Μια διαφορετική συζήτηση: τι χρειάζεται η Ελλάδα;

Ας αφήσουμε την de facto χρεοκοπία του δημοσίου στην άκρη για λίγο.  Κι ας κοιτάξουμε το μέλλον του τόπου.  Τη χρεοκοπία θα την διαχειριστούν οι τεχνοκράτες.  Κάποια στιγμή θα αποκατασταθούν τα οικονομικά του δημοσίου και θα ξεπεράσουμε την ντροπή της ταπείνωσης (για την οποία βεβαίως δεν φταίει το ΔΝΤ ή η ΕΕ).

Ας συζητήσουμε για το τι χρειάζεται η Ελλάδα για να προκόψει.  Ας συζητήσουμε συγκεκριμένα έργα και προγράμματα.

Για παράδειγμα, χρειάζεται ένα γρήγορο τρένο (τύπου Shinkansen) που να ενώνει τα μεγάλα αστικά κέντρα της ηπειρωτικής Ελλάδας;  Αν ναι, ποιά κέντρα θα ενώσει, πόσο θα κοστίσει και πώς θα οφελήσει τον τόπο;  Πώς θα σχεδιαστεί ώστε να είναι σε ετοιμότητα διασύνδεσης με τα μεγάλα αστικά κέντρα των Βαλκανίων;  Θεσσαλονίκη-Σόφια βρίσκονται σε απόσταση 230 χιλιομέτρων.  503 το Βελιγράδι.  494 το Βουκουρέστι.  Κάτι παραπάνω η Πόλη.

Ο φίλος Θέμης Λαζαρίδης προτείνει την κατάργηση των δημοσίων ΙΕΚ και του ΟΕΕΚ αφού ο ρόλος τους εξασφαλίζεται ήδη από ιδιωτικούς φορείς.  Θα πήγαινα την πρόταση ένα βήμα παραπέρα: γιατί να μην ιδιωτικοποιηθούν και μερικά ΑΕΙ;  Τουλάχιστον γιατί να μην δούμε πιλοτικά προγράμματα για το υβριδικό πανεπιστήμιο;

Στο θέμα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας: έχω την εντύπωση πως ομφαλοσκοπούμε με αποτέλεσμα να χάνουμε χρόνο, χρήματα, και ποιότητα ζωής.  Μπορούμε να έχουμε ένα πιλοτικό πρόγραμμα ηλεκτροδότησης ολόκληρης κοινότητας για έναν χρόνο αποκλειστικά με ΑΠΕ (βεβαίως με backup στο δίκτυο της ΔΕΗ);  Αν στο τέλος τα ηλιακά και οι ανεμογεννήτριες εξακολουθούν να μειώνουν το ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, τότε τα βγάζουμε.

Η ποιότητα ζωής στις πόλεις κι ειδικά στην Διαμαντόπετρα, σηκώνουν βελτίωση.  Αντί να μωροφιλοδοξούμε για μητροπολιτικά πάρκα, δεν ακολουθούμε την ιδέα Μάνου για μικρά πάρκα 1-2 στρεμμάτων στις γειτονιές να πάρουν ανάσα οι κάτοικοι πρώτα;

Ποιότητα πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας παιδείας: απο αυτήν εξαρτάται το μέλλον του τόπου.  Βήματα ποιοτικής αναβάθμισης μπορούν να γίνουν και με το υπάρχον προσωπικό.  Ας τα κάνουμε.

Εξωτερική πολιτική: έχουμε δυο μεγάλα ζητήματα: τις διμερείς με την Τουρκία και το όνομα με την πΓΔΜ.  Να κλείσουν ως το τέλος του 2012, γίνεται;  Κάτι θα θυσιάσουμε εμείς, κάτι οι γείτονες, αλλά δεν μπορούμε να κρατούμε ολόκληρο έθνος σε κατάσταση τσαμπουκά και να περιμένουμε δημιουργικότητα και παραγωγικότητα.

Πληροφορική τεχνολογία: μπορεί να παίξει καταλυτικό ρόλο στον εκδημοκρατισμό της χώρας και στην εμπέδωση της διαφάνειας.  Ας στηθεί επιτέλους μια ομάδα διαχείρισης πιλοτικών προγραμμάτων κι ας υλοποιηθούν προγράμματα με άμεση μετρήσιμη αξία στη ζωή των πολιτών.  Να μην ξαναδούμε πολίτες στην ουρά για ταυτότητες, διαβατήρια, κτηματολόγια, κτλ μετά το 2012.  Γίνεται;

Τουρισμός: στροφή και προσήλωση στις ποιοτικές υπηρεσίες, με διαδικασιες διασφάλισης ποιότητας.

Τέλος: ανανέωση κομματικών ηγεσιών.  Όσοι χρηματίσαν υπουργοί σε προηγούμενες κυβερνήσεις να παραιτηθούν από τα κομματικά τους αξιώματα και να παν σπιτάκια τους.  Την εμπειρία τους (που συλλογικά έφερε την Ελλάδα στην χρεοκοπία) δεν την χρειαζόμαστε πλέον.

Εσείς τι πιστεύετε πως χρειάζεται η Ελλάδα για το μέλλον της;

Share

3 thoughts on “Μια διαφορετική συζήτηση: τι χρειάζεται η Ελλάδα;

  1. Όλα αυτά είναι πολύ σωστά και μάλιστα η συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα θα έπρεπε να είναι σ' αυτή την ακτεύθυνση (τι κάνουμε τώρα) και όχι στην καθημερινή τρομοκρατία των ΜΜΕ για το spread κλπ.
    Όμως αγαπητέ λ:ηρ αυτά χρειάζονται κοινή λογική η οποία στη χώρα αυτή έχει προ πολλού εκλείψει.

  2. Το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πολιτισμικό.

    Η μπέσα εξαφανίστηκε από το αλισβερίσι. Ο σεβασμός στον συνάνθρωπο είναι ανύπαρκτος. Η εντιμότητα (ποσο μάλλον το φιλότιμο) έννοιες ανύπαρκτες ή εκμεταλλεύσιμες.

    Οι λύση έρχεται από πάνω εκτός και αν εξαθλιωθούν οι από κάτω (πράγμα σπάνιο).

    Η τεχνοκρατική λύση είναι η ανοιχτή διακυβέρνηση. Να ξέρεις ΠΟΣΑ, ΠΟΤΕ, γιαΤΙ

  3. Μου αρέσει πολύ η ιδέα-πρόταση του λ:ηρ να δούμε την επόμενη ημέρα. Να αποβάλλουμε λίγη από τη μαυρίλα που έχει πλακώσει την καθημερινότητά μας αλλά και την ψυχή μας. Να ονειρευτούμε έστω ένα καλύτερο αύριο σε μια Ελλάδα που τουλάχιστον έχει τις προϋποθέσεις (ο ΓΑΠ είπε ότι η Ελλάδα έχει ένα τέτοιο δυναμικό εκμεταλλεύσιμων φυσικών πόρων).
    Εχω όλη τη διάθεση για κάτι τέτοιο αν και βέβαια σίγουρα είμαστε πολλοί άνθρωποι που σκεφτόμαστε πάντα το μέλλον και κάτι το καλύτερο. Μου είναι βέβαια δύσκολο να ξεχάσω το ρεζιλίκι, το τεράστιο χρέος που κουβαλάει κάθε άνθρωπος που βλέπω, τα 30 χρόνια δημοκρατικής δικτατορίας και αναρχίας (κάθε 1 έτος και 10 δις ), το αλισβερίσι της μίζας, το βόλεμα των διαπλεκόμενων, το προσωπικό βόλεμα του καθενός έναντι του άλλου. Οταν μας ταϊζουν κάθε μέρα πολύ χόρτο. Όταν εμείς καθόμαστε στον καναπέ, η Τζούλια πάει στη βουλή και η νεολαία στο X-Factor. Όταν όπως άκουσα προχθές και η Μεγ.Βρετανία χρωστά 115% αλλά η Ελλάδα πληρώνει. Όταν ήδη δεν έχουμε νοσοκομεία (δημόσια), παιδεία (δημόσια), δρόμους (δημόσιους) κλπ. Σε ποιόν τόπο να προκόψουν τα παιδιά μου όταν θα είναι χρεωμένα για όλη τους τη ζωή.
    Τα λεφτά θα βρεθούν (;) ή υπάρχουν όπως λέει και ο ΓΑΠ .Γιατί δεν κόβουμε κάμποσα ευρώ να ξεχρεώσουμε (πώς κόβουν οι άλλοι πετροδόλλαρα; ). Ολα τα κράτη χρωστάνε (και οι ΗΠΑ), σε ποιον τα χρωστάνε , ποιος τους τα δίνει ; Μπορούμε να ξεχρεώσουμε, αλλά με ποιο τίμημα ; τί θα ξεπουλήσουμε ;
    Είδα το φράγμα του Αχελώου πριν 30 χρόνια όταν ήμουν 15 χρονών. Φαντάζομαι ότι το φράγμα θα λειτουργήσει όταν θα πληρώνουμε το νερό (που κυλάει κάτω από το χωριό μου) που θα το διαχειρίζεται κάποια αμερικάνικη ή 'ευρωπαϊκή' εταιρεία. Αυτό μεταξύ άλλων πολλών έργων….
    Αν λοιπόν ανανεώσουμε τις κομματικές ηγεσίες και σηκώσουμε τα μάτια από της τηλεόραση της βλακείας και καταφέρουμε να έχουμε αυτοδιαχειριζόμενο και κυρίαρχο και υπέρ των πολιτών κράτος, τότε υπάρχουν πολλές προοπτικές γιατί έχουμε δυνατότητες σαν λαός αλλά και πολλά δυνατά μυαλά. Αρκεί να ξεβρωμίσει το πολιτικό σκηνικό και να αλλάξουμε νοοτροπία σαν λαός. Γιατί όπως είναι οι ΝΟΜΟΙ και οι συντεχνίες οποιαδήποτε θετική ιδέα καταποντίζεται στα γρανάζια του συστήματος ή εάν υλοποιηθεί αυτό γίνεται πάλι μέσα από 'γνωστές οδούς' των μυημένων.
    Συγκεκριμένα έργα ; :
    δρόμοι ; ΝΑΙ τι ταλαιπωρία να πάμε στα Γιάννενα από ένα δρόμο σαν φιδάκι! (και όλοι οι τουρίστες)(επιτέλους έγινε η Εγνατία) ως πότε ακόμα η Ελλάδα θα κόβεται στα δύο λόγω Τεμπών ;
    τραίνα ; καταχρεωμένος ο ΟΣΕ ποιος τον διαχειρίζεται ; και αυτόν ξένοι θα τον πάρουνε ;
    ποιότητα ζωής ; θα πρέπει οι ΟΤΑ να γίνουν πιο δημιουργικοί (να ενισχύσουν την αυτοδιαχείρισή τους) με συγκεκριμένα προγράμματα που θα στοχεύουν στην ποιότητα ζωής των πολιτών που σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ χαμηλή (δυστυχώς οι περισσότεροι διοικούντες είναι ή ανίκανοι ή λαμόγια)
    η Παιδεία μας θέλει πραγματικές αλλαγές. Καταρακωμένα πανεπιστήμια με κομματισμό!! και υποβαθμισμένους χώρους!! να εισάγονται άσχετοι κάτω του 10!! (τους κάνουν αγράμματους από τις πρώτες βαθμίδες, οι (διορισμένοι) προϊστάμενοι λένε στους καθηγητές να 'περνάνε' τους μαθητές για να δείξουν ότι έχουν καλό σχολείο, σε σχολές αντί Λυκείου δεν μπαίνουν οι καθηγητές στις αίθουσες!! ..κλπ π.χ. εξεταστής τμήματος τεχνικών Υ/Η ζήτησε από εξεταζόμενη να ανοίξει τον Υ/Η και αυτή έψαχνε το τηλεκοντρόλ!! )
    Ο δρόμος θα είναι πολύ δύσκολος….

Leave a Reply to apogonos Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *