Καλά έκανα

Η υπόθεση με τους πιτσιρικάδες που καταστρέφαν τα πεζοδρόμιο τέλειωσε σήμερα.

Η ιστορία ξεκίνησε στις 22 Μαΐου όταν είδα 4 παιδιά γύρω στα 15-16 να καταστρέφουν φρεσκοστρωμένα πεζοδρόμια. Ειδοποίησα την αστυνομία, τους πιάσανε, και σήμερα έγινε το δικαστήριο στο οποίο κλήθηκα ως μάρτυρας.

Για την ακρίβεια δεν πρόκειται για δικαστήριο αλλά για δημοτική αστική ακροαματική διαδικασία. Δεν κρίνεται δηλαδή η ενοχή ή όχι των υπερασπιζομένων αλλά η ευθύνη τους ή μη για το πρόστιμο και τη διοικητική ποινή που θα τους καταλογιστεί. Οι υπερασπιζόμενοι (στην Ελλάδα τους λέμε κατηγορούμενους) έχουν το δικαίωμα να προσφύγουν στο πρωτοδικείο αν δεν συμφωνούν με την απόφαση.

Πάμε από την αρχή λοιπόν.

Η διαδικασία ξεκίνησε στις 9:30 το πρωί και τέλειωσε στις 11 πμ. Στο διάστημα αυτό η δικαστής διεκπεραίωσε γύρω στις 15 υποθέσεις. Η δικιά μας ήταν η τελευταία.

Η ακροαματική διαδικασία έγινε στην αίθουσα που συνεδριάζει το δημοτικό συμβούλιο. Παρόντες οι υπερασπιζόμενοι, και μερικοί αστυνομικοί που είχαν σχέση με τις υποθέσεις καθώς και οι μάρτυρες.

Η δικαστής εξήγησε τη διαδικασία: πρώτα ορκίζω τα εμπλεκόμενα μέρη, μετά διαβάζω το θέσπισμα, ρώτω τον υπερασπιζόμενο αν δέχεται ή απορρίπτει την υπαιτιότητα του, ζητώ τις μαρτυρίες, και αποφασίζω.

Οι δυο πρώτες υποθέσεις ήταν διεκπεραιωτικού χαρακτήρα, αναιρώντας τα πρόστιμα που είχαν επιβληθεί σε άτομα τα οποία συμπλήρωσαν εμπρόθεσμα την κοινωνική εργασία που τους είχε επιβληθεί ως ποινή.

Η τρίτη υπόθεση αφορούσε έναν μεξικάνο που οδηγούσε αντικανονικά. Ζήτησε διερμηνέα ο οποίος αναζητήθηκε και ήρθε στην αίθουσα σε 3-4 λεπτά. Ο υπερασπιζόμενος δέχτηκε την υπαιτιότητά του και εξήγησε πως δεν είχε αντιληφθεί τη σηματοδότηση. Λόγω καθαρού μητρώου οδήγησης, η κλήση σβήστηκε αλλά με προειδοποίηση πως αν κάνει παρόμοια παράβαση στους επόμενους 18 μήνες θα πληρώσει διπλό πρόστιμο ($150 αντί για $75).

Οι υπόλοιπες 4 υποθέσεις αφορούσαν μαθητές οι οποίοι πιάστηκαν να αγοράζουν αλκοόλ ή τσιγάρα ενώ ήταν κάτω από 18 ετών. Όλοι αποδέχτηκαν την υπαιτιότητά τους, συνοδευόμενοι από τους γονείς τους, και φάγαν από ένα $25 πρόστιμο και 10 ώρες κοινωνικής εργασίας.

Ακολούθησαν κάτι τροχαίες παραβάσεις, μια εξύβριση, και φτάσαμε στη δική μας. Από τη μιά οι πιτσιρικάδες με τους γονείς τους, από την άλλη εγώ με την αστυνομικό που έκανε τις συλλήψεις.

Οι πιτσιρικάδες αποδέχτηκαν την υπαιτιότητα. Ρωτήθηκα για το τι είδα και εξήγησα πως ένας απο τους μικρούς έκανε τη λιγότερη ζημιά. Οι τρείς φάγαν από $50 πρόστιμο και 30 ώρες κοινωνική εργασία ο καθένας και οι γονείς τους κλήθηκαν να πληρώσουν, από 30% της ζημιάς. Ο τέταρτος που έκανε τη λιγότερη ζημιά έφαγε το ίδιο πρόστιμο και κοινωνική εργασία και οι γονείς του θα πληρώσουν το 10% της ζημιάς. Η συνολική ζημιά αποτιμήθηκε στις $2,600.  Η διαδικασία τέλειωσε σε λιγότερο από 10 λεπτά.

Το περιστατικό έγινε στις 22 Μαΐου. 16 μέρες αργότερα έγινε η ακροαματική διαδικασία και επιβλήθηκαν τα πρόστιμα στους υπαίτιους.

Φεύγοντας από το δημαρχείο έπεσα πάνω σε δυο από τους γονείς. Οι οποίοι ήταν ευγενικότατοι και μου ζήτησαν και συγνώμη.

Έκανα ή δεν έκανα καλά που κάλεσα την αστυνομία όταν είδα την καταστροφή και φτάσαμε ως εδώ;

Πιστεύω τελικά πως καλά έκανα.

Η υπόθεση οδηγήθηκε σε ακροαματική διαδικασία αμεσως και χωρίς καθυστερήσεις, τα πιτσιρίκια πήραν το μάθημά τους, και η κοινότητά μου δεν επιβαρύνθηκε με το κόστος αποκατάστασης των ζημιών.

Share

12 thoughts on “Καλά έκανα

  1. Χωρίς να έχω πάρει θέση στο προηγούμενο άρθρο, φαίνεται τελικά ότι μάλλον καλά κάνατε! Σίγουρα στην Ελλάδα (δυστυχώς) θα ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα…

  2. Χωρίς να έχω πάρει θέση στο προηγούμενο άρθρο, φαίνεται τελικά ότι μάλλον καλά κάνατε! Σίγουρα στην Ελλάδα (δυστυχώς) θα ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα…

  3. Ωχ μωρέ δεν βαρίεσε!
    Που να τρέχεις τώρα.
    Έλα παιδία είναι.
    Δεν είναι καλό να καρφώνεις.
    Θα ξαναφτιαχτούν τα πεζοδρόμια.

    Η ζημία δεν είναι τίποτε μπροστά στο μάθημα που πήραν τα πιτσιρίκια. Ό χρόνος που διέθεσες στο δικαστήριο δεν πήγε χαμένος. Ένα μικρό μάθημα την κατάλληλη στιγμή μπορεί να κάνει θαύματα.

  4. Ωχ μωρέ δεν βαρίεσε!
    Που να τρέχεις τώρα.
    Έλα παιδία είναι.
    Δεν είναι καλό να καρφώνεις.
    Θα ξαναφτιαχτούν τα πεζοδρόμια.

    Η ζημία δεν είναι τίποτε μπροστά στο μάθημα που πήραν τα πιτσιρίκια. Ό χρόνος που διέθεσες στο δικαστήριο δεν πήγε χαμένος. Ένα μικρό μάθημα την κατάλληλη στιγμή μπορεί να κάνει θαύματα.

  5. Στο context που περιγράφεις φαίνεται ξεκάθαρα ότι έπραξες σωστά. Το οποίο, ωστόσο, είναι εντελώς διαφορετικό από το αντίστοιχο ελληνικό. Δείτε για παράδειγμα – άνιση σύγκριση – τι συνέβη με την υπόθεση του Παντείου Πανεπιστημίου. Δεν θα σταθώ ούτε στο αν έγιναν υπεξαιρέσεις, ποιοί τις έκαναν, αν το κατηγορητήριο είχε κάποιο συλλογισμό κτλ. κτλ. Υπενθυμίζω μόνο ότι η δίκη έγινε 9 χρόνια έπειτα από την τέλεση του εγκλήματος!

    υ.γ.: Ο σοφός ποινικολόγος στον οποίο αναφερόμουν στο προηγούμενο ποστ είναι ο κ. Κατσαντώνης.

  6. Στο context που περιγράφεις φαίνεται ξεκάθαρα ότι έπραξες σωστά. Το οποίο, ωστόσο, είναι εντελώς διαφορετικό από το αντίστοιχο ελληνικό. Δείτε για παράδειγμα – άνιση σύγκριση – τι συνέβη με την υπόθεση του Παντείου Πανεπιστημίου. Δεν θα σταθώ ούτε στο αν έγιναν υπεξαιρέσεις, ποιοί τις έκαναν, αν το κατηγορητήριο είχε κάποιο συλλογισμό κτλ. κτλ. Υπενθυμίζω μόνο ότι η δίκη έγινε 9 χρόνια έπειτα από την τέλεση του εγκλήματος!

    υ.γ.: Ο σοφός ποινικολόγος στον οποίο αναφερόμουν στο προηγούμενο ποστ είναι ο κ. Κατσαντώνης.

  7. @bstam: τα πεζοδρόμια ξαναφτιαχτήκαν μέσα σε 2-3 μέρες!

    @chris: συμφωνούμε όλοι πως ένα σύστημα δικαιοσύνης που αργεί, αυτοαναιρείται. Αυτό που μου ‘χει κάνει εντύπωση εδώ (ΗΠΑ), τόσα χρόνια, είναι η ταχύτατη διεκπεραίωση υποθέσεων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό (μέχρι το δικό μας εφετείο δηλαδή). Οι υποθέσεις που αναπέμπονται στις ολομέλειες των Περιφερειακών Εφετείων και τελικά καταλήγουν στα Ανώτατα Δικαστήρια (τα πολιτειακά ή το ομοσπονδιακό) ίσως και να τραβήξουν 2-3 χρόνια.

    Αυτό που βλέπουμε στις δικές μας δίκες, να έρχονται άσχετοι με την υπόθεση ως μάρτυρες υπεράσπισης και να βγάζουν δεκάρικους στο δικαστήριο, εδώ δεν γίνεται μέχρι να αποφασιστεί η ενοχή του υπερασπιζομένου. Αν κριθεί ένοχος τότε το δικαστήριο πρέπει να προσμετρήσει ποινή την οποία καθορίζει με βάση μαρτυρίες υπεράσπισης και κατηγορίας.

    Το σύστημα στην Ελλάδα πάσχει από πολλές μεριές. Δεν θέλω να προβάλλω την τεχνολογία ως τη θεραπεία για κάθε νόσο αλλά πιστεύω πως η υιοθέτησή της θα δημιουργούσε καλύτερες συνθήκες διαφάνειας για το σύστημα.

    Είχα γράψει σχετικά, σε παλιότερη συζήτηση:

    @attorney: βεβαίως και θα εμπιστευόμουν δικαστή ο οποίος θα ήταν μέλος κάποιου κόμματος, αν έκανε τη δουλειά του σωστά και υπήρχε ένα αντικειμενικό σύστημα να τον αξιολογεί.

    Πχ ένας Πρωτοδίκης του οποίου οι αποφάσεις αναιρούνται από το Εφετείο σε ποσοστό πάνω του 35% (τυχαίος ο αριθμός) είναι για μένα αναξιόπιστος, ανεξαρτήτως κομματικής ιδιότητας. Αν το αντίστοιχο ποσοστό ήταν γύρω στο 10%, τι με νοιάζει αν ο δικαστής είναι μέλος ενός κόμματος ή οπαδός του Ολυμπιακού. Σημασία έχει πως κάνει τη δουλειά του σωστά.

    Γίνεται τέτοια αξιολόγηση στην Ελλάδα; Υπάρχει κάποια ιστοσελίδα που να μπορω να επισκεφτώ και να δω στατιστικά για την απόδοση των δικαστών; Πχ, ποσοστό αποφάσεων που αναιρούνται στο επόμενο στάδιο, μέσο όρο ημερών για την έκδοση αποφάσεων, μέσο όρο αναβολών που δίνει, κατανομη αποφάσεων ανά δικηγόρο, κτλ; Με δυο λόγια: υπάρχει διαφάνεια στο σύστημα της δικαιοσύνης; Όχι.

    Αν υπάρχει ένα αξιόπιστο σύστημα διαφάνειας δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου η κομματική η ποδοσφαιρική ή θρησκευτική ταυτότητα του δικαστή. Ο επαγγελματισμός μετράει. Ξέχασα όμως! Στην Ελλάδα δεν έχουμε επαγγελματίες αλλά λειτουργούς…

  8. @λ:ηρ:
    Στην Ελλάδα δεν έχουμε επαγγελματίες αλλά λειτουργούς…

    Αυτό είναι το πρόβλημα. Και σε μια χώρα λειτουργών καλύτεροι επαγγελματίες εμφανίζονται οι απατεώνες. Πρόκειται περί διαστροφής…δεν ξέρεις πόσο “ζήλεψα” την ιστορία που μας περιέγραψες.

  9. @λ:ηρ:
    Στην Ελλάδα δεν έχουμε επαγγελματίες αλλά λειτουργούς…

    Αυτό είναι το πρόβλημα. Και σε μια χώρα λειτουργών καλύτεροι επαγγελματίες εμφανίζονται οι απατεώνες. Πρόκειται περί διαστροφής…δεν ξέρεις πόσο “ζήλεψα” την ιστορία που μας περιέγραψες.

  10. Περιγράφεις έναν συνδυασμό ΕΝΕΡΓΟΥ πολίτη (εσύ) και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ κράτους.

    Δυστυχώς εδώ στην πατρίδα δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο…

    Μόνο για κλάματα είμαστε. Μόνο….

  11. Περιγράφεις έναν συνδυασμό ΕΝΕΡΓΟΥ πολίτη (εσύ) και ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΥ κράτους.

    Δυστυχώς εδώ στην πατρίδα δεν έχουμε ούτε το ένα ούτε το άλλο…

    Μόνο για κλάματα είμαστε. Μόνο….

  12. @bstam: τα πεζοδρόμια ξαναφτιαχτήκαν μέσα σε 2-3 μέρες!

    @chris: συμφωνούμε όλοι πως ένα σύστημα δικαιοσύνης που αργεί, αυτοαναιρείται. Αυτό που μου 'χει κάνει εντύπωση εδώ (ΗΠΑ), τόσα χρόνια, είναι η ταχύτατη διεκπεραίωση υποθέσεων σε πρώτο και δεύτερο βαθμό (μέχρι το δικό μας εφετείο δηλαδή). Οι υποθέσεις που αναπέμπονται στις ολομέλειες των Περιφερειακών Εφετείων και τελικά καταλήγουν στα Ανώτατα Δικαστήρια (τα πολιτειακά ή το ομοσπονδιακό) ίσως και να τραβήξουν 2-3 χρόνια.

    Αυτό που βλέπουμε στις δικές μας δίκες, να έρχονται άσχετοι με την υπόθεση ως μάρτυρες υπεράσπισης και να βγάζουν δεκάρικους στο δικαστήριο, εδώ δεν γίνεται μέχρι να αποφασιστεί η ενοχή του υπερασπιζομένου. Αν κριθεί ένοχος τότε το δικαστήριο πρέπει να προσμετρήσει ποινή την οποία καθορίζει με βάση μαρτυρίες υπεράσπισης και κατηγορίας.

    Το σύστημα στην Ελλάδα πάσχει από πολλές μεριές. Δεν θέλω να προβάλλω την τεχνολογία ως τη θεραπεία για κάθε νόσο αλλά πιστεύω πως η υιοθέτησή της θα δημιουργούσε καλύτερες συνθήκες διαφάνειας για το σύστημα.

    Είχα γράψει σχετικά, σε παλιότερη συζήτηση:

    @attorney: βεβαίως και θα εμπιστευόμουν δικαστή ο οποίος θα ήταν μέλος κάποιου κόμματος, αν έκανε τη δουλειά του σωστά και υπήρχε ένα αντικειμενικό σύστημα να τον αξιολογεί.

    Πχ ένας Πρωτοδίκης του οποίου οι αποφάσεις αναιρούνται από το Εφετείο σε ποσοστό πάνω του 35% (τυχαίος ο αριθμός) είναι για μένα αναξιόπιστος, ανεξαρτήτως κομματικής ιδιότητας. Αν το αντίστοιχο ποσοστό ήταν γύρω στο 10%, τι με νοιάζει αν ο δικαστής είναι μέλος ενός κόμματος ή οπαδός του Ολυμπιακού. Σημασία έχει πως κάνει τη δουλειά του σωστά.

    Γίνεται τέτοια αξιολόγηση στην Ελλάδα; Υπάρχει κάποια ιστοσελίδα που να μπορω να επισκεφτώ και να δω στατιστικά για την απόδοση των δικαστών; Πχ, ποσοστό αποφάσεων που αναιρούνται στο επόμενο στάδιο, μέσο όρο ημερών για την έκδοση αποφάσεων, μέσο όρο αναβολών που δίνει, κατανομη αποφάσεων ανά δικηγόρο, κτλ; Με δυο λόγια: υπάρχει διαφάνεια στο σύστημα της δικαιοσύνης; Όχι.

    Αν υπάρχει ένα αξιόπιστο σύστημα διαφάνειας δεν μ’ ενδιαφέρει καθόλου η κομματική η ποδοσφαιρική ή θρησκευτική ταυτότητα του δικαστή. Ο επαγγελματισμός μετράει. Ξέχασα όμως! Στην Ελλάδα δεν έχουμε επαγγελματίες αλλά λειτουργούς…

Leave a Reply to λ:ηρ Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *