Έχουν περάσει πάνω από 3 βδομάδες από τότε που έφυγε, με το διπλωματικό σάκο, η αίτηση που έχω κάνει για διαβατήριο. Στη Διεύθυνση διαβατηρίων πάντως δεν έχει φτάσει ακόμη. Πήρα τηλέφωνο στο προξενείο και μου είπαν πως τα διαβατήρια κάνουν περίπου 2 μήνες να έρθουν πίσω. Κι εγώ ανησυχώ από την 3η μόνο βδομάδα; Ντροπή μου!
Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αλλά τα δικά μου χαρτιά απορρίφθηκαν -από δικό ΤΟΥΣ λαθος- μετά από 3 περίπου μήνες (αναμονής στο εξωτερικο)… Η νέα αίτηση έχει γίνει περίπου 2 εβδομάδες και μου είπαν να μην κανονίσω τίποτα για το Πάσχα! … Μήπως είναι υπερβολικό να ανησυχείς ΜΟΛΙΣ μετά από 3 εβδομάδες;;; Μην ξεχνάμε Ο ΣΑΚΟΣ (το 2007) ταξιδεύει ΜΙΑ φορά τον μήνα…
Good luck !!!! ( σε όλους μας!)
Λυπάμαι που θα σε απογοητεύσω αλλά τα δικά μου χαρτιά απορρίφθηκαν -από δικό ΤΟΥΣ λαθος- μετά από 3 περίπου μήνες (αναμονής στο εξωτερικο)… Η νέα αίτηση έχει γίνει περίπου 2 εβδομάδες και μου είπαν να μην κανονίσω τίποτα για το Πάσχα! … Μήπως είναι υπερβολικό να ανησυχείς ΜΟΛΙΣ μετά από 3 εβδομάδες;;; Μην ξεχνάμε Ο ΣΑΚΟΣ (το 2007) ταξιδεύει ΜΙΑ φορά τον μήνα…
Good luck !!!! ( σε όλους μας!)
Λεωνίδα, η όλη ιστορία με τα διαβατήρια μου φαίνεται πταίσμα μπροστά σε άλλα που έχω δει εγώ. Για βγάλε οικοδομική άδεια για κτηνοτροφική μονάδα ή προσπάθησε να ασφαλίσεις αλλοδαπό στον ΟΓΑ. Θα έχεις υλικό για 20 podcasts….
Λεωνίδα, η όλη ιστορία με τα διαβατήρια μου φαίνεται πταίσμα μπροστά σε άλλα που έχω δει εγώ. Για βγάλε οικοδομική άδεια για κτηνοτροφική μονάδα ή προσπάθησε να ασφαλίσεις αλλοδαπό στον ΟΓΑ. Θα έχεις υλικό για 20 podcasts….
Γιατί δεν βγάζεις αμερικάνικο; Πιο εύκολο θα είναι…
Γιατί δεν βγάζεις αμερικάνικο; Πιο εύκολο θα είναι…
Η ιστορία με το διαβατήριο δείχνει να είναι (με βάση την εμπειρία σου) πολύ χειρότερη σε σχέση με τη δική μου ακριβώς πριν ένα χρόνο στο προξενείο της ΝΥ. Ίσως επειδή ήμουν από τους πρώτους που χρειαζόταν το καινούριο και οι περισσότερες υπηρεσίες που εμπλέκονταν ήταν πιο χαλαρές από φόρτο, ίσως λόγω καθαρής τύχης, το διαβατήριο από την ημέρα που κατέθεσα τα χαρτιά είχε έρθει σε 2 βδομάδες. Νομίζω τώρα έχουν και τα βιομετρικά; οπότε ίσως πιο χρονοβόρα διαδικασία. Πάντως το 2 μήνες μου ακούγεται υπερβολικό. Το λένε μου φαίνεται για να έχουν κάποιες ελπίδες μάλλον να πέσουν εκτός αλλά με βελτιωμένο χρόνο. Βέβαια τίποτα δε με εκπλήσσει πλέον. Σου εύχομαι σύντομα να το έχεις.
Η ιστορία με το διαβατήριο δείχνει να είναι (με βάση την εμπειρία σου) πολύ χειρότερη σε σχέση με τη δική μου ακριβώς πριν ένα χρόνο στο προξενείο της ΝΥ. Ίσως επειδή ήμουν από τους πρώτους που χρειαζόταν το καινούριο και οι περισσότερες υπηρεσίες που εμπλέκονταν ήταν πιο χαλαρές από φόρτο, ίσως λόγω καθαρής τύχης, το διαβατήριο από την ημέρα που κατέθεσα τα χαρτιά είχε έρθει σε 2 βδομάδες. Νομίζω τώρα έχουν και τα βιομετρικά; οπότε ίσως πιο χρονοβόρα διαδικασία. Πάντως το 2 μήνες μου ακούγεται υπερβολικό. Το λένε μου φαίνεται για να έχουν κάποιες ελπίδες μάλλον να πέσουν εκτός αλλά με βελτιωμένο χρόνο. Βέβαια τίποτα δε με εκπλήσσει πλέον. Σου εύχομαι σύντομα να το έχεις.
Λεωνίδα, γνώρισα το blog σου από τα σχόλια σου στον Θ.Πολυμένη, και σύμπτωση σήμερα σε βρίσκω να σχολιάζεις στον Ν. Δήμου.
Χαίρομαι που ασχολείσαι τόσο τακτικά με την Ελλάδα και τη Δράμα. Δυστυχώς απέχουμε πολύ ακόμη από το να γίνουμε σύγχρονο κράτος. Μένω στη Δράμα ακριβώς πάνω από το ταχυδρομείο και εργάζομαι σε τράπεζα δίπλα στο διοικητήριο. Τι βλέπουν τα μάτια μου κάθε μέρα. Οι βολεμένοι των δημοσίων υπηρεσιών ταλαιπωρούν τους δύστυχους συναλλασόμενους και είναι και παροπούνεμενοι από πάνω για το κωλοσύστημα που δεν διορθώνεται. 15 χρόνια έζησα στη Θεσ/νίκη, όπου συνέβαινε το εξής: σε νοσοκομεία (ήταν άρρωστος ο πατέρας μου) σε ληξιαρχεία, σε δικαστήρια, σε αστυν. τμήματα, σε εφορίες, κλπ όποτε χρειάσθηκε να κάνω αμέσως τη δουλειά μου έλεγα το παρακάτω: ρε παιδιά 2η φορά έρχομαι από τη Δράμα γιαυτή τη δουλειά, κρίμα είναι να ρθώ και τρίτη. Και το θαύμα γινόταν, με εξυπηρετούσαν αμέσως, δούλευε το φιλότιμο που όπως φαίνεται δεν χάθηκε εντελώς. Πιστεύω πως τα νέα παιδιά στην Ελλάδα θα αλλάξουν νοοτροπία, αλλά το κράτος μας θα τα αφήσει να προκόψουν;
Βασίλης Ανδρέογλου
Λεωνίδα, γνώρισα το blog σου από τα σχόλια σου στον Θ.Πολυμένη, και σύμπτωση σήμερα σε βρίσκω να σχολιάζεις στον Ν. Δήμου.
Χαίρομαι που ασχολείσαι τόσο τακτικά με την Ελλάδα και τη Δράμα. Δυστυχώς απέχουμε πολύ ακόμη από το να γίνουμε σύγχρονο κράτος. Μένω στη Δράμα ακριβώς πάνω από το ταχυδρομείο και εργάζομαι σε τράπεζα δίπλα στο διοικητήριο. Τι βλέπουν τα μάτια μου κάθε μέρα. Οι βολεμένοι των δημοσίων υπηρεσιών ταλαιπωρούν τους δύστυχους συναλλασόμενους και είναι και παροπούνεμενοι από πάνω για το κωλοσύστημα που δεν διορθώνεται. 15 χρόνια έζησα στη Θεσ/νίκη, όπου συνέβαινε το εξής: σε νοσοκομεία (ήταν άρρωστος ο πατέρας μου) σε ληξιαρχεία, σε δικαστήρια, σε αστυν. τμήματα, σε εφορίες, κλπ όποτε χρειάσθηκε να κάνω αμέσως τη δουλειά μου έλεγα το παρακάτω: ρε παιδιά 2η φορά έρχομαι από τη Δράμα γιαυτή τη δουλειά, κρίμα είναι να ρθώ και τρίτη. Και το θαύμα γινόταν, με εξυπηρετούσαν αμέσως, δούλευε το φιλότιμο που όπως φαίνεται δεν χάθηκε εντελώς. Πιστεύω πως τα νέα παιδιά στην Ελλάδα θα αλλάξουν νοοτροπία, αλλά το κράτος μας θα τα αφήσει να προκόψουν;
Βασίλης Ανδρέογλου