Και δυο αυγά Τουρκίας

Όλα πωλούνται και όλα εξαγοράζονται.   Μερικές χιλιάδες ευρά η ακαδημαϊκη δεοντολογία, τούβλα και μυστρί ο πρύτανης, μια σφαίρα ο έφηβος, και δυο αυγά Τουρκίας για την ελευθερία λόγου.

Τα αυγά που εκτοξεύτηκαν από φασίστες προχτές στη Νομική, μπορεί να έσπασαν πάνω στον Πάσχο αλλά είχαν ως στόχο την ελευθερία λόγου.   Όταν ένας δημοσιογράφος δεν μπορεί να μιλήσει ελεύθερα στον χώρο όπου (υποθετικά) έχει καθιερωθεί το άσυλο και μάλιστα στον συγκεκριμένο χώρο όπου προάγεται η Νομική σκέψη, τότε είναι φανερό ακόμη και στους πιο δύσπιστους (ή αφελείς) πως άσυλο δεν υπάρχει, και πως η ελευθερία λόγου στα πανεπιστήμια είναι Οργουελιανής φύσης.

Ως κοινωνία συγκροτημένη σε δημοκρατικό πολίτευμα έχουμε δύο επιλογές: ή να παραδεχτούμε την ουσιαστική πλέον κατάπτωση του πολιτεύματος σε οχλοκρατία ή να αποφασίσουμε την εξάλειψη των φαινομένων φασισμού απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Share

Άβουλα θύματα

Ο Πάσχος Μανδραβέλης γράφει για τον έρποντα φασισμό στο κέντρο της Αθήνας.  Είναι κάτι που θα πρέπει να μας προβληματίσει όλους.   Διαβάζοντας στην ειδησεογραφία σχετικά με το περιστατικό, μαθαίνουμε:

Μία ώρα αργότερα οι άγνωστοι, τους οποίους περίμεναν σύντροφοί τους έξω από τη Στοά, αποχώρησαν. (Το Βήμα 20.11.09)

Αυτό δεν το καταλαβαίνω.  Για μια ώρα οι κουραδόμαγκες προπηλάκιζαν και πουλούσαν εθνικό τσαμπουκά σε μια αίθουσα 60 ατόμων και δεν βρέθηκε ούτε ένας να καλέσει την αστυνομία;  Κι αν κλήθηκε η αστυνομία, πότε κλήθηκε, πότε έφτασε, και τι έκανε;

Στοιχειώδης λογική επιβάλλει πως κάθε φορά που παρουσιάζεται ένα αμφιλεγόμενο βιβλίο να λαμβάνονται κάποια μέτρα.  Να επικοινωνεί ο διοργανωτης της παρουσίασης με την αστυνομία και να συζητά το ενδεχόμενο να ληφθούν κάποια μέτρα.  Μια διακριτική ετοιμότητα σε περίπτωση που άτομα εγνωσμένου δημοκρατικού φρονήματος αποφασίσουν να φορέσουν τις καλές τους κουκούλες και να απαστράπτοντα κράνη τους για να λάβουν μέρος στην εκδήλωση.

Εκτός κι αν τα θύματα, οι προπηλακισμένοι συγγραφείς, οι ομιλητές των panels, και οι καλεσμένοι της εκδήλωσης δεν έχουν καν τη βούληση να κάνουν το πρώτο βήμα κατά του έρποντος φασισμού που κυλιέται από βιβλιοπαρουσίαση σε βιβλιοπαρουσίαση.

Share

Εδώ που φτάσαμε, Πάσχο …

… τίποτα δεν με εκπλήσσει.  Ούτε το κλείσιμο της Βουλής.  Το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, χαρακτηρίζεται από το ΠΑΣΟΚ ως «θεσμική εκτροπή» και όχι ως «πραξικόπημα».  Φτηνός στα άλευρα κι ακριβός στα πίτουρα μου φαίνεται ο ΓΑΠ τελικά.  Αλλού όμως είναι το πρόβλημα σήμερα.

Από το 1974 ως σήμερα έχουμε γονατίσει τους θεσμούς.  Φτάσαμε στο «κανένας θεσμός μόνον ο λαός» αλλά η κατηφόρα δεν σταμάτησε εκεί.  Συνεχίσαμε ως το «έωμεν τους νόμους καθεύδειν».  Ούτε εκεί σταμάτησε η κατρακύλα μας.  Συνεχίζεται, αειφόρως τροφοδοτούμενη από τη συλλογική αμάθεια και ημιμάθειά μας.  Από την λειψή ως ανύπαρκτη παιδεία και καλλιέργειά μας.

Όταν στην καθημερινή ζωή μας δεν σεβόμαστε τους απλούς κανόνες, πώς θα συνειδητοποιήσουμε το μέγεθος της «θεσμικής εκτροπής» που έγινε με το κλείσιμο της Βουλής;

Κανένας θεσμός λοιπόν.  Μόνον ο λαός ο απαίδευτος, ακαλλιέργητος, βάρβαρος, εγωκεντρικός, ημιμαθής, άξεστος.  Ο λαός του 80% που αναδεικνύει τον Κώστα και τον Γιώργο τιμητές της δημοκρατίας.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους νόμους να κοιμούνται.  Καληνύχτα.  Θα συμπλήρωνα «και καλή τύχη» αλλά δεν την βλέπω.

Share

Φωνή ή φόνοι των μαθητών;

Ο Υπουργός Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας κάνει διάλογο με τους μαθητές, μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.  Η διεύθυνση είναι fonitonmathiton@ypeth.gr.  Κι όπως σημειώνει ο Άνεμος και υπενθυμίζει ο Πάσχος Μανδραβέλης: φωνή ή φόνοι των μαθητών;   Μέγα το μυστήριο κι ευτυχώς που στο Υπουργείο Εθνικής Ημιμάθειας και Φαντασιοπληξίας χρησιμοποιούν το Hellenic Quest και τη νοηματική γλώσσα των υπολογιστών.  Άτιμη κενωνία της πλεροφορίας!

Share

Μανδραβέλης έναντι συλλογικής εσωστρέφειας

Αν υπάρχει κάποιος που αμφιβάλλει πως ο Πάσχος Μανδραβέλης είναι από τους πιο οξυδερκείς δημοσιογράφους που έχουμε στην Ελλάδα, το  άρθρο του στην Καθημερινή 11.11.08 είναι η απάντηση:

Εντάξει, το εμπεδώσαμε! Η Ελλάδα δεν έχει Ομπάμα. Αλλά σάμπως έχει Harvard για να εκπαιδεύσει ένα φοιτητή για να γίνει σαν το νέο ίνδαλμά μας; Σάμπως έχει «Harvard Law Review» για να ψηθεί στη διεύθυνσή του ένας νέος, ώστε να γίνει κάποια στιγμή σαν τον Ομπάμα; Ή μήπως έχει μη κυβερνητικές οργανώσεις σαν αυτές που δούλεψε στα νιάτα του ο Αφροαμερικανός γερουσιαστής, για να αποκτήσει τις πρώτες του πολιτικές εμπειρίες στις φτωχογειτονιές του Σικάγο; Και όλα αυτά τα ΜΜΕ που θρηνούν και οδύρονται για την απουσία ενός Ομπάμα από την Ελλάδα, μήπως πρέπει πρώτα να αναρωτηθούν: έχουμε media που θα συζητούσαν μια πολιτική πρόταση σαν του Ομπάμα; Ή μήπως έχουμε πολλές εκδοχές του «National Enquirer», Μέσα Ενημέρωσης δηλαδή που ασχολούνται με την πολιτική μόνο όταν «χωρίσει ο Θωμάς με τη Βαρβάρα και ο Νίκος ο ψηλός με τη Φανή».

Με αφορμή το άρθρο του Πάσχου, θέλω να εκφράσω μια σκέψη που με προβληματίζει εδώ και πολλούς μήνες λοιπόν:

Τα περισσότερα προβλήματα — αν όχι όλα — που αντιμετωπίζει σήμερα η Ελληνική κοινωνία έχουν λυθεί από χρόνια σε άλλες χώρες.   Λίγο να μελετούσαν οι «αρμόδιοι» τα best practice και τις εμπειρίες άλλων χωρών, πολλά στραβά στην Ελλάδα θα είχαν ήδη διορθωθεί.

Η συλλογική εσωστρέφεια που μας χαρακτηρίζει ως κοινωνία, μας οδηγεί στον μαρασμό.  Φτάνει πια!

Share

Μανδραβέλης, to the point

[…] κανείς δεν έκανε την γοργόνα του Μεγαλέξαντρου παντιέρα στο Σύνταγμα για να ζητήσει την μη εφαρμογή των νόμων: «έωμεν τους νόμους καθεύδειν! Αφήστε τους νόμους να κοιμούνται, ας κοιμηθούν οι νόμοι… «Το Σύνταγμα επιτάσσει και την θρησκευτική διαπαιδαγώγηση των Ελλήνων», είπε. Μαντέψτε σε ποιο άρθρο αναφέρθηκε…

Ο Πάσχος, στην Καθημερινή, 28 Μαρτίου 2007.

Share

Το ακρωτηριασμένο ΑΕΙ

“Και δυστυχώς, όπως έγινε με τη ραδιοτηλεόραση, η φούσκα του ασφυκτικού ελέγχου της Παιδείας θα σκάσει απότομα. Κι όταν σκάσει, τα υπάρχοντα ιδρύματα δεν θα ξέρουν πώς να ανταγωνιστούν και η χώρα θα μείνει με ένα εκπαιδευτικό τοπίο ανάλογο του ραδιοτηλεοπτικού.”

Continue reading

Share