Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Είναι φορές που η πραγματικότητα σε κάνει να αισθάνεσαι ένα ασήμαντο σκουλήκι που ζει στο περιθώριο τούτης της νεοελληνικής κοινωνίας. Η πραγματικότητα ονομάζεται Γεώργιος Μυλωνάς, σκηνοθέτης ταινιών όπως «Ο σεξοκυνηγός», «Η γκομενάρα από το Μέτσοβο», «Εδώ και τώρα αγγούρια», καθώς και συγγραφέας του μυθιστορήματος «Μέλι στο κορμί της».

Με το κύρος ενός τέτοιου καλλιτεχνικού έργου, αυτός ο «βασιλιάς της βιντεοκασέτας», διορίστηκε μέλος της Επιτροπής του Υπουργείου Πολιτισμού που απονέμει τα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας του Κινηματογράφου. Και ουδείς σοκαρίστηκε, ουδείς σχολίασε, ουδείς καν ανέφερε το γεγονός, μέχρις ότου ο επιστήθιος φίλος του -και φίλος του πρωθυπουργού- κ. Ζαχόπουλος, τ.ΓΓ του ίδιου υπουργείου, αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει και του εμπιστεύτηκε την τελευταία επιστολή.

Τόσο επιστήθιος φίλος ήταν ο κ. Μυλωνάς, που ανέλαβε να αποκαταστήσει επαγγελματικά μια συμβασιούχο υπάλληλο του φίλου του, την οποία όμως αργότερα κατήγγειλε ότι ήταν παλλακίδα του φίλου του και τον εκβίαζε.

Πού να την αποκαταστήσει; Μα πού αλλού; Στο δημόσιο. Συγκεκριμένα, στην Υπηρεσία Αξιοποίησης Ολυμπιακών Ακινήτων, γραμματέας της οποίας ήταν άλλος επιστήθιος φίλος του πρωθυπουργού, ο κ. Σπυρίδων Κλαδάς. Ατύχησε όμως η συμβασιούχος. Όπως η ίδια καταγγέλλει, ο κ. Κλαδάς της είπε ότι αλλοιώθηκαν οι βαθμολογίες στην προφορική συνέντευξη, διότι «υπήρχαν άνθρωποι για τους οποίους δεχόμασταν πολύ ισχυρές πιέσεις». Τις έδειξε και τη λίστα των επιτυχόντων, στην οποία περιλαμβάνονταν μια συνεργάτιδα υπουργού και ένας συγγενής άλλου υπουργού. Κατά το «Πρώτο Θέμα» πάντως, τη θέση πρόλαβε και καπάρωσε η σύζυγος του ΓΓ Απασχόλησης κ. Δημήτρη Κοντού.

«Επειδή όμως έχεις προσφέρει πάρα πολλά, θα σου βρούμε μια καλή εναλλακτική λύση στα Ολυμπιακά Ακίνητα και επειδή μου το ζήτησε ο Χρήστος (Ζαχόπουλος), που δεν είναι απλώς φίλος και συνάδελφος, αλλά αδελφός» προσέθεσε ο κ. Κλαδάς, εκμεταλλευόμενος κυνικά τη φαυλότητα του συστήματος για να εμπαίζει τη συμβασιούχο. Βέβαια, η λίστα με τους επιτυχόντες δεν έχει ακόμα δημοσιευτεί, επειδή άλλαξε η ηγεσία του Υπουργείου και πιθανόν να πρέπει η βαθμολογία της προφορικής συνέντευξης να …διευθετηθεί και πάλι. Για περισσότερη ειρωνεία των πραγμάτων, σημειώνεται ότι ο διευθετών τις βαθμολογίες και τους διορισμούς κ. Κλαδάς είναι σήμερα επικεφαλής των… αδιάφθορων της ΣΔΟΕ. Το δε κύρος του κ. Μυλωνά ήταν τόσο, ώστε αρκούσε η καταγγελία του για να προφυλακιστεί η συμβασιούχος.

Υπάρχει και η «τραγική σύζυγος» του τ.ΓΓ, η οποία ωστόσο είχε επίσης βολευτεί ως ειδική(;) σύμβουλος στο υπουργείο παιδείας. Υπάρχει και ο υιός, ο οποίος διατελεί σύμβουλος του πατέρα και μετέχει σε εταιρείες του υπουργείου που διαχειρίζονται μεγάλα δημόσια έργα.

Αποδεικνύεται ότι η εξουσία συνεχίζει να ασκείται όπως στις κοινωνίες φυλών (tribal societies) όπου κάθε φύλαρχος διορίζει τους γόνους της φυλής του ή όπως στις ισλαμικές χώρες, π.χ. στο Πακιστάν, όπου η δολοφονημένη πρώην πρωθυπουργός Μπεναζίρ Μπούτο άφησε με διαθήκη της κληρονομικό αρχηγό του κόμματός της τον κατά 15 χρόνια νεότερο από τον Αλέξη Τσίπρα (που θεωρείται από κάποιους πιτσιρικάς για τέτοιο αξίωμα) γιο της. Κατακερματισμένες αποκάλεσε τις κοινωνίες αυτές ο φιλόσοφος Έρνεστ Γκέλλνερ. Είναι κοινωνίες στις οποίες δεν περνά καμία ιδεολογία -δεξιά ή αριστερή- εκτός από εκείνη της αρπαχτής από οργανωμένες ομάδες: οικογενειακές, τοπικιστικές, συντεχνιακές. Πέρα απ’ αυτό, γαία πυρί μειχθήτω.

Τα υπόλοιπα, οι ροζ ιστορίες, οι κρυφές κάμερες, το μοντάζ που υφίστανται (από το πρωθυπουργικό γραφείο;) τα βίντεο πριν υποβληθούν στον ανακριτή, οι καταθέσεις κάτι εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, οι αποχαρακτηρισμοί διατηρητέων, τα ευρωπαϊκά προγράμματα, οι κρατικοδίαιτες «Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις» με πρόεδρο τη σύζυγο του Πρωθυπουργού και αντιπρόεδρο τον πρωταγωνιστή του δράματος κ. Ζαχόπουλο, δεν είναι παρά εργαλεία και μεθοδεύσεις. Όπως και το ότι ο καθηγητής φυσικής κ. Ζαχόπουλος ήταν (αυτοδίκαια ως ΓΓ;) πρόεδρος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου και μάλιστα επέβαλε στους αρχαιολόγους -μέλη την άποψή του.

Και ας μη μας πουλήσουν πάλι το παραμύθι ότι «πρόκειται για μεμονωμένη περίπτωση». Πρόκειται για καταστάσεις που με διάφορες παραλλαγές επαναλαμβάνονται, με συχνότητα μάλιστα ολοένα αυξανόμενη. Αυτό όμως που χαρακτηρίζει την περίπτωση είναι η ξετσιπωσιά με την οποία προκαλείται το αίσθημα δικαίου, τσαλαπατιέται η οντότητα και η αξιοπρέπεια και εξευτελίζονται δημόσια και ανοιχτά οι αξίες όσων πολιτών πιστεύουν ακόμα σε αυτά. Τους λένε «είσαι ασήμαντος», «είσαι παρωχημένος», «έτσι γίνονται οι δουλειές σήμερα και αν δεν το καταλάβεις μπαίνεις στο περιθώριο». Αυτό εισέπραξε και η συμβασιούχος, η οποία σημειωτέον ήταν πρώτη στο σχολείο και μπήκε πρώτη στο πανεπιστήμιο. Η τραγωδία, ή μάλλον ένα ουσιώδες χαρακτηριστικό της κατακερματισμένης κοινωνίας, είναι ότι ουδείς εκπλήσσεται, ουδείς σοκάρεται.

—

* αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα.