Η είδηση στα Νέα της 05.03.07 είναι συγκλονιστική: 920 άνθρωποι, πολίτες της Ελλάδας, στήθηκαν στην ουρά από τις 4 τα ξημερώματα να κλείσουν ραντεβού για να καταθέσουν τις αιτήσεις τους για νέα ταυτότητα. Από τα άγρια χαράματα μπροστά στο Α’ Αστυνομικό Τμήμα Θεσσαλονίκης, 920 πολίτες της Ελλάδας, να περιμένουν για μια συναλλαγή τόσο απλή που θα μπορούσε να διεκπεραιωθεί μέσω ΚΕΠ, μέσω τηλεφωνικού αυτοματισμού, ή μέσω διαδικτύου. Καλά δεν υπάρχει πρόνοια, προγραμματισμός, όραμα, ταλέντο, υπηρεσιακή επάρκεια στην ΕΛ.ΑΣ, να σκεφτεί κάποιος πως δουλειά της Διοίκησης δεν είναι η απαξίωση των πολιτών αλλά η εξυπηρέτησή τους με σεβασμό στην προσωπικότητα και αξιοπρέπειά τους;
Εντελώς απαράδεκτο και δυστυχώς τόσο συνηθισμένο. Και τίποτα δεν μοιάζει να αλλάζει. Τουλάχιστον με κάποιους αξιοπρεπείς ρυθμούς.
Αναρωτιέμαι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς. Το μόνο που μοιάζει να ταρακουνά την εξουσία είναι κακή δημοσιότητα και το πολιτικό κόστος. Πρέπει κάπως να τους δημιουργούμε ΚΟΣΤΟΣ για τέτοιες καραμπινάτες περιπτώσεις ανικανότητας και ωχαδερφισμού.
Φοβάμαι όμως πως μεμονομένες φωνές δεν έχουν ακόμα τη δύναμη να το κάνουν αυτό. Αναρωτιέμαι αν μπορεί κάπως να αξιοποιηθεί το φαινόμενο των μπλογκς και η ελευθερία που δίνουν στην έκφραση ως μέσο πίεσης στην εξουσία.
Θα χρειαστεί όμως να ενώσουμε κάπως τις φωνές μας σε ένα μπλογκ που θα έχει αυτόν ακριβώς το σκοπό. Με πολλούς συμμετέχοντες που όμως όλοι θα έχουν κάποια κοινή στοχευση. Δεν ξέρω καν αν υπάρχουν ήδη κάποιες αντίστοιχες προσπάθειες.
Μερικές σκέψες μέσα στην μελαγχολική (δημόσια) ελληνική πραγματικότητα.
Εντελώς απαράδεκτο και δυστυχώς τόσο συνηθισμένο. Και τίποτα δεν μοιάζει να αλλάζει. Τουλάχιστον με κάποιους αξιοπρεπείς ρυθμούς.
Αναρωτιέμαι τι μπορούμε να κάνουμε εμείς. Το μόνο που μοιάζει να ταρακουνά την εξουσία είναι κακή δημοσιότητα και το πολιτικό κόστος. Πρέπει κάπως να τους δημιουργούμε ΚΟΣΤΟΣ για τέτοιες καραμπινάτες περιπτώσεις ανικανότητας και ωχαδερφισμού.
Φοβάμαι όμως πως μεμονομένες φωνές δεν έχουν ακόμα τη δύναμη να το κάνουν αυτό. Αναρωτιέμαι αν μπορεί κάπως να αξιοποιηθεί το φαινόμενο των μπλογκς και η ελευθερία που δίνουν στην έκφραση ως μέσο πίεσης στην εξουσία.
Θα χρειαστεί όμως να ενώσουμε κάπως τις φωνές μας σε ένα μπλογκ που θα έχει αυτόν ακριβώς το σκοπό. Με πολλούς συμμετέχοντες που όμως όλοι θα έχουν κάποια κοινή στοχευση. Δεν ξέρω καν αν υπάρχουν ήδη κάποιες αντίστοιχες προσπάθειες.
Μερικές σκέψες μέσα στην μελαγχολική (δημόσια) ελληνική πραγματικότητα.