[Δ]εν υπάρχει εξέλιξη στο θέμα της ίδρυσης κάποιου άλλου τμήματος ΤΕΙ στο νομό [Δράμας] ή στην δημιουργία πανεπιστημιακής σχολής, παρά τα όσα είχαν ακουστεί από τα πλέον αρμόδια χείλη παλιότερα. (Ηχω Δράμας 08.02.08)

Ποιά είναι τα «αρμόδια χείλη»; Διότι ούτε η πρώην ούτε ο νυν υπουργός Παιδείας υποσχέθηκαν σχολή ή τμήμα στη Δράμα. Οι υποσχέσεις μέχρι τώρα ακούστηκαν από τα χείλη του νομάρχη και άλλων τοπικών πολιτικών και πολιτευτών. Χείλη αναρμόδια δηλαδή να εκφράσουν πολιτική ανώτατης παιδείας στην Ελλάδα.

Υπάρχει βεβαίως και μια μελέτη γραμμένη στο πόδι, για την επέκταση του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης στη Δράμα και στην Καβάλα. Αλλα κι αυτή αποδείχτηκε πυροτέχνημα και μάλιστα χαμηλού διαμετρήματος: κακογραμμένη, αστήρικτη, και στο τέλος απορριπτέα από την τότε υπουργό Παιδείας.

Το πόσο κακογραμμένη και κακοστημένη είναι η μελέτη επέκτασης του ΔΠΘ φαίνεται να αναγνωρίζει κι ο νομάρχης Δράμας. Ο οποίος σχολιάζοντας την κριτική που άσκησα στη μελέτη, αντί να απαντήσει επι των επιχειρημάτων και των δεδομένων, περιορίστηκε στην παρακάτω τοποθέτηση:

Διαβάζοντας το κείμενο καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι ο συντάκτης αγνοεί τον Ελληνικό Πανεπιστημιακό Χάρτη, καταλογίζει ευθύνες στη Σύγκλητο και το Πρυτανικό Συμβούλιο του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου και χαρακτηρίζει τους Δραμινούς «μωροφιλόδοξους και πολιτικά κοντόφθαλμους». Θεωρώ ότι η θέση του κ. Καθηγητού στρέφεται ενάντια όχι μόνο στην επιθυμία αλλά προπαντός στα συμφέροντα του Δραμινού Λαού. Όσο για τους χαρακτηρισμούς που αποδίδει στους Δραμινούς πιστεύω ότι δε συνάδουν με το μορφωτικό επίπεδο καθηγητού Πανεπιστημίου.

Ο Νομάρχης μου αποδίδει λόγια που δεν είπα (ούτε έγραψα). Δεν χαρακτήριζα μωροφιλόδοξους τους Δραμινούς αλλά τους τοπικούς πολιτευτές με την εμμονή για πανεπιστήμιο στη Δράμα. Κι αντί να μιλήσει για τα δεδομένα και τα επιχειρήματα με τα οποία περιγράφω την τσαπατσουλιά της μελέτης για την επέκταση του ΔΠΘ, ο Νομάρχης περιορίζεται στο να κρίνει τι αρμόζει και τι δεν αρμόζει σε καθηγητή πανεπιστημίου — λες και είναι αρμόδιος για να κάνει τέτοια κρίση ένας Νομάρχης που έταζε πανεπιστήμιο στο νομό του επειδή σε κάποια επιτροπή βρέθηκε κάποιος που είναι «γαμπρός στη Δράμα.»

Με δυο λόγια: ο Νομάρχης Δράμας αποφεύγει την τεκμηριωμένη αντιπαράθεση στο θέμα της επέκτασης. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω γιατί, αλλά πιστεύω πως όταν μια μελέτη παραμένει αδημοσίευτη ενάμιση χρόνο μετά την πανηγυρική παρουσίαση των θέσεών της, τότε ή δουλειά του ποδαριού ήταν ή προεκλογικό πυροτέχνημα ή και τα δύο.

Μάχομαι την επέκταση του ΔΠΘ στη Δράμα για δυο λόγους: οδηγεί τη Δράμα (1) και την Παιδεία (2) σε παραπέρα υποβάθμιση.

1. Για τη Δράμα (ρε γαμώτο!)

Μια σχολή πληροφορικής με 150 φοιτητές ούτε οικονομική ανάπτυξη θα φέρει ούτε και πνευματική. Δεχόμενοι όμως οι Δραμινοί — μέσω τωνπολιτευτών τους — το πανεπιστήμιο, δίνουν άλλοθι στην Κυβέρνηση. Η οποία θα μπορεί να λέει για τα επόμενα 10-20 χρόνια: θέλατε πανεπιστήμιο. Σας το κάναμε. Τώρα πρέπει να φροντίσουμε κι άλλες περιοχές. Οπότε μην μας ενοχλείτε με άλλα αιτήματα. Αχάριστοι είστε;

Θα εγκλωβιστεί η Δράμα λοιπόν σε μια προσπάθεια ανάπτυξης η οποία όμως είναι θνησιγενής.

2. Για την ανώτατη παιδεία.

Δεν πιστεύω πως στήνοντας πανεπιστήμια τσαντίρ-μαχαλά προσφέρουμε τίποτα στο μέλλον του τόπου. Η Ιατρική στην Αλεξανδρούπολη, η Νομική στην Κομοτηνή, η Πολυτεχνική στην Ξάνθη, και τα μυαλά στα κάγκελα. Πού είδαμε κατακερματισμένο πανεπιστήμιο να προκόβει;

Η ίδια η μελέτη για την επέκταση (την οποία δεν δημοσιεύουν οι
υπεύθυνοι του ΔΠΘ) είναι ένα δείγμα τσαπατσουλιάς κι ασχετοσύνης. Κανένα όραμα, καμιά προσπάθεια να δρομολογηθεί μια επέκταση ανταγωνιστική και προς τα καλά Ελληνικά πανεπιστήμια αλλά και προς τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Φτιάξε ένα τμήμα στη Δράμα, βρες 5-6 καθηγητές (εποχούμενους και όχι ιπτάμενους αφού δεν υπάρχει βολικό αεροδρόμιο), κι όλο και κάποιος απελπισμένος φοιτητής θα βρεθεί να ενισχύσει τον τζίρο μερικών σουβλατζίδικων.

Είναι πράγματα που συμβαίνουν σε ευρωπαϊκή χώρα τον 21ο αιώνα αυτά. Με προσβάλλουν ως Δραμινό, ως Έλληνα, και ως πανεπιστημιακό.

Δεν μάχομαι απλώς την επέκταση του ΔΠΘ. Μάχομαι την παρακμή στην οποία οδηγείται η γεννέθλια πόλη και η ανώτατη παιδεία στον τόπου μου.

ΥΓ: Πιστεύω πως είμαστε ικανοί για κάτι καλύτερο και ως χώρα και ως λαός. Η πίστη αυτή δεν είναι προϊόν κάποιος ρομαντικής αντίληψης που μοιραία συναρπάζει τους απόδημους (κλείνω 18 έτη εκτός). Υπάρχει στην Ελλάδα και ενέργεια και ταλέντο και νοημοσύνη. Προϋποθέσεις χρειάζονται.

Γι αυτό όσο πιο πολύ μιλάμε και γράφουμε και εκθέτουμε τους μετρίους και τους γελοίους, τόσο περισσότερο δημιουργούμε τις συνθήκες για να ανθίσουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις: κάποια στιγμή οι τσαπατσούληδες, οι μέτριοι, οι γλύφτες θα καταλάβουν πως δεν τους παίρνει πια.