Τοπίο στην ομίχλη: Greek University Reform

Τα δεδομένα:

  • Το ιστολόγιο Greek University Reform του Θέμη Λαζαρίδη έχει απενεργοποιηθεί, προσωρινά, από τον διαχειριστή του χώρου wordpress.com επειδή κατηγορήθηκε για παραβίαση των όρων χρήσης.
  • Η καταγγελία για την παραβίαση των όρων χρήσης έγινε από τον Βασίλη Σωτηρόπουλο υπό την ιδιότητά του ως δικηγόρου ατόμου που θεωρεί πως δυσφημίστηκε από κείμενο στο ιστολόγιο του Θέμη Λαζαρίδη.  (Σημειώνεται πως ο Βασίλης Σωτηρόπουλος είναι γνωστός και από το ιστολόγιό του e-lawyer).
  • To ζήτημα της δυσφήμισης είναι υπαρκτό και αναγνωρίστηκε από Ελληνικό δικαστήριο, τουλάχιστον στο στάδιο ασφαλιστικών μέτρων.
  • Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος ζήτησε από τον Θέμη Λαζαρίδη να διαγραφεί συγκεκριμένη ανάρτηση από το Greek University Reform, ο Θέμης αρνήθηκε,, κι ο Βασίλης προσέφυγε στην wordpress.com επιτυχαίνοντας την προσωρινή αναστολή της λειτουργίας του Greek University Reform.
  • Η υπόθεση δυσφήμισης και η απόφαση ασφαλιστικών μέτρων αφορούν την κ. Σοφία Ιορδανίδου, η υποψηφιότητα της οποίας για θέση επίκουρης καθηγήτριας στο ΑΠΘ δημιούργησε έντονη συζήτηση για τα προσόντα της και τις σχέσεις της με την κ. Άννα Παναγιωταρέα, επίσης επίκουρη καθηγήτρια στο ΑΠΘ.  Αυτό προκύπτει από ανάγνωση της απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης, η οποία αναφέρεται σε χώρο του facebook με την επωνυμία «Η Παναγιωταρέα και η παρέα της».  Παρόλο που ο χώρος έχει διαγραφεί από το facebook, διατηρείται αποτύπωμά του από το google (αναζήτηση στο google με τους όρους “η παναγιωταρέα και η παρέα της” επιτρέπει την ανάκτηση του αποταμιευμένου (cached) αποτυπώματος).
  • Από τα αποταμιευμένα (cached) αντίγραφα βλέπει κανείς πως οι κατηγορίες σε βάρος της κ. Ιορδανίδου που εμφανίστηκαν στο facebook αναπαράγονται, εν μέρει, και στο Greek University Reform.

Αυτά είναι τα γεγονότα και τα δεδομένα ως τώρα (11:30 μμ ώρα Ελλάδας).

Οι δικές μου σκέψεις.

Δεν πρόκειται για διαμάχη ιστολόγων.  Ο Θέμης κι ο Βασίλης είναι μεν διακεκριμένοι ιστολόγοι με σημαντική παρουσία, αλλά η στάση του Βασίλη προέρχεται από την ιδιότητά του ως δικηγόρου (συμπεραίνω) της κ. Ιορδανίδου.  Στην περίπτωση αυτή ο δικηγόρος-Σωτηρόπουλος ζήτησε από τον ιστολόγο-Λαζαρίδη να απομακρύνει κείμενο που κρίθηκε αρχικά, από τη δικαιοσύνη, ως προσβλητικό για την προσωπικότητα της κ. Ιορδανίδου.

Ο Θέμης δεν έχει ακόμη μιλήσει δημόσια για το ζήτημα αυτό.  Το ιστολόγιο αυτό είναι στη διάθεσή του αν χρειάζεται κάποιο βήμα.

Share

108 thoughts on “Τοπίο στην ομίχλη: Greek University Reform

  1. Τι πάει να πει “άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης μπορεί να γίνεται μόνο αν υπάρχει έννομο συμφέρον σε κάποιο θέμα”; Θα μας τρελάνει; Δηλαδή, έστω ότι εγώ δε γουστάρω ένα τραγούδι. Δε μ’αρέσει, πώς να το κάνουμε; Επειδή ΔΕΝ έχω έννομο συμφέρον πάνω σ’αυτό (δηλαδή δεν θίγονται οικονομικής ή ηθικής φύσεως συμφέροντά μου), αλλά απλώς βρίσκω το στίχο ηλίθιο, τη μελωδία κλεμμένη από άλλο κομμάτι ή ενοχλητική τη φωνή ή την ερμηνεία του τραγουδιστή, ΔΕΝ έχω δικαίωμα να πω ελεύθερα τη γνώμη μου; Σοβαρολογεί ο άνθρωπος;

    Ή πάω να δω μια έκθεση ζωγραφικής ή φωτογραφίας. Και βλέπω έργα τα οποία δε μπορούν να μου κρατήσουν το ενδιαφέρον για πάνω από ένα δευτερόλεπτο το καθένα. ΔΕΝ έχω έννομο συμφέρον επ’αυτών. Αυτό δηλαδή μου στερεί το δικαίωμα να πω ΕΛΕΥΘΕΡΑ τη γνώμη μου;

    Πάω και βλέπω μια ταινία και δε μου αρέσει. Το σενάριο είναι παιδαριώδες, οι ερμηνείες ξύλινες ή τραβηγμένες απ’τα μαλλιά και πάει λέγοντας. ΔΕΝ έχω έννομο συμφέρον επ’αυτής. Δε μπορώ να πω δηλαδή ότι η ταινία είναι μάπα;

    Ξέρεις πολύ καλά τι τραγούδαγε – και πολύ εύστοχα – ο Γιάννης Μηλιώκας κάποτε για τέτοιες περιπτώσεις…

    “Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλ…, να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαζούς”.

    Και, ειλικρινά, εδώ πέρα ταιριάζει ΟΛΟ το τραγούδι.

  2. Τι πάει να πει “άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης μπορεί να γίνεται μόνο αν υπάρχει έννομο συμφέρον σε κάποιο θέμα”; Θα μας τρελάνει; Δηλαδή, έστω ότι εγώ δε γουστάρω ένα τραγούδι. Δε μ’αρέσει, πώς να το κάνουμε; Επειδή ΔΕΝ έχω έννομο συμφέρον πάνω σ’αυτό (δηλαδή δεν θίγονται οικονομικής ή ηθικής φύσεως συμφέροντά μου), αλλά απλώς βρίσκω το στίχο ηλίθιο, τη μελωδία κλεμμένη από άλλο κομμάτι ή ενοχλητική τη φωνή ή την ερμηνεία του τραγουδιστή, ΔΕΝ έχω δικαίωμα να πω ελεύθερα τη γνώμη μου; Σοβαρολογεί ο άνθρωπος;

    Ή πάω να δω μια έκθεση ζωγραφικής ή φωτογραφίας. Και βλέπω έργα τα οποία δε μπορούν να μου κρατήσουν το ενδιαφέρον για πάνω από ένα δευτερόλεπτο το καθένα. ΔΕΝ έχω έννομο συμφέρον επ’αυτών. Αυτό δηλαδή μου στερεί το δικαίωμα να πω ΕΛΕΥΘΕΡΑ τη γνώμη μου;

    Πάω και βλέπω μια ταινία και δε μου αρέσει. Το σενάριο είναι παιδαριώδες, οι ερμηνείες ξύλινες ή τραβηγμένες απ’τα μαλλιά και πάει λέγοντας. ΔΕΝ έχω έννομο συμφέρον επ’αυτής. Δε μπορώ να πω δηλαδή ότι η ταινία είναι μάπα;

    Ξέρεις πολύ καλά τι τραγούδαγε – και πολύ εύστοχα – ο Γιάννης Μηλιώκας κάποτε για τέτοιες περιπτώσεις…

    “Να δεις που κάποτε θα μας πούνε και μαλ…, να δεις που κάποτε θα μας πούνε και χαζούς”.

    Και, ειλικρινά, εδώ πέρα ταιριάζει ΟΛΟ το τραγούδι.

  3. Και κάτι ακόμα… Έχουμε τόσα φόρουμ όπου ένα σωρό άνθρωποι εκφέρουν γνώμη για πράγματα με τα οποία τους αρέσει να ασχολούνται, αλλά ΔΕΝ έχουν έννομο συμφέρον (anime, συναρμολογούμενα μοντέλα, ηχοσυστήματα, μουσική, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες κλπ). Δηλαδή εκεί ΔΕΝ υπάρχει δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης κατά τον Σωτηρόπουλο;

    1984…

  4. Και κάτι ακόμα… Έχουμε τόσα φόρουμ όπου ένα σωρό άνθρωποι εκφέρουν γνώμη για πράγματα με τα οποία τους αρέσει να ασχολούνται, αλλά ΔΕΝ έχουν έννομο συμφέρον (anime, συναρμολογούμενα μοντέλα, ηχοσυστήματα, μουσική, αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες κλπ). Δηλαδή εκεί ΔΕΝ υπάρχει δικαίωμα ελεύθερης έκφρασης κατά τον Σωτηρόπουλο;

    1984…

  5. Ο Βασίλης — όπως κατάλαβα από την πολιτισμένη επικοινωνία που είχα μαζί του — λίγο πολύ πιστεύει πως η άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης μπορεί να γίνεται μόνο αν υπάρχει έννομο συμφέρον σε κάποιο θέμα.

    ΟΧΙ.

    Αυτό θα πρέπει να το κατανοήσει κάποτε.

    Μπορώ να κατανοήσω κι εγώ κάποια δικαιώματα π.χ. να καταστέλλονται οι εγκληματίες, οι παιδεραστές και οι έμποροι ναρκωτικών. Ομως, αυτά είναι ίσως οι μόνες κατηγορίες θεμάτων όπου παραμερίζουμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης χάριν της έννομης τάξης.

    Σε θέματα συκοφαντικής δυσφήμησης, ΑΝ ήθελε κανείς να βάλει κάποια τάξη, σ’ αυτά, θα έπρεπε -μάλλον- να θεσπίσει νέους νομικούς κανόνες για “δικαίωμα σε αντίλογο” (και σε παράθεση στοιχείων που αποτελούν αντίλογο απέναντι σε συκοφαντίες). ΟΧΙ σε καταστολή της έκφρασης, σε ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση.

    Υπενθυμίζω ότι ΗΔΗ υπάρχει νόμος που επιβάλλει την υποχρέωση δημοσίευσης αντιλόγους (σε συκοφαντίες), ΑΚΡΙΒΩΣ στον ίδιο χώρο, ίδια σελίδα κλπ. του εντύπου ή της εκπομπής όπου έγινε η αρχική συκοφαντία.

    ΑΝ τον ενδιέφερε, τον e-lawyer, να λύσει ΣΟΒΑΡΑ και ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ το μεγάλο πρόβλημα της συκοφαντίας, θα είχε ασχοληθεί προ πολλών μηνών με αυτή την ιδέα (που του είχα μάλιστα υποβάλλει, σε σχόλιο). Αντί αυτού όμως, κοίταξε ΜΟΝΟ τα συμφέροντα της πελάτισσάς του. Αν ήταν εντιμος δικηγόρος (ΚΑΙ μπλόγκερ) έπρεπε μάλλον να ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ το αίτημά της για υπεράσπιση.

    Ακόμη και αυτή η πρόταση δεν είναι τέλεια φυσικά, αλλά… η μοναδική άλλη επιλογή είναι η περιφρόνηση ΚΑΘΕ περιορισμού μέσω της απόλυτης ανωνυμίας στο διαδίκτυο.

  6. Ο Βασίλης — όπως κατάλαβα από την πολιτισμένη επικοινωνία που είχα μαζί του — λίγο πολύ πιστεύει πως η άσκηση του δικαιώματος ελεύθερης έκφρασης μπορεί να γίνεται μόνο αν υπάρχει έννομο συμφέρον σε κάποιο θέμα.

    ΟΧΙ.

    Αυτό θα πρέπει να το κατανοήσει κάποτε.

    Μπορώ να κατανοήσω κι εγώ κάποια δικαιώματα π.χ. να καταστέλλονται οι εγκληματίες, οι παιδεραστές και οι έμποροι ναρκωτικών. Ομως, αυτά είναι ίσως οι μόνες κατηγορίες θεμάτων όπου παραμερίζουμε το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης χάριν της έννομης τάξης.

    Σε θέματα συκοφαντικής δυσφήμησης, ΑΝ ήθελε κανείς να βάλει κάποια τάξη, σ’ αυτά, θα έπρεπε -μάλλον- να θεσπίσει νέους νομικούς κανόνες για “δικαίωμα σε αντίλογο” (και σε παράθεση στοιχείων που αποτελούν αντίλογο απέναντι σε συκοφαντίες). ΟΧΙ σε καταστολή της έκφρασης, σε ΚΑΜΜΙΑ περίπτωση.

    Υπενθυμίζω ότι ΗΔΗ υπάρχει νόμος που επιβάλλει την υποχρέωση δημοσίευσης αντιλόγους (σε συκοφαντίες), ΑΚΡΙΒΩΣ στον ίδιο χώρο, ίδια σελίδα κλπ. του εντύπου ή της εκπομπής όπου έγινε η αρχική συκοφαντία.

    ΑΝ τον ενδιέφερε, τον e-lawyer, να λύσει ΣΟΒΑΡΑ και ΑΝΙΔΙΟΤΕΛΩΣ το μεγάλο πρόβλημα της συκοφαντίας, θα είχε ασχοληθεί προ πολλών μηνών με αυτή την ιδέα (που του είχα μάλιστα υποβάλλει, σε σχόλιο). Αντί αυτού όμως, κοίταξε ΜΟΝΟ τα συμφέροντα της πελάτισσάς του. Αν ήταν εντιμος δικηγόρος (ΚΑΙ μπλόγκερ) έπρεπε μάλλον να ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ το αίτημά της για υπεράσπιση.

    Ακόμη και αυτή η πρόταση δεν είναι τέλεια φυσικά, αλλά… η μοναδική άλλη επιλογή είναι η περιφρόνηση ΚΑΘΕ περιορισμού μέσω της απόλυτης ανωνυμίας στο διαδίκτυο.

  7. Κι επίσης, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι αυτός που διατυπώνει έναν ισχυρισμό καλείται να τον αποδείξει. Αυτό από μόνο του θωρακίζει πολύ καλά μια κοινωνια κατά της συκοφαντίας, αλλά απαιτεί παιδεία και λογική.

  8. Κι επίσης, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι αυτός που διατυπώνει έναν ισχυρισμό καλείται να τον αποδείξει. Αυτό από μόνο του θωρακίζει πολύ καλά μια κοινωνια κατά της συκοφαντίας, αλλά απαιτεί παιδεία και λογική.

Leave a Reply to Ο Αιρετικός Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *