Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *
Μου έρχονται δάκρυα όταν διαβάζω στην εφημερίδα την απελπισία των συμπολιτών που βλέπουν να χάνουν τη δουλειά τους, ξέροντας ότι δεν θα μπορέσουν να την αντικαταστήσουν. Το φάσμα της μόνιμης ανεργίας είναι μια από τις χειρότερες ανθρώπινες τραγωδίες. Δεν είναι μόνο η έλλειψη του οικονομικού πόρου. Είναι και η κοινωνική υποβάθμιση και απομόνωση. Ο άνεργος αποφεύγει τις παρέες. Όχι μόνο γιατί δεν έχει να πληρώσει το ρεφενέ του καφενείου, ούτε μόνο επειδή ντρέπεται για την κατάντια του. Είναι και που δεν έχει πια τι να συζητήσει με τους φίλους. Εκείνοι συζητούν την καθημερινότητά τους στη δουλειά, στον κόσμο που συναλλάσσονται. Εκείνος δεν έχει καθημερινότητα, πέρα απ’ το να τσακώνεται με τη γυναίκα του που, όσο περισσότερο περιφρονεί τον εαυτό του, τόσο περισσότερο τη μισεί. Τσακώνεται για το φαγητό που είναι άνοστο, το σκόρδο που δεν του αρέσει, τα φώτα που δεν κάνει οικονομία, το θόρυβο που κάνει και την ξυπνάει. Λίγο λίγο, τον κόβουν και οι φίλοι. Παύουν να του τηλεφωνούν. Τι να του πουν άλλωστε;
Με την απελπισία των εργαζόμενων στη Siemens Θεσσαλονίκης, που η διοίκηση φαίνεται να σκοπεύει να κλείσει, παίχτηκε για μια ακόμη φορά το γνωστό παιχνίδι της κούφιας συμπαράστασης. Εκπρόσωποι του ΠΑΣΟΚ, του ΣΥΡ1ΖΑ και του ΚΚΕ χαρακτήρισαν την απόφαση της Siemens «προκλητική», καθώς «σχεδιάζεται το κλείσιμο μιας κερδοφόρας μονάδας». Δηλώνουν δηλαδή ότι γνωρίζουν το συμφέρον της εταιρείας καλύτερα από αυτήν και διαπιστώνουν ότι ο σχεδιασμός της δεν έχει οικονομικά, αλλά εκδικητικά κίνητρα. Επιπλέον, ο οργανωτικός γραμματέας της ΓΣΕΕ Βαγγέλης Μουτάφης καταλόγισε ευθύνη στο υπουργείο οικονομίας διότι αυτό ελέγχει την Εθνική Τράπεζα, η οποία διαθέτει το 30% των μετοχών της εταιρείας. Απαιτεί δηλαδή από το υπουργείο να υποχρεώσει μια τράπεζα εισηγμένη στο χρηματιστήριο να δράσει προς ζημιά των χιλιάδων μετόχων της για χάρη του κ. Γραμματέα και των 265 εργαζόμενων.
Ο παριστάμενος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κούρακης μίλησε για την αποβιομηχάνιση της Θεσσαλονίκης. Ανέφερε ένα κατάλογο με επιχειρήσεις, (Goodyear, ΒΙΑΜΥΛ, ΒΦΛ, Βαλκάν, ΕΛΒΟ), που έβαλαν ή ετοιμάζονται να βάλουν λουκέτο. Μάλιστα προέβλεψε ότι θα ακολουθήσουν και άλλες, αν δεν υπάρξει ένα σχέδιο ανατροπής της πολιτικής που οδηγεί στα λουκέτα. Ποιο σχέδιο προτείνει δεν μας είπε. Μας είπαν όμως νωρίτερα άλλοι σύντροφοί του: ο Αλέκος Καλύβης, αναπληρωτής πρόεδρος της ΓΣΕΕ, καταδίκασε τις «συνέπειες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, της δυνατότητας δηλαδή των πολυεθνικών να πηγαίνουν όπου θέλουν ανάλογα με το κέρδος». Απαιτεί, άρα, να φυλακίζονται οι εταιρείες της χώρας μέσα στη χώρα, ενώ οι ανταγωνίστριες εταιρείες άλλων χωρών θα μετακομίζουν όπου τους είναι πιο συμφέρον. Στην καλύτερη γι’ αυτόν περίπτωση, δεν συνειδητοποιεί ότι είναι κακός αριστερός, αφού παραβιάζει την αρχή ότι «οι προλετάριοι δεν έχουν πατρίδα» και υπονομεύει τις θέσεις εργασίας των προλετάριων άλλων χωρών, που κατά τεκμήριο είναι φτωχότεροι. Κυρίως, δεν συνειδητοποιεί ότι οι εταιρείες που θα φυλακιστούν, θα υποχρεωθούν έτσι κι αλλιώς από τον ανταγωνισμό να κλείσουν κάποτε και άρα οι εργαζόμενοι μοιραία θα χάσουν τη δουλειά τους.
Όμως, ο ανταγωνισμός θεωρείται σύμφυτο του καπιταλισμού, άρα εχθρός. Τον ξορκίζουμε κι εκείνος μας εκδικείται. Η Ελλάδα κατρακύλησε από την 36η θέση ανταγωνιστικότητας στην 42η μέσα σ’ ένα χρόνο, τροφοδοτώντας τον κατάλογο του κ. Κουράκη.
Ομοίως και οι επιχειρήσεις είναι εχθρός, ταξικός μάλιστα. Όταν είναι να έρθουν φωνάζουμε. Δεν τις θέλουμε διότι θα υποστούμε ιμπεριαλιστική εκμετάλλευση. Όταν πάλι είναι να φύγουν, πάλι φωνάζουμε. Αφήνουν τον κόσμο χωρίς δουλειά. Όσο παραμένουν, τις καλούμε με δηλώσεις και διαδηλώσεις να πληρώνουν όλα τα σπασμένα για λογαριασμό του κράτους, το οποίο οφείλει να τις φορολογεί τόσο, ώστε να χρηματοδοτεί πάσαν νόσον που εμείς υποδεικνύουμε: από το ασφαλιστικό μέχρι τους παιδικούς σταθμούς, που οφείλουν να είναι δωρεάν. Κατά σύμπτωση, ο ίδιος βουλευτής Κουράκης καταψήφισε το νομοσχέδιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές, επειδή προβλέπει δίδακτρα, ενώ αυτός (και ο ΣΥΡΙΖΑ) απαιτούν να είναι (και αυτές!) δωρεάν.
Η δεξιά κυβέρνηση, σεγοντάροντας αυτές τις υπεραριστερές κραυγές, κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει τις νέες επιχειρήσεις (απαιτεί ένα πρωτοφανή όγκο χαρτιών και πολεοδομικών αδειών για εγκατάσταση) και να διώξει τις εγκατεστημένες (στέλνει κάθε τόσο τη ΣΔΟΕ για φακελάκι).
Με τέτοιου είδους συμπαράσταση, όχι μόνο δεν προστατεύεται ο απολυμένος εργαζόμενος, αλλά και οι συνάδελφοί του μαθηματικά οδηγούνται στην απόλυση. Αυτή η μοναξιά και η εγκατάλειψη του πολίτη, για λόγους είτε συμφέροντος είτε ιδεοληψίας, είναι που μου φέρνει τα δάκρυα όταν διαβάζω για απολύσεις.
—
* αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα.
Η sIEMENS Θεσσαλονίκης φοβούμενη συνέπειες από τα κατορθώματά της εκποιεί την ακίνητη περιουσία της.Τα 105 στρέμματα δίπλα στη Μίκρα 20 25 εκ ευρώ. Ηδη ψάχνει να νοικιάσει γραφεία εκπροσώπησης στο κέντρο. Εξάλλου απολύει 20.000 κόσμο μέχρι 2010 παγκοσμίως, υποχρεωμένη σε συμβιβασμό ήττας από GE μέσω πίεσης χρηματικών προστίμων από την Αμερικάνικη Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Τωρα αν ο αγαπημένος σας αρθρογράφος βλέπει ευθύνες αριστερών και στην άλωση της Πόλης το 1459 και στον ίδιο τον Παλαιολόγο μάλλον δικό του κώλυμα είναι. Μαλλον το θέμα συζήτησης είναι γιατί ισχυροποιήθηκε τόσο ο Μωάμεθ’ πολυεθνική κατακτητής και επίσης γιατί ποιές συνθήκες αναγκάζουν εταιρείες κερδοφόρες νέων τεχνολογιών να μη προκόβουν στο τόπο τους γιατί φεσώνουν οι siemens σου 1 δισ 665 εκατ. δουλιές σε 10 χρόνια το ελληνικό ΑΕΠ για να μοιράσουν στα κολητάρια και φιλαράκια τους πολιτικούς 100 εκατ.
Θα μπορούσα να σου γράφω ώρες για θετικά παραδείγματα εταιρειών νορβηγικών, ιρλανδικών, ινδικών, φιλανδικών, γαλλικών στο ίδιο αντικείμενο που έχουν σαφώς πληγεί από την ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ της siemens όπως και οι έλληνες εργαζόμενοι σε αυτήν
Η sIEMENS Θεσσαλονίκης φοβούμενη συνέπειες από τα κατορθώματά της εκποιεί την ακίνητη περιουσία της.Τα 105 στρέμματα δίπλα στη Μίκρα 20 25 εκ ευρώ. Ηδη ψάχνει να νοικιάσει γραφεία εκπροσώπησης στο κέντρο. Εξάλλου απολύει 20.000 κόσμο μέχρι 2010 παγκοσμίως, υποχρεωμένη σε συμβιβασμό ήττας από GE μέσω πίεσης χρηματικών προστίμων από την Αμερικάνικη Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς. Τωρα αν ο αγαπημένος σας αρθρογράφος βλέπει ευθύνες αριστερών και στην άλωση της Πόλης το 1459 και στον ίδιο τον Παλαιολόγο μάλλον δικό του κώλυμα είναι. Μαλλον το θέμα συζήτησης είναι γιατί ισχυροποιήθηκε τόσο ο Μωάμεθ’ πολυεθνική κατακτητής και επίσης γιατί ποιές συνθήκες αναγκάζουν εταιρείες κερδοφόρες νέων τεχνολογιών να μη προκόβουν στο τόπο τους γιατί φεσώνουν οι siemens σου 1 δισ 665 εκατ. δουλιές σε 10 χρόνια το ελληνικό ΑΕΠ για να μοιράσουν στα κολητάρια και φιλαράκια τους πολιτικούς 100 εκατ.
Θα μπορούσα να σου γράφω ώρες για θετικά παραδείγματα εταιρειών νορβηγικών, ιρλανδικών, ινδικών, φιλανδικών, γαλλικών στο ίδιο αντικείμενο που έχουν σαφώς πληγεί από την ΑΠΑΤΕΩΝΙΣΤΙΚΗ ΤΑΚΤΙΚΗ της siemens όπως και οι έλληνες εργαζόμενοι σε αυτήν
Συγχαρητήρια κ.Γουσέτη. Εξαιρετικό άρθρο.
Συγχαρητήρια κ.Γουσέτη. Εξαιρετικό άρθρο.
Ολα μας τα προβληματα θα λυθουν οταν και τα 10.5 εκατομμυρια των ελληνων παρουν συνταξη απο το δημοσιο. Προσοχη, το ονειρο των ελληνων – σε αντιθεση με οτι πιστευεται – ΔΕΝ ειναι να γινουν δημοσιοι υπαλληλοι. Το ονειρο τους ειναι να παιρνουν σιγουρη, κρατικα εγγυημενη συνταξη απο τα 16, χωρις να δουλευουν. Ενας υπαλληλος θα ειχε – θεωρητικα – την υποχρεωση να δουλευει.
Οποιοσδηποτε προτεινει οτιδηποτε το οποιο ισως απομακρυνει το συνολο των ελληνων απο το οραμα της συνταξης για ολους, ειναι καταπτυστος νεοφιλελευθερος καπιταλιστης και πρεπει να εκτελειται με συνοπτικες διαδικασιες.
Καλημερα
Ολα μας τα προβληματα θα λυθουν οταν και τα 10.5 εκατομμυρια των ελληνων παρουν συνταξη απο το δημοσιο. Προσοχη, το ονειρο των ελληνων – σε αντιθεση με οτι πιστευεται – ΔΕΝ ειναι να γινουν δημοσιοι υπαλληλοι. Το ονειρο τους ειναι να παιρνουν σιγουρη, κρατικα εγγυημενη συνταξη απο τα 16, χωρις να δουλευουν. Ενας υπαλληλος θα ειχε – θεωρητικα – την υποχρεωση να δουλευει.
Οποιοσδηποτε προτεινει οτιδηποτε το οποιο ισως απομακρυνει το συνολο των ελληνων απο το οραμα της συνταξης για ολους, ειναι καταπτυστος νεοφιλελευθερος καπιταλιστης και πρεπει να εκτελειται με συνοπτικες διαδικασιες.
Καλημερα
Η Siemens με τα λαδώματά της πρόσφατα αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τη διαφθορά των Γερμανών επιχειρηματιών και μου θυμίζει πολύ τον Μέρτεν και τους συν αυτώ απατεώνες, κλέφτες και εγκληματίες. Ο λύκος μόνο την τρίχα του αλλάζει, ποτέ το μυαλό του…
Η Siemens με τα λαδώματά της πρόσφατα αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τη διαφθορά των Γερμανών επιχειρηματιών και μου θυμίζει πολύ τον Μέρτεν και τους συν αυτώ απατεώνες, κλέφτες και εγκληματίες. Ο λύκος μόνο την τρίχα του αλλάζει, ποτέ το μυαλό του…
Κι εμένα μου έρχονται δάκρυα στα μάτια όταν διαβάζω τέτοια άρθρα. Από τα γέλια.
Ο συγγραφέας υιοθετεί μια λαϊκίστικη και αριστερή μέχρι αηδίας ρητορική προκειμένου να μας πείσει για το δράμα του άνεργου εργάτη, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τυχόν επιχειρήματα για την πτώση της αξίας των μετοχών μιας πολυεθνικής εταιρείας δεν θα συγκινήσουν αρκετούς αναγνώστες.
Ωστόσο, δεν διστάζει να επιτεθεί σε μία αριστερά που ουδέποτε κυβέρνησε αυτή τη χώρα, κατηγορώντας τους συνδικαλιστές της για το δράμα της καημένης της Siemens – που δεν τα βγάζει πια πέρα και κλείνει τις φάμπρικες. Όχι επειδή την κυνηγάνε σε όλο τον κόσμο με αγωγές για τις δωροδοκίες της (έπρεπε να ταΐσει τα παιδάκια της ίσως, γι’ αυτό το έκανε), ούτε επειδή αυτοί που δεν έχουν πατρίδα είναι οι κερδοσκόποι και οι πολιτικοί τους λακέδες (πολύ περισσότερο από τους προλετάριους, που δεν τους περισσεύουν λεφτά για ταξιδάκια αναψυχής ακόμα κι αν εργάζονται).
Όχι, η Siemens γονάτισε από τους αριστερούς συνδικαλιστές που κυβερνούν αυτόν τον τόπο. Αυτούς που μείωσαν την ανταγωνιστικότητα και θέλουν να μπούμε όλοι στο δημόσιο και να ξυνόμαστε. Τους αλήτες που κατηγορούν άδικα τον οικονομικό φιλελευθερισμό και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Ενώ οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που παλεύουν τόσα χρόνια για ανάπτυξη και διαφάνεια είναι αθώες. Ενώ η παγκόσμια (και καπιταλιστικότατη) οικονομία πάει μια χαρά, αποδεικνύοντας περίτρανα το αλάθητο του δόγματος της ελεύθερης αγοράς.
100 εκατομμύρια κύριε Γουσέτη. Τα έδωσε και τα πήρε πίσω και με το παραπάνω η Siemens. Τώρα που βλέπει ότι στέρεψε η κάνουλα της διαφθοράς, καθόλου δεν τη νοιάζει για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Όπως δε νοιάζει τους πολιτικούς που έχτισαν παλάτια με τα χρήματα που πήραν κάτω από το τραπέζι για αναθέσεις συστημάτων ασφαλείας που ποτέ δεν λειτούργησαν. Όπως δε νοιάζει και τα παπαγαλάκια του όλου οικοδομήματος, που αν δεν είχαν μία ανερχόμενη αριστερά απέναντι τους, δεν θα είχαν να ανησυχήσουν ποτέ για το πώς θα εξασφαλίσουν το παντεσπάνι τους.
Όσο φταίει ο Γκρίνσπαν για τα γκούλαγκ της Σοβιετικής Ένωσης, άλλο τόσο φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά για τη φούσκα της κάθε πολυεθνικής που έρχεται για μια καλή αρπαχτή στη μπανανία μας.
Κι εμένα μου έρχονται δάκρυα στα μάτια όταν διαβάζω τέτοια άρθρα. Από τα γέλια.
Ο συγγραφέας υιοθετεί μια λαϊκίστικη και αριστερή μέχρι αηδίας ρητορική προκειμένου να μας πείσει για το δράμα του άνεργου εργάτη, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι τυχόν επιχειρήματα για την πτώση της αξίας των μετοχών μιας πολυεθνικής εταιρείας δεν θα συγκινήσουν αρκετούς αναγνώστες.
Ωστόσο, δεν διστάζει να επιτεθεί σε μία αριστερά που ουδέποτε κυβέρνησε αυτή τη χώρα, κατηγορώντας τους συνδικαλιστές της για το δράμα της καημένης της Siemens – που δεν τα βγάζει πια πέρα και κλείνει τις φάμπρικες. Όχι επειδή την κυνηγάνε σε όλο τον κόσμο με αγωγές για τις δωροδοκίες της (έπρεπε να ταΐσει τα παιδάκια της ίσως, γι’ αυτό το έκανε), ούτε επειδή αυτοί που δεν έχουν πατρίδα είναι οι κερδοσκόποι και οι πολιτικοί τους λακέδες (πολύ περισσότερο από τους προλετάριους, που δεν τους περισσεύουν λεφτά για ταξιδάκια αναψυχής ακόμα κι αν εργάζονται).
Όχι, η Siemens γονάτισε από τους αριστερούς συνδικαλιστές που κυβερνούν αυτόν τον τόπο. Αυτούς που μείωσαν την ανταγωνιστικότητα και θέλουν να μπούμε όλοι στο δημόσιο και να ξυνόμαστε. Τους αλήτες που κατηγορούν άδικα τον οικονομικό φιλελευθερισμό και τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό. Ενώ οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ που παλεύουν τόσα χρόνια για ανάπτυξη και διαφάνεια είναι αθώες. Ενώ η παγκόσμια (και καπιταλιστικότατη) οικονομία πάει μια χαρά, αποδεικνύοντας περίτρανα το αλάθητο του δόγματος της ελεύθερης αγοράς.
100 εκατομμύρια κύριε Γουσέτη. Τα έδωσε και τα πήρε πίσω και με το παραπάνω η Siemens. Τώρα που βλέπει ότι στέρεψε η κάνουλα της διαφθοράς, καθόλου δεν τη νοιάζει για τους εργαζόμενους και τις οικογένειες τους. Όπως δε νοιάζει τους πολιτικούς που έχτισαν παλάτια με τα χρήματα που πήραν κάτω από το τραπέζι για αναθέσεις συστημάτων ασφαλείας που ποτέ δεν λειτούργησαν. Όπως δε νοιάζει και τα παπαγαλάκια του όλου οικοδομήματος, που αν δεν είχαν μία ανερχόμενη αριστερά απέναντι τους, δεν θα είχαν να ανησυχήσουν ποτέ για το πώς θα εξασφαλίσουν το παντεσπάνι τους.
Όσο φταίει ο Γκρίνσπαν για τα γκούλαγκ της Σοβιετικής Ένωσης, άλλο τόσο φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ και η εξωκοινοβουλευτική αριστερά για τη φούσκα της κάθε πολυεθνικής που έρχεται για μια καλή αρπαχτή στη μπανανία μας.
Pingback: λ:ηρ » Blog Archive » Απειλή εξοβελισμού