Φτηνοί στον καφέ, κι ακριβοί στα δεδομένα;

Το κείμενο κυκλοφορεί, καρμπόν, στα ΜΜΕ:

Μποϊκοτάζ κατά του ακριβού καφέ στις καφετέριες της Αθήνας προγραμματίζουν για το ερχόμενο Σάββατο 11 Απριλίου πολλοί καταναλωτές. Όπως αναφέρουν Τα Νέα, η κίνηση οργανώνεται μέσω Διαδικτύου, όπου κυκλοφόρησε τις προηγούμενες ημέρες ένα σκληρό κείμενο, το οποίο σκοπεύει στο να διεκδικήσουν ο πολίτης [sic] δυναμικά «τον απαιτούμενο σεβασμό προς τον πελάτη, την τσέπη του και τη νοημοσύνη του».  Οι διοργανωτές σημειώνουν χαρακτηριστικά ότι οι τιμές του καφέ στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη. Η σχέση των Ελλήνων με τον καφέ, όπως δείχνουν και οι αριθμοί, είναι αρκετά δυνατή. Κάθε χρόνο καταναλώνονται στη χώρα μας περισσότερα από 5,8 δισ. φλιτζάνια με όλων των ειδών τους καφέδες με κόστος περίπου 1,8 δισ. ευρώ.
(Πηγή: Τα Νέα· που αναφέρουν παραπάνω τον εαυτό τους ως πηγή!  Αυτά συμβαίνουν όταν το άκριτο cut-and-paste έχει αντικαταστησει την — όποια — δημοσιογραφική δεοντολογία).

Ωραία.  Διαμαρτύρονται καταναλωτές λοιπόν επειδή οι τιμές του καφέ είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη.  Ούτε ένας όμως παραθέτει στοιχεία για το κόστος του καφέ ώστε να μπορέσουν οι πολίτες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους και να κάνουν τις συγκρίσεις τους.

Από τη δική μου εμπειρία, οι τιμές του καφέ στην Ελλάδα κινούνται μάλλον στον μέσο όρο της Ευρώπης.  Ένας καφές στο Zonars επί της Ακαδημίας, κοστίζει το ίδιο μ’ έναν καφέ στο Bewley’s επί της  Grafton στο Δουβλίνο — η σύγκριση γίνεται μεταξύ δύο ομοτάξιων καταστημάτων σε κεντρικούς εμπορικούς δρόμους Ευρωπαϊκών πρωτευουσών.

Βεβαίως ο καφές στον καφενέ του Βασίλη στην Κορυτσά της Αλβανίας είναι κατά πολύ φτηνότερος από τον καφέ στη Βιβλιοθήκη της Πλατείας Φιλικής Εταιρείας.  Στο αεροδρόμιο της Αθήνας προχτές ο καπουτσίνο χρεώθηκε €3.50 και στο αεροδρόμιο του Μονάχου €4.  Και μετά απορούσα που δεν έκλεισα μάτι στην πτήση προς Σικάγο.

Οι συγκρίσεις απαιτούν ποσοτικά στοιχεία για να τις καταλάβουμε.  Ισχυρισμοί τύπου «οι τιμές του καφέ στην Ελλάδα είναι από τις υψηλότερες στην Ευρώπη» είναι για να δημιουργούνται εντυπώσεις μόνο.

Δεν ισχυρίζομαι πως ο καφές στην Ελλάδα είναι φτηνός.  Αλλά με βάση τις δικές μου εμπειρίες δεν πιστεύω πως είναι από τους ακριβότερους της Ευρώπης.  Γι αυτο χρειάζονται τα ποσοτικά δεδομένα, ώστε να μην χάνουμε το χρόνο μας και την καλή μας διάθεση σε ανούσιες συζητήσεις στηριζόμενοι σε ατομικές εντυπώσεις.

Share

19 thoughts on “Φτηνοί στον καφέ, κι ακριβοί στα δεδομένα;

  1. Συμφωνώ μαζί σου Λεωνίδα. Παρ’ ότι τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα, αλλά επειδή είμαι υπεύθυνος κοστολογίων σε μεγάλη εταιρεία τροφίμων, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι το κόστος της πρώτης ύλης αποτελεί το 25% με 30% του συνολικού κόστους ενός προϊόντος. Δεν λέω ότι το ίδιο ισχύει και για το λιανεμπόριο, αλλά αν δεν έχεις πλήρη κοστολογικά στοιχεία δεν μπορείς να κάνεις καμία εκτίμηση. Τέλος αν θεωρείς ότι ένα μαγαζί είναι ακριβό τότε έχεις την επιλογή να μην ξαναπάς. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δύναμη των καταναλωτών.

  2. Συμφωνώ μαζί σου Λεωνίδα. Παρ’ ότι τα μεγέθη δεν είναι συγκρίσιμα, αλλά επειδή είμαι υπεύθυνος κοστολογίων σε μεγάλη εταιρεία τροφίμων, μπορώ να σε διαβεβαιώσω ότι το κόστος της πρώτης ύλης αποτελεί το 25% με 30% του συνολικού κόστους ενός προϊόντος. Δεν λέω ότι το ίδιο ισχύει και για το λιανεμπόριο, αλλά αν δεν έχεις πλήρη κοστολογικά στοιχεία δεν μπορείς να κάνεις καμία εκτίμηση. Τέλος αν θεωρείς ότι ένα μαγαζί είναι ακριβό τότε έχεις την επιλογή να μην ξαναπάς. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δύναμη των καταναλωτών.

  3. Όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται κάθονται σ’ ένα τραπέζι με ένα φραπέ και ένα πακέτο τσιγάρα και το κρατάνε δυο ώρες. Οι Ιταλοί, που είναι και το πιο συνηθισμένο παράδειγμα για τη διαφορά της τιμής στον εσπρέσσο, πίνουνε τον καφέ τους όρθιοι στο μπαρ και σε πέντε λεπτά έχουν φύγει. Αν καθήσεις σε τραπέζι στη Ρώμη και παραγγείλεις, θα τον πληρώσεις ακριβότερα από την Αθήνα.

  4. Παρόλ’ αυτά η Ελλάδα είναι το μοναδικό μέρος από αυτά που έχω ζήσει/επισκεφτεί που καταφέρνει και πουλάει 4Ευρώ μέσο όρο, το στιγμιαίο καφέ! Σ’ αυτό θα πρέπει όντως να είναι η πιο ακριβή ! (αν υπάρχουν άλλα μέρη δηλαδή που καταφέρνουν να σερβίρουν στους πελάτες τους στιγμιαίο καφέ)

  5. Παρόλ’ αυτά η Ελλάδα είναι το μοναδικό μέρος από αυτά που έχω ζήσει/επισκεφτεί που καταφέρνει και πουλάει 4Ευρώ μέσο όρο, το στιγμιαίο καφέ! Σ’ αυτό θα πρέπει όντως να είναι η πιο ακριβή ! (αν υπάρχουν άλλα μέρη δηλαδή που καταφέρνουν να σερβίρουν στους πελάτες τους στιγμιαίο καφέ)

  6. Πρόσφατα επέστρεψε φίλος από Λισαβόνα και μου είπε για τιμές τύπου 0.40 για εσπρέσσο. Φαντάζομαι δεν είναι ο μέσος όρος, πάντως ανέφερε πως τιμές για φαγητά / μπύρες / καφέδες είναι εξωφρενικά χαμηλές (για Αθηναίους).

    Από προσωπική πείρα σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία είναι δύσκολο να γίνει η σύγκριση γιατί έχω γευτεί διπλό εσπρέσσο με 12 ευρώ στην Ιταλία και στο Παρίσι κοπανάνε όσο γουστάρουν από καφέ σε καφέ (θα έλεγα ότι κατά μέσο όρο είναι ίδιες οι τιμές με τις δικές μας), αλλά ταυτόχρονα έχω κρατήσει απόδειξη από καλό ξενοδοχείο στο κέντρο της Μαδρίτης που 2 καφέδες κόστισαν 1.20.

    Παρόλα αυτά, αυτό το βλαμμένο chain-mail (το έχω λάβει 2-3 φορές) που αναπαράγουν οι αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι, όχι μόνο δεν αναφέρει κανένα στοιχείο, αλλά φυσικά έχει παιδικά επιχειρήματα του στυλ:

    ———————————————————–
    Ένα απλό προϊόν που στα σούπερ μάρκετ κοστίζει ανάμεσα
    στα 0,75 – 4 ευρώ η συσκευασία, στα καφέ που βρίσκονται
    σε κεντρικά σημεία και στις περιοχές αναψυχής και
    διασκέδασης της Αθήνας, των μεγάλων αστικών κέντρων και
    των τουριστικών προορισμών, οι τιμές ξεπερνούν κάθε
    φαντασία. Ένας ελληνικός καφές ξεκινάει από 2,5 ευρώ,
    η τιμή εκκίνησης του γαλλικού είναι στα 3 ευρώ, ενώ
    ο καπουτσίνο – ως προϊόν ιταλικής φινέτσας και μόδας –
    ξεκινάει στα 3,5 ευρώ.
    ———————————————————–

    Δηλαδή όλοι οι παντογνώστες μπορούν να κοστολογήσουν πόσο θα έπρεπε να στοιχίζει ένας καφές με βάση μόνο την πρώτη ύλη του, αγνοώντας φυσικά τα παρακάτω κόστη:

    – Σερβιτόροι
    – Dj (Στο εξωτερικό δεν έχουν τα περισσότερα καφέ)
    – Καθαρισμός
    – Πνευματικά δικαιώματα για τη μουσική που ακούγεται στο μαγαζί
    – ΦΠΑ.
    – Εφορία
    – Ρεύμα
    – Διακόσμηση χώρου (έχω δει πάρα πολλά καφέ στις χώρες που ανάφερα που θυμίζουν κάτι δικά μας ξεχασμένα μπαράκια της δεκαετίας του 80)
    – Έξοδα διαφήμισης
    – Δημοτικά τέλη
    – Ενοίκιο (και αέρας ενοικίασης χώρου σε εμπορικούς δρόμους)

    Και τέλος άφησα το καλύτερο: ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

    Αν ένας καφετεριάρχης είναι τυχερός θα τα ακουμπάει σε μία μόνο μαφία. Του Ναστούλη ή του Γρηγοράκου ας πούμε (απ’ ότι έχω ακούσει αυτές παίζουν στις hot περιοχές). Αν τύχει και είναι σε όχι τόσο hot περιοχή, τότε υπάρχουν κι άλλες. «Αλβανική», «Ρώσικη», «Ρουμάνικη», και τα λοιπά. Το ωραίο της υπόθεσης είναι βέβαια ότι ενώ οι κύριοι αυτοί τα εισπράττουν κάθε βδομάδα, πολλές φορές μετά από αυτούς περνάει η αστυνομία. Η οποία τους «προστατεύει» με τη σειρά της, με το ανάλογο αντίτιμο βέβαια. Επίσης μη ξεχνάμε ότι περιοδικά, όπως όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις, λαμβάνουν διάφορα χαρτιά από την εφορία για περαίωση (δηλαδή κρατικός εκβιασμός: πλήρωσε τόσα να μην σου ελέγξω τα βιβλία). Επιπλέον, λοιπά λαδωματάκια περιλαμβάνουν: εφοριακούς που περνάνε για ελέγχους, νομαρχιακούς για υγειονομικές παραβάσεις, ελέγχους της πυροσβεστικής, ταρίφα του δήμου για την ταμπέλα του καταστήματος πάνω στους εμπορικούς δρόμους (διαφημιστικά έσοδα), και επίσης λάδωμα του δήμου για τα υπεράριθμα τραπεζάκια που απλώνουν χωρίς άδεια.

    Δεν θέλω να πω ότι είναι και φτωχαδάκια βέβαια, εξάλλου όλα αυτά τα λεφτά για τα λαδώματα είναι υπολογισμένα στην τιμή του καφέ… 4 ευρώ μέσο όρο για τον στιγμιαίο δηλαδή δεν τους λυπάμαι κι’ όλας που πρέπει να λαδώσουν τόσο πολύ κόσμο για τις παρανομίες που κάνουν.

    Απλώς την επόμενη φορά που θα απορήσετε γιατί πληρώνετε τόσο τον καφέ, σκεφτείτε πόσες καφετέριες έχουν κλείσει ενώ ήταν τίγκα. Σκεφτείτε ότι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ μία με 2 ευρώ το φραπέ, λες και όλοι οι ιδιοκτήτες χιλιάδων καφέ είναι όλοι άπληστοι. Επίσης μην σας προκαλεί εντύπωση που καμιά φορά στην επαρχεία πίνετε καφεδάκι με 2 ευρώ σε αντίστοιχης πολυτέλειας μαγαζιά με τις μεγάλες πόλεις. Μάλλον το μεγαλύτερο μερίδιο της τιμής πάει στις τσέπες της μαφίας. Εμείς να ‘μαστε καλά να πίνουμε καφέδες όλη μέρα να τσεπώνουν μαύρο χρήμα τα παλικάρια για τον κόπο τους.

    Σημείωση: δεν είχα ποτέ καφέ ή άλλο παρόμοιο μαγαζί. Μπορεί να λεω και καμιά χαζομάρα. Ας με διαφωτίσει κανένας γνώστης του θέματος.

  7. Πρόσφατα επέστρεψε φίλος από Λισαβόνα και μου είπε για τιμές τύπου 0.40 για εσπρέσσο. Φαντάζομαι δεν είναι ο μέσος όρος, πάντως ανέφερε πως τιμές για φαγητά / μπύρες / καφέδες είναι εξωφρενικά χαμηλές (για Αθηναίους).

    Από προσωπική πείρα σε Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία είναι δύσκολο να γίνει η σύγκριση γιατί έχω γευτεί διπλό εσπρέσσο με 12 ευρώ στην Ιταλία και στο Παρίσι κοπανάνε όσο γουστάρουν από καφέ σε καφέ (θα έλεγα ότι κατά μέσο όρο είναι ίδιες οι τιμές με τις δικές μας), αλλά ταυτόχρονα έχω κρατήσει απόδειξη από καλό ξενοδοχείο στο κέντρο της Μαδρίτης που 2 καφέδες κόστισαν 1.20.

    Παρόλα αυτά, αυτό το βλαμμένο chain-mail (το έχω λάβει 2-3 φορές) που αναπαράγουν οι αλήτες ρουφιάνοι δημοσιογράφοι, όχι μόνο δεν αναφέρει κανένα στοιχείο, αλλά φυσικά έχει παιδικά επιχειρήματα του στυλ:

    ———————————————————–
    Ένα απλό προϊόν που στα σούπερ μάρκετ κοστίζει ανάμεσα
    στα 0,75 – 4 ευρώ η συσκευασία, στα καφέ που βρίσκονται
    σε κεντρικά σημεία και στις περιοχές αναψυχής και
    διασκέδασης της Αθήνας, των μεγάλων αστικών κέντρων και
    των τουριστικών προορισμών, οι τιμές ξεπερνούν κάθε
    φαντασία. Ένας ελληνικός καφές ξεκινάει από 2,5 ευρώ,
    η τιμή εκκίνησης του γαλλικού είναι στα 3 ευρώ, ενώ
    ο καπουτσίνο – ως προϊόν ιταλικής φινέτσας και μόδας –
    ξεκινάει στα 3,5 ευρώ.
    ———————————————————–

    Δηλαδή όλοι οι παντογνώστες μπορούν να κοστολογήσουν πόσο θα έπρεπε να στοιχίζει ένας καφές με βάση μόνο την πρώτη ύλη του, αγνοώντας φυσικά τα παρακάτω κόστη:

    – Σερβιτόροι
    – Dj (Στο εξωτερικό δεν έχουν τα περισσότερα καφέ)
    – Καθαρισμός
    – Πνευματικά δικαιώματα για τη μουσική που ακούγεται στο μαγαζί
    – ΦΠΑ.
    – Εφορία
    – Ρεύμα
    – Διακόσμηση χώρου (έχω δει πάρα πολλά καφέ στις χώρες που ανάφερα που θυμίζουν κάτι δικά μας ξεχασμένα μπαράκια της δεκαετίας του 80)
    – Έξοδα διαφήμισης
    – Δημοτικά τέλη
    – Ενοίκιο (και αέρας ενοικίασης χώρου σε εμπορικούς δρόμους)

    Και τέλος άφησα το καλύτερο: ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ

    Αν ένας καφετεριάρχης είναι τυχερός θα τα ακουμπάει σε μία μόνο μαφία. Του Ναστούλη ή του Γρηγοράκου ας πούμε (απ’ ότι έχω ακούσει αυτές παίζουν στις hot περιοχές). Αν τύχει και είναι σε όχι τόσο hot περιοχή, τότε υπάρχουν κι άλλες. «Αλβανική», «Ρώσικη», «Ρουμάνικη», και τα λοιπά. Το ωραίο της υπόθεσης είναι βέβαια ότι ενώ οι κύριοι αυτοί τα εισπράττουν κάθε βδομάδα, πολλές φορές μετά από αυτούς περνάει η αστυνομία. Η οποία τους «προστατεύει» με τη σειρά της, με το ανάλογο αντίτιμο βέβαια. Επίσης μη ξεχνάμε ότι περιοδικά, όπως όλες οι ελληνικές επιχειρήσεις, λαμβάνουν διάφορα χαρτιά από την εφορία για περαίωση (δηλαδή κρατικός εκβιασμός: πλήρωσε τόσα να μην σου ελέγξω τα βιβλία). Επιπλέον, λοιπά λαδωματάκια περιλαμβάνουν: εφοριακούς που περνάνε για ελέγχους, νομαρχιακούς για υγειονομικές παραβάσεις, ελέγχους της πυροσβεστικής, ταρίφα του δήμου για την ταμπέλα του καταστήματος πάνω στους εμπορικούς δρόμους (διαφημιστικά έσοδα), και επίσης λάδωμα του δήμου για τα υπεράριθμα τραπεζάκια που απλώνουν χωρίς άδεια.

    Δεν θέλω να πω ότι είναι και φτωχαδάκια βέβαια, εξάλλου όλα αυτά τα λεφτά για τα λαδώματα είναι υπολογισμένα στην τιμή του καφέ… 4 ευρώ μέσο όρο για τον στιγμιαίο δηλαδή δεν τους λυπάμαι κι’ όλας που πρέπει να λαδώσουν τόσο πολύ κόσμο για τις παρανομίες που κάνουν.

    Απλώς την επόμενη φορά που θα απορήσετε γιατί πληρώνετε τόσο τον καφέ, σκεφτείτε πόσες καφετέριες έχουν κλείσει ενώ ήταν τίγκα. Σκεφτείτε ότι δεν υπάρχει ΟΥΤΕ μία με 2 ευρώ το φραπέ, λες και όλοι οι ιδιοκτήτες χιλιάδων καφέ είναι όλοι άπληστοι. Επίσης μην σας προκαλεί εντύπωση που καμιά φορά στην επαρχεία πίνετε καφεδάκι με 2 ευρώ σε αντίστοιχης πολυτέλειας μαγαζιά με τις μεγάλες πόλεις. Μάλλον το μεγαλύτερο μερίδιο της τιμής πάει στις τσέπες της μαφίας. Εμείς να ‘μαστε καλά να πίνουμε καφέδες όλη μέρα να τσεπώνουν μαύρο χρήμα τα παλικάρια για τον κόπο τους.

    Σημείωση: δεν είχα ποτέ καφέ ή άλλο παρόμοιο μαγαζί. Μπορεί να λεω και καμιά χαζομάρα. Ας με διαφωτίσει κανένας γνώστης του θέματος.

  8. Πολύ σωστά τα λες κράχτη. Και επειδή το chain mail εκτός από βλαμμένο είναι και ανώνυμο, εγώ το Σάββατο το πρωί θα πιω τον καφέ μου στην καφετέρια που τον πίνω πάντα, και θα αφήσω και πουρμπουάρ.

  9. Πολύ σωστά τα λες κράχτη. Και επειδή το chain mail εκτός από βλαμμένο είναι και ανώνυμο, εγώ το Σάββατο το πρωί θα πιω τον καφέ μου στην καφετέρια που τον πίνω πάντα, και θα αφήσω και πουρμπουάρ.

  10. Υπάρχει ομοσπονδία ιδιοκτητών καφετεριών. Σε μικρή πόλη, έτυχε πέρσι να δω μια τυπωμένη απόφαση του συλλόγου η οποία καθόριζε τα ελάχιστα ποσά για κάθε είδος (καφές, ποτό, κλπ.). Γι αυτό δεν πρόκειται να δείτε καφέ με 2 ευρώ: αν κάποιος τολμήσει, θα τον κυνηγήσει όλη η υπόλοιπη συντεχνία!…

    Δεν ξέρω αν αυτό είναι αυτό είναι ανά πόλη ή ανά νομό ή κάτι άλλο. Πάντως όσοι μιλάνε για “επιλογές των καταναλωτών”, “ανταγωνισμό” και “νόμους της αγοράς”, μάλλον μιλάνε για άλλες χώρες ή έχουν μια ιδανική (=σωστή!) κατάσταση στο μυαλό τους που δυστυχώς δεν έχει σχέση με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα… Όλο το σύστημα είναι πολύ στραβό και γι αυτό δεν υπάρχουν απλές λύσεις.

    Πάντως το συγκεκριμένο μποϋκοτάζ καλό είναι. Ας αρχίσουν να υπάρχουν κάποιες λογικές και ήπιες αντιδράσεις από τους απλούς πολίτες. Σιγά σιγά ίσως διαμορφωθούν κάποιες οργανώσεις βάσης.

  11. Υπάρχει ομοσπονδία ιδιοκτητών καφετεριών. Σε μικρή πόλη, έτυχε πέρσι να δω μια τυπωμένη απόφαση του συλλόγου η οποία καθόριζε τα ελάχιστα ποσά για κάθε είδος (καφές, ποτό, κλπ.). Γι αυτό δεν πρόκειται να δείτε καφέ με 2 ευρώ: αν κάποιος τολμήσει, θα τον κυνηγήσει όλη η υπόλοιπη συντεχνία!…

    Δεν ξέρω αν αυτό είναι αυτό είναι ανά πόλη ή ανά νομό ή κάτι άλλο. Πάντως όσοι μιλάνε για “επιλογές των καταναλωτών”, “ανταγωνισμό” και “νόμους της αγοράς”, μάλλον μιλάνε για άλλες χώρες ή έχουν μια ιδανική (=σωστή!) κατάσταση στο μυαλό τους που δυστυχώς δεν έχει σχέση με αυτά που συμβαίνουν στην Ελλάδα… Όλο το σύστημα είναι πολύ στραβό και γι αυτό δεν υπάρχουν απλές λύσεις.

    Πάντως το συγκεκριμένο μποϋκοτάζ καλό είναι. Ας αρχίσουν να υπάρχουν κάποιες λογικές και ήπιες αντιδράσεις από τους απλούς πολίτες. Σιγά σιγά ίσως διαμορφωθούν κάποιες οργανώσεις βάσης.

  12. 6. Νίκος
    Υπάρχει ομοσπονδία ιδιοκτητών καφετεριών.

    Ομοίως και ιδιοκτητών φασφουντάδικων – σαντουιτσάδικων, και λειτουργούν ως καρτέλ.

    Οπότε ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσει κάποιος από τους παραπάνω επαγγελματίες δεν είναι η τιμή, αφού είναι προκαθορισμένη, αλλά η ποιότητα και η ποσότητα που παρέχει στην πελατεία του.

  13. 6. Νίκος
    Υπάρχει ομοσπονδία ιδιοκτητών καφετεριών.

    Ομοίως και ιδιοκτητών φασφουντάδικων – σαντουιτσάδικων, και λειτουργούν ως καρτέλ.

    Οπότε ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσει κάποιος από τους παραπάνω επαγγελματίες δεν είναι η τιμή, αφού είναι προκαθορισμένη, αλλά η ποιότητα και η ποσότητα που παρέχει στην πελατεία του.

  14. Ο καφές στην Ελλάδα είναι Ο ΦΘΗΝΟΤΕΡΟΣ στην Ευρώπη, αν τον διαιρέσεις με το χρόνο που κάθεται κάποιος στην καφετέρια. Αν κάτσεις 2-3 ώρες πληρώνεις το χρόνο που κάθεσαι και όχι τον καφέ. εγώ στις 11 Απριλίου πήγα για 2-3 καφέδες αντί για τον συνηθισμένο 1.

  15. Ο καφές στην Ελλάδα είναι Ο ΦΘΗΝΟΤΕΡΟΣ στην Ευρώπη, αν τον διαιρέσεις με το χρόνο που κάθεται κάποιος στην καφετέρια. Αν κάτσεις 2-3 ώρες πληρώνεις το χρόνο που κάθεσαι και όχι τον καφέ. εγώ στις 11 Απριλίου πήγα για 2-3 καφέδες αντί για τον συνηθισμένο 1.

  16. Όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται κάθονται σ' ένα τραπέζι με ένα φραπέ και ένα πακέτο τσιγάρα και το κρατάνε δυο ώρες. Οι Ιταλοί, που είναι και το πιο συνηθισμένο παράδειγμα για τη διαφορά της τιμής στον εσπρέσσο, πίνουνε τον καφέ τους όρθιοι στο μπαρ και σε πέντε λεπτά έχουν φύγει. Αν καθήσεις σε τραπέζι στη Ρώμη και παραγγείλεις, θα τον πληρώσεις ακριβότερα από την Αθήνα.

  17. γεια σας. θελω να ανοιξω καφετερια. πρωτη φορα. ειμαι ασχετη αλλα εχω δικο μου χωρο. και ειναι στο κεντο της “κακιας” αθηνας… πιστυετε οτι ειναι επιπολαιο ? αυτη τη στιγμη με τα λαδωματα που διαβαζω παρακατω και η προστασια ειναι δεδομενα πραγματα ?  Απο την αλλη τι να κανω αφου η υπαρχουσα καφετερια θελει να φυγει για δικους τις λογους. Αν δεν βρω ενοικιαστη να το ανοιξω με θαρρος? ειμαι νεα και θελω να δουλεψω. Αληθως αν θελω να χρεωνω φτηνα τον καφε δεν μπορω να τον εχω 3ευρο η και 2.50 αν θελω?

Leave a Reply to Δρ. Νο Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *