Στις 13 Απριλίου 2011, ο κ. Τάκης Μίχας, Διεθνής Γραμματέας της Δημοκρατικής Συμμαχίας δημοσίευσε στην Wall Street Journal άρθρο για την κατάσταση στην Ελλάδα. Το κείμενο δεν είναι κολακευτικό για την Ελλάδα και τα συμπεράσματα του άρθρου είναι λογικά. Ο σκοπός όμως δεν αγιάζει τα μέσα. Μεταξύ άλλων γράφει το στέλεχος της Δημοκρατικής Συμμαχίας:

to combat fare-dodging on public transport, the government has dispatched a new team of inspectors. This week one of them was shot twice in the stomach by a bus passenger, and he remains in critical condition.
(Takis Michas, WSJ 13 April 2011)

Μεταφράζω: «για να αντιμετωπίσει τους λαθρεπιβάτες στα ΜΜΜ η κυβέρνηση απέστειλε νέα ομάδα ελεγκτών. Τη βδομάδα αυτή ένας από αυτούς πυροβολήθηκε δύο φορές στο στομάχι από έναν επιβάτη λεωφορείου και παραμένει σε κρίσιμη κατάσταση». (Η έμφαση δική μου τόσο στο αγγλικό όσο και στο μεταφρασμένο κείμενο).

Από την Ελληνική ειδησεογραφία όμως μαθαίνουμε πως:

[Ο] νεαρός πυροβόλησε τον ελεγκτή δύο φορές με όπλο στα πόδια. Ο ελεγκτής τραυματίστηκε ελαφρά και μεταφέρθηκε στο Αττικό Νοσοκομείο.
(Ναυτεμπορική 11 Απριλίου 2011, η έμφαση δική μου)

Τελικά πού πυροβολήθηκε ο ελεγκτής; Στα πόδια ή στο στομάχι; Σε τι κατάσταση βρίσκεται; Ελαφρού τραυματισμού ή κρίσιμη; Στις ΗΠΑ, η νοσοκομιακή ορολογία περιγράφει την κρίσιμη κατάσταση ως:

Vital signs are unstable and not within normal limits. Patient may be unconscious. Indicators are unfavorable.
(American Hospital Association)

Ήτοι: «τα ζωτικά σημεία είναι ασταθή και εκτός κανονικών ορίων. Ο ασθενής μπορεί να μην έχει αισθήσεις. Οι ενδείξεις δεν είναι ευνοϊκές».

Δηλαδή: είτε ο Ελληνικός Τύπος στο σύνολό του παραπληροφορεί είτε ο κ. Μιχας υπερβάλλει (να το πω ευγενικά δηλαδή) στο κείμενό του στην WSJ. Αν υπερβάλλει ο κ. Μίχας και δεδομένου πως υπογράφει το άρθρο με την ιδιότητά του ως Διεθνούς Γραμματέως της Δημοκρατικής Συμμαχίας, τότε: (α) ποιά η σκοπιμότητα της υπερβολής και (β) ανέχεται τέτοια φαινόμενα η κ. Μπακογιάννη στο κόμμα της;

Θάλασσα στο Milwaukee βλέπει ο συντάκτης του Βήματος.  Είδε φάρο, είδε νερό, πού να τρέχει τώρα να ανοίξει κανέναν χάρτη για να δει πως πρόκειται για λίμνη κι όχι για θάλασσα.  Πρωτοπορία στην ενημέρωση!

Πριν λίγες μέρες επισήμανα από το ιστολόγιο αυτό πως ο συντάκτης της στήλης Βηματοδότης στο Βήμα μπερδεύει τον κωμικό Rowan Atkinson με τον προκαθήμενο της Αγγλικανικής Εκκλησίας Rowan Williams.  Θα περίμενε κανείς από μια αξιοπρεπή εφημερίδα να αναγνωρίσει το σφάλμα και να δημοσιεύσει διόρθωση.

Αντι της έντιμης και δεοντολογικής αντιμετώπισης του σφάλματος, η εφημερίδα προτίμησε την κουτοπονηριά της λαθροχειρίας.  Διόρθωσε δηλαδή το λανθασμένο κείμενο στην ηλεκτρονική έκδοση του Βήματος προκειμένου να «εξαφανίσει» το σφάλμα.  Μόνο που και η διόρθωση έγινε με την ίδια τσαπατσουλιά που χαρακτήρισε και την αρχική δημοσίευση.  Από τις τρεις αναφορές στον κωμικό ηθοποιό Rowan Atkinson ως προκαθήμενου της Αγγλικανικής Εκκλησίας διορθώθηκαν δύο.  Μια λανθασμένη αναφορά παραμένει, ως μνημείο στην κουτοπονηριά του λαθροχειρα συντάκτη (τουλάχιστον ως τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο· δεν αποκλείεται ο μεγάλος αδερφός του Βήματος να την απαλείψει κι αυτή).

Προς απόδειξη παραθέτω τα screenshots της ηλεκτρονικής έκδοσης.

Η Σύνταξη του Βήματος οφείλει να γνωρίζει πως τα σφάλματα δεν διορθώνονται με κουτοπονηριά αλλά με εντιμότητα και ωριμότητα. Η κουτοπονηριά οδηγεί σε μεγαλοαδερφικές λαθροχειρίες για να εξαφανιστεί στο σφάλμα σαν να μην έγινε ποτέ· όταν τέτοιες αντιδεοντολογικές λαθροχειρίες γίνονται με την ίδια τσαπατσουλιά που οδήγησε στο αρχικό σφάλμα το αποτέλεσμα γίνεται και κωμικό.  Η εντιμότητα και η ωριμότητα επιβάλλουν την αναγνώριση του σφάλματος και τη διόρθωσή του με ξεχωριστό κείμενο, διχως να αλλοιώνεται η αρχική είδηση.

Η αρχική δημοσίευση στις 26.11.2010, όπου ο κωμικός Rowan Atkinson εμφανίζεται ως προκαθήμενος της Αγγλικανικής Εκκλησίας.

Η διορθωμένη δημοσίευση στις 28.11.2010.

O προκαθήμενος της Εκκλησίας της Αγγλίας, Rowan Douglas Williams

Ρε παιδιά, άλλος ο Rowan Atkinson κι άλλος ο Rowan Williams!

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρ. Παπούλιας δέχθηκε χθες στο προεδρικό μέγαρο την επίσκεψη του Προκαθημένου της Αγγλικανικής Εκκλησίας Αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι κ. Ρόουαν Ατκινσον. Οι κκ. Παπούλιας και Ατκινσον θαυμάζουν εξίσου τον Ντοστογιέφσκι κάτι που επισήμανε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Ο δημοφιλής ηθοποιός Rowan Atkinson

Το ενδιαφέρον είναι όμως ότι ο κ. Ατκινσον θαυμάζει και το έργο του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου. «Η Εκκλησία της Ελλάδος αντιμετωπίζει με καινοτόμους τρόπους την πενία και τα άλλα κοινωνικά προβλήματα και θα θέλαμε να συνεργαστούμε και να ανταλλάξουμε απόψεις» είπε ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι.

(Το Βήμα 26.11.2010)

Σύμφωνοι. Σε κάποιο επεισόδιο της σειράς Black Adder ο Rowan Atkinson είχε υποδυθεί τον Αρχιεπίσκοπο του Canterbury. Λίγο προσοχή όμως στην ειδησεογραφία δεν βλάπτει.  Ειδικά όταν στο φύλλο της ίδιας μέρας βλογάτε τα γένια σας για το «[π]οιος θα δημιουργήσει τα καλύτερα μέσα ενημέρωσης μέσα στο Ιnternet»!

(Οι φωτογραφίες είναι απο το Wikimedia Commons)

Μια λατινική λέξη που έχει μαρτυρήσει στα χέρια Ελλήνων συντακτών είναι το επίρρημα sic.  Θα την βρείτε ως παρενθετική σημείωση ειρωνικής διαφωνίας όταν ο συντάκτης παραθέτει άποψη τρίτου και την σχολιάζει.  Για παράδειγμα:

χρειάζεται κάποιες «διορθώσεις» (sic) επί το ελαστικότερον (Κ. Ζούλας, Καθημερινή 30.10.10).

Μια αναζήτηση για τον όρο sic δίνει πολλά αποτελέσματα λανθασμένης χρήσης στην Ελευθεροτυπία, στο Βήμα, και αλλού.  Συχνά το επίρρημα συνοδεύεται κι από θαυμαστικό.

Η Ελληνική έκδοση της Wikipedia μας πληροφορεί πως το επίρρημα sic σημαίνει «ούτως» και και χρησιμοποιείται «όταν μεταφέρεται κείμενο ή λόγος τρίτου για να τονίσει ότι η μεταφορά είναι πιστή».

Η χρήση του sic ως επισήμανση διαφωνίας μεταξύ της τρίτης άποψης και του συντάκτη δεν συνηθίζεται και μάλιστα θεωρείται κακή πρακτική.

Σε Ελληνικά κείμενα τις περισσότερες φορές το sic χρησιμοποιείται ακριβώς ως επισήμανση διαφωνίας και όχι ακριβούς μεταφοράς λόγου.  Δηλαδή η καταχρηστική και σπάνια χρήση του επιρρήματος έχει γίνει κανόνας στην Ελληνική δημοσιογραφία.

Κυκλοφορεί στο διαδίκτυο (πάλι;) δημοσίευμα που αποκαλύπτει δήθεν χρηματισμό του Ανδρέα Παπανδρέου από τους «Αμερικανούς» με ποσό εκατό εκατομμυρίων δολαρίων.  Το δημοσίευμα (σύνδεσμος, screenshot) παρουσιάζει απόρρητο έγγραφο Αμερικανικής υπηρεσίας με τους όρους του χρηματισμού και την υπογραφή του ΑΓΠ και εμφανίζεται σε διάφορα ιστολόγια.  Η ιστορία φαίνεται να έχει ως πηγή άρθρο του Γεώργιου Α. Λεονταρίτη που δημοσιεύτηκε στον Ελεύθερο Κόσμο της 21ης Σεπτεμβρίου 2010 (σύνδεσμος, screenshot). Ο συντάκτης παραπέμπει στο βιβλίου του Κων. Μπαρμπή με τίτλο «Η Ελλάδα ξανασταυρώνεται» (εκδόσεις Νέα Θέσις).

Το δήθεν συμβόλαιο χρηματισμού του Ανδρέα Παπανδρέου

Το έγγραφο της Αμερικανικής υπηρεσίας είναι μάλλον πλαστογραφήμενο.  Το έγγραφο εμφανίζει πολλά γλωσσικά, τυπογραφικά, και ουσιαστικά σφάλματα τα οποία παραπέμπουν σε ευφάνταστο και ημιμαθή δημιουργό μάλλον Ελληνικής προέλευσης.

Τα ουσιαστικά σφάλματα.

Το έγγραφο είναι δακτυλογραφημένο σε επιστολόχαρτο του γραφείου Στρατιωτικής Συνεργασίας των ΗΠΑ με έδρα κάπου στη Νέα Υόρκη.  Τέτοια γραφεία όμως βρίσκονται στις πρεσβείες των ΗΠΑ σε άλλες χώρες.  Γραφείο Στρατιωτικής Συνεργασίας των ΗΠΑ μέσα στις ΗΠΑ δεν έχει υπάρξει ποτέ.

Ως ταχυδρομική έδρα του «γραφείου» αυτού εμφανίζεται ένα στρατιωτικό ταχυδρομικό γραφείο (APO: Army Postal Office) στη Νέα Υόρκη.  Τέτοια γραφεία όμως ποτέ δεν λειτούργησαν εντός των ΗΠΑ.  Τα στρατιωτικά ταχυδρομικά γραφεία των ΗΠΑ βρίσκονται στις χώρες όπου επιχειρεί ο στρατός των ΗΠΑ.

Τυπογραφικά σφάλματα.

Το ποσό χρηματισμού αναγράφεται αριθμητικώς ως «100.000.000$».  Η αριθμητική γραφή χρηματικών ποσών στις ΗΠΑ χρησιμοποιεί κόμμα αντί τελείας για τον διαχωρισμό των χιλιάδων· επιπλέον το συναλλαγματικό σύμβολο $ τοποθετείται ως πρόθεμα του ποσού.  Η ορθή γραφή είναι «$100,000,000».

Η Wall Street (δύο κύρια ονόματα) εμφανίζεται ως (Wallstreet).

Γλωσσικά σφάλματα.

Λανθασμένη χρήση παθητικής φωνής: πχ «decided from» (2η γραμμή) αντί για το ορθό «decided by».

Σύγχυση των προθέσεων from and for· 3η γραμμή «permitted from» αντί του «permitted for».  Να σημειωθεί εδώ η ατυχής χρήση του ρήματος to permit αντί του προσφορότερου to allow.

Χρήση του όρου phrasal ως συνώνυμο του verbal.  Ο συντάκτης μάλλον «μεταφράζει» από το τα Ελληνικα το «φραστικό επεισόδιο» ως phrasal αντί του ορθού verbal.  Phrasal είναι γραμματικός όρος της Αγγλικής και δεν έχει να κάνει με φραστικα΄επεισόδια.

Φράσεις όπως «for the satisfaction of radical voters» (για την ικανοποίηση των ριζοσπαστικών ψηφοφόρων) είναι κακές μεταφράσεις από τα Ελληνικά.  Στην τυπική Αμερικανική-Αγγλική προσφορότερη έκφραση θα ήταν «to satisfy the radical voters» (να ικανοποιήσει τους ριζοσπαστικούς ψηφοφόρους)

H φράση «the agreed with» στα Αγγλικά θα ήταν «the agreed upon with».

Χρήση του όρου covered ως συνώνυμου του covert.

«Sell weapons […] to the current prices»: η σωστή πρόθεση στα Αγγλικά είναι at the current prices.

«There won’t serious problem»: έχει παραληφθεί το ρήμα: there won’t be serious problem.  Επιπλέον σε τέτοιες εκφράσεις το ουσιαστικό κλίνεται στον πληθυντικό, δηλαδή problems αντί για problem.

Toleration αντί για το ορθό tolerance.

Συμπέρασμα.

Είναι απίθανο ένα τέτοιο κακογραμμένο κείμενο να έχει συνταχθεί από υπάλληλο Αμερικανικής υπηρεσίας.  Το πιθανότερο είναι να έχει γραφτεί από ευφάνταστο συντάκτη που δεν κατόρθωσε να τελειώσει την πρώτη τάξη των Αγγλικών στο φροντιστήριο.

$100 εκατομμύρια το 1974 ισοδυναμούν με περίπου $500 εκατομμύρια σε τιμές του 2010.  Το ποσό είναι τεράστιο και ακόμη μεγαλύτερο αν εκτιμηθεί στο δραχμικό ισοδύναμο της περιόδου εκείνης: πάνω από 3 δις δραχμές του 1974 ή κοντά στα 136 δις δραχμές του 2001.

Αποκαλυπτικό πρωτοσέλιδο του Βήματος

Το Βήμα, σταθερό στην πρωτοποριακή και αξιόπιστη ενημέρωση των Ελλήνων πολιτών, αποκαλύπτει σήμερα το παρασκήνιο της Ελληνοτουρκικής κρίσης: πώς ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή η επίσκεψη Ερντογάν στην Ελλάδα κι ενώ το τουρκικό πρωθυπουργικό αεροσκάφος είχε ήδη εισέλθει στον Ελληνικό εναέριο χώρο!

Ξαφνικά τα υδροπλάνα ταξίδευαν στην ίδια περιοχή με την Ολυμπιακή Αεροπορία: με τη διαφορά ότι το εισιτήριό τους κόστιζε 120 ευρώ και της Ολυμπιακής… 50 ευρώ. (Γ. Σκορδίλης, Βήμα 12.05.2010).

Σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να αποδομήσει τα επιχειρήματα του κ. Earl για την Ελλάδα, ο συντάκτης του Βήματος συγκρίνει το κόστος ενός εισιτηρίου με επιστροφή (€120) σε ιδιωτική εταιρεία με το κόστος απλής διαδρομής (€50) ενός επιδοτούμενου δρομολογίου από ημικρατική εταιρεία το οποίο δεν υπήρχε όταν ξεκίνησαν τα υδροπλάνα να πετούν προς τον συγκεκριμένο προορισμό.

Γράφει στο φύλλο της Παρασκευής 09.04.10, η Εφημερίδα της Κυβέρνησης (γνωστή και ως Βήμα):

H ανακοίνωση ότι καταργήθηκε η βίζα (ειδική γραπτή άδεια) που έπρεπε να λάβει κανείς από την αμερικανική πρεσβεία επί του διαβατηρίου του προκειμένου να ταξιδεύσει στις ΗΠΑ είναι ένα ακόμη αμερικανικό ψεύδος. […] Οι έλληνες φοιτητές θα πρέπει να ζητούν παλαιού τύπου βίζα, όπως και οι δημοσιογράφοι.

Ίσα κι αράξαμε μεγάλε!  Ζεις σε μια χώρα που χρεωκοπεί ως αποτέλεσμα πολυετούς ψεύδους και μάλιστα δημιουργημένου από την πλέρια δημοκρατική παράταξη που χρόνια υποστηρίζεις.  Και μιλάς για το ψεύδος άλλης χώρας;  Κοροϊδεύοντας μάλιστα τους εύπιστους αναγνώστες σου;

Η θεώρηση διαβατηρίου (αυτό θα πει visa μεγάλε κι όχι «ειδική γραπτή άδεια» όπως παραμυθιάζεις) για ταξίδια στις ΗΠΑ καταργήθηκε για τους Έλληνες πολίτες.  Στο εξής δεν θα χρειάζεται ο ενδιαφερόμενος να χαραμίσει 2-3 μέρες τρέχοντας από τα Γιάννενα, την Καβάλα και άλλα μέρη της Ελλάδας, στην Αθήνα.  Ναι, μεγάλε, το γνωρίζω πως στο φτωχό σου νου Ελλάδα είναι μόνο η Αθήνα.  Αλλά κι έτσι να’ναι, νομίζεις πως έχουν όρεξη οι Αχαρνείς κι οι Αμαρουσιώτες να τρέχουν στο κέντρο;

Τα στοιχεία που παρέχει ο ενδιαφερόμενος είναι τα ίδια με αυτά που θα συμπλήρωνε στην κάρτα εισόδου (την παλιά I-94 δηλαδή) λίγο πριν από την προσγείωση στις ΗΠΑ.  Αυτό είναι όλο.  Με τη διαφορά πως τώρα, αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με τα στοιχεία σου, το γνωρίζεις πριν μπεις στο αεροπλάνο κι έχεις κάποιο χρονικό περιθώριο να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα.

Αυτό για τους δημοσιογράφους πού το είδες;  Η απαλλαγή βίζας ισχύει για ταξίδια λιγότερα των 90 ημερών.  Αν κάποιος θέλει να μείνει για περισσότερες από 90 μέρες πρέπει να βγάλει βίζα.  Είτε πρόκειται για φοιτητή, είτε για δημοσιογράφο. Έλληνας δημοσιογράφος που ταξιδεύει στις ΗΠΑ για λιγότερες από 90 μέρες δεν χρειάζεται βίζα.

Ναι, με τη νέα διαδικασία, η έγκριση που λαμβάνεις ισχύει για 2 χρόνια.  Και λοιπόν;  Είναι παράλογο αυτό δεδομένης της ευκολίας με την οποία μπορείς να κάνεις αίτηση;  Τι θέλεις δηλαδή;  Έγκριση διαρκείας επειδή εδώ και 30 χρόνια γλύφεις μια εξουσία στην Ελλάδα που οδήγησε τον τόπο σε χρεωκοπία;