Ενοχλήθηκε ο Υπουργός Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας από επιστολή του Συνηγόρου του Πολίτη περί της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών στα σχολεία. Και δήλωσε (μεταξύ άλλων):
το μάθημα των θρησκευτικών δεν έχει ομολογιακό-κατηχητικό χαρακτήρα, αλλά είναι γνωσιολογικό, δηλαδή συμπεριλαμβάνει αναφορές, όχι μόνον στην επικρατούσα θρησκεία, αλλά και σε άλλα δόγμα [sic] και θρησκείες
[η έμφαση είναι δική μου]
Γνωσιολογικό; Ορίστε τι γράφει το Βιβλίο Δασκάλου για τα Θρησκευτικά Γ’ Δημοτικού:
Ο σκοπός της διδασκαλίας του μαθήματος των Θρησκευτικών, μεταξύ άλλων συμβάλλει:
α) Στην απόκτηση γνωσεων σχετικά με τη χριστιανική πίστη και παράδοση.
β) Στην κατανόηση της χριστιανικής πίστης ως μέσου νοηματοδότησης του κόσμου και της ζωής.
γ) Στην παροχή ευκαιριών στους μαθητες για κριτική επεξεργασία στερεοτύπων, παραδοχών, αξιών, στάσεων καθώς και σχετικού προβληματισμού τους.
δ) Στην προβολή της ορθόδοξης πνευματικότητας ως ατομικού και συλλογικού βιώματος.
Τα ίδια ισχύουν και για τα βιβλία Δ’ και Ε’ Δημοτικού. Για την ΣΤ’ Δημοτικού, το Βιβλίο Δασκάλου αναφέρει πως οι «γνωσιακοί στόχοι» του μαθήματος είναι (μεταξύ άλλων): «να συνειδητοποιήσουν ότι η αλήθεια είναι ο Χριστός, ο οποίος καλεί όλους τους ανθρώπους να τον συναντήσουν και να γίνουν μέτοχοι ενός νέου τρόπου ζωής».
Γνωσιολογικό; Ορίστε τι γράφει το Βιβλίο Εκπαιδευτικού για τα Θρησκευτικά Α’ Γυμνασίου:
Αναδεικνύουμε την Παλαιά Διαθήκη ως τμήμα της Αγίας Γραφής οργανικά και αναπόσπαστα δεμένο με την Καινή Διαθήκη. Τη θεωρούμε και την επεξεργαζόμαστε με θεολογικά εκκλησιαστικά κριτήρια.
Γνωσιολογικό; Ορίστε τι γράφει το Βιβλίο Εκπαιδευτικού για τα Θρησκευτικά Β’ Γυμνασίου:
Ειδικότερα η διδασκαλία του ΜτΘ συμβάλλει:
• Στην απόκτηση γνώσεων γύρω από τη χριστιανική πίστη και την Ορθόδοξη χριστιανική παράδοση και ζωή
• Στην ανάπτυξη θρησκευτικής συνείδησης
• Στην προβολή της Ορθόδοξης Χριστιανικής ζωής ως ατομικού και συλλογικού βιώματος
• Στην κατανόηση της χριστιανικής πίστης ως μέσου νοηματοδότησης του κόσμου και της ζωής
• Στην παροχή ευκαιριών στους μαθητές για θρησκευτικό προβληματισμό και στοχασμό
• Στην κριτική επεξεργασία των θρησκευτικών παραδοχών, αξιών, στάσεων
• Στη διερεύνηση του ρόλου που έπαιξε ο Χριστιανισμός στον πολιτισμό και την ιστορία της Ελλάδας, της Ευρώπης και όλων των χωρών και λαών
• Στην κατανόηση του Χριστιανισμού ως παράγοντα που συντελεί στην ανάπτυξη του πολιτισμού και της πνευματικής ζωής
• Στην επίγνωση της ύπαρξης διαφορετικών εκφράσεων της θρησκευτικότητας στις άλλες Εκκλησίες, Ομολογίες και Θρησκείες
• Στην αντιμετώπιση των κοινωνικών προβλημάτων και των μεγάλων σύγχρονων διλημμάτων
• Στην ανάπτυξη ανεξάρτητης σκέψης και ελεύθερης έκφρασης
• Στην αξιολόγηση του Χριστιανισμού ως παράγοντα βελτίωσης της ζωής των ανθρώπων
• Στην γνωστική, πνευματική, ηθική, κοινωνική και αισθητική καλλιέργεια για ολοκλήρωση της προσωπικότητας
• Στην επαφή με την ευρύτερη θρησκευτική κληρονομιά της ανθρωπότητας, διαχριστιανική και διαθρησκειακή
• Στην ικάνωση για κατανόηση της σχέσης ορισμένων πτυχών του θρησκευτικού φαινομένου με άλλα διδασκόμενα μαθήματα (με βάση την αρχή της Διαθεματικότητας)
Δηλαδή από τους 15 σκοπούς ένας, υποτίθεται, πως ασχολείται με άλλες «Εκκλησίες, Ομολογίες, και Θρησκείες». Ο σκοπός αυτός όμως δεν υλοποιείται αφού το βιβλίο της Β’ Γυμνασίου δεν κάνει απολύτως καμία αναφορά σε άλλες «Εκκλησίες, Ομολογίες, και Θρησκείες».
Γνωσιολογικό; Το βιβλίο Γ’ Γυμνασίου αφιερώνει 19 από τις 150 σελίδες του σε συζήτηση για τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τις Διαμαρτυρόμενες Ομολογίες. Δηλαδή, στο τέλος της υποχρεωτικής εκπαίδευσης ο μαθητής κάτι ακούει και για άλλες χριστιανικές εκκλησίες.
Γνωσιολογικό; Ορίστε τι γράφουν οι Οδηγίες Θρησκευτικών Λυκείου:
Σκοπός του μαθήματος […] στην Α’ τάξη του Λυκείου είναι: να διδαχθούν οι μαθητές τα βασικότερα θέματα της ορθόδοξης πίστης […] να συνειδητοποιήσουν ότι η ορθόδοξη λατρεία ανακεφαλαιώνει την πίστη και τη διδάσκει με σαφήνεια […]
Σκοπός του μαθήματος […] στην Β’ τάξη του Λυκείου είναι οι μαθητές: να μελετήσουν κατα τρόπο συστηματικό τα καίρια και ουσιώδη στοιχεία του Χριστιανισμού και ιδιαίτερα της Ορθοδοξίας […] να πληροφορηθούν έγκυρα για να κυριότερα μη χριστιανικά Θρησκεύματα […]
Σκοπός του μαθήματος […] στην Γ’ τάξη του Λυκείου είναι οι μαθητές: να προετοιμαστούν με εφόδια την ποιότητα και τη δυναμική που διαθέτει το ορθόδοξο χριστιανικό ήθος […]
Δηλαδή μόνο στη Β’ Λυκείου γίνεται μια αναφορά στα «κυριότερα μη χριστιανικά Θρησκεύματα». Επειδή όμως το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο δεν έχει δημοσιεύσει ακόμη τα αντίστοιχα βιβλία στο διαδίκτυο, δεν μπορώ να σχολιάσω σε τι βαθμό γίνεται αυτή τη αναφορά.
Από τα παραπάνω κι από απλή ανάγνωση μόνο των πινάκων περιεχομένων των βιβλίων θρησκευτικών, από την τρίτη δημοτικού ως την τρίτη γυμνασίου, προκύπτει πως το μάθημα των θρησκευτικών είναι δογματικό και κατηχητικό. Γνωσιολογικό μπορεί να φαίνεται μόνο στον Ημιμαθή και Φαντασιόπληκτο που πιστεύει πως οι υπολογιστές χρησιμοποιούν αρχαία Ελληνική νοηματική γλώσσα.
http://thriskeftika.blogspot.com/2008/09/blog-post_2294.html
http://thriskeftika.blogspot.com/2008/09/blog-post_2294.html
Καλη δουλεια λεωνιδα. Αλλα ακομα και να ηταν γνωσιολογικο και να αναφεροταν σε ολες τις θρησκειες, ποιος σας ειπε οτι θελω τα παιδια μου να πληροφορηθουν για οποιαδηποτε θρησκεια? Δεν καταλαβαινω αυτην την κουτοπονηρια με τα θρησκευτικα ρε γμτ, γιατι θελει η εκκλησια με το ζορι τα παιδια να κανουν θρησκευτικα? δεν καταλαβαινουν οτι με το ζορι κανεις δεν συμπαθησε την θρησκεια?
Καλη δουλεια λεωνιδα. Αλλα ακομα και να ηταν γνωσιολογικο και να αναφεροταν σε ολες τις θρησκειες, ποιος σας ειπε οτι θελω τα παιδια μου να πληροφορηθουν για οποιαδηποτε θρησκεια? Δεν καταλαβαινω αυτην την κουτοπονηρια με τα θρησκευτικα ρε γμτ, γιατι θελει η εκκλησια με το ζορι τα παιδια να κανουν θρησκευτικα? δεν καταλαβαινουν οτι με το ζορι κανεις δεν συμπαθησε την θρησκεια?
Ωραίο κείμενο! Σε πειράζει να το βάλω και στο δικό μου blog; Με τις δέουσες επισημάνσεις βέβαια (ποιος τό ‘γραψε, και που βρίσκουμε το πρωτότυπο)
Ωραίο κείμενο! Σε πειράζει να το βάλω και στο δικό μου blog; Με τις δέουσες επισημάνσεις βέβαια (ποιος τό ‘γραψε, και που βρίσκουμε το πρωτότυπο)
@δασκαλάκος: ελεύθερα.
@S G: με την ίδια λογική, τι θα πρέπει να συμβεί αν δεν επιθυμείς να διδαχτούν τα παιδιά σου φυσική ή βιολογία;
@δασκαλάκος: ελεύθερα.
@S G: με την ίδια λογική, τι θα πρέπει να συμβεί αν δεν επιθυμείς να διδαχτούν τα παιδιά σου φυσική ή βιολογία;
Ο Richard Dawkins θέτει ένα πολύ σοβαρό θέμα: τη διδασκαλία της θρησκείας στα παιδιά. Η πρότασή του είναι πολύ απλή (και, αν δεν κάνω λάθος, στα πρώτα χριστιανικά χρόνια κάπως έτσι δούλευε το σύστημα, πριν την έλευση, δηλαδή, της οργανωμένης εκκλησίας). Θες να πιστεύεις; Με γεια σου με χαρά σου! Μη “μολύνεις” όμως το μυαλό των παιδιών με το μιμίδιο της θρησκείας. Άσε τα παιδιά ανεπηρέαστα να μεγαλώσουν, και, αν το θέλουν, όντας ενήλικες, ας στραφούν στη θρησκεία. Με το να γίνεται αυτή η πλύση εγκεφάλου από Οικογένεια και Κράτος, πόσοι μπορούν πραγματικά ν’ αποτινάξουν το ζυγό της θρησκευτικής πίστης; Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε εδώ, ότι το να διδάσκεις στα παιδιά για τον κόσμο όπως ο κόσμος είναι (φυσική ή βιολογία) δεν είναι ανάλογο με το να διδάσκεις θρησκευτικά. Γι’ αυτό εξάλλου η όλη θεωρία του Ευφυούς Σχεδιασμού δε στέκει ως πρόταση…
Ο Richard Dawkins θέτει ένα πολύ σοβαρό θέμα: τη διδασκαλία της θρησκείας στα παιδιά. Η πρότασή του είναι πολύ απλή (και, αν δεν κάνω λάθος, στα πρώτα χριστιανικά χρόνια κάπως έτσι δούλευε το σύστημα, πριν την έλευση, δηλαδή, της οργανωμένης εκκλησίας). Θες να πιστεύεις; Με γεια σου με χαρά σου! Μη “μολύνεις” όμως το μυαλό των παιδιών με το μιμίδιο της θρησκείας. Άσε τα παιδιά ανεπηρέαστα να μεγαλώσουν, και, αν το θέλουν, όντας ενήλικες, ας στραφούν στη θρησκεία. Με το να γίνεται αυτή η πλύση εγκεφάλου από Οικογένεια και Κράτος, πόσοι μπορούν πραγματικά ν’ αποτινάξουν το ζυγό της θρησκευτικής πίστης; Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε εδώ, ότι το να διδάσκεις στα παιδιά για τον κόσμο όπως ο κόσμος είναι (φυσική ή βιολογία) δεν είναι ανάλογο με το να διδάσκεις θρησκευτικά. Γι’ αυτό εξάλλου η όλη θεωρία του Ευφυούς Σχεδιασμού δε στέκει ως πρόταση…
Pingback: Η γνωσιολογία του θράσους « Stealth school
“με την ίδια λογική, τι θα πρέπει να συμβεί αν δεν επιθυμείς να διδαχτούν τα παιδιά σου φυσική ή βιολογία;”
θες να πεις οτι τα θρησκευτικα ακομα και αν μιλανε για ολες τις θρησκειες του κοσμου ειναι αντιστοιχης χρησιμοτητας με την βιολογια?
