Πού ’ναι το κράτος;

Σχεδόν 22 χρόνια στις ΗΠΑ μέχρι σήμερα, οι επαφές μου με δημοσίους υπαλλήλους ήταν ελάχιστες. Τις απαριθμώ παρακάτω επειδή περιγράφουν χαρακτηριστικά πιστεύω την οργάνωση δημόσιας διοίκησης με αντικείμενο την εξυπηρέτηση δίχως ταλαιπωρία.

  • 1990, συνέντευξη 15 λεπτών με προξενικό υπάλληλο των ΗΠΑ στην Αθήνα για την πρώτη μου φοιτητική βίζα.
  • 1991, εξέταση οδήγησης 30 λεπτών από πολιτειακό υπάλληλο στο Ohio για άδεια οδήγησης.
  • 1992, συνέντευξη 15 λεπτών με προξενικό υπάλληλο των ΗΠΑ στην Αθήνα για τη δεύτερη μου φοιτητική βίζα.
  • 1992, συναλλαγή 5 λεπτών με πολιτειακό υπάλληλο στο Colorado για απόκτηση άδειας οδήγησης στην πολιτεία δίχως απολύτως κανένα παραστατικό παρά την ισχύουσα άδεια από την πολιτεία του Ohio και ένα παράβολο $20.
  • 1996, συναλλαγή 5 λεπτών με πολιτειακό υπάλληλο στο Illinois για απόκτηση άδειας οδήγησης στην πολιτεία δίχως απολύτως κανένα παραστατικό παρά την ισχύουσα άδεια από την πολιτεια του Colorado και ένα παράβολο $20.
  • 2000, συναλλαγή 3 λεπτών με πολιτειακό υπάλληλο στο Illinois για ανανέωση άδειας οδήγησης δίχως απολύτως κανένα παραστατικό παρά την ισχύουσα άδεια και ένα παράβολο $25.
  • 2001, παρουσία σε δίκη 20 λεπτών για υπερβολική ταχύτητα (ανευ δικηγόρου, αθωώθηκα).
  • 2010, συναλλαγή 3 λεπτών με πολιτειακό υπάλληλο στο Illinois για ανανέωση άδειας οδήγησης δίχως απολύτως κανένα παραστατικό παρά την ισχύουσα άδεια και ένα παράβολο $30.
  • 2010, συνέντευξη 30 λεπτών με υπάλληλο της ομοσπονδιακής μεταναστευτικής υπηρεσίας για την απόκτηση υπηκοότητας.
  • 2010, συναλλαγή 10 λεπτών με ταχυδρομικό υπάλληλο για την κατάθεση αίτησης διαβατηρίου.

Στις συναλλαγές παραπάνω δεν υπολογίζω βεβαίως τις αγορές γραμματοσήμων στο ταχυδρομείο (οι ταχυδρομικοι είναι ομοσπονδιακοί δημόσιοι υπάλληλοι) ή τον έλεγχο χειραποσκευών στο αεροδρόμιο (το προσωπικό είναι υπάλληλοι ομοσπονδιακής υπηρεσίας). Ούτε και τις κλήσεις προς την Αστυνομία για διάφορα περιστατικά (κατά μέσο όρο 1 το χρόνο). Επίσης για την απόκτηση πράσινης κάρτας και υπηκοότητας έπρεπε να δώσω δακτυλικά αποτυπώματα. Αυτό έγινε με ραντεβού σε ιδιωτική εταιρεία που εκτελεί το έργο για λογαριασμό της αρμόδιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας.

Στην συντριπτική πλειοψηφία οι συναλλαγές μου με το δημόσιο (σε τοπικό, πολιτειακό, και ομοσπονδιακό επίπεδο) ήταν δι αλληλογραφίας (πχ συμπλήρωση εντύπου) ή μεσω διαδικτύου. Με τις μεθόδους αυτές απέκτησα δυο προσωρινές άδειες εργασίας (τις γνωστές H1B θεωρήσεις διαβατηρίου), την πράσινη κάρτα, άδεια πιλότου μονοκινητήριου αεροσκάφους (έχει λήξει), άδεια οπλοκατοχής, εκλογική ταυτότητα, και άδεια ραδιοερασιτεχνικού σταθμού. Επίσης αγόρασα σπίτι, αυτοκίνητο, και σκάφος, διεκπεραίωσα διάφορες συναλλαγές για οικοδομικές άδειες για το σπίτι (με μεγιστο χρόνο έκδοσης 2 ημέρες), ιδρυτικό καταστατικό και άδεια για ΕΠΕ, πινακίδες και ετήσιες άδειες κυκλοφορίας οχημάτων, φορολογικές δηλώσεις, κτλ.

Μέσω διαδικτύου κατέθεσε η σύζυγός μου την αίτηση και απέκτησε άδεια εξάσκησης κλινικού επαγγέλματος. Η αίτηση δεν συνοδευόταν από κανένα δικαιολογητικό· αυτά τα αναζήτησε και επιβεβαίωσε η αρμόδια αρχή και εξέδωσε την άδεια σε ~10 εργάσιμες μέρες.

Συνδέσεις για νερό και υπηρεσία απορριμάτων (δημοτικές υπηρεσίες) γίναν επίσης μεσω διαδικτύου, όπως και οι συνδέσεις ηλεκτρικού, τηλεφώνου, και καλωδιακής που παρέχονται από ιδιωτικές εταιρειες. Το φθινόπωρο το αυτοκίνητό μου θα πρέπει να περάσει ΚΤΕΟ και το ραντεβού κλείστηκε μεσω διαδικτύου.

Ποτέ δεν μου ζητήθηκε κάποιο παραστατικό που θα έπρεπε να το αναζητήσω (ανα)τρέχοντας σε άλλη υπηρεσία. Οι περισσότερες συναλλαγές διεκπεραιώνονταν με βάση μια απλή αίτηση/έντυπο. Υπάλληλο της εφορίας στις ΗΠΑ δεν έχω συναντήσει ποτέ. Σε τοπικό επίπεδο κάθε έτος πρέπει να ανανεώνουμε τις άδειας για τα κατοικίδια μας, τον συναγερμό στο σπίτι, και την πρόσβαση στο ειδικό πάρκο για σκυλιά. Όλα μέσω διαδικτύου.

Φέτος επίσης κατέθεσα ένσταση κατά της αύξησης της αντικειμενικής αξίας του σπιτιού μας επειδή την θεώρησα υπερβολική. Μου πήρε 10 λεπτά να καταθέσω την αίτηση μέσω διαδικτύου, παραθέτοντας συγκριτικά στοιχεια για άλλα ακίνητα παρόμοια με το δικό μας (τα οποία βρήκα με απλή αναζήτηση στην ιστοσελίδα της κομητείας μας στην οποία κατέθεσα και την ένσταση). Η απάντηση ήρθε σε 10 εργάσιμες, η ένστασή μου έγινε δεκτή και η αντικειμενική αξία δεν αυξήθηκε.

Η εμπειρία μου είναι αποτέλεσμα ενός μηχανισμού δημόσιας διοίκησης που έχει σχεδιαστεί ώστε να βελτιστοποιεί την εξυπηρέτηση του κοινού. Τέτοιοι μηχανισμοί λειτουργούν με βάση μακροσκοπικές προδιαγραφές. Δηλαδή: γνωρίζεις εκ των προτέρων τι πρέπει να κάνεις και πόσο καιρό θα πάρει.

Για παράδειγμα: η σύζυγός μου μόλις έκανε αίτηση για να πολιτογραφηθεί αμερικανή υπήκοος. Η διαδικασία απαιτεί μια αίτηση, δυο φωτογραφίες, αντίγραφο της πράσινης κάρτας, και παράβολο των $680. Εκ των προτέρων γνωρίζεις πως αν δεν υπάρξει πρόβλημα, η αίτηση θα εγκριθεί σε 5 μήνες. Την αίτηση την ταχυδρομείς και δεν χρειάζεται να τρέχεις σε υπηρεσίες περιμένοντας στην ουρά. Ούτε και περιμένεις μπροστά από κάποιον υπάλληλο να την κοιτάξει και να την παραλάβει. Αν έχεις κάνει σωστά την αίτηση, η διαδικασία θα κυλήσει μια χαρά και κάποια στιγμή θα κλείσεις ραντεβού για την συνέντευξη και την ορκομωσία. Μέχρι τώρα η διαδικασία παει ρολόι: 21 Ιουλίου ταχυδρομήθηκε η αίτηση, 25 Ιουλίου παραλήφθηκε και μας ήρθε σχετική ειδοποίηση με email, 28 Ιουλίου επίσης με email πληροφορηθήκαμε για ραντεβού δακτυλικών αποτυπωμάτων το οποίο ήδη κλείσαμε για τις 25 Αυγούστου στις 3 μμ, σε κέντρο εξυπηρέτησης 2 χλμ από το σπίτι μας.

Το αποτελεσματικό κράτος είναι απρόσωπο.

Share

11 thoughts on “Πού ’ναι το κράτος;

  1. Αν τα διάβαζα αυτά πριν 2 χρόνια θα έβαζα τα κλάματα… τώρα ξέρω πως στον υπόλοιπο κόσμο έτσι λειτουργούν τα πράγματα… μόνο στη μπανανία έχουμε το βασίλειο των δημοσίων υπαλλήλων…

  2. Στις επαφές σου πρόσωπο με πρόσωπο, δεν έχεις συμπεριλάβει την αναμονή σου σε ουρά (έστω με τη μέθοδο του αριθμού προτεραιότητας)

    • Σωστά. Στις περιπτώσεις ανανέωσης άδειας οδήγησης η αναμονή ήταν ελάχιστη (5-10 λεπτά) επειδή η πολιτεία προσφέρει express υπηρεσία για τέτοιες διαδικασίες. Για τις φοιτητικές βίζες περίμενα ~1 ώρα αν θυμάμαι καλά και ακόμη τότε η πρεσβεία είχε το χώρο αναμονής μέσα στο κτίριο με κλιματισμό κτλ. Για το δικαστήριο δεν θυμάμαι πόσο περίμενα. Για τις διαδικασίες υπηκοότητας η αναμονή ήταν λιγότερη από 20 λεπτά επειδή πας με ραντεβού και δεν μπορείς να μπεις στο κτίριο ό,τι ώρα να ‘ναι.

  3. Το κράτος (και κατ’επέκταση οι δημ. υπάλληλοι ) στην Ελλάδα είναι δυστυχώς παντού…  Όταν καταλάβουμε ότι κάθε δημόσιος υπάλληλος στερεί εργασία από 3 ανθρώπους τότε θα ορθοποδήσουμε ως χώρα

  4. Είχε τύχει να βρεθώ σε δημόσια υπηρεσία για ανανέωση άδειας οδήγησης φίλου. 14 χρόνια μετά ακόμα με εκπλήσσουν τα 3-5 λεπτά που είμασταν εκεί παρόλο που είχε κάποιο κόσμο! Ας μην θίξουμε τα υπόλοιπα περί αιτήσεων μέσω ιντερνετ και 5 μηνών για πράσινες κάρτες.. εδώ έχουμε πράσινα άλογα! 
    Ειδικά στο θέμα αδειών παραμονής -επειδή το έζησα μέσω δικών μου ανθρώπων- μπορεί να πάρει εως 5 μήνες μόνο για να διορθώσουν το όνομα σου το οποίο οι ίδιοι τους έκαναν λάθος… 

    Την περίοδο των εκλογών επίσης υπήρξε μεγάλη χασούρα χρόνου,  θα περιμένετε, τώρα έχουμε εκλογές… μετά έχουμε τον Καλλικράτη. Περιμένετε γιατί αλλάζει το προσωπικό, να βρεθούν, να προσληφθούν, να γραφτεί στην εφημερίδα της κυβέρνησης…  Μετά ήρθε το Πάσχα,  άντε να συντάξουμε τις επιτροπές σιγά σιγά,  καλοκαίρι τώρα έχουμε άδειες, πέρασε ένας χρόνος!!! (Το σύνολο 3 χρόνια αναμονής) Είναι απίστευτοι…. Και μη χειρότερα!

  5. Καλημέρα,

    στα τρία χρόνια μου στις Κάτω Χώρες συνάντησα μία φορά υπάλληλο στην εφορία για να βγάλω ΑΦΜ και μία άλλη φορά υπάλληλο στο δήμο για να καταχωρηθώ. Αυτά τον πρώτο μήνα. Νομίζω ότι από τότε έχει αλλάξει η διαδικασία και δεν χρειάζεται να πας και στην εφορία. Όλα τα άλλα από τότε μέσω ίντερνετ.

    Νίκος

  6. Κτηματολόγιο: περιμέναμε 9-2 για να μας πει η υπάλληλος ότι σήμερα δεν δέχονται αιτήσεις αλλαγής-διόρθωσης στοιχείων που οι ίδιοι είχαν καταχωρίσει λάθος. Το διαμέρισμά μου είχε αρίθμηση 188 ενώ ήταν το 1. Ο πρώτος ιδιοκτήτης είχε καταχωριστεί με λάθος ημερομηνία γέννησης και ζητούσαν  πληρεξούσιο για αλλαγή. Όταν το άκουσε ο γέροντας από ένα χωρίο του Κιλκίς έφυγε τρέχοντας… Τον απείλησα με αγωγή όπως και με ακύρωση της αγοράς του ακινήτου ζητώντας αποζημίωση….Η διόρθωση των στοιχείων έγινε δύο μήνες μετά την πρώτη μου απόπειρα. Συμπέρασμα: πολλοί άνθρωποι έβγαλαν ένα καλό μεροκάματο από αυτή την υπόθεση: Δικηγόροι, Συμβολαιογράφοι, ταξιτζήδες, καφετζήδες και σουβλατζήδες… 

  7. Πρίν από 1 χρόνο, ένας φίλος πήγε στην ΝΥ για διακοπές και
    ρώτησε τον ξάδελφο του που τον φιλοξενούσε: Πού είναι η εφορία(το κτίριο
    της)… κανείς από την οικογένεια δεν ήξερε που είναι η εφορία! – Όλα
    μέσω fax, mail, ταχυδρομείο κλπ!
    Και το χειρότερο… είναι δεύτερη γενιά μεταναστών,μεγαλώσανε χωρίς να πάνε ουτε μια φορά εφορία! 

  8. Για να βγάλω τη “Νέα” Ελληνική ταυτότητα, απαραίτητη για την έκδοση του τότε “Νέου” Ελληνικού διαβατηρίου, περίμενα 8 ώρες όρθιος σε ουρά. Ξεκίνησα στις 5:30 τα ξημερώματα από το σπίτι μου και πήγα στο ασυνομικό τμήμα του Αγ. Φανουρίου του δήμου Ιλίου. Είχα πάρει μαζί μου κάποιο βιβλίο με Σωκρατικά κείμενα να διαβάζω εν ώρα αναμονής. Στα αγγλικά φυσικά.  Ο ήλιος δεν είχε ανατείλει. Όταν έφτασα υπήρχαν καμιά 10 αριά άτομα ήδη. Ο πρώτος ήταν εκεί απο τις 3-3:30 τα ξημερώματα.Η υπηρεσία άνοιγε στις 8 το πρωί αν θυμάμαι καλά.  Έδωσα το όνομά μου σε μία άτυπη λίστα ονομάτων που κρατούσε ο κόσμος για να ξέρει ο καθένας τη θέση του στην ουρά. Οι περισσότεροι βρίσκονταν για 2η φορά λόγω προηγούμενης απόρριψης και ήξεραν. Παρό λαυτά είδα κόσμο να φεύγει προκειμένου να αναγκάζεται να ξαναγυρίσει γιατί κάτι καινούριο ήταν λάθος. Είδα έγγυο γυναίκα να μπαίνει και μετά από λίγο να φεύγει κλαίγοντας γιατί έπρεπε να ξαναπάει για τον ίδιο λόγο επειδή κάτι δεν είχε στα δικαιολογητικά. Ήμουν ο τελευταίος που πήρε ταυτότητα εκείνη τη μέρα. Συνολικά εκδόθηκαν 12 ταυτότητες. Ήμουν “τυχερός” διότι μερικοί μπροστά μου είτε βαρέθηκαν να περιμένουν είτε απορρίφθηκαν. Σε κάποια στιγμή έφτασα να είμαι αυτός που κρατούσε τη λίστα. Ανάμεσα σε άλλα κάποιος μπάρμπας με τράβηξε στην άκρη να με συμβουλεύσει να σβήσω το όνομά μου και να το προχωρήσω μπροστά στη λίστα μιας και του είχε πέσει στην αντίληψη ότι κάποιος πιο μπροστά του οποίου το όνομα ήταν στη λίστα είχε αποχωρήσει.Αν κάτσω να γράψω ποστ για την εμπειρία και τις μικροκαταστάσεις εκείνη τη μέρα θα μπορούσε να γυριστεί μια μικρού μήκους ταινία… ίσως όχι και τόσο μικρού.
    Η νέα ταυτότητα είναι βέβαια ένα χειρόγραφο δελτίο , με το όνοματεπώνυμο σε λατινικούς χαρακτήρες. Η υπάλληλος της αστυνομίας που την έγραψε ήταν καλλιγράφος. Μάλλον θα είχε καλό βαθμό στο απολυτήριο λυκείου. Α λείπει και το θρήσκευμα… τι προσβολή στην τιμή της φυλής….

  9. Πολύ καλό. Προσυπογράφω, 10 χρόνια ίδια εμπειρία είχα κι εγώ (και είχα και ένα έλεγχο από το IRS κάτω από τη ζώνη μου)

Leave a Reply to @ngel Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *