Περί Ασπαλάθων

Ασπάλαθοι (φωτογραφία από τη Wikipedia).

Χτές επιδοκίμασα στο Facebook την επικείμενη αποφυλάκιση του Άκη Τσοχατζόπουλου. Πιστεύω πως ένα κράτος δικαίου δεν μπορεί να αφήσει κατάδικο να υποστεί ανήκεστο βλάβη της υγείας του στη φυλακή. Όπως έγραψε ο Χρήστος Γραμματίδης:

[Α]ν απειλείται ανήκεστη βλάβη της υγείας ή κίνδυνος ζωής, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει να διακοπεί η εκτέλεση της ποινής. Μιλάμε πρακτικά για ανθρώπους που απλά πάνε να πεθάνουν σπίτι τους.FB 5 Απριλίου 2017.

Οι αντιδράσεις στο σχόλιό μου ήταν γενικά θετικές. Δεν είμαστε λίγοι αυτοί που πιστεύουμε ότι η δικαιοσύνη μιας ευρωπαϊκής χώρας δεν εκδικείται και καλώς αποφυλακίζει κάποιον συμπονετικά όταν απειλείται ανήκεστη βλάβη της υγείας του.

Υπήρξαν βεβαια και διαφωνίες. Διαφωνίες που με τρόμαξαν, τόσο με το περιεχόμενό τους όσο και με την προέλευσή τους. Σχόλια περι εκτελέσεων πολιτικών έπειτα απο έκτακτα στρατοδικεία με ξένους δικαστές. Περι επαναστάσεων και περισσότερων εκτελέσεων, περι δήμευσης περιουσιών όλων των πολιτικών. Το πιο τρομακτικό όμως ήταν πως τα σχόλια προερχόντουσαν από εξαιρετικά προνομιούχους Έλληνες του εξωτερικού. Από καθηγητές πανεπιστημίου, από ερευνητές, από πετυχημένους επαγγελματίες, με μεταπτυχιακά και διδακτορικά διπλώματα. Από ανθρώπους κοσμοπολίτες, πολυταξιδεμένους, διαφωτισμένους. Που έχουν εργαστεί σε πολυπολιτισμικό περιβάλλον. Που ανήκουν στο 1% των Ελλήνων, λόγω υψηλής κατάρτισης, πετυχημένης σταδιοδρομίας, και κοσμοπολίτικης εμπειρίας.

Αν τέτοιος θυμός και τέτοια συναισθήματα θολώνουν την ευθυκρισία τόσο προνομιούχων Ελλήνων, τότε πώς θα σκέφτονται άλλοι; Πόσο απέχει τελικά ο τόπος από μια αιματηρή οχλοκρατία;

Έχουμε παρεξηγήσει τραγικά το τελευταίο μήνυμα του Σεφέρη. Η βαρβαρότητα της τιμωρίας του Αρδιαίου, ήταν του κάτω κόσμου. Του κάτω κόσμου δικαιοσύνη ήταν, όχι του δικού μας.

Η Ελλάδα κρέμεται από μια κλωστή. Δεν θα επιβιώσει δίχως μετριοπάθεια και ορθολογισμό. Δεν θα επιβιώσει με θυμό και οργή και μίσος και βαρβαρότητα. Αυτά θα μας οδηγήσουν σε ανείπωτες περιπέτειες.

Η μετριοπάθεια και ο ορθολογισμός είναι καθήκον και ευθύνη όλων μας, αλλά ακόμη περισσότερο όσων αγωνιστήκαμε για την επιστημονική και επαγγελματική μας καταξίωση στο εξωτερικό. Αν δεν σταθούμε στο ύψος των προνομίων μας, είναι σα να καταξεσκίζουμε την παιδεία μας και τις θυσίες μας «απάνω στους αγκαθερούς ασπάλαθους». Σα να ρίχνουμε την ψυχή μας «στον Τάρταρο κουρέλι».

Share

Μετανάστευση στις ΗΠΑ — προεδρία Τράμπ

Πριν 6 περίπου χρόνια, με αφορμή την κρίση στην Ελλάδα, είχα παρουσιάσει έναν οδηγό μετανάστευσης στις ΗΠΑ. Εδώ και αρκετές βδομάδες όμως λαμβάνω μηνύματα για πληροφορίες σχετικά με αλλαγες στην μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ μετά την ανάληψη της προεδρίας από τον Donald J Trump.

Προς το παρόν, το μόνο που γνωρίζουμε με απόλυτη βεβαιότητα είναι το εξής: η μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ απέναντι σε Έλληνες πολίτες δεν έχει μεταβληθεί. Υπάρχουν όμως δυο εξαιρέσεις στην παραπάνω διαπίστωση:

  • Έλληνες μουσουλμάνοι που επισκέπτονται τις ΗΠΑ, ίσως αντιμετωπίσουν ενταντικότερο έλεγχο κατά την είσοδό τους στη χώρα, ειδικά αν το ονοματεπώνυμό τους είναι εμφανώς μουσουλμανικό.
  • Έλληνες με διπλή υπηκοότητα απο χώρα που θα κατονομάζεται σε απαγορετικό εισόδου στις ΗΠΑ, δεν θα μπορούν να ταξιδέψουν.

Είναι πιθανόν στους επόμενους μήνες να δούμε μια αναθεώρηση της γενικής μεταναστευτικής πολιτικής στις ΗΠΑ, ιδιαίτερα όσον αφορά τις προϋποθέσεις αδειών εργασίας (βίζα τύπου H1B για παράδειγμα), και την προτεραιότητα με την οποία απονέμονται πράσινες κάρτες. Επίσης πιθανολογείται η κατάργηση της λοταρίας πράσινης κάρτας.

Τίποτα όμως απο τα παραπάνω δεν είναι βέβαιο. Αν και όταν δρομολογηθούν ουσιαστικές αλλαγές στη μεταναστευτική πολιτική των ΗΠΑ γενικά, και αλλαγές που αφορούν Έλληνες πολίτες ειδικά, θα τις παρουσιάσω στο ιστολόγιο εδώ.

Share

Περι ραδιοφωνίας και αεροπλοΐας

Πριν λίγα χρόνια ήμουν προσκεκλημένος σ΄ένα τοπικό λύκειο συζητώντας με τελειόφοιτους περι τεχνολογίας και επιστήμης. Μια μαθήτρια με ρώτησε ποιά θεωρώ πως είναι τα σημαντικότερα τεχνολογικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας. Δίχως δεύτερη σκέψη απάντησα: ραδιοφωνία και αεροπλοΐα.

Χτές έλαβα ένα email από την μαθήτρια που μου έκανε την παραπάνω ερώτηση. Είναι πια μεταπτυχιακή φοιτήτρια σε καλό πολυτεχνείο και ασχολείται με την ιστορία της επιστήμης. Ήθελε να ρωτήσει γιατί διάλεξα τις δυο συγκεκριμένες τεχνολογίες. Είχα ξεχάσει την ερώτηση, αλλά όχι την απάντηση.
Continue reading

Share

Ο Πατριώτης — μετάφραση

Ο πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων, φέρεται να είπε κάποτε ο Samuel Johnson. Δεν υπάρχει όμως κάποια ιστορική πηγή που να τεκμηριώνει το απόφθεγμα αυτό. Γνωρίζουμε, εμμέσως πως ο Johnson ίσως να είπε αυτό το πράγμα σε κάποια ομιλία του τον Απρίλιο του 1775.
Continue reading

Share

Τα βιβλία της χρονιάς – 2016

Καθώς το 2016 φτάνει στο τέλος του, ξεχωρίζω μερικά από τα βιβλία που διάβασα. Τα δύο καλύτερα της χρονιάς, τα σημειώνω με έντονα γράμματα παρακάτω. Η σειρά με την οποία παραθέτω τα βιβλία είναι τυχαία. Από τη λίστα, παραλείπω βιβλία της δουλειάς μου, καθώς και τα λίγα Ελληνικά και Γαλλικά βιβλία που διάβασα.

Φέτος, λόγω περιστάσεων, έφτασα τα 80 βιβλία (εκτός αυτά της δουλειάς). Ο κατάλογος παρακάτω περιλαμβάνει 25 τίτλους, περίπου το ένα τρίτο της φετεινής αναγνωστικής μου δραστηριότητας.

  • How To Be A Tudor: A Dawn-to-Dusk Guide To Tudor Life. By Ruth Goodman.
  • The Naked Shore of the North Sea. By Tom Blass.
  • Masters of Uncertainty: Weather Forecasters and the Quest for Ground Truth. By Phaedra Daipha.
  • Black Dragon River: a Journey Down the Amur River at the Borderlands of Empires. By Dominic Ziegler.
  • Utopia For Realists: The Case For A Universal Basic Income, Open Borders, And A 15-hour Workweek. By Rutger Bregman.
  • The Bitter Taste of Victory: In the Ruins of the Reich. By Lara Feigel.
  • The Outrun. By Amy Liptrot.
  • Patient H.M.: A Story Of Memory, Madness, And Family Secrets. By Luke Dittrich.
  • March: Book Three. By John Lewis.
  • The Vanishing Man: In Pursuit of Velazquez. By Laura Cumming.
  • The Only Street in Paris: Life on the Rue des Martyrs. By Elaine Sciolino.
  • The Noise of Time. By Julian Barnes.
Share

Της πατρίδος μου η σημαία …

Δεν θα μπλεχτώ στην συζήτηση για το κάψιμο της σημαίας επειδή σε τελική ανάλυση είναι ανούσια. Και παράνομο να κηρυχτεί στην Ελλάδα, υπάρχει πάντα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων να προστατέψει όσους χρειαστεί.Θα γράψω όμως για τη σημαία των ΗΠΑ και έναν μοναδικό τρόπο με τον οποίο μπορεί κανείς να την αποκτήσει.

Με τη σημαία της πολιτογράφησής μου, διαστάσεων 1,5X2,1 μέτρων, στο πάρτι λίγες μέρες μετά την ορκομωσία μου ως Αμερικανού πολίτη.

Λίγες μέρες μετά την πολιτογράφησή μου ως Αμερικανού, οι φίλοι μου οργανώσαν ένα πάρτι να το γιορτάσουμε. Και μου κάναν δώρο μια σημαία που είχε υψωθεί στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ, την ημέρα της πολιτογράφησής μου. Η σημαία συνοδευόταν από πιστοποιητικό του Αρχιτέκτονα του Καπιτωλίου (αγγ. άρθρο στη wikipedia) στο οποίο ανέφερε την ημερομηνία ανάρτησης και τον λόγο: «on the occasion of Leonidas Irakliotis’ naturalization as a citizen of the USA».

Τέτοιες σημαίες μπορεί να ζητήσει κανείς από τον Αρχιτέκτονα, μέσω του περιφερειακού Αντιπροσώπου (βουλευτή) ή Γερουσιαστή. Κάθε χρόνο περίπου 100.000 σημαίες ανυψώνονται στο Καπιτώλιο έπειτα απο αίτημα πολιτών, για διάφορους λόγους: για να τιμήσουν ένα νεκρό συγγενή, για να καλοσωρίσουν ένα εγγόνι, για να γιορτάσουν την πολιτογράφηση ενός φίλου, κτλ. Το κόστος της σημαίας κυμαίνεται μεταξύ $20 και $40, αναλόγως του μεγέθους της, του υφάσματος, και της μεθόδου αποστολής.

Τούτη την ευγενική και συμβολική χειρονομία των φίλων μου έχω ανταποδώσει από τότε κι εγώ, σε άλλους φίλους· 2-3 πολιτογραφήσεις, επιστροφή φοιτητή στο τμήμα μου έπειτα απο ενεργό στρατιωτική δράση, κ.α.

Share

Τριανταμία

– Dr. Watson: Και γιατί 31 Μαρτίου;
– Sherlock Holmes: Στοιχειώδες αγαπητέ μου Γουάτσον. Για να βγει την επομένη μέρα και να πει ότι υπερασπίστηκε το προσωπικό και θεσμικό της κύρος.
– Watson: Είναι τόσο αφελής; Ποιός θα την πιστέψει;
– Sherlock: Σκέτη πολιτικάντης· νομικά έωλη και θεσμικά επικίνδυνη.
– Watson: Κι αν μας καταλάβει;
– Sherlock: Κυρία Χάτσον; Σας έχει αφήσει τον αριθμό του κινητού του ο Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος;
– Mrs. Hudson: 097…

Share

Αποδελτίωση Δευτέρας 25 Απριλίου 2016

Τέσσερεις ειδήσεις της περασμένης βδομάδας που μου κίνησαν το ενδιαφέρον.


Μια εκπληκτική συνέντευξη της Monica Lewinsky, σχεδόν 20 χρόνια μετά τα γεγονότα που την έφεραν στο προσκήνιο. Πώς ζει ένας άνθρωπος με στίγμα που τον ακολουθεί μια ζωή, και που αποτελεί έστω μια μικρή υποσημείωση στην ιστορία των ΗΠΑ; Πώς ξαναστήνει τη ζωή του μετά από τεράστιο διασυρμό; Και πώς τελικά μπορεί να βρει έναν εποικοδομητικό ρόλο στη ζωή του;


Ένας δικαστής πάει στην φυλακή για να συμπαρασταθεί σε κατηγορούμενο που μόλις καταδίκασε σε κράτηση 24 ωρών. Ο δικαστής δεν είχε άλλη επιλογή παρα να διατάξει την 24ώρη κράτηση του κατηγορούμενου, ο οποίος ήταν υπό αναστολή. Ο κατηγορούμενος ήταν βετεράνος με σοβαρό μετατραυματικό σύνδρομο. Κι ο δικαστής, απόστρατος αξιωματικός, γνώριζε πως ακόμη και η 24ώρη κράτηση θα έκανε μεγάλη ψυχολογική ζημιά στον κατηγορούμενο. Έτσι τον οδήγησε στη φυλακή και πέρασε το 24ώρο μαζί του.


Το αεροσκάφος Solar Impulse προσγειώθηκε στο San Francisco συνεχίζοντας το ταξίδι του γύρω από την Γη, χρησιμοποιώντας αποκλειστικά ηλιακή ενέργεια. Αν και δεν είμαι βέβαιος πως θα δούμε μεγάλα επιβατικά αεροσκάφη με ηλεκτρικούς/ηλιακούς κινητήρες στο προσεχές μέλλον, το επίτευγμα του Solar Impulse είναι σημαντικό. Αυτόνομα ηλιακά αεροσκάφη θα μπορούν να προσφέρουν πολλές υπηρεσίες με εξαιρετικά χαμηλό κόστος.


Η τέταρτη είδηση που μου’κανε εντύπωση την περασμένη βδομάδα ήταν το προσυνεδριακό hackathon στο πλαίσιο του Συνεδρίου Φοιτητών Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (ΣΦΗΜΜΥ).  Συμμετείχαν 18 ομάδες με αντικείμενο το Computing Everywhere, δημιουργώντας εφαρμογές και συστήματα που βοηθούν στην καθημερινή ζωή. Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά αποτελούν ελπίδα για το μέλλον της καινοτομίας στην Ελλάδα.

Share

Αποδελτίωση Δευτέρας 18 Απριλίου 2016

Τέσσερεις ειδήσεις της περασμένης βδομάδας που μου κίνησαν το ενδιαφέρον.


Το San Francisco είναι μια περιζήτη πόλη, κι αυτό φαίνεται από τα ακριβά ενοίκια για διαμερίσματα. Η διάμεση τιμή ενοικίου στο San Francisco για ένα τυπικό διαμέρισμα 50-70 τ.μ. με ένα υπνοδωμάτιο, ανέβηκε στα $3.590/μήνα τον Μάρτιο του 2016. Η αυξημένη ζήτηση οφείλεται στην άνθηση μεγάλων αλλά και νεοφυών εταιρειών τεχνολογίας που πληρώνουν υψηλούς μισθούς για προγραμματιστές, μηχανικούς, ερευνητές κτλ.

Το κουβούκλιο-κατοικία των $400/μήνα.

Ο Peter Berkowitz όμως εργάζεται ως γραφίστας και δεν έχει την δυνατότητα να νοικιάσει ένα διαμέρισμα στο San Francisco. Μένει μέσα σε ένα κουβούκλιο στο καθιστικό του διαμερίσματος ενός φίλου του, στον οποίο καταβάλλει $400/μήνα. Η απελπιστική λύση του Berkowitz τράβηξε προσοχή στα κοινωνικά δίκτυα αλλά και την προσοχή των δημοτικών αρχών της πόλης. Διαπιστώθηκαν πολεοδομικές και πυροσβεστικές παραβάσεις, και ο Berkowitz πλέον αναζητά νέα και οικονομική λύση για να συνεχίσει να κατοικεί στο San Francisco.


Η 15η Απριλίου είναι η προθεσμία υποβολής φορολογικών δηλώσεων για εκατομμύρια Αμερικανούς, κάθε χρόνο. Φέτος επίσης είναι η πρώτη φορά που ομόφυλα ζευγάρια θα μπορέσουν να υποβάλουν κοινές φορολογικές δηλώσεις σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ.

Το Ανώτατο δικαστήριο των ΗΠΑ με την ιστορική απόφαση το 2015 αναγνώρισε τον γάμο μεταξύ ομόφυλων ατόμων σε όλες τις πολιτείες. Με την απόφαση αυτή υποχρεώθηκαν πολιτείες όπως το Michigan να δέχονται απο φέτος, κοινές φορολογικές δηλώσεις ομόφυλων ζευγαριών.


Η παρακάτω είδηση μου έκανε εντύπωση για δυο λόγους. Έχει βάθος και εύρος. Και η δημοσιογράφος ερευνά επιχειρήσεις οι οποίες δεν αποκλείεται να διαφημίζονται στην εφημερίδα της, με κίνδυνο να χάσει τα έσοδα της διαφήμισης.

Έτσι λοιπόν η κριτικός εστιατοριών μιας τοπικής εφημερίδας στην Τάμπα, αποκαλύπτει πώς πολλά εστιατόρια παραπλανούν τους πελάτες τους για την ποιότητα των συστατικών που χρησιμοποιούν. Πολλά εστιατόρια στις ΗΠΑ διαφημίζουν ότι χρησιμοποιούν ντόπια και φρέσκα προϊόντα, χρεώνοντας τους πελάτες κάτι παραπάνω γι αυτό το ηθικο-κοινωνικό πλεονέκτημα. Η έρευνα της Laura Reilly έδειξε πως τα εστιατόρια σπανίως χρησιμοποιούν τα συστατικά που διαφημίζουν, ενώ συχνά ψεύδονται για την προέλευση των λαχανικών και κρεατικών τους.


Ο Peter Burnham πέρασε 27 χρόνια ως πρόεδρος κολεγίου και 2 χρόνια φυλακισμένος για κατάχρηση.

Έπειτα από δυο χρόνια στη φυλακή για κατάχρηση, ο πρώην πρόεδρος ενός τοπικού κολεγίου μιλάει ανοιχτά για την εμπειρία του και την πορεία του απο δω και μπρός.

Ο Peter Burnham εργάστηκε για 27 χρόνια ως πρόεδρος τοπικών κολεγίων και αναδείχθηκε ως ηγετική φυσιογνωμία στον χώρο της ανώτερης εκπαίδευσης στις ανατολικές ΗΠΑ. Το 2011 βρέθηκε κατηγορούμενος υπεξαίρεσης, παραδέχτηκε το έγκλημά του, και καταδικάστηκε σε φυλάκιση. Υπεξαίρεσε περίπου $50.000 σε διάστημα 10-15 ετων, χρεώνοντας στην εταιρική πιστωτική του κάρτα καμιά φορά ακόμη και την αγορά υποδημάτων αξίας $60.

Φέτος μίλησε στο ετήσιο συνέδριο τοπικών κολεγίων, απευθυνόμενος σε πρώην συναδέλφους του. Μίλησε για την εμπειρία του στη φυλακή, για την δουλειά του ως φυλακισμένου, και για τα σχέδιά του για το μέλλον. Μίλησε επίσης για τον χαρακτήρα της φυλακής στις ΗΠΑ, για το πώς καταστρέφει ανθρώπους αντί να τους αναμορφώσει και να τους αποδώσει καλύτερους στην κοινωνία.

Share