Η ιστορία θα ήταν για γέλια αν δεν είχε χάσει τη ζωή του ένας άνθρωπος.

Αδιάψευστοι μάρτυρες όσοι βρέθηκαν, γύρω στις 2 το μεσημέρι, στη λεωφ. Μεσογείων και είδαν τους νεαρούς «που παραβίαζαν τους ερυθρούς σηματοδότες και σταματούσαν με το χέρι τους οδηγούς των υπόλοιπων οχημάτων για να περάσουν, να ακολουθούνται διακριτικά από μοτοσικλετιστή της Αστυνομίας».
Ελευθεροτυπία, 30.03.2007

Δύο περιπολικά της ΕΛ.ΑΣ. και δύο μοτοσυκλέτες της ομάδας «Ζ» τους ακολουθούσαν αλλά τους άφησαν στο ύψος του Σταυρού της Αγίας Παρασκευής. «Δεν είχαν δώσει κανένα δικαίωμα στον δρόμο και δεν υποψιαστήκαμε ότι πήγαιναν για να δημιουργήσουν επεισόδια» είναι η δικαιολογία που επικαλείται το αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ.
Τα Νέα, 31.03.2007

Αν λοιπόν οι ειδήσεις στις δύο εφημερίδες είναι ακριβείς, τότε προκύπτει το συμπέρασμα πως για την ΕΛ.ΑΣ. δεν δημιουργούνται υποψίες από την παραβατική συμπεριφορά μιας μηχανοκίνητης φάλαγγας μέλη της οποίας αυθαίρετα ελέγχουν την κυκλοφορία σε δημόσιους δρόμους, παραβιάζοντας φωτεινούς σηματοδότες.

Φαίνεται να είναι συνηθέστατο φαινόμενο η πρακτική να διακόπτει την κυκλοφορία ο κάθε εποχούμενος για να περάσουν ένα φανάρι οι φίλοι και γνωστοί του. Άρα για ποιόν λόγο να υποψιαστούν κάτι οι αστυνομικοί μας.

Δηλαδή τί έπρεπε να δουν οι αστυνομικοί για να “υποψιαστούν” κάτι;

Αν αληθεύουν οι πληροφορίες που δημοσιεύουν τα Νέα και η Ελευθεροτυπία, θα αναζητηθούν τα αίτια της αστυνομικής απραξίας ή θα βγει πάλι στο γυαλί ο κ. Πολύδωρας να μας πασάρει ό,τι μαλακία του ξεφουρνίσει “γραπτώς και υπευθύνως” ο κάθε φουκαράς διοικητής που τρέμει για την καρέκλα του;

Φτάσαμε να έχουμε νεκρό. Στο μεταξύ κανείς δεν αισθάνεται την ανάγκη να υποβάλλει μια παραίτηση, έτσι στη μνήμη του δολοφονημένου.