Πριν λίγες μέρες μίλησα σ’ ένα συμπόσιο για τις μεταπτυχιακές σπουδές. Το αντικείμενο του συνεδρίου ήταν το πλαίσιο επαγγελματικών, μεταπτυχιακών, και διδακτορικών σπουδών κάτω από τις νέες συνθήκες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας. Παραθέτω εδώ μια περίληψη της ομιλίας μου, μεταφρασμένης στα Ελληνικά.
Το 1990 όταν ξεκίνησα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές, πήγαινα στο γραφείο μου στο πανεπιστήμιο κάθε μέρα. Το αντικείμενο των σπουδών μου ήταν η θεωρητική φυσική και για την έρευνά μου χρησιμοποιούσα έναν υπερυπολογιστή — με τα δεδομένα της εποχής εκείνης — που έτρεχε τις προσομοιώσεις μου. Η πρόσβαση στον υπολογιστή αυτόν ήταν περιορισμένη και ήμουν τυχερός που στο γραφείο μου είχα ένα τερματικό συνδεδεμένο στο δίκτυο του υπερυπολογιστή.
Ένας φοιτητής που θα ξεκινούσε σήμερα παρόμοια ερευνητική εργασία δεν θα χρειαζόταν να βρίσκεται καν στην ίδια πόλη με το πανεπιστήμιό του. Θα μπορούσε, με τη βοήθεια των δικτύων και των ασύρματων υποδομών να κάνει τη δουλειά του από οπουδήποτε. Μέσω διαδικτύου επίσης θα μπορούσε να επικοινωνεί με τον επιβλέποντα καθηγητή, να μετέχει σε κοινότητες συναδέλφων του, και να ανατρέχει την βιβλιογραφία του κλάδου του. Παραμερίζοντας τις αναχρονιστικές απαιτήσεις των βιβλιοθηκών για την τυπογραφική επιμέλεια των διατριβών, ο ίδιος φοιτητής θα μπορούσε να γράψει το διδακτορικό του χρησιμοποιώντας συνεργασιακές εφαρμογές όπως το Google Documents ή ένα wiki.
Η τεχνολογία μετασχηματίζει την τοπολογία των μεταπτυχιακών σπουδών. Και δεν είναι μόνο η τεχνολογία που κινεί την εξέλιξη του είδους.
Τα τελευταία 5 χρόνια παρατήρησα έναν αυξανόμενο αριθμό μη-τυπικών φοιτητών σε διδακτορικά προγράμματα. Ο τυπικός διδακτορικός φοιτητής ξεκινάει με τις προπτυχιακές σπουδές, συνεχίζει με το masters και καταλήγει στο διδακτορικό, δίχως ενδιάμεσες στάσεις.
Σήμερα όμως βλέπω ολοένα και περισσότερους επαγγελματίες στα 30 τους και στα 40 τους να εκδηλώνουν ενδιαφέρον για διδακτορικές σπουδές. Και μάλιστα για σπουδές μερικής απασχόλησης! Πρόκειται για πετυχημένους επαγγελματίες με 10 ή και περισσότερα χρόνια εμπειρία στη δουλειά τους. Με μεταπτυχιακές σπουδές και με οικογένεια.
Η πρώτη μου αντίδραση, πριν αρκετά χρόνια, στη ιδέα του διδακτορικού μερικής απασχόλησης ήταν αρνητική, αντιδραστική. Έχοντας περάσει το λούκι των μεταπτυχιακών σπουδών πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης πίστευα πως δεν υπάρχει άλλος τρόπος. (Βέβαια ο καθηγητής μου θα σας πει πως κάποιες στιγμές είχε τις αμφιβολίες του για το πόσο πλήρης και αποκλειστική ήταν η ενασχόλησή μου με τις σπουδές μου).
Η ιδέα όμως με έβαλε σε σκέψεις. Άρχισα να παρατηρώ πράγματα που δεν είχα προσέξει ως τότε. Για παράδειγμα: σπάνια συναντούσα φοιτητές στους χώρους της βιβλιοθήκης με τα επιστημονικά περιοδικά. Οι περισσότεροι φοιτητές ήταν καθισμένοι στις αναπαυτικές πολυθρόνες των αναγνωστηρίων. Και χρησιμοποιούσαν τους ασύρματους υπολογιστές τους για να διαβάσουν σε ψηφιακή μορφή τα ίδια έντυπα που φυλλομετρούσα στα χέρια μου.
Αναρωτιέμαι λοιπόν σήμερα αν έφτασε η στιγμή να συζητήσουμε την πιθανότητα των νομαδικών μεταπτυχιακών προγραμμάτων. Πιστεύω πως με εξαίρεση λίγες ειδικότητες, οι περισσότερες μεταπτυχιακές σπουδές κάθε επιπέδου μπορούν να γίνουν δίχως την φυσική παρουσία του φοιτητή στην πανεπιστημιούπολη.
Κι επειδή χρησιμοποιώ τον όρο νομάδες θα μιλήσω και για οάσεις. Οάσεις είναι οι χώροι στους οποίους συγκλίνουν περιοδικά οι νομάδες. Στις οάσεις αυτές οι νομάδες-φοιτητές θα ανταμώνουν με συναδέλφους και καθηγητές για να ανανεώνουν, πρόσωπο-με-πρόσωπο, τη συνεργασία τους. Μια τέτοια όαση θα μπορούσε να είναι η ίδια η πανεπιστημιούπολη. Ένα μεγάλο πανεπιστήμιο θα μπορούσε να στήσει «οάσεις» σε περιοχές με μεγάλο αριθμό νομάδων.
Έτσι περνούμε σ’ ένα διαφορετικό πλαίσιο σπουδών το οποίο επιτρέπει και διευκολύνει τις σπουδές μερικής απασχόλησης για τους νομάδες που δημιουργεί η διαδικτύωση.
Με το νομαδικό πλαίσιο σπουδών έχουμε και την ευκαιρία να αναθεωρήσουμε τις απόψεις μας για τον τοπικό χαρακτήρα του πανεπιστημίου καθώς για τον ένοικο καθηγητή (resident professor).
Ο τοπικός χαρακτήρας των πανεπιστημιών έχει χαθεί από καιρό. Τα καλά σχολεία προσπαθούν να προσελκύσουν καλούς φοιτητές απ όπου κι αν προέρχονται. Με το νομαδικό πρότυπο σπουδών το πανεπιστήμιο, ως λειτουργία, διαχέεται πέρα από την γεωγραφική τοποθεσία του.
Παράλληλα, αναθεωρείται και η έννοια του ντόπιου, εν-οικου καθηγητή (δηλαδή του resident professor). Ένα νομαδικό πανεπιστήμιο με οάσεις σε μεγάλες αστικές περιοχές, χρειάζεται νομαδικό καθηγητικό δυναμικό που θα περιοδεύει από όαση σε όαση. Αυτό ήδη γίνεται, σε μικρή κλίμακα, σε πανεπιστήμια που έχουν παραρτήματα στο εξωτερικό ή περιφερειακές πανεπιστημιουπόλεις. Πιστεύω πως θα δούμε ολοένα και περισσότερους νομάδες-καθηγητές.
Στο βιβλίο του The Elephant and the Flea ο Charles Handy μίλησε για τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων σε χώρους συνύπαρξης και συνεργασίας νομάδων επαγγελματιών. Μίλησε επίσης και για τον κατακερματισμό των μεγάλων εταιρειών (των ελεφάντων δηλαδή) σε μικρότερα, ίσως και ατομικότερα, σχήματα (τους ψύλλους).
Ο μετασχηματισμός που ευαγγελίζεται ο Handy δεν θα αφήσει ανέπαφα τα μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών. Όσο πιο σύντομα ξεκινήσουμε έναν διάλογο για το μέλλον των μεταπτυχιακων σπουδών στις συνθήκες του 21ου αιώνα, τόσο πιο έτοιμοι θα είμαστε να διατηρήσουμε το ποιοτικό πλεονέκτημα που προσφέρουν τα σχολεία μας.
Μη τυπικοί φοιτητές, διδακτορικά με ενδιάμεσες στάσεις, 40ρηδες φοιτητές, μεταπτυχιακά μερικής απασχόλησης, καθηγητές-νομάδες, αναθεώρηση του ρόλου των ένοικων καθηγητών, ασύρματη επικοινωνία με τους επιβλέποντες…
Ουάου! Ελπίζω να το συνειδητοποιείς ότι με το παραπάνω κείμενο καταρρίπτεις όλην την προηγούμενη επιχειρηματολογία κατά της δημιουργίας Τμημάτων ΑΕΙ στην Καβάλα και στην Δράμα.
Εσύ δεν έλεγες πως οι “συνεργείες” και οι “μικρές αποστάσεις” ήταν απαραίτητες;
/
Διάβαζα πως τα παραπάνω Τμήματα δεν θα γίνουν τελικά αλλά ο Στυλιανίδης ετοιμάζει ολόκληρο ερευνητικό κέντρο για την Ανατολική Μακεδονία, πέρα απ’τα δύο δραμινά ΤΕΙ που ήδη ανακοινώθηκαν. Και φυσικά στην Ελλάδα τίποτε δεν είναι τελεσίδικο: μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Μη τυπικοί φοιτητές, διδακτορικά με ενδιάμεσες στάσεις, 40ρηδες φοιτητές, μεταπτυχιακά μερικής απασχόλησης, καθηγητές-νομάδες, αναθεώρηση του ρόλου των ένοικων καθηγητών, ασύρματη επικοινωνία με τους επιβλέποντες…
Ουάου! Ελπίζω να το συνειδητοποιείς ότι με το παραπάνω κείμενο καταρρίπτεις όλην την προηγούμενη επιχειρηματολογία κατά της δημιουργίας Τμημάτων ΑΕΙ στην Καβάλα και στην Δράμα.
Εσύ δεν έλεγες πως οι “συνεργείες” και οι “μικρές αποστάσεις” ήταν απαραίτητες;
/
Διάβαζα πως τα παραπάνω Τμήματα δεν θα γίνουν τελικά αλλά ο Στυλιανίδης ετοιμάζει ολόκληρο ερευνητικό κέντρο για την Ανατολική Μακεδονία, πέρα απ’τα δύο δραμινά ΤΕΙ που ήδη ανακοινώθηκαν. Και φυσικά στην Ελλάδα τίποτε δεν είναι τελεσίδικο: μέχρι τις επόμενες εκλογές.
Πρώιμο σου βγήκε το ουάου! Γιατί άλλο πράγμα οι προπτυχιακές σπουδές (τις οποίες έχουμε κάνει σκορποχώρι) κι άλλο οι μεταπτυχιακές σπουδές μερικής απασχόλησης.
Οι συνεργείες και οι μικρές αποστάσεις είναι απαραίτητες για τις διατμηματικές ερευνητικές συνεργασίες. Άλλο πράγμα αυτό κι άλλο το πανεπιστήμιο τσαντίρ-μαχαλά που μας έχουν φορτώσει σε όλη την επικράτεια.
Τέλος, η ομιλία μου ήταν σε συμπόσιο στελεχών μεταπτυχιακών προγραμμάτων μεγάλων και σοβαρών Αμερικανικών πανεπιστημίων. Των οποίων το κύρος και η θέση είναι δεδομένη και έχουν τα περιθώρια να πειραματιστούν με ιδέες σαν κι αυτές που περιγράφω.
Πρώιμο σου βγήκε το ουάου! Γιατί άλλο πράγμα οι προπτυχιακές σπουδές (τις οποίες έχουμε κάνει σκορποχώρι) κι άλλο οι μεταπτυχιακές σπουδές μερικής απασχόλησης.
Οι συνεργείες και οι μικρές αποστάσεις είναι απαραίτητες για τις διατμηματικές ερευνητικές συνεργασίες. Άλλο πράγμα αυτό κι άλλο το πανεπιστήμιο τσαντίρ-μαχαλά που μας έχουν φορτώσει σε όλη την επικράτεια.
Τέλος, η ομιλία μου ήταν σε συμπόσιο στελεχών μεταπτυχιακών προγραμμάτων μεγάλων και σοβαρών Αμερικανικών πανεπιστημίων. Των οποίων το κύρος και η θέση είναι δεδομένη και έχουν τα περιθώρια να πειραματιστούν με ιδέες σαν κι αυτές που περιγράφω.
Αν έδιναν το πραγματικό ποσοστό επί του ΑΕΠ που αναλογεί στην τριτοβάθμια παιδεία και το πιο τσαντιροπανεπιστήμιο της περιφέρειας θα γινόταν της προκοπής.
Και η Καβάλα και η Δράμα πάντως έχουν υπάρχοντα τμήματα ΤΕΙ που θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τα νεόδμητα τμήματα ΑΕΙ για συνεργείες, συνεργασίες, και ό,τι άλλο θες.
Ουσιαστικά έτσι θα αναβαθμιζόταν και η τεχνική εκπαίδευση σ’αυτές τις πόλεις.
Αλλά και να μην υπήρχαν αυτά τα ΤΕΙ, δε μπορώ να καταλάβω γιατί η απόσταση θα ήταν τροχοπέδη για τμήματα πληροφορικής και στατιστικής όταν είναι κιόλας δύο γνωστικά αντικείμενα που κάλλιστα μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τηλεματική οδό, τόσο για εκπαίδευση όσο και για έρευνα.
Αν έδιναν το πραγματικό ποσοστό επί του ΑΕΠ που αναλογεί στην τριτοβάθμια παιδεία και το πιο τσαντιροπανεπιστήμιο της περιφέρειας θα γινόταν της προκοπής.
Και η Καβάλα και η Δράμα πάντως έχουν υπάρχοντα τμήματα ΤΕΙ που θα μπορούσαν να συνεργαστούν με τα νεόδμητα τμήματα ΑΕΙ για συνεργείες, συνεργασίες, και ό,τι άλλο θες.
Ουσιαστικά έτσι θα αναβαθμιζόταν και η τεχνική εκπαίδευση σ’αυτές τις πόλεις.
Αλλά και να μην υπήρχαν αυτά τα ΤΕΙ, δε μπορώ να καταλάβω γιατί η απόσταση θα ήταν τροχοπέδη για τμήματα πληροφορικής και στατιστικής όταν είναι κιόλας δύο γνωστικά αντικείμενα που κάλλιστα μπορούν να χρησιμοποιήσουν την τηλεματική οδό, τόσο για εκπαίδευση όσο και για έρευνα.
Γιώργο, τι νόημα έχει να μιλάμε με υποθέσεις; Τι πάει να πει «αν έδιναν..;». Κι αν οι Έλληνες σεβόντουσαν το νόμο η Ελλάδα δεν θα ήταν το μπουρδέλο που είναι (βάση των διαφόρων κατατάξεων που δημοσιεύονται ανα καιρούς).
Με βάση τα δεδομένα και τα γεγονότα: η πίτα, δηλαδή το κομμάτι του προϋπολογισμού, για τα ΑΕΙ έχει πεπερασμένο μέγεθος. Είτε είναι 1% είτε 20% του ΑΕΠ, το μέγεθός της είναι πεπερασμένο. Κι αντί να κάνουμε μια λελογισμένη μοιρασιά, την κόβουμε σε απειροστά κομματάκι για να λιγδώσει η μασέλα του κάθε πειναλέου μωροφιλόδοξου τοπικιστή Γκρούεζα.
Αυτό που λές περι συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ ενδιαφέρον ακούγεται. Το δες να γίνεται πουθενά αλλού στην Ελλάδα συστηματικά και με καλά αποτελέσματα; Ή ελπίζεις να καινοτομήσει η Δράμα στο θέμα αυτό;
Όσο για τις αποστάσεις των (σχωρεμένων πια) τμημάτων πληροφορικής και στατιστικής: ρίξε μια ματιά στα μεγάλα πανεπιστήμια (ακόμη και σ’ αυτά που η μελέτη-τσαπατσουλιά χρησιμοποιεί ως αναφορές στην πρόταση για την επέκταση του ΔΠΘ σε Δράμα-Καβάλα) και διαπίστωσε μόνος σου πού γίνεται παιχνίδι. Θα δεις πως σπουδαία και καλή δουλειά βγαίνει από τη συνεργασία πληροφορικής-βιολογίας, στατιστικής-ιατρικής, κτλ.
Ναι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την τηλεματική στην Ελλάδα για συνεργασία. Αν υπήρχαν οι βάσεις και το πλαίσιο για ποιοτική ανώτατη παιδεία. Πριν λοιπόν το γυρίσουμε στην τηλεματική, τρομάρα μας, καλό δεν θα ταν να προβληματιζόμασταν πώς να θεμελιώσουμε την ποιότητα στην ανώτατη παιδεία πρώτα;
Γιώργο, τι νόημα έχει να μιλάμε με υποθέσεις; Τι πάει να πει «αν έδιναν..;». Κι αν οι Έλληνες σεβόντουσαν το νόμο η Ελλάδα δεν θα ήταν το μπουρδέλο που είναι (βάση των διαφόρων κατατάξεων που δημοσιεύονται ανα καιρούς).
Με βάση τα δεδομένα και τα γεγονότα: η πίτα, δηλαδή το κομμάτι του προϋπολογισμού, για τα ΑΕΙ έχει πεπερασμένο μέγεθος. Είτε είναι 1% είτε 20% του ΑΕΠ, το μέγεθός της είναι πεπερασμένο. Κι αντί να κάνουμε μια λελογισμένη μοιρασιά, την κόβουμε σε απειροστά κομματάκι για να λιγδώσει η μασέλα του κάθε πειναλέου μωροφιλόδοξου τοπικιστή Γκρούεζα.
Αυτό που λές περι συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ ενδιαφέρον ακούγεται. Το δες να γίνεται πουθενά αλλού στην Ελλάδα συστηματικά και με καλά αποτελέσματα; Ή ελπίζεις να καινοτομήσει η Δράμα στο θέμα αυτό;
Όσο για τις αποστάσεις των (σχωρεμένων πια) τμημάτων πληροφορικής και στατιστικής: ρίξε μια ματιά στα μεγάλα πανεπιστήμια (ακόμη και σ’ αυτά που η μελέτη-τσαπατσουλιά χρησιμοποιεί ως αναφορές στην πρόταση για την επέκταση του ΔΠΘ σε Δράμα-Καβάλα) και διαπίστωσε μόνος σου πού γίνεται παιχνίδι. Θα δεις πως σπουδαία και καλή δουλειά βγαίνει από τη συνεργασία πληροφορικής-βιολογίας, στατιστικής-ιατρικής, κτλ.
Ναι θα μπορούσαμε να χρησιμοποιήσουμε την τηλεματική στην Ελλάδα για συνεργασία. Αν υπήρχαν οι βάσεις και το πλαίσιο για ποιοτική ανώτατη παιδεία. Πριν λοιπόν το γυρίσουμε στην τηλεματική, τρομάρα μας, καλό δεν θα ταν να προβληματιζόμασταν πώς να θεμελιώσουμε την ποιότητα στην ανώτατη παιδεία πρώτα;
Ενδιαφέρουσα προσεγγιση. Διαβάζω αυτή την εβδομάδα συναρπαστικό αφιέρωμα του Economists για τους λεγόμενους Digital Nomads. Αγγίζει παρόμοια θέματα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Ενδιαφέρουσα προσεγγιση. Διαβάζω αυτή την εβδομάδα συναρπαστικό αφιέρωμα του Economists για τους λεγόμενους Digital Nomads. Αγγίζει παρόμοια θέματα. Το συνιστώ ανεπιφύλακτα.
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω;
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω;
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, αλλά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η συζήτηση που ακολουθεί για την Γ/βάθμια εκπαίδευση. Θα συμφωνήσω ότι το να δημιουργούνται τμήματα εδώ και κει δεν έχει νόημα. Μάλλον έχει, αλλά μόνο για τους πολιτικούς που κερδίζουν ψηφαλάκια. Μακάρι όλα αυτά τα κονδύλια να δίνονταν στα ήδη υπάρχοντα. Αλλά όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και σε αυτόν τον έλληνα τον ενδιαφέρει η ποσότητα και όχι η ποιότητα.
Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές την Ελλάδα δεν έχουν καμία σχέση με τις προπτυχιακές. Τελειώνω το μεταπτυχιακό μου τώρα και μένω με τις καλύτερες εντυπώσεις! Άξιζε ο κόπος!
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο, αλλά ακόμα πιο ενδιαφέρουσα η συζήτηση που ακολουθεί για την Γ/βάθμια εκπαίδευση. Θα συμφωνήσω ότι το να δημιουργούνται τμήματα εδώ και κει δεν έχει νόημα. Μάλλον έχει, αλλά μόνο για τους πολιτικούς που κερδίζουν ψηφαλάκια. Μακάρι όλα αυτά τα κονδύλια να δίνονταν στα ήδη υπάρχοντα. Αλλά όπως σε όλους τους τομείς, έτσι και σε αυτόν τον έλληνα τον ενδιαφέρει η ποσότητα και όχι η ποιότητα.
Οφείλω πάντως να ομολογήσω ότι οι μεταπτυχιακές σπουδές την Ελλάδα δεν έχουν καμία σχέση με τις προπτυχιακές. Τελειώνω το μεταπτυχιακό μου τώρα και μένω με τις καλύτερες εντυπώσεις! Άξιζε ο κόπος!
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά;
Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα για δυνητικές συνεργασίες…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά;
Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα για δυνητικές συνεργασίες…
Έτσι είναι όπως τα λέτε. Being one of them και μάλιστα εντελώς τυπική περίπτωση όπως τα παρουσιάζετε (διδακτορικό μερικής απασχόλησης πάνω από 40 πάνω από 15 χρόνια στην αγορά) θα έλεγα πως άργησε και πολύ να γίνει hype κάτι τέτοιο. Και δεν χρειάζεται google docs και wikis – αρκεί και το μαιλ.
Αυτό που είναι απαραίτητο είναι πρόσβαση σε resources από παντού – είτε είναι βιβλιοθήκες είτε access σε computing power. Άλλωστε ότι δουλειά ήταν απαραίτητο να την κάνεις στο UNIX workstation στις αρχές του 90 μπορείς κάλλιστα nowadays να την κάνεις στο πισακι του σπιτιού σου. Άλλωστε σπίτι σου μπορείς να έχεις πάνω από 10 Mbit bandwidth και τηλεφωνικές υπηρεσίες σε τιμές πολύ φτηνές τιμές. Και μάλιστα σε ποιότητα που ακόμη και σε hi-tec campuses ήταν σπάνια πριν 6-7 χρόνια.
(πρώτη φορά μάλλον έρχομαι εδώ – nice blog, interesting topics 🙂
Έτσι είναι όπως τα λέτε. Being one of them και μάλιστα εντελώς τυπική περίπτωση όπως τα παρουσιάζετε (διδακτορικό μερικής απασχόλησης πάνω από 40 πάνω από 15 χρόνια στην αγορά) θα έλεγα πως άργησε και πολύ να γίνει hype κάτι τέτοιο. Και δεν χρειάζεται google docs και wikis – αρκεί και το μαιλ.
Αυτό που είναι απαραίτητο είναι πρόσβαση σε resources από παντού – είτε είναι βιβλιοθήκες είτε access σε computing power. Άλλωστε ότι δουλειά ήταν απαραίτητο να την κάνεις στο UNIX workstation στις αρχές του 90 μπορείς κάλλιστα nowadays να την κάνεις στο πισακι του σπιτιού σου. Άλλωστε σπίτι σου μπορείς να έχεις πάνω από 10 Mbit bandwidth και τηλεφωνικές υπηρεσίες σε τιμές πολύ φτηνές τιμές. Και μάλιστα σε ποιότητα που ακόμη και σε hi-tec campuses ήταν σπάνια πριν 6-7 χρόνια.
(πρώτη φορά μάλλον έρχομαι εδώ – nice blog, interesting topics 🙂
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Εύκολα να το λες αυτό εκ των υστέρων όταν οι παραπάνω “μωροφιλόδοξοι” τοπικοί άρχοντες βλέπουν τα τελευταία 20 χρόνια τις γειτονικές πόλεις να ενισχύονται με Τμήματα ΑΕΙ/ΤΕΙ κι αυτοί να ακούνε μόνο υποσχέσεις.
Τώρα δηλαδή που “η πίτα μοιράστηκε” (από ποιόν; με ποιά κριτήρια; γιατί στους γείτονες και όχι στους δραμινούς/καβαλιώτες;) τί σημαίνει; Ότι καταδικάζονται ορισμένες πόλεις επειδή… δεν είχαν αρκετά δυνατούς πολιτικούς;
Και σκέψου. Αν το ποσοστό στην Έρευνα πάει στο 3% και στην Παιδεία στο 5% επί του ΑΕΠ όπως τείνει να γίνει στην υπόλοιπη Ευρώπη τα λεφτά θα είναι τόσα πολλά που θα ενισχυθούν ικανοποιητικά όλα τα ιδρύματα.
Φυσικά και γίνεται Ηρακλειώτη μου. Στις ίδιες πόλεις που υπάρχουν ΑΕΙ/ΤΕΙ σχεδόν πάντα, πλέον όμως έχουν θεσμοθετηθεί συνεργασίες ακόμα και σε διαφορετικές έδρες χάρη στα διατμηματικά Master συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ.
Και δεν κατάλαβα, γιατί να ΜΗΝ καινοτομήσει η Δράμα; Το πανεπιστήμιο είναι το ανθρώπινο δυναμικό του. Βάλε σοβαρούς ανθρώπους για ΔΕΠ και όλα γίνονται.
Ομολογώ πως ένα λάθος της μελέτης ήταν να μην συμπεριλάβει πανεπιστήμια παρόμοιου μεγέθους. Αλλά η σύγκριση με το δέον ποτέ δεν είναι άσχημη.
Αν και διαβάζοντας καλύτερα τη μελέτη βλέπω πως η αναφορά γίνεται κυρίως για την κατανόηση της επιτυχίας τους και των γνωστικών αντικειμένων που θεραπεύουν.
Δεν έδωσε κανείς ψεύτικες ελπίδες ότι το Τμήμα Δράμας θα ανταγωνιστεί στο πρώτο έτος λειτουργίας του το Cambridge.
Και ξαναρωτάω. Γιατί η Πληροφορική της Δράμας δε μπορεί ν’ασχοληθεί με τα παραπάνω αντικείμενα ως συνεργασία; Γιατί δε μπορούν τα Βιολογικά και οι Ιατρικές της χώρες να στέλνουν τους προβληματισμούς τους στις παραπάνω σχολές;
Τους χάλασε η απόσταση Δράμας-Θεσσαλονίκης ή Καβάλας-Αλεξανδρούπολης; Μόλις μας έλεγες για καθηγητές-νομάδες και τώρα κάνεις πίσω; Σιγά τις ελληνικές αποστάσεις πια. Ιδιαίτερα τώρα με την Εγνατία είναι αστείες για τα ιδρύματα της Βόρειας Ελλάδας.
Αλλά ακόμα κι αν μη μπορούν να κάνουν τις “συνεργείες” λόγω απόστασης, υπάρχει και το ΤΕΙ Καβάλας/Δράμας με τα δικά του Τμήματα. Τα είδες αυτά; Τουλάχιστον 10 γνωστικά αντικείμενα…
Γιώργο:
Επι του τυπικού: σου ζήτησα, την πρώτη φορά που σε φιλοξένησα στο ιστολόγιό μου, να είσαι προσεκτικός με την συμπεριφορά σου. Εκφρασούλες στο ύφος «Ηρακλειώτη μου» δεν τις ανέχομαι. Σου ζητώ να προσέχεις το ύφος σου, για δεύτερη φορά. Τρίτη φορά δεν θα υπάρξει.
Επί της ουσίας:
Περί πίτας και μοιρασιάς: η μοιρασιά, κακήν κακώς έγινε. Το να ζητούμε ανακατανομή μιας χιλιομπαλωμένης πίτας, με καθαρά τοπικιστικά κριτήρια, είναι ανεύθυνο. Σαφώς η Δράμα αδικήθηκε (το πώς και το γιατί να το συζητήσουμε σε άλλη ευκαιρία). Το δίκιο της όμως δεν θα αποκατασταθεί με την παραπέρα υποβάθμιση της ανώτατης παιδείας στην Ελλάδα. Ακόμη κι αν ανέβουν τα ποσοστά, αυτά μόλις και μετά βιας θα καταφέρουν να καλύψουν τα κενά που έχει δημιουργήσει η χρόνια υποχρηματοδότηση της ανώτατης παιδείας. Θα ήταν ανεύθυνο αν τα νέα κονδύλια τα κατευθύναμε στην ίδρυση καινούριων και αμφίβολης ποιότητας ΑΕΙ, αντί να τα δώσουμε στην αναβάθμιση μερικών στρατηγικών ιδρυμάτων.
Περι Δραμινής καινοτομίας: πώς ακριβώς να καινοτομήσει η Δράμα; Με τι κίνητρα και τι όραμα να έρθουν οι σοβαροί άνθρωποι που λες, στη Δράμα και τι να κάνουν; Να ακούν τις ανοησίες του Νομάρχη περι Δραμινών γαμπρών στις επιτροπές του ΔΠΘ; Να μην έχουν πού να αφήσουν τα αυτοκίνητά τους όταν κατεβαίνουν κέντρο; Να μην υπάρχει μια περιοχή στην πόλη με λίγη αισθητική, να ανασαίνει το μάτι κι η ψυχή; Να ζουν σε μια πόλη της οποίας οι είσοδοι είναι τίγκα στον τενεκέ και στο σκουπιδαριό; Να ζουν υπό τη σκιά ενός υπερμεγέθους σταυρού που κάποια ραμολιμέντα φυτέψαν στον Κορύλοβο;
Περι αποστάσεων: αγνοείς τη βασική δυναμική του πανεπιστημιακού γίγνεσθαι αν πιστεύεις πως η μείωση της απόστασης Θεσ/νικης-Δράμας θα βοηθήσει στην ανάπτυξη ερευνητικών συνεργασιών. Καταρχήν όση ώρα γλυτώνεις στην εθνική οδό, την τρώς στην κίνηση της μπουγατσαδούπολης και ψάχνοντας για θέση στάθμευσης.
Η ερευνητική δραστηριότητα παραμένει εξαιρετικά εντοπισμένη. Δέκα λεπτά δρόμο με τα πόδια και πολύ σου βάζω. Σπάνια βλέπουμε συνεργασίες που ανθίζουν από απόσταση. Δεν είναι αυτός ο κανόνας στην ερευνητική δραστηριότητα.
Άλλο όμως το νομαδικό μεταπτυχιακό για το οποίο μίλησα. Ήδη σου εξήγησα παραπάνω την διαφορά αλλά αφού επιμένεις να μην καταλαβαίνεις να στην εξηγήσω λίγο ακόμη. Στην έρευνα, την χρηματοδοτούμενη, υπάρχουν συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια και προϋποθέσεις και απαιτήσεις. Στο μεταπτυχιακό τα χρονικά περιθώρια, οι απαιτήσεις, και οι προϋποθέσεις είναι παρα πολύ ελαστικά και επιτρέπουν την νομαδική προσέγγιση.
Περί συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ: Άλλο η σύμπραξη και συνδιοργάνωση κάποιων μαθημάτων, που ίσως να έχεις κατα νου, κι άλλο η επιστημονική συνεργασία! Αλλά κι αυτές οι έρημες συμπράξεις ΑΕΙ/ΤΕΙ πόσο αποδοτικές και παραγωγικές είναι;
Περί στατιστικής, βιολογίας, κτλ: εδω καλά καλά το βιολογικό της Αθήνας δεν μιλάει με το Στατιστικό της Αθήνας κι ας είναι στην ίδια πόλη. Με τη Δράμα θα ανοίξουν παρτίδες;
Όταν σχεδιάζαμε την ανάπτυξη της δικής μας πανεπιστημιούπολης για τα επόμενα 20 χρόνια, ήμουν στην επιτροπή του master plan. Ήταν τότε εδώ επισκέπτης καθηγητής ο Dick Gabriel που μου πε το εξής σοφό: άνθρωποι που δουλεύουν μαζί πρέπει να τρων και μαζί. Αν λοιπόν δεν ανταμώνεις για μεσημεριανό με τους συναδέλφους σου 2-3 φορές την βδομάδα, χάνεις την επαφή. Γι αυτό βλέπεις μεγάλες εταιρείες και πανεπιστήμια να δίνουν έμφαση στο πόσο κεντρικά βρίσκονται οι καντίνες και τα εστιατόριά τους: ώστε να ενθαρρύνουν τους εργαζόμενους να βγαίνουν από τα καβούκια τους συχνά και να δημιουργούν τις κοινωνικές βάσεις για παραπέρα συνεργασία.
Γιώργο:
Επι του τυπικού: σου ζήτησα, την πρώτη φορά που σε φιλοξένησα στο ιστολόγιό μου, να είσαι προσεκτικός με την συμπεριφορά σου. Εκφρασούλες στο ύφος «Ηρακλειώτη μου» δεν τις ανέχομαι. Σου ζητώ να προσέχεις το ύφος σου, για δεύτερη φορά. Τρίτη φορά δεν θα υπάρξει.
Επί της ουσίας:
Περί πίτας και μοιρασιάς: η μοιρασιά, κακήν κακώς έγινε. Το να ζητούμε ανακατανομή μιας χιλιομπαλωμένης πίτας, με καθαρά τοπικιστικά κριτήρια, είναι ανεύθυνο. Σαφώς η Δράμα αδικήθηκε (το πώς και το γιατί να το συζητήσουμε σε άλλη ευκαιρία). Το δίκιο της όμως δεν θα αποκατασταθεί με την παραπέρα υποβάθμιση της ανώτατης παιδείας στην Ελλάδα. Ακόμη κι αν ανέβουν τα ποσοστά, αυτά μόλις και μετά βιας θα καταφέρουν να καλύψουν τα κενά που έχει δημιουργήσει η χρόνια υποχρηματοδότηση της ανώτατης παιδείας. Θα ήταν ανεύθυνο αν τα νέα κονδύλια τα κατευθύναμε στην ίδρυση καινούριων και αμφίβολης ποιότητας ΑΕΙ, αντί να τα δώσουμε στην αναβάθμιση μερικών στρατηγικών ιδρυμάτων.
Περι Δραμινής καινοτομίας: πώς ακριβώς να καινοτομήσει η Δράμα; Με τι κίνητρα και τι όραμα να έρθουν οι σοβαροί άνθρωποι που λες, στη Δράμα και τι να κάνουν; Να ακούν τις ανοησίες του Νομάρχη περι Δραμινών γαμπρών στις επιτροπές του ΔΠΘ; Να μην έχουν πού να αφήσουν τα αυτοκίνητά τους όταν κατεβαίνουν κέντρο; Να μην υπάρχει μια περιοχή στην πόλη με λίγη αισθητική, να ανασαίνει το μάτι κι η ψυχή; Να ζουν σε μια πόλη της οποίας οι είσοδοι είναι τίγκα στον τενεκέ και στο σκουπιδαριό; Να ζουν υπό τη σκιά ενός υπερμεγέθους σταυρού που κάποια ραμολιμέντα φυτέψαν στον Κορύλοβο;
Περι αποστάσεων: αγνοείς τη βασική δυναμική του πανεπιστημιακού γίγνεσθαι αν πιστεύεις πως η μείωση της απόστασης Θεσ/νικης-Δράμας θα βοηθήσει στην ανάπτυξη ερευνητικών συνεργασιών. Καταρχήν όση ώρα γλυτώνεις στην εθνική οδό, την τρώς στην κίνηση της μπουγατσαδούπολης και ψάχνοντας για θέση στάθμευσης.
Η ερευνητική δραστηριότητα παραμένει εξαιρετικά εντοπισμένη. Δέκα λεπτά δρόμο με τα πόδια και πολύ σου βάζω. Σπάνια βλέπουμε συνεργασίες που ανθίζουν από απόσταση. Δεν είναι αυτός ο κανόνας στην ερευνητική δραστηριότητα.
Άλλο όμως το νομαδικό μεταπτυχιακό για το οποίο μίλησα. Ήδη σου εξήγησα παραπάνω την διαφορά αλλά αφού επιμένεις να μην καταλαβαίνεις να στην εξηγήσω λίγο ακόμη. Στην έρευνα, την χρηματοδοτούμενη, υπάρχουν συγκεκριμένα χρονικά περιθώρια και προϋποθέσεις και απαιτήσεις. Στο μεταπτυχιακό τα χρονικά περιθώρια, οι απαιτήσεις, και οι προϋποθέσεις είναι παρα πολύ ελαστικά και επιτρέπουν την νομαδική προσέγγιση.
Περί συνεργασίας ΑΕΙ/ΤΕΙ: Άλλο η σύμπραξη και συνδιοργάνωση κάποιων μαθημάτων, που ίσως να έχεις κατα νου, κι άλλο η επιστημονική συνεργασία! Αλλά κι αυτές οι έρημες συμπράξεις ΑΕΙ/ΤΕΙ πόσο αποδοτικές και παραγωγικές είναι;
Περί στατιστικής, βιολογίας, κτλ: εδω καλά καλά το βιολογικό της Αθήνας δεν μιλάει με το Στατιστικό της Αθήνας κι ας είναι στην ίδια πόλη. Με τη Δράμα θα ανοίξουν παρτίδες;
Όταν σχεδιάζαμε την ανάπτυξη της δικής μας πανεπιστημιούπολης για τα επόμενα 20 χρόνια, ήμουν στην επιτροπή του master plan. Ήταν τότε εδώ επισκέπτης καθηγητής ο Dick Gabriel που μου πε το εξής σοφό: άνθρωποι που δουλεύουν μαζί πρέπει να τρων και μαζί. Αν λοιπόν δεν ανταμώνεις για μεσημεριανό με τους συναδέλφους σου 2-3 φορές την βδομάδα, χάνεις την επαφή. Γι αυτό βλέπεις μεγάλες εταιρείες και πανεπιστήμια να δίνουν έμφαση στο πόσο κεντρικά βρίσκονται οι καντίνες και τα εστιατόριά τους: ώστε να ενθαρρύνουν τους εργαζόμενους να βγαίνουν από τα καβούκια τους συχνά και να δημιουργούν τις κοινωνικές βάσεις για παραπέρα συνεργασία.
Lewvida, to ar0ro sou eivai eustoxo alla mou gevvnse eva erwtnma
to opoio mataia prospa0nsa va apavtnsw me diaforwv eidwv google
searches…loipov, uparxouv meletes opou distance-learning students
are compared to traditional students with respect to a learning metric
(whatever one means by “learning”) ? exeis kammia idea pou va
koitaksw ?
Lewvida, to ar0ro sou eivai eustoxo alla mou gevvnse eva erwtnma
to opoio mataia prospa0nsa va apavtnsw me diaforwv eidwv google
searches…loipov, uparxouv meletes opou distance-learning students
are compared to traditional students with respect to a learning metric
(whatever one means by “learning”) ? exeis kammia idea pou va
koitaksw ?
Καλώστον! Πέτρο δεν έχω δει τέτοιες μελέτες. Βασικά η διαφορά μεταξύ non-traditional και traditional φοιτητών δημιουργείται από την περιορισμένη πρόσβαση των n-t στα προγράμματα σπουδών σήμερα.
Για παράδειγμα σε μας, οι n-t δεν μπορούν να παρακολουθήσουν προγράμματα σπουδών που οδηγούν σε λήψη μεταπτυχιακού τίτλου. Μπορούν να παρακολουθήσουν κάποια μαθήματα από τα προγράμματα αυτά αλλά δεν μπορούν να τα κατοχυρώσουν για την απόκτηση του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού τίτλου. (Είναι βλέπεις κι η διαφορά στο tuition, αφού οι n-t το πληρώνουν μειωμένο κατά 30-60%).
Έτσι δεν δημιουργείται βάση για συγκριτική μελέτη. Από τη δική μου εμπειρία (έχω συχνά 2-3 n-t στα μεταπτυχιακά μαθήματα που κάνω για traditional φοιτητές) μπορώ να σου πω το εξής: αν ως learning metric ορίζουμε να παραδοσιακά όργανα αξιολόγησης (homework, quizzes, midterms, project papers, finals, κτλ) οι n-t είναι το ίδιο αξιόλογοι με τους t. Το δείγμα βέβαια είναι πολωμένο διότι μιλάμε για self-selected n-t φοιτητές που είχαν τα κότσια να πάρουν μεταπτυχιακό μάθημα (πχ datamining κτλ). Έχοντας εμπειρία κι από διδασκαλία στο continuing education του πανεπιστημίου μας, θα έλεγα πως οι n-t εκεί είναι λιγότερο sophisticated. Αλλά στο cont.ed πάνε κυρίως για ψυχαγωγική, θα έλεγα, επιμόρφωση παρά για επαγγελματικούς λόγους.
Και για να μην ξεχνάμε τις παλιότερες καλύτερες μέρες:
klats-praf!
Καλώστον! Πέτρο δεν έχω δει τέτοιες μελέτες. Βασικά η διαφορά μεταξύ non-traditional και traditional φοιτητών δημιουργείται από την περιορισμένη πρόσβαση των n-t στα προγράμματα σπουδών σήμερα.
Για παράδειγμα σε μας, οι n-t δεν μπορούν να παρακολουθήσουν προγράμματα σπουδών που οδηγούν σε λήψη μεταπτυχιακού τίτλου. Μπορούν να παρακολουθήσουν κάποια μαθήματα από τα προγράμματα αυτά αλλά δεν μπορούν να τα κατοχυρώσουν για την απόκτηση του συγκεκριμένου μεταπτυχιακού τίτλου. (Είναι βλέπεις κι η διαφορά στο tuition, αφού οι n-t το πληρώνουν μειωμένο κατά 30-60%).
Έτσι δεν δημιουργείται βάση για συγκριτική μελέτη. Από τη δική μου εμπειρία (έχω συχνά 2-3 n-t στα μεταπτυχιακά μαθήματα που κάνω για traditional φοιτητές) μπορώ να σου πω το εξής: αν ως learning metric ορίζουμε να παραδοσιακά όργανα αξιολόγησης (homework, quizzes, midterms, project papers, finals, κτλ) οι n-t είναι το ίδιο αξιόλογοι με τους t. Το δείγμα βέβαια είναι πολωμένο διότι μιλάμε για self-selected n-t φοιτητές που είχαν τα κότσια να πάρουν μεταπτυχιακό μάθημα (πχ datamining κτλ). Έχοντας εμπειρία κι από διδασκαλία στο continuing education του πανεπιστημίου μας, θα έλεγα πως οι n-t εκεί είναι λιγότερο sophisticated. Αλλά στο cont.ed πάνε κυρίως για ψυχαγωγική, θα έλεγα, επιμόρφωση παρά για επαγγελματικούς λόγους.
Και για να μην ξεχνάμε τις παλιότερες καλύτερες μέρες:
klats-praf!
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση Λεωνίδα! Εγώ θα κρατήσω την ιδέα των wikis και του Google Documents και θα προσπαθήσω να την εντάξω στο project του paperless Ph.D!
Πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση Λεωνίδα! Εγώ θα κρατήσω την ιδέα των wikis και του Google Documents και θα προσπαθήσω να την εντάξω στο project του paperless Ph.D!