Πώς τα κατάφερε ο Γιώργος Αλογοσκούφης και μετέτρεψε μια υγιή και δυναμική οικονομία σε βόμβα την οποία παρέδωσε στον Γιάννη Παπαθανασίου; (Το Βήμα, 05.07.09)
[…] τα τελευταία πενήντα χρόνια οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτε για να προσελκύσουν παραγωγικές επενδύσεις αλλά ούτε και για να διατηρήσουν αυτές που για κάποιον λόγο, κάποτε, ξένες εταιρείες πείστηκαν και «έστησαν» στην Ελλάδα (Το Βήμα, 05.07.09, σε άλλο άρθρο)
Υγιής και δυναμική η οικονομία της Ελλάδας σύμφωνα με τον Γρ. Νικολόπουλο αλλά όχι και τόσο σύμφωνα με τον Β. Κώτση, άρθρα των οποίων εμφανίζονται στο φύλλο τις 5ης Ιουλίου. Η συνέπεια της εφημερίδας πρέπει να αποτελεί παράδειγμα στα χρονικά του δημοσιογραφικού επαγγέλματος.
Κοίτα υπό διαφορετικά δεδομένα εγώ αυτό το βρίσκω πάρα πολύ υγιές. Μια εφημερίδα φιλοξενεί άρθρα ανεξάρτητων δημοσιογράφων που δεν ακολουθούν συντακτική γραμμή, είναι δείγμα πλουραλισμού και φάρος ελευθερίας του λόγου και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει ότι ακολουθεί κομματική γραμμή το έντυπο όταν φιλοξενεί αναλύσεις που διίστανται. Είναι απλά διαφορετική ανάλυση εφόσον μιλάμε για editorial από διαφορετικά άτομα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, ο ένας απλά γράφει μπαρούφες διότι ασχολούνται στο ίδιο θέμα όπως λες και καταφέρνουν και διαπιστώνουν διαφορετικά πράγματα σε κάτι το οποίο αφήνει λίγα περιθώρια για πολλές ερμηνείες. Ή έχεις μια υγιή οικονομία (και μέρος αυτής είναι οι παραγωγικές επενδύσεις) ή δεν έχεις. Πολύ απλά ο ένας είναι λιγότερο αξιόπιστος από τον άλλο στα μάτια του αναγνώστη και απλά με τον καιρό και αν κρατά παρόμοια στάση θα πρέπει λογικά – σε ένα υγιές μέσο- να εκφυλιστεί με την υγιή μέθοδο της “φυσικής επιλογής” -> 0 σκεπτόμενους αναγνώστες.
Τώρα βέβαια από την άλλη, μιλάμε για την πατσαβούρα ολκής της οποίας ο διευθυντής με την αείμνηστη επιστολή συγνώμη έφτυσε όλους κατάμουτρα λέγοντας τους ότι είναι κοινή πρακτική στην Ελληνική δημοσιογραφία να γράφουν πλαστές ειδήσεις. Σε κάθε άλλο επάγγελμα αυτό λέγεται από τη μία εξαπάτηση των πελατών και της κοινής γνώμης γι ‘αυτόν που το κάνει, και συκοφαντική δυσφήμιση σε όλο τον κλάδο όταν αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι ασυνήθιστη πρακτική στα έντυπα μέσα. Παράλληλα δεν ξέρω και σε τι βαθμό είναι αν όχι κακουργηματικό τουλάχιστον κακόηθες όταν αυτό αφορά κατασκευή πλασματικών γεγονότων σε σχέση με τη στρατηγική εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
Για τον κ. Ψυχάρη βέβαια απλά ήταν μια ….γκάφα. Καλά η ΕΣΗΕΑ ακόμα να πάρει θέση ή πήρε και μου διέφυγε; Βγήκε κανένα άλλο μέσο ή συνδικαλιστής δημοσιογράφος να διαμαρτυρηθεί για το τσουβάλιασμα και το περαιτέρω πλήγμα στην αξιοπιστία της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα; Αν όχι συμφωνούν με τον κ. Ψυχάρη; Αν όχι τότε γιατί σιωπούν; Τον φοβούνται;
Κοίτα υπό διαφορετικά δεδομένα εγώ αυτό το βρίσκω πάρα πολύ υγιές. Μια εφημερίδα φιλοξενεί άρθρα ανεξάρτητων δημοσιογράφων που δεν ακολουθούν συντακτική γραμμή, είναι δείγμα πλουραλισμού και φάρος ελευθερίας του λόγου και κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει ότι ακολουθεί κομματική γραμμή το έντυπο όταν φιλοξενεί αναλύσεις που διίστανται. Είναι απλά διαφορετική ανάλυση εφόσον μιλάμε για editorial από διαφορετικά άτομα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δε, ο ένας απλά γράφει μπαρούφες διότι ασχολούνται στο ίδιο θέμα όπως λες και καταφέρνουν και διαπιστώνουν διαφορετικά πράγματα σε κάτι το οποίο αφήνει λίγα περιθώρια για πολλές ερμηνείες. Ή έχεις μια υγιή οικονομία (και μέρος αυτής είναι οι παραγωγικές επενδύσεις) ή δεν έχεις. Πολύ απλά ο ένας είναι λιγότερο αξιόπιστος από τον άλλο στα μάτια του αναγνώστη και απλά με τον καιρό και αν κρατά παρόμοια στάση θα πρέπει λογικά – σε ένα υγιές μέσο- να εκφυλιστεί με την υγιή μέθοδο της “φυσικής επιλογής” -> 0 σκεπτόμενους αναγνώστες.
Τώρα βέβαια από την άλλη, μιλάμε για την πατσαβούρα ολκής της οποίας ο διευθυντής με την αείμνηστη επιστολή συγνώμη έφτυσε όλους κατάμουτρα λέγοντας τους ότι είναι κοινή πρακτική στην Ελληνική δημοσιογραφία να γράφουν πλαστές ειδήσεις. Σε κάθε άλλο επάγγελμα αυτό λέγεται από τη μία εξαπάτηση των πελατών και της κοινής γνώμης γι ‘αυτόν που το κάνει, και συκοφαντική δυσφήμιση σε όλο τον κλάδο όταν αφήνει να εννοηθεί ότι δεν είναι ασυνήθιστη πρακτική στα έντυπα μέσα. Παράλληλα δεν ξέρω και σε τι βαθμό είναι αν όχι κακουργηματικό τουλάχιστον κακόηθες όταν αυτό αφορά κατασκευή πλασματικών γεγονότων σε σχέση με τη στρατηγική εξωτερικής πολιτικής της χώρας.
Για τον κ. Ψυχάρη βέβαια απλά ήταν μια ….γκάφα. Καλά η ΕΣΗΕΑ ακόμα να πάρει θέση ή πήρε και μου διέφυγε; Βγήκε κανένα άλλο μέσο ή συνδικαλιστής δημοσιογράφος να διαμαρτυρηθεί για το τσουβάλιασμα και το περαιτέρω πλήγμα στην αξιοπιστία της δημοσιογραφίας στην Ελλάδα; Αν όχι συμφωνούν με τον κ. Ψυχάρη; Αν όχι τότε γιατί σιωπούν; Τον φοβούνται;