Συμπαράσταση στον Γιάννη Πανούση

Εκφράζω την αμέριστη συμπαράστασή μου στον καθηγητή Γιάννη Πανούση.  Ο Γιάννης Πανούσης έπεσε θύμα ξυλοδαρμού από άγνωστους και δειλούς τραμπούκους.  Στην Ελλάδα, στον 21ο αιώνα, στο κέντρο της πρωτεύουσας, σε θεσμικό δημόσιο χώρο, ένας ακόμη καθηγητής πανεπιστημίου πέφτει θύμα βίας.

Share

9 thoughts on “Συμπαράσταση στον Γιάννη Πανούση

  1. Άντε να ανεβάσει κανείς τέτοιο ποστ στην Ελλάδα… όπου όποιος σχολιάσει αρνητικά τέτοια συμβάντα χαρακτηρίζεται εν ριπή οφθαλμού ‘δεξιός’…

  2. Άντε να ανεβάσει κανείς τέτοιο ποστ στην Ελλάδα… όπου όποιος σχολιάσει αρνητικά τέτοια συμβάντα χαρακτηρίζεται εν ριπή οφθαλμού ‘δεξιός’…

  3. Νομίζω αξίζει να μεταφέρεις τον τίτλο του προηγούμενου ποστ και σε αυτό.
    Είμαστε Ζούγκλα!

  4. Νομίζω αξίζει να μεταφέρεις τον τίτλο του προηγούμενου ποστ και σε αυτό.
    Είμαστε Ζούγκλα!

  5. Όσο συνεχίσει να υπάρχει “καλή” και “κακή” βία θα έχουμε τέτοια.

  6. Όσο συνεχίσει να υπάρχει “καλή” και “κακή” βία θα έχουμε τέτοια.

  7. Ήμουν μέσα στο συνέδριο την ώρα που έγινε η επίθεση…
    Τα πάντα έγιναν γρήγορα και μεθοδευμένα. “Όλοι κάτω, όλοι κάτω, γουρούνια, προδότες…”

    Στην αρχή έμοιαζε με κάτι σαν ληστεία – όπως πολλοί σχολιάσανε. Οι κινήσεις τους ήταν μελετημένες, γρήγορες, λες και τις είχανε προβάρει κάπου… ίσως κάπου κοντά …

    Είδα 4-5 στην είσοδο μπροστά μας, κι άλλους τόσους στην είσοδο με κατεύθυνση τον κ. Πανούση. Πρέπει όμως να ήταν περισσότεροι. Οι καταστροφές που γίνανε, σε τόσο λίγο χρόνο, σε δύο ορόφους σ’ όλο το κτίριο, χρειάζεται πολλά άτομα.

    Τα σπάσανε όλα: προθήκες με πολύτιμα περιεχόμενα, πίνακες, έπιπλα. Γράψανε και συνθήματα στους τοίχους: “Λευτεριά στους αιχμαλώτους της εξέγερσης”, “Φωτιά στα κελιά”. Τάχα μου η συμπαράσταση στους φυλακισμένους.

    Τι τραγική ειρωνεία! Γιατί το θέμα του συνεδρίου ήταν η εύρεση ουσιαστικών λύσεων στο πρόβλημα της επανένταξης εκείνων που αποφυλακίζονται στην κοινωνία, για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του εγκλήματος.

    Μας γεμίσανε μπογιές, αυγά. Με κινήσεις αιφνιδιασμού αναγκάσανε τον κόσμο να πέσει στο πάτωμα και να υποστεί τον εξευτελισμό και την ύβρη. Και πάλι πόσο ειρωνικό ακούγεται όταν κάποιοι ανεγκέφαλοι δημοσιογραφίσκοι αναφέρονται σ’ αυτούς ως “αντεξουσιαστές”. Όταν οι ίδιοι και πολλές φορές έχουν μεθύσει από την εξουσία της επιβολής της δικιάς τους “τάξης/αταξίας των πραγμάτων”.

    Ποιός μωρέ είναι ο “αντεξουσιαστής”; Κουκουλοφόροι, άνανδροι, αλήτες. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Επιτέλους ποιός θα σταθεί και θα πει “από πού κι ως πού τους αποκαλείτε αναρχικούς και αντεξουσιαστές; Αυτός ο χώρος πάντα είχε “όνομα” και “πρόσωπο”.

    Αλλά έχουν ξεφύγει οι ορισμοί και οι έννοιες. Γιατί αν αυτοί δεν έχουν ΟΛΑ τα γνωρίσματα του ΦΑΣΙΣΤΑ τότε ποιόν περιμένουμε; Τον Χίτλερ και τον Γκαίμπελς; Η φίμωση της ελεύθερης έκφρασης είναι πια προνόμιο των κουκουλοφόρων και των τραμπούκων.

    “Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία”.
    (Η ρήση αυτή αποτελεί συμπερασματικό πλαίσιο και επακόλουθο των λόγων και όσων επεσήμανε ο Ισοκράτης, (436 π.Χ-338 π.Χ) για το “μέλλεσθαι” των κακώς κειμένων της Δημοκρατίας και δεν αποτελεί το ακριβές του λόγου του.)

    Αϊ σιχτίρ πια. Με αυτή τη φαύλη χώρα, το φαύλο κόσμο.

  8. Ήμουν μέσα στο συνέδριο την ώρα που έγινε η επίθεση…
    Τα πάντα έγιναν γρήγορα και μεθοδευμένα. “Όλοι κάτω, όλοι κάτω, γουρούνια, προδότες…”

    Στην αρχή έμοιαζε με κάτι σαν ληστεία – όπως πολλοί σχολιάσανε. Οι κινήσεις τους ήταν μελετημένες, γρήγορες, λες και τις είχανε προβάρει κάπου… ίσως κάπου κοντά …

    Είδα 4-5 στην είσοδο μπροστά μας, κι άλλους τόσους στην είσοδο με κατεύθυνση τον κ. Πανούση. Πρέπει όμως να ήταν περισσότεροι. Οι καταστροφές που γίνανε, σε τόσο λίγο χρόνο, σε δύο ορόφους σ’ όλο το κτίριο, χρειάζεται πολλά άτομα.

    Τα σπάσανε όλα: προθήκες με πολύτιμα περιεχόμενα, πίνακες, έπιπλα. Γράψανε και συνθήματα στους τοίχους: “Λευτεριά στους αιχμαλώτους της εξέγερσης”, “Φωτιά στα κελιά”. Τάχα μου η συμπαράσταση στους φυλακισμένους.

    Τι τραγική ειρωνεία! Γιατί το θέμα του συνεδρίου ήταν η εύρεση ουσιαστικών λύσεων στο πρόβλημα της επανένταξης εκείνων που αποφυλακίζονται στην κοινωνία, για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του εγκλήματος.

    Μας γεμίσανε μπογιές, αυγά. Με κινήσεις αιφνιδιασμού αναγκάσανε τον κόσμο να πέσει στο πάτωμα και να υποστεί τον εξευτελισμό και την ύβρη. Και πάλι πόσο ειρωνικό ακούγεται όταν κάποιοι ανεγκέφαλοι δημοσιογραφίσκοι αναφέρονται σ’ αυτούς ως “αντεξουσιαστές”. Όταν οι ίδιοι και πολλές φορές έχουν μεθύσει από την εξουσία της επιβολής της δικιάς τους “τάξης/αταξίας των πραγμάτων”.

    Ποιός μωρέ είναι ο “αντεξουσιαστής”; Κουκουλοφόροι, άνανδροι, αλήτες. Τίποτε περισσότερο, τίποτε λιγότερο. Επιτέλους ποιός θα σταθεί και θα πει “από πού κι ως πού τους αποκαλείτε αναρχικούς και αντεξουσιαστές; Αυτός ο χώρος πάντα είχε “όνομα” και “πρόσωπο”.

    Αλλά έχουν ξεφύγει οι ορισμοί και οι έννοιες. Γιατί αν αυτοί δεν έχουν ΟΛΑ τα γνωρίσματα του ΦΑΣΙΣΤΑ τότε ποιόν περιμένουμε; Τον Χίτλερ και τον Γκαίμπελς; Η φίμωση της ελεύθερης έκφρασης είναι πια προνόμιο των κουκουλοφόρων και των τραμπούκων.

    “Η Δημοκρατία μας αυτοκαταστρέφεται διότι κατεχράσθη το δικαίωμα της ελευθερίας και της ισότητας, διότι έμαθε τους πολίτες να θεωρούν την αυθάδεια ως δικαίωμα, την παρανομία ως ελευθερία, την αναίδεια του λόγου ως ισότητα και την αναρχία ως ευδαιμονία”.
    (Η ρήση αυτή αποτελεί συμπερασματικό πλαίσιο και επακόλουθο των λόγων και όσων επεσήμανε ο Ισοκράτης, (436 π.Χ-338 π.Χ) για το “μέλλεσθαι” των κακώς κειμένων της Δημοκρατίας και δεν αποτελεί το ακριβές του λόγου του.)

    Αϊ σιχτίρ πια. Με αυτή τη φαύλη χώρα, το φαύλο κόσμο.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *