Δελτίο χρήσιμων προϊόντων

“… μεγάλο μέρος των Ελλήνων καταναλωτών […] δεν ξέρουν να ψωνίζουν. Ο Έλληνας καταναλωτής ψωνίζει στα τυφλά, δεν προσέχει όταν αγοράζει, γεμίζει το καλάθι του με άχρηστα και αχρείαστα κυρίως πράγματα … έχει γεμίσει το καροτσάκι του με χίλια δυο άχρηστα αντικείμενα ή βλαβερά φαγώσιμα…

Τάδε έφη Θανάσης Πολυμένης στην Ηχώ Δράμας.

Προτείνω λοιπόν να βγάζει καθημερινά η Ηχώ κεντρικό δελτίο χρήσιμων προϊόντων. Με οδηγητή το δελτίο οι καταναλωτές να προσέρχονται στα καταστήματα και να αγοράζουν προϊόντα που απαριθμούνται στο δελτίο χρησιμότητας.

Το τί είναι χρήσιμο ή άχρηστο το κρίνει ο καθένας μας ανεξάρτητα. Είναι απαραίτητο να υπάρχει η ελευθερία επιλογής και κρίσης. Απο κει και πέρα ο καθένας είναι υπεύθυνος για τις επιλογές του.

Είναι βέβαίως εύκολο και εκ του ασφαλούς να χτυπούμε το σαμάρι όταν φταίει ο γάιδαρος. Ο γάιδαρος μπορεί και να μας κλωτσήσει ενώ το σαμάρι δέχεται την οργή μας αδιαμαρτύρητα. Έτσι κι η Ηχω τα βάζει με τον ανώνυμο καταναλωτή που ψωνίζει “άχρηστα” πράγματα. Ο ανώνυμος καταναλωτής φυσικά δεν μπορεί να κάνει μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση. Ενώ αν η εφημερίδα τα έβαζε με τα σουπερ μάρκετ και έγραφε πράγματα που δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, τότε μπορεί και να βρισκόταν αντιμέτωπη με μήνυση.

Τα μεγάλα καταστήματα κάνουν τη δουλειά τους: πουλούν προϊόντα με στους καταναλωτές με σκοπό το κέρδος. Τα πολυκαταστήματα δεν είναι κοινοφελή ιδρύματα αλλά κερδοσκοπικοί οργανισμοί. Ο καταναλωτής οφείλει να είναι προετοιμασμένος και ενημερωμένος για το πω μπορεί να βελτιστοποιήσει τις αγορές του. Βεβαίως, τόσα χρόνια που διαβάζω την Ηχώ, δεν είδα μια φορά ένα άρθρο για τα δικαιώματα και τις υπηρεσίες που έχει στη διάθεσή του ο καταναλωτής.

Share

10 thoughts on “Δελτίο χρήσιμων προϊόντων

  1. Πραγματικά δεν ξέρω τι πρόβλημα έχεις εσύ τουλάχιστον μ’ εμένα προσωπικά αλλά και με την ΗΧΩ. Ξέρω ότι οι απόψεις σου είναι αυτές που είναι και ξέρεις αρκετά καλά προφανώς τις απόψεις τις προσωπικές μου όσο και τις θέσεις της ΗΧΩ σε διάφορα ζητήματα.
    Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι εδώ και γράφω, όχι για τις προσωπικές σου βολές προς το πρόσωπό μου και τα κείμενά μου. Έχεις γράψει ήδη αρκετές μαλακίες για μένα, μέχρι και “Χριστόσουλο” με αποκάλεσες. Τι να κάνουμε! Αν δεν χωνεύεις αυτά που γράφω δικό σου πρόβλημα. Δεν με αφορούν οι απαντήσεις σου και το ξέρεις καλά. Και γι’ αυτό βεβαίως ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να σου απαντήσω. Απλά θέλω να απαντήσω δυο λόγια ως ΗΧΩ μιας και είμαι διευθυντής σύνταξης σ’ αυτήν.
    Στην ΗΧΩ, ο καθένας που δημοσιεύει με το όνομά του, εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις και τίποτα άλλο πέρα από αυτές και δεν εκφράζουν βεβαίως άμεσα την ΗΧΩ. Αυτό συμβαίνει στις εφημερίδες όλου του πλανήτη, από τη μεγαλύτερη μέχρι τη μικρότερη. Όσες φορές σου είχα ζητήσει να απαντήσεις επώνυμα στην ΗΧΩ σε διάφορα κείμενα, που μου έστελνες μέσω e-mail, αρνήθηκες να το κάνεις. Και δεν κατάλαβα το γιατί. Προτίμησες να μιλάς μέσα από το blog σου, το οποίο, βεβαίως δεν μπορούν να δουν ΟΛΟΙ οι Δραμινοί που διαβάζουν και την ΗΧΩ. Η ΗΧΩ πωλείται στη Δράμα σε 1000 περίπου συνδρομητές και στα περίπτερα. Αυτή είναι η δύναμή της. Δεν καμιά πανελλήνια εφημερίδα δα! Κάποια από τα κείμενά της τα δημοσιεύει και στην ιστοσελίδα της στο ίντερνετ. Όμως στο ίντερνετ δημοσιεύει ένα πολύ μικρό μόνο μέρος της καθημερινής της ύλης και όχι ολόκληρη την εφημερίδα όπως ίσως φαντάζεσαι. Η ΗΧΩ έχει ιστοσελίδα εδώ και 5 χρόνια το πολύ. Η εφημερίδα κυκλοφορεί 17 ολόκληρα χρόνια φέτος. Για δικαιώματα και υπηρεσίες και τα λοιπά που αναφέρεις, έχουμε γράψει συχνά πυκνά διάφορα κείμενα τόσα και τόσα χρόνια. Ήμασταν οι πρώτοι που αντιδράσαμε και είχαμε κινήσει τεράστιο ζήτημα στην πόλη πριν από πολλά – πολλά χρόνια όταν είχε ανοίξει ο Μαρινόπουλος εκεί, και όλες οι αρχές στην πόλη και το νομό σιωπούσαν για τον τρόπο που είχε ανοίξει παράνομα το μαγαζί εκείνο. Μιλούσαμε ότι έπρεπε να γίνει διάβαση για να μην σκοτωθούν άνθρωποι, μέχρι που τελικά σκοτώθηκαν δύο νεαροί με μοτοσυκλέτα, όταν μια γυναίκα που είχε κάνει τα ψώνια της στου Μαρινόπουλου, βγήκε παράνομα στο αντίθετο ρεύμα και σκοτώθηκαν δύο αγόρια 25 ετών περίπου. Και ξέρεις γιατί; Γιατί ο Μαρινόπουλος ήταν δύναμη και στην πόλη. Κανένας δεν μιλούσε, ούτε κι εσένα βεβαίως άκουσα ποτέ μου να λες τίποτα, που τώρα κόπτεσαι περί των δήθεν δικαιωμάτων. Παρ’ όλα αυτά, η ΗΧΩ, εκείνη την εποχή, είχε αρνηθεί να πάρει και διαφήμιση από το συγκεκριμένο σούπερ-μάρκετ. Και όλοι οι διάφοροι μεγαλόσχημοι στην πόλη και στο νομό, έτρεξαν τότε στα εγκαίνια για φάνε τσάμπα το γιαουρτάκι που πρόσφερε το μαγαζί και να δείξουν το μπόι τους. Εμείς ήμασταν πάλι οι κακοί τότε. Βέβαια, ήταν μόνη της η ΗΧΩ. Όλοι οι υπόλοιποι δεν έλεγαν όχι σε τίποτα. Θα μείνω εδώ. Ποτέ δεν φοβηθήκαμε καμιά απολύτως μήνυση. Προσέχουμε τι γράφουμε και πώς το γράφουμε. Το θέμα δεν είναι να προκαλέσεις μηνύσεις για να δείξεις τη μαγκιά σου. Το θέμα είναι να προκαλέσεις απόψεις.
    Και ένα ακόμα θέμα: η ΗΧΩ ήταν που έδιωξε από τη Δράμα έναν χουντικό νομάρχη που είχε διορίσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. τον Σάββα Δανιηλίδη. Όταν εμείς δημοσιεύσαμε φωτογραφίες του χουντικού, ΚΑΝΕΝΑΣ στη Δράμα δεν μιλούσε τότε. ΑΚόμα και οι πλέον δημοκρατικοί είχαν λουφάξει. ΑΛλά η ΗΧΩ, έγραφε τόσο καθαρά και σταράτα, που είχε δίκιο και κανείς δεν τόλμησε να τη μηνύσει, Ούτε ο ίδιος ο Σάββας Δανιηλίδης, που απεσύρθη όπως όπως από τη Νέα Δημοκρατία τότε το 1993!!!
    Δεν απαντώ σε τίποτα άλλο, γιατί αφενός δεν συμφωνούμε σε τίποτα απολύτως και δεν έχει νόημα. Ούτε καν στον τρόπο που ψωνίζει ο Έλληνας. Η συζήτηση μαζί σου είναι χωρίς λόγο και λέγε ό,τι θέλεις. Δικαίωμά σου είναι να γράφεις όπως θέλεις να γράφεις. Έχουμε διαφορετική θεώρηση για τα πράγματα. Τι να κάνουμε τώρα. Κι ύστερα, βλέπω ότι η εμπάθειά σου για την ΗΧΩ και για εμένα προσωπικά, ξεπερνά κάθε έννοια. Και πραγματικά, δεν καταλαβαίνω το λόγο.
    Εύχομαι να περνάς καλά εκεί στο Σικάγο. Το να γράφεις τις απόψεις σου σε ένα blog, δεν είναι το ίδιο με το να δημοσιεύεις με το όνομά σου καθημερινά σε μια εφημερίδα. Θέλει κότσια!
    Αυτά. Με τις ευχές μου για ό,τι επιθυμείς για τη νέα χρονιά!
    Θανάσης

  2. Πραγματικά δεν ξέρω τι πρόβλημα έχεις εσύ τουλάχιστον μ’ εμένα προσωπικά αλλά και με την ΗΧΩ. Ξέρω ότι οι απόψεις σου είναι αυτές που είναι και ξέρεις αρκετά καλά προφανώς τις απόψεις τις προσωπικές μου όσο και τις θέσεις της ΗΧΩ σε διάφορα ζητήματα.
    Αυτή τη στιγμή, βρίσκομαι εδώ και γράφω, όχι για τις προσωπικές σου βολές προς το πρόσωπό μου και τα κείμενά μου. Έχεις γράψει ήδη αρκετές μαλακίες για μένα, μέχρι και “Χριστόσουλο” με αποκάλεσες. Τι να κάνουμε! Αν δεν χωνεύεις αυτά που γράφω δικό σου πρόβλημα. Δεν με αφορούν οι απαντήσεις σου και το ξέρεις καλά. Και γι’ αυτό βεβαίως ποτέ δεν μπήκα στον κόπο να σου απαντήσω. Απλά θέλω να απαντήσω δυο λόγια ως ΗΧΩ μιας και είμαι διευθυντής σύνταξης σ’ αυτήν.
    Στην ΗΧΩ, ο καθένας που δημοσιεύει με το όνομά του, εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις και τίποτα άλλο πέρα από αυτές και δεν εκφράζουν βεβαίως άμεσα την ΗΧΩ. Αυτό συμβαίνει στις εφημερίδες όλου του πλανήτη, από τη μεγαλύτερη μέχρι τη μικρότερη. Όσες φορές σου είχα ζητήσει να απαντήσεις επώνυμα στην ΗΧΩ σε διάφορα κείμενα, που μου έστελνες μέσω e-mail, αρνήθηκες να το κάνεις. Και δεν κατάλαβα το γιατί. Προτίμησες να μιλάς μέσα από το blog σου, το οποίο, βεβαίως δεν μπορούν να δουν ΟΛΟΙ οι Δραμινοί που διαβάζουν και την ΗΧΩ. Η ΗΧΩ πωλείται στη Δράμα σε 1000 περίπου συνδρομητές και στα περίπτερα. Αυτή είναι η δύναμή της. Δεν καμιά πανελλήνια εφημερίδα δα! Κάποια από τα κείμενά της τα δημοσιεύει και στην ιστοσελίδα της στο ίντερνετ. Όμως στο ίντερνετ δημοσιεύει ένα πολύ μικρό μόνο μέρος της καθημερινής της ύλης και όχι ολόκληρη την εφημερίδα όπως ίσως φαντάζεσαι. Η ΗΧΩ έχει ιστοσελίδα εδώ και 5 χρόνια το πολύ. Η εφημερίδα κυκλοφορεί 17 ολόκληρα χρόνια φέτος. Για δικαιώματα και υπηρεσίες και τα λοιπά που αναφέρεις, έχουμε γράψει συχνά πυκνά διάφορα κείμενα τόσα και τόσα χρόνια. Ήμασταν οι πρώτοι που αντιδράσαμε και είχαμε κινήσει τεράστιο ζήτημα στην πόλη πριν από πολλά – πολλά χρόνια όταν είχε ανοίξει ο Μαρινόπουλος εκεί, και όλες οι αρχές στην πόλη και το νομό σιωπούσαν για τον τρόπο που είχε ανοίξει παράνομα το μαγαζί εκείνο. Μιλούσαμε ότι έπρεπε να γίνει διάβαση για να μην σκοτωθούν άνθρωποι, μέχρι που τελικά σκοτώθηκαν δύο νεαροί με μοτοσυκλέτα, όταν μια γυναίκα που είχε κάνει τα ψώνια της στου Μαρινόπουλου, βγήκε παράνομα στο αντίθετο ρεύμα και σκοτώθηκαν δύο αγόρια 25 ετών περίπου. Και ξέρεις γιατί; Γιατί ο Μαρινόπουλος ήταν δύναμη και στην πόλη. Κανένας δεν μιλούσε, ούτε κι εσένα βεβαίως άκουσα ποτέ μου να λες τίποτα, που τώρα κόπτεσαι περί των δήθεν δικαιωμάτων. Παρ’ όλα αυτά, η ΗΧΩ, εκείνη την εποχή, είχε αρνηθεί να πάρει και διαφήμιση από το συγκεκριμένο σούπερ-μάρκετ. Και όλοι οι διάφοροι μεγαλόσχημοι στην πόλη και στο νομό, έτρεξαν τότε στα εγκαίνια για φάνε τσάμπα το γιαουρτάκι που πρόσφερε το μαγαζί και να δείξουν το μπόι τους. Εμείς ήμασταν πάλι οι κακοί τότε. Βέβαια, ήταν μόνη της η ΗΧΩ. Όλοι οι υπόλοιποι δεν έλεγαν όχι σε τίποτα. Θα μείνω εδώ. Ποτέ δεν φοβηθήκαμε καμιά απολύτως μήνυση. Προσέχουμε τι γράφουμε και πώς το γράφουμε. Το θέμα δεν είναι να προκαλέσεις μηνύσεις για να δείξεις τη μαγκιά σου. Το θέμα είναι να προκαλέσεις απόψεις.
    Και ένα ακόμα θέμα: η ΗΧΩ ήταν που έδιωξε από τη Δράμα έναν χουντικό νομάρχη που είχε διορίσει η κυβέρνηση της Ν.Δ. τον Σάββα Δανιηλίδη. Όταν εμείς δημοσιεύσαμε φωτογραφίες του χουντικού, ΚΑΝΕΝΑΣ στη Δράμα δεν μιλούσε τότε. ΑΚόμα και οι πλέον δημοκρατικοί είχαν λουφάξει. ΑΛλά η ΗΧΩ, έγραφε τόσο καθαρά και σταράτα, που είχε δίκιο και κανείς δεν τόλμησε να τη μηνύσει, Ούτε ο ίδιος ο Σάββας Δανιηλίδης, που απεσύρθη όπως όπως από τη Νέα Δημοκρατία τότε το 1993!!!
    Δεν απαντώ σε τίποτα άλλο, γιατί αφενός δεν συμφωνούμε σε τίποτα απολύτως και δεν έχει νόημα. Ούτε καν στον τρόπο που ψωνίζει ο Έλληνας. Η συζήτηση μαζί σου είναι χωρίς λόγο και λέγε ό,τι θέλεις. Δικαίωμά σου είναι να γράφεις όπως θέλεις να γράφεις. Έχουμε διαφορετική θεώρηση για τα πράγματα. Τι να κάνουμε τώρα. Κι ύστερα, βλέπω ότι η εμπάθειά σου για την ΗΧΩ και για εμένα προσωπικά, ξεπερνά κάθε έννοια. Και πραγματικά, δεν καταλαβαίνω το λόγο.
    Εύχομαι να περνάς καλά εκεί στο Σικάγο. Το να γράφεις τις απόψεις σου σε ένα blog, δεν είναι το ίδιο με το να δημοσιεύεις με το όνομά σου καθημερινά σε μια εφημερίδα. Θέλει κότσια!
    Αυτά. Με τις ευχές μου για ό,τι επιθυμείς για τη νέα χρονιά!
    Θανάσης

  3. Θανάση, σχολιάζω τις ιδέες και τις απόψεις σου όπως έχω κάθε δικαίωμα να κάνω αφού εσύ τις δημοσιεύεις. Δεν σχολιάζω ούτε κρίνω το πρόσωπό σου. Άλλο οι ιδέες κι άλλο το άτομο. Εγώ ασχολούμαι με τις δημόσιες θέσεις σου. Το πρόσωπό σου και την ατομική σου προσωπικότητα τα σέβομαι. Και βεβαίως ποτέ και πουθενά δεν σε αποκάλεσα “Χριστόδουλο” η “Χριστόσουλο”. Ούτε βολές κατά του προσώπου σου έχω εκτοξεύσει.

    Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που σου στέλνω είναι προσωπικά σχόλια. Είναι δικαίωμά σου να επικοινωνείς με όποιον θέλεις. Όταν θέλω κάτι να δημοσιευτεί στην Ηχώ, στο ζητώ ξεκάθαρα και πάντοτε υπογράφω αυτά που γράφω. Και συ τα δημοσιεύεις στην εφημερίδα. Δηλαδή, ό,τι έχω να πω μέσω της Ηχούς σου ζητώ να το θεωρήσεις προς δημοσίευση — και, προς τιμή του ήθους σου το κάνεις. Ότι έχω να σου πω προσωπικά ως παλιός γνώριμος και ως κάποιος που εκτιμά και αισθάνεται τις ευαισθησίες σου στο λέω προσωπικά με email. Δεν είναι όλα τα μηνύματά μου αιτήσεις για δημοσίευση στην Ηχώ.

    Το σχόλιο μου παραπάνω αφορά την Ηχώ τα χρόνια που τη διαβάζω. Ενημέρωση και επιμόρφωση του καταναλωτή δεν έχω δει την εφημερίδα να κάνει. Μπορεί η εφημερίδα να έδιωξε νομάρχη, να έγραψε για επικίνδυνες παραβάσεις, κτλ, αλλά αυτά δεν συνιστούν επιμόρφωση του καταναλωτή και βεβαίως δεν απαντούν στην κριτική που ασκώ.

    Μην το κάνεις προσωπικό το ζήτημα Θανάση, γιατί δεν είναι. Με τις ιδέες και τις απόψεις ασχολούμαι κι όχι με τα πρόσωπα, όπως κάνεις εσύ.

  4. Θανάση, σχολιάζω τις ιδέες και τις απόψεις σου όπως έχω κάθε δικαίωμα να κάνω αφού εσύ τις δημοσιεύεις. Δεν σχολιάζω ούτε κρίνω το πρόσωπό σου. Άλλο οι ιδέες κι άλλο το άτομο. Εγώ ασχολούμαι με τις δημόσιες θέσεις σου. Το πρόσωπό σου και την ατομική σου προσωπικότητα τα σέβομαι. Και βεβαίως ποτέ και πουθενά δεν σε αποκάλεσα “Χριστόδουλο” η “Χριστόσουλο”. Ούτε βολές κατά του προσώπου σου έχω εκτοξεύσει.

    Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που σου στέλνω είναι προσωπικά σχόλια. Είναι δικαίωμά σου να επικοινωνείς με όποιον θέλεις. Όταν θέλω κάτι να δημοσιευτεί στην Ηχώ, στο ζητώ ξεκάθαρα και πάντοτε υπογράφω αυτά που γράφω. Και συ τα δημοσιεύεις στην εφημερίδα. Δηλαδή, ό,τι έχω να πω μέσω της Ηχούς σου ζητώ να το θεωρήσεις προς δημοσίευση — και, προς τιμή του ήθους σου το κάνεις. Ότι έχω να σου πω προσωπικά ως παλιός γνώριμος και ως κάποιος που εκτιμά και αισθάνεται τις ευαισθησίες σου στο λέω προσωπικά με email. Δεν είναι όλα τα μηνύματά μου αιτήσεις για δημοσίευση στην Ηχώ.

    Το σχόλιο μου παραπάνω αφορά την Ηχώ τα χρόνια που τη διαβάζω. Ενημέρωση και επιμόρφωση του καταναλωτή δεν έχω δει την εφημερίδα να κάνει. Μπορεί η εφημερίδα να έδιωξε νομάρχη, να έγραψε για επικίνδυνες παραβάσεις, κτλ, αλλά αυτά δεν συνιστούν επιμόρφωση του καταναλωτή και βεβαίως δεν απαντούν στην κριτική που ασκώ.

    Μην το κάνεις προσωπικό το ζήτημα Θανάση, γιατί δεν είναι. Με τις ιδέες και τις απόψεις ασχολούμαι κι όχι με τα πρόσωπα, όπως κάνεις εσύ.

  5. Εγω θα συμφωνήσω ότι τα σχόλια του Λεωνίδα είναι σε ένα βαθμό ερειστικά και ο λόγος του μπορεί να θεωρηθεί επιθετικός. Ωστόσο δεν αποτελούν παρά μία παράθεση προσωπικής άποψης η οποία γίνεται σεβαστή χωρίς να συμφωνούμε όλοι. Από την άλλη όμως η χρήση βωμολοχιών και αθυροστομιών για απάντηση στην κριτική αναιρεί κάθε δίκιο που ο αρθρογράφος της Ηχούς μπορεί να έχει.
    Να δεχτούμε όλα όσα αναφέρονται για τους αγώνες της εφημερίδας κατά της διαπλοκής και συμφερόντων. Να προσθέσουμε επίσης τους επαίνους μας γιατί χρειάζεται πράγματι αγώνας για την επιβίωση ενός έντυπου μέσου σε μία μικρή επαρχιακή πόλη (-εναλλάκτικά βέβαια, μπορεί να απαιτείτε απλώς η υποστήριξη τοπικών παραγόντων με ισχυρές “πλάτες”-) χωρίς να υποστηρίζω ότι αυτό συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση. Και τέλος να επιβραβεύσουμε την την υποστήρηξή της εφημερίδας στο διαδίκτυο που την κανει προσιτή σε όλους εμάς που ζούμε μακρυά.
    Όλα αυτά όμως δεν δικαιολογούν τη χρήση αυτού του είδους απαίσχυντου λόγου. Αντιθέτως, θα περίμενα από κάποιον ο οποίος έχει αντισταθεί και έχει αγωνιστεί ολομόναχος (όπως ισχυρίζεται) να έχει αποκτήσει ένα επίπεδο αυτοσεβασμού. Επιπλεόν, προκαλεί άσχημη εντύπωση το γεγονός ότι ενώ κατηγορεί άλλους ότι κρύβονται πίσω από περιορισμένης εμβέλειας μέσα όπως είναι το ηλεκτρονικό ημερολόγιο (blog) ο ίδιος χρησιμοποιεί το ίδιο μέσο για να κάνει χρήση γλώσσας που ποτέ δεν θα έιχε τα “κότσια” να γράψει στην εφημερίδα του.
    Κρίμα γιατί η χρήση των συγκεκριμένων χαρακτηρισμών αναιρεί κάθε δίκιο που ενδεχομένως έχει.
    Τέλος έχει ενδιαφέρον η αποδοχή του οξύμορου ότι η “συζήτηση αυτή είναι χωρίς λόγο” αφου προηγουμένως έχει αναλωθεί τόσος χρόνος σε ένα μονόλογο για τα επιτεύγματα και την προσφορά της Ηχούς. Μήπως κάποιοι βολεύονται με τη μονόδρομη επικοινωνία που ένα έντυπο μέσο προσφέρει και έχουν ξεχάσει να κάνουν διάλογο σεβόμενοι την (κριτική) άποψη του άλλου;

  6. Εγω θα συμφωνήσω ότι τα σχόλια του Λεωνίδα είναι σε ένα βαθμό ερειστικά και ο λόγος του μπορεί να θεωρηθεί επιθετικός. Ωστόσο δεν αποτελούν παρά μία παράθεση προσωπικής άποψης η οποία γίνεται σεβαστή χωρίς να συμφωνούμε όλοι. Από την άλλη όμως η χρήση βωμολοχιών και αθυροστομιών για απάντηση στην κριτική αναιρεί κάθε δίκιο που ο αρθρογράφος της Ηχούς μπορεί να έχει.

    Να δεχτούμε όλα όσα αναφέρονται για τους αγώνες της εφημερίδας κατά της διαπλοκής και συμφερόντων. Να προσθέσουμε επίσης τους επαίνους μας γιατί χρειάζεται πράγματι αγώνας για την επιβίωση ενός έντυπου μέσου σε μία μικρή επαρχιακή πόλη (-εναλλάκτικά βέβαια, μπορεί να απαιτείτε απλώς η υποστήριξη τοπικών παραγόντων με ισχυρές “πλάτες”-) χωρίς να υποστηρίζω ότι αυτό συμβαίνει στην προκείμενη περίπτωση. Και τέλος να επιβραβεύσουμε την την υποστήρηξή της εφημερίδας στο διαδίκτυο που την κανει προσιτή σε όλους εμάς που ζούμε μακρυά.

    Όλα αυτά όμως δεν δικαιολογούν τη χρήση αυτού του είδους απαίσχυντου λόγου. Αντιθέτως, θα περίμενα από κάποιον ο οποίος έχει αντισταθεί και έχει αγωνιστεί ολομόναχος (όπως ισχυρίζεται) να έχει αποκτήσει ένα επίπεδο αυτοσεβασμού. Επιπλεόν, προκαλεί άσχημη εντύπωση το γεγονός ότι ενώ κατηγορεί άλλους ότι κρύβονται πίσω από περιορισμένης εμβέλειας μέσα όπως είναι το ηλεκτρονικό ημερολόγιο (blog) ο ίδιος χρησιμοποιεί το ίδιο μέσο για να κάνει χρήση γλώσσας που ποτέ δεν θα έιχε τα “κότσια” να γράψει στην εφημερίδα του.

    Κρίμα γιατί η χρήση των συγκεκριμένων χαρακτηρισμών αναιρεί κάθε δίκιο που ενδεχομένως έχει.

    Τέλος έχει ενδιαφέρον η αποδοχή του οξύμορου ότι η “συζήτηση αυτή είναι χωρίς λόγο” αφου προηγουμένως έχει αναλωθεί τόσος χρόνος σε ένα μονόλογο για τα επιτεύγματα και την προσφορά της Ηχούς. Μήπως κάποιοι βολεύονται με τη μονόδρομη επικοινωνία που ένα έντυπο μέσο προσφέρει και έχουν ξεχάσει να κάνουν διάλογο σεβόμενοι την (κριτική) άποψη του άλλου;

  7. Είδα το σημείωμα του κ. Βελένη με αρκετή καθυστέρηση, μιας και δεν έχω χρόνο να παρακολουθώ τα πάντα. Και θα αναφερθώ μόνο σε ένα σημείο του: [Επιπλεόν, προκαλεί άσχημη εντύπωση το γεγονός ότι ενώ κατηγορεί άλλους ότι κρύβονται πίσω από περιορισμένης εμβέλειας μέσα όπως είναι το ηλεκτρονικό ημερολόγιο (blog) ο ίδιος χρησιμοποιεί το ίδιο μέσο για να κάνει χρήση γλώσσας που ποτέ δεν θα έιχε τα “κώτσια” να γράψει στην εφημερίδα του.]

    Κι όμως αγαπητέ κύριε Βελένη, ό,τι δημοσιεύω στο blog μου, δημοσιεύεται πριν απ’ όλα στην “ΗΧΩ”. Πρώτα είναι γραμμένο στο χαρτί, τυπωμένο στην εφημερίδα και κατόπιν περνάει στην προσωπική μου σελίδα. Και ό,τι άλλο υπάρχει δημοσιευμένο στο blog μου αγαπητέ κύριε Βελένη, είτε αυτά είναι προσωπικά σχόλια, είτε είναι ποιήματα, είτε είναι πεζά, ο,τιδήποτε τέλος πάντων, είναι δημοσιευμένα με το όνομά μου στην εφημερίδα ΗΧΩ, σε περιοδικά, ή σε ποιητικές συλλογές που έχω εκδόσει και τα λοιπά. Προφανώς δεν με γνωρίζετε! Γι’ αυτό λοιπόν, μην λέτε ό,τι νάναι. Τα υπόλοιπα, αν εσείς συμφωνείτε με τον Λεωνίδα, είναι δικό σας πρόβλημα και όχι δικό μου.

    Όσον αφορά τον διάλογο που λέτε, αρκετές φορές ζήτησα από τον ίδιο τον Λεωνίδα και όχι μόνο αυτόν, να δημοσιεύσω τις απόψεις του που ήταν απαντήσεις μέσω e-mail σε κείμενα που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα. Αρνήθηκε να το κάνει. Δικοί του οι λόγοι κύριε Βελένη. Δεν με αφορούν και το σεβάστηκα. Όπως φυσικά αβίαστα δημοσιεύει σχόλιά του στο προσωπικό του blog.

    Θανάσης Πολυμένης

  8. Είδα το σημείωμα του κ. Βελένη με αρκετή καθυστέρηση, μιας και δεν έχω χρόνο να παρακολουθώ τα πάντα. Και θα αναφερθώ μόνο σε ένα σημείο του: [Επιπλεόν, προκαλεί άσχημη εντύπωση το γεγονός ότι ενώ κατηγορεί άλλους ότι κρύβονται πίσω από περιορισμένης εμβέλειας μέσα όπως είναι το ηλεκτρονικό ημερολόγιο (blog) ο ίδιος χρησιμοποιεί το ίδιο μέσο για να κάνει χρήση γλώσσας που ποτέ δεν θα έιχε τα “κώτσια” να γράψει στην εφημερίδα του.]

    Κι όμως αγαπητέ κύριε Βελένη, ό,τι δημοσιεύω στο blog μου, δημοσιεύεται πριν απ’ όλα στην “ΗΧΩ”. Πρώτα είναι γραμμένο στο χαρτί, τυπωμένο στην εφημερίδα και κατόπιν περνάει στην προσωπική μου σελίδα. Και ό,τι άλλο υπάρχει δημοσιευμένο στο blog μου αγαπητέ κύριε Βελένη, είτε αυτά είναι προσωπικά σχόλια, είτε είναι ποιήματα, είτε είναι πεζά, ο,τιδήποτε τέλος πάντων, είναι δημοσιευμένα με το όνομά μου στην εφημερίδα ΗΧΩ, σε περιοδικά, ή σε ποιητικές συλλογές που έχω εκδόσει και τα λοιπά. Προφανώς δεν με γνωρίζετε! Γι’ αυτό λοιπόν, μην λέτε ό,τι νάναι. Τα υπόλοιπα, αν εσείς συμφωνείτε με τον Λεωνίδα, είναι δικό σας πρόβλημα και όχι δικό μου.

    Όσον αφορά τον διάλογο που λέτε, αρκετές φορές ζήτησα από τον ίδιο τον Λεωνίδα και όχι μόνο αυτόν, να δημοσιεύσω τις απόψεις του που ήταν απαντήσεις μέσω e-mail σε κείμενα που δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα. Αρνήθηκε να το κάνει. Δικοί του οι λόγοι κύριε Βελένη. Δεν με αφορούν και το σεβάστηκα. Όπως φυσικά αβίαστα δημοσιεύει σχόλιά του στο προσωπικό του blog.

    Θανάσης Πολυμένης

  9. Θανάση, δεν δημοσιεύεις στην εφημερίδα ό,τι δημοσιεύσεις στο blog σου. Συγκεκριμένα: τα σχόλια που γράφεις στο blog σου δεν τα δημοσιεύεις στην εφημερίδα. Επιπλέον, ο ίδιος παραδέχεσαι, σε απόσταση μιας πρότασης, πως δεν δημοσιεύεις στην εφημερίδα ό,τι δημοσιεύεις στο blog: για παράδειγμα τα ποίηματα, λές, τα δημοσιεύεις αλλού. Υπονομεύεις μόνος σου την αξιοπιστία σου.

    Για τον διάλογο: μου ζήτησες πολλές φορές να γράψω στην Ηχω. Αρνήθηκα τις περισσότερες και σου εξέθεσα αναλυτικά τους λογους μου που έχουν να κάνουν κυρίως με το επίπεδο της εφημερίδας. Αν θες, να στους επαναλάβω και δημοσίως εδώ.

    Επιπλέον σου εξήγησα (και απο το βήμα αυτό) πως τα emails που σου στέλνω κατα καιρούς απευθύνονται σε σένα προσωπικά, χάρην μιας παλιάς φιλίας. Δεν είναι επιστολές προς τον εκδότη αλλά επιστολές προς τον παλιό φίλο (με την ευκαιρία: δεν είμαστε εφηβικοί φίλοι όπως ανακριβώς έγραψες πριν λίγες μέρες αφού οταν γνωριστήκαμε, τότε που είχες κυκλοφορήσει το έργο σου Η Σαύρα, ήμουν ήδη φοιτητής).

    Ο κ. Βελένης επισήμανε πως η απάντησή σου για τους αγώνες της εφημερίδας κτλ, είναι άσχετη ως προς το θέμα που συζητούμε. Το ζητούμενο τότε ήταν, και παραμένει, τι ακριβώς έχει κάνει η Ηχώ για να επιμορφώσει καταναλωτές. Στην ερώτηση αυτή δεν απαντάς με την εκδίωξη του φιλοχουντικού νομάρχη. Αυτό σου εξήγησε ο κ. Βελένης αυτό σου ξεκαθάρισα κι εγώ παραπάνω.

  10. Θανάση, δεν δημοσιεύεις στην εφημερίδα ό,τι δημοσιεύσεις στο blog σου. Συγκεκριμένα: τα σχόλια που γράφεις στο blog σου δεν τα δημοσιεύεις στην εφημερίδα. Επιπλέον, ο ίδιος παραδέχεσαι, σε απόσταση μιας πρότασης, πως δεν δημοσιεύεις στην εφημερίδα ό,τι δημοσιεύεις στο blog: για παράδειγμα τα ποίηματα, λές, τα δημοσιεύεις αλλού. Υπονομεύεις μόνος σου την αξιοπιστία σου.

    Για τον διάλογο: μου ζήτησες πολλές φορές να γράψω στην Ηχω. Αρνήθηκα τις περισσότερες και σου εξέθεσα αναλυτικά τους λογους μου που έχουν να κάνουν κυρίως με το επίπεδο της εφημερίδας. Αν θες, να στους επαναλάβω και δημοσίως εδώ.

    Επιπλέον σου εξήγησα (και απο το βήμα αυτό) πως τα emails που σου στέλνω κατα καιρούς απευθύνονται σε σένα προσωπικά, χάρην μιας παλιάς φιλίας. Δεν είναι επιστολές προς τον εκδότη αλλά επιστολές προς τον παλιό φίλο (με την ευκαιρία: δεν είμαστε εφηβικοί φίλοι όπως ανακριβώς έγραψες πριν λίγες μέρες αφού οταν γνωριστήκαμε, τότε που είχες κυκλοφορήσει το έργο σου Η Σαύρα, ήμουν ήδη φοιτητής).

    Ο κ. Βελένης επισήμανε πως η απάντησή σου για τους αγώνες της εφημερίδας κτλ, είναι άσχετη ως προς το θέμα που συζητούμε. Το ζητούμενο τότε ήταν, και παραμένει, τι ακριβώς έχει κάνει η Ηχώ για να επιμορφώσει καταναλωτές. Στην ερώτηση αυτή δεν απαντάς με την εκδίωξη του φιλοχουντικού νομάρχη. Αυτό σου εξήγησε ο κ. Βελένης αυτό σου ξεκαθάρισα κι εγώ παραπάνω.

Leave a Reply to Δημήτριος Βελένης Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *