδρομικής ιστορίας στην περιοχή του σιδηροδρομικού σταθμού με έκταση 130 στρέμματα, και μια προσθήκη 50 στρεμμάτων ανατολικά του πάρκου Διοικητηρίου.

Μέσα στον πυρήνα θα διαμορφωθούν χώροι στάθμευσης χωρητικότητας περίπου 2000 οχημάτων, ώστε να αποσυμφορηθεί η περιοχή. Ένα τριόροφο γκαράζ να χτιστεί στην είσοδο της οδού Αγ. Βαρβάρας (με απαλλοτρίωση του κτιρίου του Ερ. Σταυρού και κάποιων πολυκατοικιών πίσω από αυτό), προσφέροντας έτσι άνετη πρόσβαση στους επισκέπτες της περιοχής.

Γύρω από το τρίπτυχο του ξενοδοχείου Ύδραμα, της δωρεάς Θεοδωρίδη, και του ιστορικού εστιατορίου Νησάκι, θα δημιουργηθεί μια ζώνη ψυχαγωγίας (entertainment district). Θα αξιοποιηθούν υπάρχοντα καταστήματα, ενώ τα παραδοσιακά οικήματα της περιοχής μπορούν να αναστηλωθούν, διατηρώντας τα εξωτερικά χαρακτηριστικά τους, και να λειτουργήσουν ως καφέ, εστιατόρια, wine bars, κτλ.

Ο χώρος πίσω από το ξενοδοχείο Ύδραμα μπορεί να διαμορφωθεί σε βαθμωτό γκαράζ 300 θέσεων και εμπορικό κέντρο που θα φτάνει ως την οδό Βενιζέλου. Η χωροθέτηση αυτή θα αναδείξει τον Μητροπολιτικό ναό Δράμας και θα διευκολύνει την πρόσβαση στον ιστορικό κινηματογράφο Ολύμπια.

Οι καπναποθήκες στη γωνία Περδίκα και Δωδεκανήσου είναι ιδανικές για τη δημιουργία ενός βιοτεχνικού κέντρου στα πρότυπα του Kilkenny Design Center. Το κέντρο αυτό θα πλαισιώνεται από χώρο πρασίνου που θα καταλήγει στην Πλ. Ταξιαρχίας, και θα εξυπηρετείται συγκοινωνιακά από το γκαράζ στην είσοδο της οδού Αγ. Βαρβάρας. Ταυτόχρονα θα μπορούσαν να αναδειχθούν κάποια παλιά οικήματα επί της Περδίκα, με μετατροπή σε εμπορική χρήση.

Στην περιοχή αυτή θα μεταφερθεί και το δημαρχείο της πόλης, αναπαλαιώνοντας το μέγαρο Τζίμου και απαλλοτριώνοντας παρακείμενες εκτάσεις για την εγκατάσταση γραφείων, γκαράζ, και πρασίνου.

Η ανάπλαση του πυρήνα περιλαμβάνει ένα ακόμη εμπορικό κέντρο στην περιοχή μεταξύ της οδού Ερμού και της κεντρικής πλατείας, ανάμεσα στις οδούς Λαμπριανίδου και Μεγ. Αλεξάνδρου, αφού πρώτα δημιουργηθεί υπόγειος χώρος στάθμευσης με χωρητικότητα 300 οχημάτων.

Το οικοδομικό τετράγωνο που ορίζεται από τις οδούς Λαμπριανίδου, Ερ. Σταυρού, Αγαμέμνονος, και Άρμεν, μπορεί να μετατραπεί σε πολυχώρο για θέατρο και άλλες εκδηλώσεις, με υπόγειο χώρο στάθμευσης.

Είναι ιδιαίτερη επιθυμία μου να αποκτήσει η Δράμα ένα μεγάλο και καλό βιβλιοπωλείο που να λειτουργεί ως φάρος πολιτισμού και μόρφωσης. Για τον σκοπό αυτό θα μετέτρεπα το κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας σε βιβλιοπωλείο, το οποίο για ιστορικούς αλλά και συναισθηματικούς λόγους θα ονόμαζα Νέος Ειρμός.

Έξω από τον κεντρικό πυρήνα ανάπλασης, μπορούν να γινουν οι εξής παρεμβάσεις.

  • Στρατόπεδα. Το Στρατόπεδο Παπαργύρη, έκτασης 290 στρεμμάτων μπορεί να παραχωρηθεί για την στέγαση ενός ιδιωτικού, μη-κερδοσκοπικού Πανεπιστημίου Δράμας. Το Στρατόπεδο Ανδρικάκη, έκτασης 160 στρεμμάτων, μπορεί να παραχωρηθεί για τη στέγαση των διοικητικών υπηρεσιών που σήμερα βρίσκονται στο κέντρο και με δυσχερή πρόσβαση λόγω έλλειψης χώρων στάθμευσης.
  • Αθλητισμός. Η περιοχή γύρω από το γήπεδο Δόξας μπορεί να αναπλαστεί σε χώρο άθλησης και εξάσκησης.
  • Κεντρική Αγορά. Η περιοχή νοτίως της οδού Πατριάρχου Διονυσίου μπορεί να μετατραπεί σε κεντρική σκεπαστή αγορά, στα πρότυπα της Pike Place Market στο Seattle των ΗΠΑ.
  • Οικιστική επέκταση. Στην περιοχή μεταξύ Νέας Σεβάστειας και Δράμα να δημιουργηθούν πρότυποι οικισμοί για τη μεταστέγαση νοικοκυριών των οποίων οι κατοικίες θα απαλλοτριωθούν στο πλαίσιο των προτεινόμενων παρεμβάσεων. Στην περιοχή αυτή θα ιδρυθεί και νοσοκομειακή μονάδα για την εξυπηρέτηση των αναγκών των κατοίκων του νοτίου τμήματος της πόλης.
  • Αεροδρόμιο. Το εργοστάσιο της Αθηναϊκής Χαρτοποιίας να μετατραπεί σε τοπικό αεροδρόμιο.

Τέλος, μια πόλη που παίρνει τ όνομά της από το υδάτινο στοιχείο, πρέπει και να το αναδείξει. Έτσι εκτός από τις πηγές της Αγ. Βαρβαρας, η Δράμα μπορεί να αξιοποιήσει μικρούς χειμάρρους μετατρέποντάς τους σε ήπια αρδευτικά/ψυχαγωγικά κανάλια. Για παράδειγμα, ο χειμαρρος Μοναστηρακίου, το παλιό «Τσάι», θα μπορούσε να μετατραπεί σε καλλωπιστικό κανάλι που θα διασχίζει την πόλη εκεί που σήμερα βρίσκεται η οδός 19ης Μαΐου. Το κανάλι αυτό θα δημιουργεί μια μικρή λίμνη αναψυχής πλάι στην εκκλησία του Αγ. Νικολάου στο κέντρο, και θα φτάνει στις πηγές της Αγ. Βαρβάρας.

Σταδιακά, το κανάλι αυτό θα μπορεί να επεκταθεί και να σχηματίσει δυο ή και περισσότερους καλλωπιστικούς διαύλους.

Παράλληλα με τις παραπάνω παρεμβάσεις θα πρέπει να ανασχεδιαστεί το κυκλοφοριακό σύστημα της πόλης, να βελτιωθούν τα πεζοδρόμια, να αναβαθμιστεί η δημόσια συγκοινωνία, κ.ά. Θα πρέπει δηλαδή να γίνει η Δράμα ένα in vivo πείραμα χωροταξίας και πολεοδομίας, μοναδικό ίσως στα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Βέβαια, τέτοιες αναπλάσεις σήμερα δεν γίνονται. Είναι πανάκριβες και κοινωνικά περίπλοκες. Οι απαραίτητες απαλλοτριώσεις αφορούν 3.000-5.000 κατοίκους της πόλης. Τα κεφάλαια που απαιτούνται για την υλοποίηση όλων των παρεμβάσεων  θα ξεπεράσουν τα πέντε δισεκατομμύρια ευρά. Ακόμη κι αν η αναπλαση φέρει στη Δράμα επιπλέον εκατό εκατομμύρια ευρά το χρόνο σε τουρισμό και άλλη οικονομική δραστηριότητα, θα χρειαστούν πάνω από 50 χρόνια για να αποσβεστεί το κόστος των παρεμβάσεων.

Γράφω όμως για αυτή την φανταστική ανάπλαση επειδή αναρρωτιέμαι τι μέλλον θα μπορούσε να έχει μια μικρή πόλη, με αξιόλογο τοπίο, το οποίο όμως πληγώνεται και καταστρέφεται συστηματικά εδώ και χρόνια. Πώς θα εξελιχθεί ο τόπος, αν συνεχιστεί αυτή η χωροταξική καταστροφή; Τι θα απογίνει μια πόλη αν συνεχίσουμε να απαξιώνουμε ιστορία, αισθητική, και αξιοπρέπεια; Τι νόημα έχει να μην διδασκόμαστε από τα παραδείγματα άλλων πόλεων που έχουν επενδύσει χρόνο και χρήματα στην ανάπλαση τους;

Έγραψα στην αρχή ότι δεύτερη προϋπόθεση για μια τέτοια συζήτηση είναι να μην είναι κανείς μόνος στην τρέλλα του. Παρόμοιες προτάσεις για την ανάπλαση της Δράμας έχουν γίνει και στο παρελθόν και μάλιστα σε σοβαρότερο επίπεδο από μια ανάρτηση στα κοινωνικά μέσα.

Κάποια από τα πράγματα που περιγράφω εδώ θα μπορούσαμε να τα είχαμε ξεκινήσει από τη δεκαετία του ’80, όταν προτακούστηκαν στη Δράμα, στο πλαίσιο δημοτικών εκλογών. Χάθηκαν 30 χρόνια. Μαράζωσε η πόλη. Τι θ’ απογίνει η Δράμα σε 30 χρόνια αν συνεχίσουμε να αδιαφορούμε για το μέλλον της;

Share

Οι κατάλογοι της 50ετίας: τα τραγούδια

Σημερα πιάνω τα 50. Για κάθε χρόνο που έζησα, διάλεξα ένα βιβλίο, μια γεύση, έναν τόπο, μια ταινία, κι ένα τραγούδι, που μου’χουν μείνει αξέχαστα. Τα μοιράζομαι μαζί σας. Προηγήθηκαν τα βιβλία, οι γεύσειςοι τόποι, και οι ταινίες, και κλείνω σήμερα με τα τραγούδια και τους ήχους της 50ετίας.

Τα τραγούδια της 50ετίας (youtube playlist)

Με πλάγια γραφή και μπλέ γράμματα σημειώνονται τραγούδια που ακολουθούν και παρακολουθούν μια ωραία φιλία που αισίως πλησιάζει τα 40.

  • Basso Pomade
  • Christmas Card from a Hooker in Minneapolis
  • Cities In Dust
  • Das wohltemperierte Klavier
  • Doctor Who (theme song, all of them!)
  • Dvorak’s 9th
  • Elo Hi
  • Enola Gay
  • Famous Blue Raincoat
  • Gotterdammerung
  • Große Fuge (Op. 133)
  • Joshua Fit The Battle of Jericho
  • Killing Me Softly
  • Kol Nidre (sung by Cantor Angela Buchdahl)
  • L’ Anno Che Verra
  • Litanie des Saints
  • Logical Song
  • Love Will Tear Us Apart
  • Most of the Time
  • Mustang Sally
  • N’kosi Sikeleli
  • Óró Sé do Bheatha Bhaile
  • Saint James Infirmary
  • Slice of Life
  • Spente Le Stelle
  • Step It Out Mary
  • Suicide is Painless
  • Sweet Dreams
  • The 4th movement, Symphony No. 9 (Op. 125)
  • The Ballad of Midsomer County
  • The Pan Within
  • The Windmills Of Your Mind
  • Tom’s Diner
  • Up Jumped the Devil
  • Üsküdar’a Gider İken
  • Walls Come Tumbling Down
  • Waltz No. 2
  • White Rabbit
  • You Know I’m No Good
  • Ziggy Stardust
  • Αιγαίο
  • Εξωτικό Χαρμάνι, (με την Μαρίνα Δεληγιάννη 30/8/16)*
  • Μ’ Αεροπλάνα Και Βαπόρια
  • Μυστικό Τοπίο
  • Νυν και Αεί
  • Ο Κηπουρός
  • Ο Σταυρός Του Νότου (με την Αιμιλία Σαρρή)
  • Πρώτη στάση, Εγκώμια Επιταφίου
  • Ρομ
  • Το Ροκ Της Καντίνας

__
* Δεν έχω βρεί video στο youtube για να το συμπεριλάβω στη youtube playlist που παραθέτω νωρίτερα· υπάρχει όμως video στο facebook της Μαρίνας.

Share

Οι κατάλογοι της 50ετίας: οι ταινίες

Σε μια βδομάδα πιάνω τα 50. Για κάθε χρόνο που έζησα, διάλεξα ένα βιβλίο, μια γεύση, έναν τόπο, μια ταινία, κι ένα τραγούδι, που μου’χουν μείνει αξέχαστα. Τα μοιράζομαι μαζί σας. Προηγήθηκαν τα βιβλίαοι γεύσεις, και οι τόποι, και συνεχίζω με τις ταινίες. Την επόμενη βδομάδα θα ακολουθήσουν τα τραγούδια της 50ετίας.

Οι ταινίες της 50ετίας

  • Draughtsman’s Contract, κάθε φορά που την ξαναβλέπω, μου αρέσει ακόμη περισσότερο.
  • A.I.περίπου αυτά που λέει κι ο Yuval Noah Harari στο βιβλίο του Sapiens, αλλά 11 χρόνια πριν το εκδώσει!
  • Amelie, η πιο συμπαθητική ταινία που έχω δει.
  • Apocalypse Nowη πιό σκοτεινή ταινία που έχω δει.
  • Blade Runnerίσως η καλύτερη ταινία επιστημονικής φαντασίας.
  • Blue Velvet, είδα την ταινία αυτή στον παλιό και μικρό κινηματογράφο Γρανάδα, στα Γιάννενα, χειμωνιάτικα, μόνος μου· κανείς άλλος στην αίθουσα! Ο χειριστής κατέβηκε να μου πει πως θα μου δώσουν πίσω τα χρήματα, επειδή δεν θα ανάψουν θέρμανση για ένα άτομο· κι αν θέλω ν ανεβώ πάνω στο δωμάτιο προβολής που είναι ζεστά! Την ξεχνάς τέτοια ταινία;
  • Breaking the Waves, ακόμη δεν έχω συνέλθει.
  • Chinatown, μαθαίνοντας για τα waterwars της California.
  • Cinema Paradiso, πώς φεύγοντας από τον τόπο σου αποκτάς συναισθηματικούς δεσμούς που δεν πίστευες πως θα μπορούσες να διαχειριστείς. Δυο χρόνια μετά την ταινία, έφυγα κι εγώ απο τον τόπο μου.
  • Citizen Kane, κάθε καρέ της ταινίας αυτής είναι ένα φωτογραφικό αριστούργημα. Κι όλα μαζί, ένα καταπληκτικό αφήγημα.
  • City of Lost Children, αν έχετε δει πιο περίπλοκο κινηματογραφικο παραμύθι, θα ήθελα να το δω κι εγώ.
  • Close Encounters of the Third Kind, το Χόλιγουντ στα καλύτερά του.
  • Dr. Strangelove, το αδιαμφισβήτητο τεκμήριο ταλέντου του Peter Sellers.
  • Eyes Wide Shutμια απο τις αυθεντικότερες ερμηνείες της Nicole Kidman.
  • Babette’s Feast, τα στερνά τιμούν τα πρώτα.
  • Fish Tankματιά σ έναν περιθωριακό κόσμο που βράζει πλάι μας.
  • Ghostbustersκαι μόνο για την ατάκα του Bill Murray ως Dr. Peter Venkman: “I find her interesting because she’s a client and because she sleeps above her covers… FOUR FEET above her covers.”
  • Himmel Über Berlinη πιο ποιητική ταινία που έχω δει. Η σκηνή στο θέατρο όπου ο Nick Cave τραγουδά το From Her to Eternity είναι μοναδική.
  • Inglourious Basterds, με διασκέδασε πάρα πολύ αυτή η ταινία.
  • Koyaanisqatsiη αρχή μιας μοναδικής τριλογίας που αν και κουράζει προς το τέλος, παραμένει για μένα το συγκλονιστικότερο κινηματογραφικό αποτύπωμα της ανθρωπότητας.
  • Le Charme Discret de la Bourgeoisieπαρακμή και ίντριγκες σε ξέφρενο ρυθμό!
  • MASH, η πιο αντιπολεμική ταινία που έχω δει (και αργότερα η πιο αντιπολεμική τηλεοπτική σειρά).
  • Metropolis, η μήτρα των ταινιών επιστημονικής φαντασίας. Πλησιάζει τα 100 και δεν της φαίνεται.
  • Mona Lisa, μια διαστρεβλωμένη μεγέθυνση της προστυχιάς στις συνοικίες του Soho με φόντο την ανεκπλήρωτη αγάπη.
  • Monty Python and The Holy Grail, και μόνο για τη σκηνή με την Αγία Χειροβομβίδα της Αντιόχειας.
  • Mulholland Driveτο φως της νύχτας!
  • Prince of Darkness, γενικά δεν μου αρέσουν οι ταινίες τρόμου, αλλά αυτή ήταν το κάτι άλλο.
  • Princess Brideως παρωδία η ταινία ήταν πολύ καλή. Ως αφήγημα, απολαυστικό. Εκείνο που την κάνει όμως εξαιρετική είναι πως παρωδία και αφήγημα συμβαδίζουν με αξέχαστο τρόπο.
  • Rashômon, η καλύτερη ταινία του Kurosawa.
  • Ratatouilleγια τον εμπνευσμένο μονόλογο του Anton Ego με τη φωνή του Peter O’Toole.
  • Requiem for a Dream, άλλη μια βαθειά ματιά στο περιθώριο που βράζει δίπλα μας.
  • Roman Holidayη ταινία που σε κάνει να λατρεύεις τη Ρώμη.
  • Seven Samurai, η δεύτερη καλύτερη ταινία του Kurosawa.
  • Star Wars IV.
  • Stranger than Paradise, ζουν δίπλα μας!
  • Taste of Cherry, η φιλοσοφία της ζωής.
  • The Conversation, η πιό έντονη ταινία που έχω δει.
  • The Fieldη πιο εμβληματική ταινία της Ιρλανδικής ψυχής: τα πάντα για τη γη και τον καρπό της.
  • The Great Beauty, μια ταινία βγαλμένη από τα όνειρα του Toulouse-Lautrec.
  • The Great Train Robbery (1979), μου λείπουν τέτοιες ταινίες και ερμηνείες.
  • The Lives of Others, η υποβόσκουσα δυσανεξία απέναντι σ ένα καταπιεστικό καθεστώς.
  • The Maltese Falcon (1941), επικό.
  • The Party, καυστικός και μοναδικός Peter Sellers.
  • The Pianist, ακόμη και την πιο σκοτεινή στιγμή υπάρχουν λάμψεις ανθρωπιάς.
  • Wizard of Oz, να δούμε αν θα φτάσουμε ποτέ στο τέλος του κίτρινου λιθόστρωτου δρόμου.
  • Thomas Crown Affair (1968), δραπετεύοντας από τα ίδια μας τα δεσμά.
  • Three Colours: White, η πιο αισιόδοξη ταινία που έχω δει.
  • Twelve Angry Menone man performance.
  • Ulysses’ Gaze, η πιο Ελληνική ταινία που έχω δει.
  • Young Frankensteinη καλύτερη κωμωδία.
Share

Οι κατάλογοι της 50ετίας: οι τόποι

Σε δυο βδομάδες πιάνω τα 50. Για κάθε χρόνο που έζησα, διάλεξα ένα βιβλίο, μια γεύση, έναν τόπο, μια ταινία, κι ένα τραγούδι, που μου’χουν μείνει αξέχαστα. Τα μοιράζομαι μαζί σας. Προηγήθηκαν τα βιβλία και οι γεύσεις, και συνεχίζω με τους τόπους. Τις επόμενες βδομάδες θα ακολουθήσουν οι ταινίες και τα τραγούδια της 50ετίας.

Οι τόποι της 50ετίας (χάρτης)

  • 50 ft, Bari Reef, Bonaire: ο πιο οικείος μου ύφαλος στο νησί της Καραϊβικής όπου ταξιδεύω για καταδύσεις εδώ και πολλά χρόνια.
  • 6e arrondissement, Paris, France: από τα λίγα μέρη που πρόλαβα να απολαύσω με τον αδερφό μου όσο ζούσε.
  • Agnietenkapel, Amsterdam, Netherlands: το λίκνο του πανεπιστημίου της πόλης.
  • Any ferry, Seattle, WA: τα πορθμεία που συνδέουν το Σιάλτ με τα νησιά που το περιτριγυρίζουν.
  • Art Institute, Chicago, IL: το μουσείο τέχνης του Σικάγου. Τι να πω γι αυτό το μέρος. Είμαι μέλος από το 1996· το έχω επισκεφτεί πάνω από 250 φορές· και δεν μπορώ να φανταστώ την πόλη διχως αυτό και αυτό δίχως την πόλη.
  • Avoca, Wicklow, Ireland: η συμβολή των ποταμών Avonmore και Avonbeg που δημιουργούν τον ποταμό Avoca, κι ένα απο τα γραφικότερα μέρη της Ιρλανδίας.
  • Basilica Cistern, Istanbul, Turkey: όταν πρωτοείδα αυτό το μέρος, σε ηλικία 11 ετών, δεν πίστευα τα μάτια μου. Ακόμη και σήμερα η Βασιλική Στέρνα στην Πόλη μου φαίνεται παραμυθένια.
  • Bodleian Library, Oxford, England: μια από τις ωραιότερες βιβλιοθήκες στον κόσμο.
  • Brno, Moravia, Czech Republic: καθηλώθηκα εδώ κατά την 2η άνοιξη της Πράγας και λάτρεψα το μέρος.
  • Caledonian Canal, Scotland: πανέμορφο κανάλι που ενώνει την δυτική και την ανατολική ακτή της Σκωτίας, διασχίζοντας τις λίμνες της περιοχής.
  • Chartres Cathedral, Chartres, France: για τον λαβύρινθό αυτού του καθεδρικού ναού. Στη Notre Dame έχω μπει μια φορά. Εδώ, πάνω από 10.
  • Delphi, Fokida, Greece: το πιο Ελληνικό τοπίο που έχω αντικρύσει ποτέ.
  • Fabyan Park, Geneva, IL: όταν χάσαμε το μωρό κατά τον 5ο μήνα της κύησης, με την (πρώην) σύζυγό μου σκορπίσαμε την τέφρα του σε τρία υδάτινα μέρη·  ένα από τα μέρη ήταν κι αυτό.
  • Galerius’ Arch, Thessaloniki, Greece: για τις ωραιότερες αναμονές της ζωής μου.
  • Harbour, Dún Laoghaire, Ireland: ο λιμενοβραχίονας εδώ είναι από τους ωραιότερους περιπάτους στην Ιρλανδία. (Προφέρεται: Νταν Λίρι)
  • Harbour, Howth, Ireland: απο τα πιο γραφικά ψαρολίμανα της Ιρλανδίας. (Εδώ έκανε πρόταση γάμου στη Molly ο Leopold Bloom, στο διήγημα Οδυσσέας του James Joyce).
  • Harbour, Port Townsend, WA: ένα απο τα ωραιότερα ψαροχώρια των δυτικών ΗΠΑ.
  • Jackson Harbour, Washington Island WI: γραφικό λιμανάκι σε νησάκι της λίμνης Μίσιγκαν.
  • Kerameikos, Athens, Greece: ο ωραιότερος περίπατος στην Αθήνα.
  • Lafayette Cemetery, New Orleans, LA: το ιστορικό νεκροταφείο της Νέας Ορλεάνης.
  • Lake Pamvotis, Ioannina, Greece: ξυπνούσα πλάι της για 4,5 χρόνια, ως φοιτητής.
  • Lake Willowmere, Chicago, IL: ο τάφος του Daniel Burnham, του ανθρώπου που σχεδίασε το σύγχρονο Σικάγο.
  • Leighton House, London, England: το αγαπημένο μου αξιοθέατο στο Λονδίνο.
  • Lincoln Square, Chicago, IL: γραφική γειτονιά στο Σικάγο.
  • Lindisfarne, Northumberland, England: ιστορικό νησί στην Αγγλία, όπου σημειώθηκε η έλευση των Vikings, τον 8ο αιώνα.
  • Logan Square, Chicago, IL: γραφική γειτονιά στο Σικάγο.
  • Merrion Square, Dublin, Ireland: ιστορική πλατεία του Δουβλίνου με μνημείο για τον ηθοποιό ‎Dermot Morgan.
  • Montparnasse Cemetery, Paris, France: συγγραφείς, επιστήμονες, διανοούμενοι. Sartre, Le Verrier, Baudelaire, Beckett, Κοραής, Belmondo, Brassaï, Καστοριάδης, Coriolis, Dreyfus, Galois, κ.ά.
  • Montrose Harbor, Chicago IL: το λιμανάκι στο οποίο για χρόνια έδενα με το ιστιοφόρο μου.
  • Mt Falakro, Drama, Greece: το βουνό μου.
  • Mystras, Lakonia, Greece: δεν χορταίνω να τον επισκέπτομαι.
  • National Museum of Art, Osaka, Japan: ένα απο το ωραιότερα μουσεία που έχω επισκεφτεί.
  • Palmer House’s bar bar, Chicago, IL: ιστορικό μπαρ στο Σικάγο.
  • Plaza San Antonio, Cádiz, Spain: ο τελευταίος καφές πριν τον Ατλαντικό Ωκεανό.
  • Ponte della Fortezza, Pisa, Italy: καθόμουν με τις ώρες στη γέφυρα αυτή κοιτώντας τον ποταμό Άρνο να κυλά αργά προς τη θάλασσα.
  • Sally Gap, Wicklow, Ireland: πέρασμα στα βουνά της κομητείας Wicklow περιτριγυρισμένο από πανέμορφα τοπία.
  • San Lorenzo Market, Florence, Italy: το καλύτερο μεσημεριανό στην Ιταλία το έφαγα εδώ, με φρέσκο ψωμί, αλλαντικά, τυριά, και κρασί που αγόρασα στην αγορά αυτή.
  • Sandycove, Dublin, Ireland: τα κύματα εδώ σου ψυθιρίζουν τον Οδυσσέα του Τζόις.
  • Sigri, Lesvos, Greece: Δεκέμβρη μήνα κι αγριεμένο πέλαγος, να σου γαληνεύει η ψυχή.
  • Spui, Amsterdam, Netherlands: για το βδομαδιάτικο βιβλιοπάζαρο της ωραίας αυτής πλατείας.
  • Water springs of St Barbara, Drama, Greece: η καρδιά της πόλης μου.
  • Sint Petrus en Pauluskerk, Ostende, Belgium: η πρώτη μου φορά που είδα τη Βόρεια Θάλασσα, απο το καμπαναριό της εκκλησίας αυτής.
  • The airport, Munich, Germany: εδώ νοιώθω σαν στο σπίτι μου.
  • The Booktable, Oak Park, IL: βιβλιοπωλείο φίλων κι ένα απο τα καλύτερα στις ΗΠΑ.
  • The Henry Ford, Dearborn, MI: το πιο Αμερικανικό μουσείο.
  • Tiputa Pass, Rangiroa, French Polynesia: η πιο συγκλονιστική κατάδυση της ζωής μου.
  • Union League Club, Chicago, IL: μια ευρωπαϊκή όαση στην καρδιά της μεγαλούπολης.
  • Victoria (Vancouver Island), BC, Canada: λουλούδια και φάλαινες.
  • Wales Millennium Centre, Cardiff, Wales: απο τους ωραιότερους δημόσιους χώρους στη Μ. Βρετανία.
  • Yad Vashem, Jerusalem, Israel: το μνημείο του Ολοκαυτώματος, κι ένα απο το πιο συγκλονιστικα αποτυπώματα της ανθρωπότητας.
Share

Οι κατάλογοι της 50ετίας: οι γεύσεις

Σε τρείς βδομάδες πιάνω τα 50. Για κάθε χρόνο που έζησα, διάλεξα ένα βιβλίο, μια γεύση, έναν τόπο, μια ταινία, κι ένα τραγούδι, που μου’χουν μείνει αξέχαστα. Τα μοιράζομαι μαζί σας. Προηγήθηκαν τα βιβλία και συνεχίζω με τις γεύσεις. Τις επόμενες βδομάδες θα ακολουθήσουν οι τόποι, οι ταινίες, και τα τραγούδια της 50ετίας.

Οι γεύσεις της 50ετίας

  • Acılı Ezme, ο τουρκικός μεζές με βάση ντομάτες, πιπεριές, και σιρόπι ροδιού.
  • Aji verde, περουβιανή σάλτσα από καυτερή πιπεριά και κόλιανδρο, ιδανική για το ψωμί.
  • Apricot, βερίκοκο.
  • Artichokes, αγκινάρες.
  • Bacon, η παστωμένη χοιρινή κοιλίτσα.
  • Basil fried rice, ταϊλανδέζικο πιάτο με τηγανιτό ρύζι και βασιλικό.
  • Cashel blue, το καλύτερο ίσως τυρί της Ιρλανδίας.
  • Çiroz Salatası, τσιροσαλάτα.
  • Clonakilty blackpudding, λουκάνικο με πηγμένο αίμα, από την Ιρλανδία.
  • Curry chips, τηγανητές πατάτες με σάλτσα κάρι αντί για κέτσαπ, δημοφιλές στην Ιρλανδία.
  • Dill rice, πιλάφι αργομαγειρεμένο με άνιθο,δημοφιλές στο Ιράν.
  • Dondurma, μαστιχάτο παγωτό της Τουρκίας.
  • Dry pineapple, αποξηραμένος ανανάς.
  • Dulce de calabaza, μεξικανικό γλυκό κολοκύθας.
  • Figs, σύκα.
  • Frog legs à la provencale, βατραχοπόδαρα Προβηγκίας. (Το εστιατόριο Roger La Grenouille, 28 Rue des Grands Augustins στο Παρίσι, τα φτιάχνει καταπληκτικά).
  • Guinness, η εμβληματική μπύρα της Ιρλανδίας, με το βαθύ κόκκινο χρώμα της.
  • Hazelnuts, φουντούκια.
  • Horseradish, χρένο.
  • Hünkar beğendi, πουρές μελιτζάνας.
  • Kalkan, καλκάνι.
  • Kimchi, κορεάτικο τουρσί.
  • Kousmeri, κουσμερί γιαννιώτικο (το γλυκό, όχι η τυρόπιτα).
  • Lavagulin, ουίσκι από το νησί Ίλα της Σκωτίας.
  • Linguiça, πορτογαλλικό λουκάνικο από χοιρινό και πιπεριές.
  • Marron glacé, γλυκό κάστανο.
  • Mochi, γιαπωνέζικο παραδοσιακό γλυκό από γλυκό ρύζι.
  • Mt Rainier cherries, πετροκέρασα.
  • Mulberries, μούρα.
  • Okra, μπάμιες.
  • Old Foghorn, γλυκιά μπύρα από την Καλιφόρνια.
  • Oysters, στρείδια.
  • Patlıcan Salatası, μελιτζανοσαλάτα.
  • Polar, after a dive· ξανθειά μπύρα Βενεζουέλας, ιδανική μετά απο μια κατάδυση στους ύφαλους της Bonaire. Δυστυχώς λόγω κρίσης στη Βενεζουέλα, η ζυθοποιία έχει αναστείλει τη λειτουργία της.
  • Ragu alla Bolognese, σάλτσα Μπολονέζ για ζυμαρικά.
  • Rakı, τουρκικό τσίπουρο (με γλυκάνισο, βεβαίως).
  • Roasted lamb, αρνί σούβλας.
  • Roti, πιτούλες από την Ινδία.
  • Russian salad, ρωσσική σαλάτα.
  • Salmon sashimi, σωλομός σασίμι.
  • Sancerre, το καλύτερο λευκό κρασί της Γαλλίας.
  • Sancocho, λατινοαμερικανική σούπα με βοδινό κρέας και λαχανικά.
  • Sazerac, κοκτέιλ με βάση το κονιάκ και τον αψέντη.
  • Shiokara, παστωμένα εντόσθια θαλασσινών, κυρίως καλαμαριών.
  • Smoked eel, καπνιστό χέλι.
  • Sour cherries preserve, γλυκό βύσσινο.
  • Sourdough bread, ψωμί με προζύμι.
  • Stuffed grape leaves (family recipe), η οικογενειακή συνταγή για τυλιχτά αμπελόφυλλα.
  • Sundried octopus, λιαστό χταπόδι.
  • Tulumba, τουλούμπα.
Share

Οι κατάλογοι της 50ετίας: τα βιβλία

Σε τέσσερεις βδομάδες πιάνω τα 50. Για κάθε χρόνο που έζησα, διάλεξα ένα βιβλίο, μια γεύση, έναν τόπο, μια ταινία, κι ένα τραγούδι, που μου’χουν μείνει αξέχαστα. Τα μοιράζομαι μαζί σας, ξεκινώντας με τα βιβλία. Τις επόμενες βδομάδες θα ακολουθήσουν οι γεύσεις, οι τόποι, οι ταινίες, και τα τραγούδια της 50ετίας.

Τα βιβλία της 50ετιας (καταλογοποιημένα στο goodreads)

Asterix le Gaulois
Bleak House
Book of Revelation
Cadillac Desert
Cien Años de Soledad
City of the Century
Divine Comedy
Don Quixote
Dune
Federalist Papers
Flatland
Foucault’s Pendulum
Gulliver’s Travels
Iron John
L’Histoire de l’Oeil
L’Étranger
Le Tour du Monde en Quatre-vingts Jours
Les Fleurs Du Mal
Lord of the Rings
Los versos Del Capitán
Luminaries
Map is not Territory
Moby Dick
Moses and Monotheism
Mythical Man-month
On Food And Cooking
Painting as a Pastime
Paradise Lost
Phénoménologie de la Perception
Salt
Stick and Rudder
The Dark Tower
The Database Manifesto
The Dubliners
The Elephant and the Flea
The Fragile Edge
The Gospel of Thomas
The Gulag Archipelago
The Hitchhiker’s Guide to the Galaxy
The Martian Chronicles
To Kill a Mockingbird
Under the Volcano
Vingt Mille lieues sous les mers
Wide Sargasso sea
Βυζαντινή περίπολος
Μετά την καταστροφή
Μονόγραμμα
Μυθιστόρημα (Γ. Σεφέρης)
Ο ποιητής έξω
Πεθαίνω σαν χώρα

Share