Το σχολειο ειναι για να δινει γνωσεις στα παιδια, οχι να τους κανει προπαγανδα υπερ οποιασδηποτε θρησκειας.
“με την ίδια λογική, τι θα πρέπει να συμβεί αν δεν επιθυμείς να διδαχτούν τα παιδιά σου φυσική ή βιολογία;”
θες να πεις οτι τα θρησκευτικα ακομα και αν μιλανε για ολες τις θρησκειες του κοσμου ειναι αντιστοιχης χρησιμοτητας με την βιολογια?
Το σχολειο ειναι για να δινει γνωσεις στα παιδια, οχι να τους κανει προπαγανδα υπερ οποιασδηποτε θρησκειας.
Δεν το βλέπω ως ζήτημα χρησιμότητας Σωτήρη. Το βλέπω ως ζήτημα δικαιοδοσίας του γονιού. Αν ο γονιός κρίνει πως ένα μάθημα είναι λιγότερο χρήσιμο από άλλο ως πού φτάνει η δικαιοδοσία του να απαλλάξει το τέκνο του από το ένα μάθημα υπέρ του άλλου;
Θα προτιμούσα ένα σύστημα στο οποίο υπάρχει μάθημα θρησκειολογίας στο Λύκειο. Στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο να μην διδάσκονται καθόλου τα θρησκευτικά. Διότι πιστεύω πως είναι ευθύνη της οικογένειας να αναθρέψει τα παιδιά της με τις αρχές και τις αξίες από τις οποίες εμφορείται. Και σε τελική ανάλυση, οι εκκλησίες έχουν τα κατηχητικά τους κι αν οι γονείς επιθυμούν, μπορούν τα παιδιά τους να διδαχτούν εκεί τις θεολογικές και εκκλησιαστικές βάσεις της θρησκείας τους.
Δεν το βλέπω ως ζήτημα χρησιμότητας Σωτήρη. Το βλέπω ως ζήτημα δικαιοδοσίας του γονιού. Αν ο γονιός κρίνει πως ένα μάθημα είναι λιγότερο χρήσιμο από άλλο ως πού φτάνει η δικαιοδοσία του να απαλλάξει το τέκνο του από το ένα μάθημα υπέρ του άλλου;
Θα προτιμούσα ένα σύστημα στο οποίο υπάρχει μάθημα θρησκειολογίας στο Λύκειο. Στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο να μην διδάσκονται καθόλου τα θρησκευτικά. Διότι πιστεύω πως είναι ευθύνη της οικογένειας να αναθρέψει τα παιδιά της με τις αρχές και τις αξίες από τις οποίες εμφορείται. Και σε τελική ανάλυση, οι εκκλησίες έχουν τα κατηχητικά τους κι αν οι γονείς επιθυμούν, μπορούν τα παιδιά τους να διδαχτούν εκεί τις θεολογικές και εκκλησιαστικές βάσεις της θρησκείας τους.
Λεωνίδα, προσυπογράφω το τελευταίο σου σχόλιο και στα δύο του σκέλη και με τα δύο χέρια.
Όσον αφορά τις δηλώσεις του υπουργού μας, ε καλά, μια κουβέντα είπαμε βρε αδερφέ, είναι ανάγκη να την πάρετε κατά γράμμα;¨:-)
Λεωνίδα, προσυπογράφω το τελευταίο σου σχόλιο και στα δύο του σκέλη και με τα δύο χέρια.
Όσον αφορά τις δηλώσεις του υπουργού μας, ε καλά, μια κουβέντα είπαμε βρε αδερφέ, είναι ανάγκη να την πάρετε κατά γράμμα;¨:-)
“θες να πεις οτι τα θρησκευτικα ακομα και αν μιλανε για ολες τις θρησκειες του κοσμου ειναι αντιστοιχης χρησιμοτητας με την βιολογια?”
@S G
ο βαθμός χρησιμότητας ενός σχολικού μαθήματος είναι υποκειμενικός, δεν βρίσκεις; Ένας γονιός (με τον δικό του τρόπο σκέψης) μπορεί να θεωρεί ότι είναι πολύ πιο χρήσιμο το παιδί του να είναι γνώστης της χριστιανικής (ή μουσουλμανικής κ.ο.κ.) πίστης και παράδοσης, από το να γνωρίζει την διαδικασία της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης. Και ασφαλώς είναι αποδεκτή μια τέτοια άποψη.
“Αν ο γονιός κρίνει πως ένα μάθημα είναι λιγότερο χρήσιμο από άλλο ως πού φτάνει η δικαιοδοσία του να απαλλάξει το τέκνο του από το ένα μάθημα υπέρ του άλλου;”
@λ:ηρ
Είναι επισφαλές να εξουσιοδοτήσουμε τον γονιό να επιλέγει εν λευκώ τα μαθήματα του παιδιού του: το βέβαιο είναι ότι η σχολική εκπαίδευση δεν θα εξελιχθεί ισορροπημένα για όλα τα παιδιά. Σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών (που έχει σαφώς τις ιδιαιτερότητές του), συμφωνώ με την πρότασή σου στο τελευταίο σου σχόλιο.
“θες να πεις οτι τα θρησκευτικα ακομα και αν μιλανε για ολες τις θρησκειες του κοσμου ειναι αντιστοιχης χρησιμοτητας με την βιολογια?”
@S G
ο βαθμός χρησιμότητας ενός σχολικού μαθήματος είναι υποκειμενικός, δεν βρίσκεις; Ένας γονιός (με τον δικό του τρόπο σκέψης) μπορεί να θεωρεί ότι είναι πολύ πιο χρήσιμο το παιδί του να είναι γνώστης της χριστιανικής (ή μουσουλμανικής κ.ο.κ.) πίστης και παράδοσης, από το να γνωρίζει την διαδικασία της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης. Και ασφαλώς είναι αποδεκτή μια τέτοια άποψη.
“Αν ο γονιός κρίνει πως ένα μάθημα είναι λιγότερο χρήσιμο από άλλο ως πού φτάνει η δικαιοδοσία του να απαλλάξει το τέκνο του από το ένα μάθημα υπέρ του άλλου;”
@λ:ηρ
Είναι επισφαλές να εξουσιοδοτήσουμε τον γονιό να επιλέγει εν λευκώ τα μαθήματα του παιδιού του: το βέβαιο είναι ότι η σχολική εκπαίδευση δεν θα εξελιχθεί ισορροπημένα για όλα τα παιδιά. Σχετικά με το μάθημα των Θρησκευτικών (που έχει σαφώς τις ιδιαιτερότητές του), συμφωνώ με την πρότασή σου στο τελευταίο σου σχόλιο.
Να κάτι που δεν σκεφτήκαμε να προβάλουμε επαρκώς: Την ύλη.
Μπράβο σας.
Ιδιαίτερα χρήσιμο.
Να κάτι που δεν σκεφτήκαμε να προβάλουμε επαρκώς: Την ύλη.
Μπράβο σας.
Ιδιαίτερα χρήσιμο.
Το μάθημα των θρησκευτικών στο ελληνικό σχολείο αποτελεί μια συνέχη κατήχηση της ελληνορθοδοξίας από την πρώτη δημοτικού μέχρι την τρίτη λυκείου, με το μαθητή να μην λαμβανεί ούτε μια στοιχειώδη πληροφορία σχετικά με της θρησκείες, τις θρησκευτικές πρακτικές και το κοινωνικό, πολιτισμικό και πολιτικό υπόβαθρο των δογμάτων στο σημερινό κόσμο. Ο απόφοιτος ενός ελληνικού σχολείου δεν μπορεί να κατανοήσει ας πούμε τι σημαίνει ότι ένα εστιατόριο είναι χαλαλ, γιατί το κοτόπουλο στο σουπερμάρκετ είναι κοσέρ, ποία η διαφορά ανάμεσα στους παλαιοημερολογίτες και τους υπόλοιπους χ.ο. της Ελλάδας, τι είναι αυτοί οι Σουνίτες και οι Σηίτες που σφάζονται στο Ιράκ ή το γιατί το σημερινό πρόβλημα με το Μακεδονικό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με κάτι που λέγεται εξαρχία. Γνώσεις που σε κάποιο βαθμό μπορούν να βοηθήσουν το άτομο να κατανοήσει καλύτερα το τι γίνεται γύρω του αλλά και που μπορούν να του παρέχουν πρακτικές πληροφορίες ή διεξέδους για περαιτέρω γνώση.
Το μάθημα των θρησκευτικών στο ελληνικό σχολείο αποτελεί μια συνέχη κατήχηση της ελληνορθοδοξίας από την πρώτη δημοτικού μέχρι την τρίτη λυκείου, με το μαθητή να μην λαμβανεί ούτε μια στοιχειώδη πληροφορία σχετικά με της θρησκείες, τις θρησκευτικές πρακτικές και το κοινωνικό, πολιτισμικό και πολιτικό υπόβαθρο των δογμάτων στο σημερινό κόσμο. Ο απόφοιτος ενός ελληνικού σχολείου δεν μπορεί να κατανοήσει ας πούμε τι σημαίνει ότι ένα εστιατόριο είναι χαλαλ, γιατί το κοτόπουλο στο σουπερμάρκετ είναι κοσέρ, ποία η διαφορά ανάμεσα στους παλαιοημερολογίτες και τους υπόλοιπους χ.ο. της Ελλάδας, τι είναι αυτοί οι Σουνίτες και οι Σηίτες που σφάζονται στο Ιράκ ή το γιατί το σημερινό πρόβλημα με το Μακεδονικό έχει να κάνει σε μεγάλο βαθμό με κάτι που λέγεται εξαρχία. Γνώσεις που σε κάποιο βαθμό μπορούν να βοηθήσουν το άτομο να κατανοήσει καλύτερα το τι γίνεται γύρω του αλλά και που μπορούν να του παρέχουν πρακτικές πληροφορίες ή διεξέδους για περαιτέρω γνώση.
Pingback: Terra Computerata » Γνωσιολογικό;
Πολύ εύστοχο και χρήσιμο άρθρο.
«Υπουργός Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας» τρανταχτό LOL!
Όπως ακριβώς η κοινωνία έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να παρέχει υποχρεωτικού χαρακτήρα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς να αφήνει τον κάθε γονέα να αποφασίζει αν τα παιδιά του θα μορφωθούν ή όχι, έτσι ακριβώς έχει η κοινωνία το δικαίωμα και την υποχρέωση να αποφασίζει ποιά μαθήματα είναι ωφέλιμα* για τους μαθητές και ποιά όχι, και πάλι χωρίς να ζητάει τη γνώμη του γονέα.
Τα θρησκευτικά δεν είναι ένα ωφέλιμο μάθημα σε καμμία προσφερόμενη μορφή, και επίσης στην ομολογιακή τους μορφή δεν μπορούν να διδαχθούν χωρίς διακρίσεις εις βάρος κάποιου ποσοστού των μαθητών σε κάθε αίθουσα.
(* Σε πολιτισμένες χώρες του κόσμου το ερώτημα του “τι είναι ωφέλιμο” στην εκάστοτε περίπτωση το απαντάνε μέσω επιτροπών οι οποίες απαρτίζονται από επιστήμονες, συνήθως οι καλύτεροι στους τομείς τους, οι οποίοι παρέχουν στο κοινοβούλιο την εκ των πραγμάτων καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσε να βρεθεί. Δεν το απαντάνε βάσει πολιτικών σκοπιμοτήτων ή βάσει του τι φύλλα μασούλησε κάποιος Υπουργός Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας.)
Πολύ εύστοχο και χρήσιμο άρθρο.
«Υπουργός Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας» τρανταχτό LOL!
Όπως ακριβώς η κοινωνία έχει το δικαίωμα και την υποχρέωση να παρέχει υποχρεωτικού χαρακτήρα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση χωρίς να αφήνει τον κάθε γονέα να αποφασίζει αν τα παιδιά του θα μορφωθούν ή όχι, έτσι ακριβώς έχει η κοινωνία το δικαίωμα και την υποχρέωση να αποφασίζει ποιά μαθήματα είναι ωφέλιμα* για τους μαθητές και ποιά όχι, και πάλι χωρίς να ζητάει τη γνώμη του γονέα.
Τα θρησκευτικά δεν είναι ένα ωφέλιμο μάθημα σε καμμία προσφερόμενη μορφή, και επίσης στην ομολογιακή τους μορφή δεν μπορούν να διδαχθούν χωρίς διακρίσεις εις βάρος κάποιου ποσοστού των μαθητών σε κάθε αίθουσα.
(* Σε πολιτισμένες χώρες του κόσμου το ερώτημα του “τι είναι ωφέλιμο” στην εκάστοτε περίπτωση το απαντάνε μέσω επιτροπών οι οποίες απαρτίζονται από επιστήμονες, συνήθως οι καλύτεροι στους τομείς τους, οι οποίοι παρέχουν στο κοινοβούλιο την εκ των πραγμάτων καλύτερη συμβουλή που θα μπορούσε να βρεθεί. Δεν το απαντάνε βάσει πολιτικών σκοπιμοτήτων ή βάσει του τι φύλλα μασούλησε κάποιος Υπουργός Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας.)