Δύο προτάσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς

Το παρακάτω άρθρο γράφτηκε από τον Περικλή Κωνσταντινίδη * κι από μένα. Το δείξαμε σε 2-3 εφημερίδες αλλά δεν ευδοκίμησε η δημοσίευσή του. Δεδομένου πως μια από τις προτάσεις που υιοθετούμε έχει κατα καιρούς δημοσιευτεί στον Τύπο, η εντύπωση που μας έχει μείνει είναι πως καμιά εφημερίδα στην Ελλάδα (όσο σοβαρή κι αν θέλει να θεωρείται) δεν θα δημοσίευε την δεύτερη πρότασή μας.


Η διαφθορά στην Ελλάδα έχει δύο εστίες: (α) τη νομή του δημοσίου από κομματικούς στρατούς και (β) μέσα ενημέρωσης που δεν ενημερώνουν αλλά φαίνεται ότι υπάρχουν για διευκολύνουν κάθε είδους δραστηριότητες των ιδιοκτητών τους. Αυτές οι εστίες παρανομίας και διαπλοκής αποτελούν τροχοπέδη στην πλήρη ένταξη της χώρας μας στην κατηγορία των πραγματικά ανεπτυγμένων χωρών.

Πιστεύουμε πως οι δύο προτάσεις που καταθέτουμε στη συνέχεια μπορούν να επιφέρουν άμεσες και ριζικές αλλαγές στην αντιμετώπιση της διαφθοράς στην Ελλλάδα.

Προτείνουμε, πρώτα, την αναθεώρηση του Συντάγματος με ενσωμάτωση σε αυτό του εκλογικού νόμου που θα προβλέπει ότι οι 300 βουλευτές θα εκλέγονται σε 300 μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες. Κάθε εκλογική περιφέρεια θα εκλέγει ως βουλευτή τον υποψήφιο που συγκέντρωσε τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων. Όλοι οι πολίτες της χώρας έχουν το δικαίωμα να θέσουν υποψηφιότητα σε μία οποιαδήποτε εκλογική περιφέρεια, χωρίς περιορισμό, με την κατάθεση στο αρμόδιο Πρωτοδικείο τουλάχιστον 500 υπογραφών κατοίκων της αντίστοιχης εκλογικής περιφέρειας. Ως εκλογική περιφέρεια θα ορισθεί το σύνολο όμορρων δήμων ή όμορρων διαμερισμάτων δήμων, με πληθυσμού περίπου το 1/300 του πληθυσμού της επικράτειας όπως αυτός έχει καταγραφεί στην τελευταία απογραφή. Η κατανομή των δήμων σε εκλογικές περιφέρειες θα πραγματοποιείται από το Συμβούλιο Επικρατείας εντός 6 μήνών από την δημοσίευση της απογραφής και θα ισχύει απαράλλαχτη μέχρι την επόμενη απογραφή.

Αυτό μπορεί να αποτελέσει την μεγαλύτερη μεταρρύθμιση του Ελληνικού πολιτικού συστήματος από το 1843 και να αποτελέσει την αρχή του τέλους για την καταδυνάστευση της χώρας από τους κομματικούς στρατούς, δεδομένου ότι:

  1. Το εκλογικό σύστημα σήμερα είναι σχεδιασμένο για να αντιπροσωπεύονται στην Βουλή τα κόμματα. Στόχος του δημοκρατικού πολιτεύματος όμως είναι η αντιπροσώπευση του λαού, των πολιτών. Ο στόχος αυτός παραβιάζεται από την ύπαρξη των κέντρων διαφθοράς και διαπλοκής που αποτελούν οι πολυεδρικές περιφέρειες, που έχουν σχεδιασθεί από τους κομματικούς μηχανισμούς με μόνο στόχο την επιβίωση και εδραίωση τους.
  2. Με τις μονοεδρικές δεν θα εξαφανισθούν απαραίτητως τα μικρά κόμματα. Το ΚΚΕ, για παράδειγμα, θα συνεχίσει σίγουρα να εκπροσωπείται στην Βουλή. Γιατί όμως θεωρείται ζητούμενο η ύπαρξη πολλών κομμάτων για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας; Η Μεγάλη Βρετανία και οι Ηνωμένες Πολιτείες, δύο από τις πιό επιτυχημένες και δημοκρατικές χώρες του κόσμου, με πολιτική και συνταγματική σταθερότητα 300 και 220 ετών, αντίστοιχα, έχουν μονοεδρικό και πλειοψηφικό σύστημα. Η δε εκπροσώπηση στα κοινοβούλια τους εξαρτάται από την ελκυστικότητα των πολιτικών ιδεών και προσώπων σε κάθε συγκυρία, όχι από ένα εκλογικό σύστημα που σχεδιάσθηκε για να συντηρεί κομματικούς μηχανισμούς.
  3. Οι κομματικοί μηχανισμοί δεν θα ελέγχουν πιά την πρόσβαση στην εκλογιμότητα, ενώ η κομματική πειθαρχία θα υποστεί καίριο πλήγμα: ένας δημοφιλής στην περιφέρεια του βουλευτής δεν θα διστάζει να αντιταχθεί σε κομματικές επιταγές που είτε συγκρούονται με τη συνείδηση του ή με τα συμφέροντα της περιφέρειας του γιατί θα είναι σε θέση να προσφύγει σε ανανέωση της λαϊκής εντολής και εκτός κομματικής ομπρέλας. Ένας βουλευτής της Β΄ Αθηνών ή της Α΄ Θεσσαλονίκης πως μπορεί να το κάνει αυτό;

Προτείνουμε, ως δεύτερο μέτρο, να ρυθμιστούν με νόμο οι διαφημιστικές δαπάνες των δημοσίων οργανισμών, συμπεριλαμβανόμενων των Υπουργείων. Συγκεκριμένα να δύνανται να πραγματοποιούν διαφημιστικές δαπάνες μόνο δημόσιοι οργανισμοί που δρουν κερδοσκοπικά σε ανταγωνιστικές αγορές και το μερίδιο αγοράς τους είναι κάτω του 50% της συνολικής αγοράς του προϊόντος ή της υπηρεσίας που εμπορεύονται.

Καμμιά Ευρωπαϊκή χώρα και καμμιά ανεπτυγμένη Δυτική χώρα εκτός ΕΕ δεν έχει κρατικές δαπάνες για διαφήμιση. Τα κρατικοδίαιτα ΜΜΕ είναι και αυτά Ελληνική ευρεσιτεχνία. Η Νέα Υόρκη, με πληθυσμό που πλησιάζει τα 15 εκατομμύρια, έχει 4 εφημερίδες ενώ η Αθήνα, με 4 εκατομμύρια, έχει πάνω από 20 πολιτικές και 12 αθλητικές εφημερίδες. Δεν είναι δυνατόν το ΥΠΕΧΩΔΕ να πληρώνει ολοσέλιδες διαφημίσεις σε ανύποπτο χρόνο, επί εβδομάδες, για να «πληροφορεί» τον Ελληνικό λαό για τα έργα που κάνει και ο μονοπωλιακός ΟΠΑΠ να συντηρεί με τεράστιες διαφημιστικές καμπάνιες ολόκληρες εφημερίδες και ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς.

Εάν ξεκινήσουμε από αυτά, τα υπόλοιπα θα γίνουν σαν φυσιολογική εξέλιξη της κάθαρσης που θα επέλθει σαν αποτέλεσμά τους.

* Ο Περικλής Κωνσταντινίδης, PhD, είναι διευθυντής επενδυτικής τραπεζικής σε ΑΧΕΠΕΥ με έδρα την Αθήνα.

Share

23 thoughts on “Δύο προτάσεις για την αντιμετώπιση της διαφθοράς

  1. Να σημειώσω, επί της εισαγωγής σας, ότι σεις καταθέτετε προτάσεις· άλλοι είναι αυτοί που πρέπει να τις υιοθετήσουν, ή όχι…

  2. Να σημειώσω, επί της εισαγωγής σας, ότι σεις καταθέτετε προτάσεις· άλλοι είναι αυτοί που πρέπει να τις υιοθετήσουν, ή όχι…

  3. Ζητάτε δηλαδή από τους κομματικούς στρατούς, όπως πολύ εύστοχα χαρακτηρίζονται, να παραδώσουν αυτοβούλως την εξουσία τους. Εγώ συμφωνώ με όλα αυτά, αλλά καταλαβαίνετε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ειρηνικά. Πρέπει να βρεθεί ένας δημοκρατικός και νόμιμος τρόπος να αναγκαστούν να το κάνουν, και αυτό είναι το δύσκολο με δεδομένο το τεράστιο και εξαπλωμένο πλέγμα συμφερόντων που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας.

  4. Ζητάτε δηλαδή από τους κομματικούς στρατούς, όπως πολύ εύστοχα χαρακτηρίζονται, να παραδώσουν αυτοβούλως την εξουσία τους. Εγώ συμφωνώ με όλα αυτά, αλλά καταλαβαίνετε ότι αυτό δεν πρόκειται να γίνει ειρηνικά. Πρέπει να βρεθεί ένας δημοκρατικός και νόμιμος τρόπος να αναγκαστούν να το κάνουν, και αυτό είναι το δύσκολο με δεδομένο το τεράστιο και εξαπλωμένο πλέγμα συμφερόντων που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή της χώρας.

  5. “Στόχος του δημοκρατικού πολιτεύματος όμως είναι η αντιπροσώπευση του λαού, των πολιτών”

    Συμφωνώ, αλλά δεν συμφωνεί με αυτό η πρόταση περί πλειοψηφικού. Το 1997 ολόκληρη η Σκωτία και ολόκληρη η Ουαλία δεν είχαν εκλέξει ούτε ένα Συντηρητικό βουλευτή. Εκπροσωπήθηκε ο λαός τους; Δεν το νομίζω. Το πλειοψηφικό καταργεί την αρχή της ισότητας της ψήφου. Οι ψήφοι όμως στις δημοκρατίες μετρούνται, δεν ζυγίζονται.

    “Γιατί όμως θεωρείται ζητούμενο η ύπαρξη πολλών κομμάτων για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας;”

    Το ζητούμενο δεν είναι η ύπαρξη ή η μη ύπαρξη πολλών κομμάτων, αλλά η αποτύπωση της βούλησης του λαού, όποια και να είναι αυτή. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν δύο κόμματα, επειδή έτσι θέλει ο λαός, αλλά επειδή ο λαός υποχρεώνεται από το εκλογικό σύστημα. Σκεφτήτε λίγο τι θα γινόταν αν το εκλογικό σύστημα ήταν αναλογικό. Το οποίο αναλογικό σύστημα δεν φαίνεται να έχη εμποδίσει σε τίποτα την Γερμανία ή την Ισπανία λ.χ.

    Υπενθυμίζω ότι στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το σύστημα είναι πλειοψηφικό με ευρεία περιφέρεια, πράγμα που ίσως κατά την λογική σας να έχη συμβάλει και αυτό στην σταθερότητα. Γιατί να μην υιοθετήσουμε αυτό το σύστημα τάχα;

    “τουλάχιστον 500 υπογραφών κατοίκων της αντίστοιχης εκλογικής περιφέρειας”

    Μα ακριβώς για κάτι τέτοια είναι που χρειάζεται ο κομματικός μηχανισμός!

    “Οι κομματικοί μηχανισμοί δεν θα ελέγχουν πιά την πρόσβαση στην εκλογιμότητα”

    Αυτό όμως μπορεί να γίνη κι αλλιώς: με την καθιέρωση εσωκομματικών εκλογών για την στελέχωση όλων των θέσεων του ψηφοδελτίου αντί να ορίζωνται οι υποψήφιοι βουλευτές από τον πρόεδρο του κόμματος και τους παρατρεχάμενούς του.

  6. “Στόχος του δημοκρατικού πολιτεύματος όμως είναι η αντιπροσώπευση του λαού, των πολιτών”

    Συμφωνώ, αλλά δεν συμφωνεί με αυτό η πρόταση περί πλειοψηφικού. Το 1997 ολόκληρη η Σκωτία και ολόκληρη η Ουαλία δεν είχαν εκλέξει ούτε ένα Συντηρητικό βουλευτή. Εκπροσωπήθηκε ο λαός τους; Δεν το νομίζω. Το πλειοψηφικό καταργεί την αρχή της ισότητας της ψήφου. Οι ψήφοι όμως στις δημοκρατίες μετρούνται, δεν ζυγίζονται.

    “Γιατί όμως θεωρείται ζητούμενο η ύπαρξη πολλών κομμάτων για την ομαλή λειτουργία της δημοκρατίας;”

    Το ζητούμενο δεν είναι η ύπαρξη ή η μη ύπαρξη πολλών κομμάτων, αλλά η αποτύπωση της βούλησης του λαού, όποια και να είναι αυτή. Στις ΗΠΑ δεν υπάρχουν δύο κόμματα, επειδή έτσι θέλει ο λαός, αλλά επειδή ο λαός υποχρεώνεται από το εκλογικό σύστημα. Σκεφτήτε λίγο τι θα γινόταν αν το εκλογικό σύστημα ήταν αναλογικό. Το οποίο αναλογικό σύστημα δεν φαίνεται να έχη εμποδίσει σε τίποτα την Γερμανία ή την Ισπανία λ.χ.

    Υπενθυμίζω ότι στις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ το σύστημα είναι πλειοψηφικό με ευρεία περιφέρεια, πράγμα που ίσως κατά την λογική σας να έχη συμβάλει και αυτό στην σταθερότητα. Γιατί να μην υιοθετήσουμε αυτό το σύστημα τάχα;

    “τουλάχιστον 500 υπογραφών κατοίκων της αντίστοιχης εκλογικής περιφέρειας”

    Μα ακριβώς για κάτι τέτοια είναι που χρειάζεται ο κομματικός μηχανισμός!

    “Οι κομματικοί μηχανισμοί δεν θα ελέγχουν πιά την πρόσβαση στην εκλογιμότητα”

    Αυτό όμως μπορεί να γίνη κι αλλιώς: με την καθιέρωση εσωκομματικών εκλογών για την στελέχωση όλων των θέσεων του ψηφοδελτίου αντί να ορίζωνται οι υποψήφιοι βουλευτές από τον πρόεδρο του κόμματος και τους παρατρεχάμενούς του.

  7. Συμφωνω με την αναγκη να μπει ο εκλογικος νομος στο συνταγμα, αλλα διαφωνω καθετα με το μονοεδρικο-πλειοψηφικο συστημα που προτεινετε γιατι οδηγει μοιραια σε εναν σταθεροτατο δικομματισμο. Μπορει να μην θεωρειτε τον πολυκομματισμο απαραιτητο για την δημοκρατια (θεση με την οποια διαφωνω επισης καθετα), αλλα οι ΗΠΑ και το ΗΒ που επιλεξατε για υποδειγματα δημοκρατιας ειναι κατα τη γνωμη μου πολυ κακα παραδειγματα δημοκρατιας. Ειναι πολυ καλα παραδειγματα σταθεροτητας, αλλα οχι δημοκρατιας. Και επιπλεον, διορθωστε με αν κανω λαθος, ειναι ακριβως το δικομματικο συστημα το οποιο εχει παραξει ολη τη διαφθορα η οποια αποτελει την αφορμη για το αρθρο σας.

  8. Συμφωνω με την αναγκη να μπει ο εκλογικος νομος στο συνταγμα, αλλα διαφωνω καθετα με το μονοεδρικο-πλειοψηφικο συστημα που προτεινετε γιατι οδηγει μοιραια σε εναν σταθεροτατο δικομματισμο. Μπορει να μην θεωρειτε τον πολυκομματισμο απαραιτητο για την δημοκρατια (θεση με την οποια διαφωνω επισης καθετα), αλλα οι ΗΠΑ και το ΗΒ που επιλεξατε για υποδειγματα δημοκρατιας ειναι κατα τη γνωμη μου πολυ κακα παραδειγματα δημοκρατιας. Ειναι πολυ καλα παραδειγματα σταθεροτητας, αλλα οχι δημοκρατιας. Και επιπλεον, διορθωστε με αν κανω λαθος, ειναι ακριβως το δικομματικο συστημα το οποιο εχει παραξει ολη τη διαφθορα η οποια αποτελει την αφορμη για το αρθρο σας.

  9. Επεξηγηματικο: κακα παραδειγματα εννοειται μεταξυ των αλλων δημοκρατικων συστηματων. Αν παρουμε δηλαδη τις δημοκρατιες του κοσμου και τις συγκρινουμε, αλλες ειναι αυτες που βγαινουν μπροστα.

  10. Επεξηγηματικο: κακα παραδειγματα εννοειται μεταξυ των αλλων δημοκρατικων συστηματων. Αν παρουμε δηλαδη τις δημοκρατιες του κοσμου και τις συγκρινουμε, αλλες ειναι αυτες που βγαινουν μπροστα.

  11. Μήπως πάει το ρουσφέτι σύννεφο με αυτό το νέο σύστημα? Προτιμώ τη λίστα.

  12. Μήπως πάει το ρουσφέτι σύννεφο με αυτό το νέο σύστημα? Προτιμώ τη λίστα.

  13. @plagal: θα μ΄ενδιέφερε μια συζήτηση περί συγκρισης δημοκρατιών. Όταν διαβάζω περί κακής δημοκρατίας στις ΗΠΑ, καταλήγω συνήθως στο εξής συμπέρασμα: πως ως δημοκρατία στις ΗΠΑ κάποιος θεωρεί μόνο το ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης, παραλείποντας όπως την πολιτειακή και δημοτική αυτοδιοίκηση.

    Δεν γνωρίζω αν η παράλειψη γίνεται σκόπιμα ή από άγνοια, αλλά είναι κρίσιμη και καλό είναι να αποφεύγεται.

    Συλλογικά οι δύο βαθμοί τοπικής αυτοδιοίκησης στις ΗΠΑ έχουν πολύ μεγαλύτερη ισχύ από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης παρατηρείται δε ένα δημοκρατικό πολίτευμα το οποίο δεν μπορούμε καν να το φανταστούμε στην Ελλάδα.

    @παρδούν:
    για να πάει το ρουσφέτι σύννεφο, θα πρέπει πρώτα να βρίσκεται κάπου χαμηλότερα. Επειδή το ρουσφέτι στην Ελλάδα έχει ήδη πάει σύννεφο, δεν πιστεύω να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Επιπλέον το ρουσφέτι έχει να κάνει με την κομματική νομή της εξουσίας υπό την ανοχή χαλαρών ελεγκτικών μηχανισμών και με την αρωγή της περιορισμένης πρόσβασης των κοινών πολιτών στο πολιτικό γίγνεσθαι. Το μονοεδρικό σύστημα που προτείνουμε δημιουργεί κίνητρα για ουσιαστικότερους ελεγκτικούς μηχανισμούς και καταργεί τα (οικονομικά και άλλα) εμπόδια πρόσβασης στο πολιτικό γίγνεσθαι.

  14. @plagal: θα μ΄ενδιέφερε μια συζήτηση περί συγκρισης δημοκρατιών. Όταν διαβάζω περί κακής δημοκρατίας στις ΗΠΑ, καταλήγω συνήθως στο εξής συμπέρασμα: πως ως δημοκρατία στις ΗΠΑ κάποιος θεωρεί μόνο το ομοσπονδιακό σύστημα διακυβέρνησης, παραλείποντας όπως την πολιτειακή και δημοτική αυτοδιοίκηση.

    Δεν γνωρίζω αν η παράλειψη γίνεται σκόπιμα ή από άγνοια, αλλά είναι κρίσιμη και καλό είναι να αποφεύγεται.

    Συλλογικά οι δύο βαθμοί τοπικής αυτοδιοίκησης στις ΗΠΑ έχουν πολύ μεγαλύτερη ισχύ από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης παρατηρείται δε ένα δημοκρατικό πολίτευμα το οποίο δεν μπορούμε καν να το φανταστούμε στην Ελλάδα.

    @παρδούν:
    για να πάει το ρουσφέτι σύννεφο, θα πρέπει πρώτα να βρίσκεται κάπου χαμηλότερα. Επειδή το ρουσφέτι στην Ελλάδα έχει ήδη πάει σύννεφο, δεν πιστεύω να γίνουν χειρότερα τα πράγματα. Επιπλέον το ρουσφέτι έχει να κάνει με την κομματική νομή της εξουσίας υπό την ανοχή χαλαρών ελεγκτικών μηχανισμών και με την αρωγή της περιορισμένης πρόσβασης των κοινών πολιτών στο πολιτικό γίγνεσθαι. Το μονοεδρικό σύστημα που προτείνουμε δημιουργεί κίνητρα για ουσιαστικότερους ελεγκτικούς μηχανισμούς και καταργεί τα (οικονομικά και άλλα) εμπόδια πρόσβασης στο πολιτικό γίγνεσθαι.

  15. Δεν μπορω να ισχυριστω πως γνωριζω σχετικα με την αμερικανικη τοπικη αυτοδιοικηση. Ομως οι προτασεις σας για το Ελληνικο πολιτικο συστημα δεν αφορουν την τοπικη αυτοδιοικηση, αλλα το εθνικο επιπεδο, δηλαδη το αντιστοιχο με το ομοσπονδιακο των Αμερικανων. Συνεπως, τις προτασεις σας δεν εχει νοημα να τις συγκρινουμε με το πώς λειτουργει ενας δημος ή μια πολιτεια, αλλα με τα προβληματα που εχουν να κανουν με το Κονγκρεσο, τη Γερουσια κτλ. Και με τα οχι-λιγα που φτανουν στην Ελλαδα φιλτραρισμενα απο τα παγκοσμια ΜΜΕ και την αμερικανικη πολιτιστικη παραγωγη (δηλ, τις …ταινιες 🙂 ), τα προβληματα αυτα με κανουν να λεω οτι η Αμερικανικη δημοκρατια δεν ειναι παραδειγμα προς μιμηση.

    Αντιθετα, νομιζω θα συμφωνουσατε μαζι μου πως περιπτωσεις οπως της Σουηδιας, της Γερμανιας, της Ελβετιας, του Καναδα κτλ ειναι πολυ πιο κοντα σε ενα προτυπο το οποιο θα θελαμε να μιμηθουμε.

  16. Δεν μπορω να ισχυριστω πως γνωριζω σχετικα με την αμερικανικη τοπικη αυτοδιοικηση. Ομως οι προτασεις σας για το Ελληνικο πολιτικο συστημα δεν αφορουν την τοπικη αυτοδιοικηση, αλλα το εθνικο επιπεδο, δηλαδη το αντιστοιχο με το ομοσπονδιακο των Αμερικανων. Συνεπως, τις προτασεις σας δεν εχει νοημα να τις συγκρινουμε με το πώς λειτουργει ενας δημος ή μια πολιτεια, αλλα με τα προβληματα που εχουν να κανουν με το Κονγκρεσο, τη Γερουσια κτλ. Και με τα οχι-λιγα που φτανουν στην Ελλαδα φιλτραρισμενα απο τα παγκοσμια ΜΜΕ και την αμερικανικη πολιτιστικη παραγωγη (δηλ, τις …ταινιες 🙂 ), τα προβληματα αυτα με κανουν να λεω οτι η Αμερικανικη δημοκρατια δεν ειναι παραδειγμα προς μιμηση.

    Αντιθετα, νομιζω θα συμφωνουσατε μαζι μου πως περιπτωσεις οπως της Σουηδιας, της Γερμανιας, της Ελβετιας, του Καναδα κτλ ειναι πολυ πιο κοντα σε ενα προτυπο το οποιο θα θελαμε να μιμηθουμε.

  17. Και παντως, θα με ενδιεφερε περισσοτερο να δω το σχολιο σας στο: “το μονοεδρικο-πλειοψηφικο συστημα που προτεινετε γιατι οδηγει μοιραια σε εναν σταθεροτατο δικομματισμο” και “ειναι ακριβως το δικομματικο συστημα το οποιο εχει παραξει ολη τη διαφθορα η οποια αποτελει την αφορμη για το αρθρο σας”.

  18. Και παντως, θα με ενδιεφερε περισσοτερο να δω το σχολιο σας στο: “το μονοεδρικο-πλειοψηφικο συστημα που προτεινετε γιατι οδηγει μοιραια σε εναν σταθεροτατο δικομματισμο” και “ειναι ακριβως το δικομματικο συστημα το οποιο εχει παραξει ολη τη διαφθορα η οποια αποτελει την αφορμη για το αρθρο σας”.

  19. Plagal

    Ομως οι προτασεις σας για το Ελληνικο πολιτικο συστημα δεν αφορουν την τοπικη αυτοδιοικηση, αλλα το εθνικο επιπεδο, δηλαδη το αντιστοιχο με το ομοσπονδιακο των Αμερικανων

    Αυτό είναι ένα βασικό λάθος που κάνουν οι ευρωπαίοι όταν προσπαθούν να αναλύσουν την πολιτική διοίκηση στις ΗΠΑ. Προσπαθούν να την κατανοήσουν μέσω των δικών τους θεσμών των Εθνικών κρατών.

    ΣΤην πραγματικότητα το αντίστοιχο του εθνικού κράτους για την ευρώπη είναι η πολιτειακή διοίκηση ενώ το ομοσπονδιακό είναι ανάλογο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο η Αμερική είναι σε πολύ καλύτερη θέση αφού έχει νομοθετικό σύστημα δύο σωμάτων(senate + house of representatives) Στο HOR αντιπροσωπεύεται κάθε πολιτεία αναλόγως τον πλυθησμό της ενω στο Senate κάθε πολιτεία αντιπροσωπεύεται απο δυο Γερουσιαστές. Αυτό το σύστημα βοηθάει να μην υπονομεύονται πολιτείες με μικρότερο πληθυσμό. Η ΕΕ απο την άλλη έχει μονό νομοθετικό σώμα και οι χώρες με το μεγαλύτερο πληθυσμό βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση( δεν είχε και τόσο άδικο ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας όταν κατηγορούσε την Γερμανία και την Γαλλία οτι ελέγχουν την ΕΕ λόγο πληθυσμού)

    Απο την άλλη σε ευρωπαικά εθνικό επίπεδο που είναι το αντίστοιχο πολιτειακό της αμερικής υπάρχουν πάρα πολύ καλά παραδείγματα. Καταρχήν κάθε πολιτεία έχει δικό της σύνταγμα.Σtην πολιτεία της νέας Υόρκης ή και στην πολιτεία του ακροδεξιού τέξας οι δικαστές είναι αιρετοί απο εκλογές και δεν ορίζονται απο τον εκάστοτε υπουργό αυξάνοντας την εμπιστοσύνη στου δικαστικούς θεσμούς.

    υ.γ. δεν έχω χρόνο να κάνω σοβαρό σχολιασμό για τα υπόλοιπα θέματα

  20. Plagal

    Ομως οι προτασεις σας για το Ελληνικο πολιτικο συστημα δεν αφορουν την τοπικη αυτοδιοικηση, αλλα το εθνικο επιπεδο, δηλαδη το αντιστοιχο με το ομοσπονδιακο των Αμερικανων

    Αυτό είναι ένα βασικό λάθος που κάνουν οι ευρωπαίοι όταν προσπαθούν να αναλύσουν την πολιτική διοίκηση στις ΗΠΑ. Προσπαθούν να την κατανοήσουν μέσω των δικών τους θεσμών των Εθνικών κρατών.

    ΣΤην πραγματικότητα το αντίστοιχο του εθνικού κράτους για την ευρώπη είναι η πολιτειακή διοίκηση ενώ το ομοσπονδιακό είναι ανάλογο του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Σε ομοσπονδιακό επίπεδο η Αμερική είναι σε πολύ καλύτερη θέση αφού έχει νομοθετικό σύστημα δύο σωμάτων(senate + house of representatives) Στο HOR αντιπροσωπεύεται κάθε πολιτεία αναλόγως τον πλυθησμό της ενω στο Senate κάθε πολιτεία αντιπροσωπεύεται απο δυο Γερουσιαστές. Αυτό το σύστημα βοηθάει να μην υπονομεύονται πολιτείες με μικρότερο πληθυσμό. Η ΕΕ απο την άλλη έχει μονό νομοθετικό σώμα και οι χώρες με το μεγαλύτερο πληθυσμό βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση( δεν είχε και τόσο άδικο ο πρώην πρόεδρος της Πολωνίας όταν κατηγορούσε την Γερμανία και την Γαλλία οτι ελέγχουν την ΕΕ λόγο πληθυσμού)

    Απο την άλλη σε ευρωπαικά εθνικό επίπεδο που είναι το αντίστοιχο πολιτειακό της αμερικής υπάρχουν πάρα πολύ καλά παραδείγματα. Καταρχήν κάθε πολιτεία έχει δικό της σύνταγμα.Σtην πολιτεία της νέας Υόρκης ή και στην πολιτεία του ακροδεξιού τέξας οι δικαστές είναι αιρετοί απο εκλογές και δεν ορίζονται απο τον εκάστοτε υπουργό αυξάνοντας την εμπιστοσύνη στου δικαστικούς θεσμούς.

    υ.γ. δεν έχω χρόνο να κάνω σοβαρό σχολιασμό για τα υπόλοιπα θέματα

  21. Pingback: λ:ηρ » Blog Archive » Η ελπίδα, την ώρα που σκοτεινιάζει

  22. Η Αμερική έχει την πιό πλατιά και βαθειά συμμετοχική δημοκρατία στον κόσμο. Ψηφίζουν κάθε δύο χρόνια για τα πάντα: από τα μέλη του σχολικού συμβουλίου της πόλης τους και τον σερίφη της κομητείας έως τον πρόεδρο. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο με τόσα αιρετά αξιώματα. Επίσης οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν δημοψηφίσματα, τις περισσότερες φορές παρ’ όλη την αντίθεση των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους. Οι 3 εξουσίες δε λειτουργούν ανεξάρτητα και, ευτυχώς, πολλές φορές, ανταγωνιστικά η μια από την άλλη.

    Η Αμερική είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο η οποία έχει σαν επίσημη εθνική ιδεολογία το Σύνταγμα της και όχι κάποια φασιστική ιδεολογία περί ανωτερότητας της φυλής της (όπως οι περισσότερες χώρες). Το Σύνταγμα της, δε, είναι το μοναδικό που επιβάλλει τόσους πολλούς και αποτελεσματικούς ελέγχους στην εκτελεστική εξουσία.

    Επίσης είναι το Σύνταγμα που επέτρεψε σε μια αγροτική χώρα 2 εκατομμυρίων Αγγλοσαξώνων να γίνει μια βιομηχανική υπερδύναμη 300 εκ. ανθρώπων όπου, σήμερα, περίπου το 20% του πληθυσμού έχει γεννηθεί εκτός χώρας και σύντομα οι Ευρωπαϊκής καταγωγής πολίτες της θα είναι η μειοψηφία.

    Είναι το αρχαιότερο εν ενεργεία σύνταγμα του κόσμου.

    Το να υπονοεί κάποιος ότι το Αμερικανικό πολίτευμα και σύνταγμα είναι προβληματικά και δεν μπορούν να αποτελούν πρότυπα μπορεί να σημαίνει είτε ότι ο ομιλών είναι Έλληνας (άρα, κατά τεκμήριο, ξερόλας και, ταυτόχρονα, ημιμαθής) ή ότι διακατέχεται από, όπως πολύ σωστά είπε κάποτε ο εκπρόσωπος τύπου του Φρανσουά Μιτεράν, αντι-αμερικανισμό, δηλαδή τον σοσιαλισμό των ηλιθίων.

    Αυτό μας έλειπε να θεωρήσουμε πρότυπο το σύνταγμα της Γερμανίας ή της Γαλλίας. Ιστορία δεν γνωρίζετε; Είναι ποτέ δυνατόν οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί να δώσουν μαθήματα συνταγματικής ευφυίας σε οποιαδήποτε χώρα, όταν τα αλλάζουν σαν πουκάμισα τα τελευταία 150 χρόνια;

    Δυστυχώς, επειδή η Ελληνική ιντελιγκέντσια είναι, από ιδρύσεως Ελληνικού κράτους, κατά 80% προερχόμενη από Γαλλικά ή Γερμανικά πανεπιστήμια, η παιδεία που λάβαμε (είμαι 43 ετών) είναι ανάλογης σοβαρότητας και αγνόησε παντελώς τον κυρίαρχο πολιτισμό του 20ού αιώνα, τον Αμερικανικό. Δεν μάθαμε, κατά συνέπεια, ποτέ ότι οι, κατά τεκμήριο, μεγαλύτερες πολιτικές μεγαλοφυίες όλων των εποχών είναι οι Jefferson, Madison, Hamilton, Jay και Adams. Οι άνθρωποι που δημιούργησαν το σύνταγμα των ΗΠΑ.

    Καλά Χριστούγεννα.

  23. Η Αμερική έχει την πιό πλατιά και βαθειά συμμετοχική δημοκρατία στον κόσμο. Ψηφίζουν κάθε δύο χρόνια για τα πάντα: από τα μέλη του σχολικού συμβουλίου της πόλης τους και τον σερίφη της κομητείας έως τον πρόεδρο. Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο με τόσα αιρετά αξιώματα. Επίσης οι πολίτες έχουν το δικαίωμα να επιβάλλουν δημοψηφίσματα, τις περισσότερες φορές παρ’ όλη την αντίθεση των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους. Οι 3 εξουσίες δε λειτουργούν ανεξάρτητα και, ευτυχώς, πολλές φορές, ανταγωνιστικά η μια από την άλλη.

    Η Αμερική είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο η οποία έχει σαν επίσημη εθνική ιδεολογία το Σύνταγμα της και όχι κάποια φασιστική ιδεολογία περί ανωτερότητας της φυλής της (όπως οι περισσότερες χώρες). Το Σύνταγμα της, δε, είναι το μοναδικό που επιβάλλει τόσους πολλούς και αποτελεσματικούς ελέγχους στην εκτελεστική εξουσία.

    Επίσης είναι το Σύνταγμα που επέτρεψε σε μια αγροτική χώρα 2 εκατομμυρίων Αγγλοσαξώνων να γίνει μια βιομηχανική υπερδύναμη 300 εκ. ανθρώπων όπου, σήμερα, περίπου το 20% του πληθυσμού έχει γεννηθεί εκτός χώρας και σύντομα οι Ευρωπαϊκής καταγωγής πολίτες της θα είναι η μειοψηφία.

    Είναι το αρχαιότερο εν ενεργεία σύνταγμα του κόσμου.

    Το να υπονοεί κάποιος ότι το Αμερικανικό πολίτευμα και σύνταγμα είναι προβληματικά και δεν μπορούν να αποτελούν πρότυπα μπορεί να σημαίνει είτε ότι ο ομιλών είναι Έλληνας (άρα, κατά τεκμήριο, ξερόλας και, ταυτόχρονα, ημιμαθής) ή ότι διακατέχεται από, όπως πολύ σωστά είπε κάποτε ο εκπρόσωπος τύπου του Φρανσουά Μιτεράν, αντι-αμερικανισμό, δηλαδή τον σοσιαλισμό των ηλιθίων.

    Αυτό μας έλειπε να θεωρήσουμε πρότυπο το σύνταγμα της Γερμανίας ή της Γαλλίας. Ιστορία δεν γνωρίζετε; Είναι ποτέ δυνατόν οι Γάλλοι ή οι Γερμανοί να δώσουν μαθήματα συνταγματικής ευφυίας σε οποιαδήποτε χώρα, όταν τα αλλάζουν σαν πουκάμισα τα τελευταία 150 χρόνια;

    Δυστυχώς, επειδή η Ελληνική ιντελιγκέντσια είναι, από ιδρύσεως Ελληνικού κράτους, κατά 80% προερχόμενη από Γαλλικά ή Γερμανικά πανεπιστήμια, η παιδεία που λάβαμε (είμαι 43 ετών) είναι ανάλογης σοβαρότητας και αγνόησε παντελώς τον κυρίαρχο πολιτισμό του 20ού αιώνα, τον Αμερικανικό. Δεν μάθαμε, κατά συνέπεια, ποτέ ότι οι, κατά τεκμήριο, μεγαλύτερες πολιτικές μεγαλοφυίες όλων των εποχών είναι οι Jefferson, Madison, Hamilton, Jay και Adams. Οι άνθρωποι που δημιούργησαν το σύνταγμα των ΗΠΑ.

    Καλά Χριστούγεννα.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *