Ανάμεσα στους υψηλούς προσκεκλημένους, βρίσκονται ο Βρετανός πρωθυπουργός, Γκόρντον Μπράουν, ο Ρώσος πρόεδρος, Ντμίτρι Μεντβέντεφ και η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών, Χίλαρι Κλίντον. (Το Βήμα 09.11.09).

Μήνυμα να σταματήσει η διχοτόμηση της Κύπρου έστειλε από το Βερολίνο, όπου βρίσκεται για τους εορτασμούς των 20 χρόνων από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου, ο Έλληνας πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. (Το Βήμα 09.11.09, σε άλλο άρθρο)

Είναι να μην σε πάει ο ΔΟΛ.  Έτσι και δεν σε πάει, ούτε υψηλό προσκεκλημένο σε κάνει ούτε τίποτα.

Κάποτε οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ μαθαίναν από τους θυρωρούς αν έχουν “παραιτηθεί” ή όχι.  Σήμερα μαθαίνουμε από το Nature για τον διορισμό Γενικών Γραμματέων στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ . Παράπονο δεν έχουμε, πρόοδος σημειώθηκε. Άντε με το καλό να δούμε και τα πρακτικά του υπουργικού συμβουλίου στο PNAS.

Ο κ. Θεοχάρης Τσιόκας ορίστηκε ΓΓ του Υπουργείου Μεταφορών. Προφανώς στην αξιολόγηση των ικανοτήτων του μέτρησε το ήθος και η ευαισθησία του σε θέματα κυκλοφοριακών ρυθμίσεων, όπως καταγράφεται παρακάτω. Για λεπτομέρειες στο ιστολόγιο frappelections.

Βεβαίως η επιλογή του κ. Τσιόκα δεν καταργεί ούτε ακυρώνει το εγχείρημα επιλογής ΓΓ μέσα από το διαδίκτυο.  Στο διαδίκτυο καταγράφηκαν πρώτα οι επιδόσεις του κ. Τσιόκα.   Δεν αποκλείεται δηλαδή κι ο ίδιος να έβαλε το παρακάτω βίντεο στο βιογραφικό του: δέστε ρε, να είπε, έκλεισα τον δρόμο μόνο για 20 λεπτά.  Θα μπορούσα να τον είχα κλείσει και για 40.

Η ΠΑΣΠ, που κρατά τη σημαία [του Πολυτεχνείου] εδώ και χρόνια, αρνείται και φέτος να την παραδώσει και δηλώνει ότι θα το πράξει όταν επιτέλους αναδιοργανωθεί η ΕΦΕΕ. (Ελευθεροτυπία 08.11.09)

Μαϊμού του Γιβραλτάρ, γνωστή και ως αναδιοργάνωση της ΕΦΕΕ. Η φωτογραφία είναι από τη Wikipedia.

Παιδιαρίσματα.  Κακομαθημένα παιδάκια που θεωρούν την ιστορία ιδιοκτησία τους.  Αγνοούν όμως πως ιδιόκτητη ιστορία δεν αποτελεί καν ιστορία.  Οι αγώνες του Πολυτεχνείου ακυρώνονται στα χέρια της ΠΑΣΠ.  Αυτά περι ανασυγκρότησης της ΕΦΕΕ είναι ιστορίες γι αγρίους και απηχούν την Βρετανική αποικιοκρατική αντίληψη που λέει πως η Βρετανία θα αποχωρήσει από το Γιβραλτάρ όταν φύγουν πρώτα οι μαϊμούδες από τον βράχο.   Οι μαϊμουδιές της ΠΑΣΠ και οι παιδαριώδεις δικαιολογίες δεν πείθουν κανέναν.

Αν ο αγώνας του Πολυτεχνείου θεωρείται σήμερα τμήμα της νεότερης ιστορίας της Ελλάδας τότε καμιά κομματική νεολαία και καμιά φοιτητική παράταξη δεν νομιμοποιείται να θεωρεί τον εαυτό της φύλακα ιστορικών κειμηλίων.   Το ΠΑΣΟΚ που διανύει περίοδο ακμής, έχει την ευκαιρία να αποδείξει πώς αντιλαμβάνεται και πώς τιμά την ιστορία του τόπου.  Τριαντα-έξη χρόνια μετά, η σημαία του Πολυτεχνείου πρέπει να είναι  δημόσιο κτήμα και σύμβολο και όχι αντικείμενο ιδιωτικής συλλογής.

Όταν η φοιτητική παράταξη του κόμματος της Μελίνας Μερκούρη αρνείται να παραδώσει ένα τέτοιο ιστορικό κειμήλιο επιμένοντας στην καταχρηστική ιδιοκτησία του, τότε πως είναι δυνατόν να περιμένουμε να ευοδώσει το όραμα για την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα;  Καταπατώντας την ίδια μας την ιστορία, ακυρώνουμε όχι μόνο τον αγώνα του Πολυτεχνείου αλλά και το αίτημα για τα Μάρμαρα.

Ας παραδοθεί, επιτέλους, η σημαία του Πολυτεχνείου στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, να τελειώνει το καραγκιοζιλίκι με τους Ελγινίσκους της ΠΑΣΠ.

Αξιολογώ εδώ και λίγες βδομάδες τη δυνατότητα του Kindle DX ως πιθανού εργαλείου για φοιτητές.  Το DX είναι η σχεδόν 10-ιντση εκδοχή του e-reader της Amazon.  Κοστίζει γύρω στα $489 και είναι σχεδιασμένο κυρίως για αναγνώστες εφημερίδων και περιοδικών — λόγω του μεγαλύτερου σχήματος.

Οι πρώτες εντυπώσεις είναι ουδέτερες με πρόβλεψη να γίνουν αρνητικές.

Η τεχνολογία ηλεκτρονικής μελάνης είναι εντυπωσιακή.  Η ποιότητα και η οξύτητα της απεικόνισης κειμένου είναι εξαιρετική.  Αλλά για παλιούς χρήστες του T220, η ποιότητα απεικόνισης δεν αποτελεί και κάποια ουσιαστική καινοτομία: 204 dpi η οθόνη της IBM, 150 dpi η οθόνη του Kindle  — που μεταφράζονται σε ισάριθμα ppi επίσης.

Για τεχνικά βιβλία, το Kindle είναι απελπισία.  Οι εκδότες φοιτητικών βιβλίων κάνουν μια μάλλον πρόχειρη μετατροπή του υπάρχοντος υλικού περιεχόμενο για Kindle.  Το αποτέλεσμα είναι η ανεπαρκής απεικόνιση γραφημάτων, εικόνων, και μαθηματικών συμβόλων.  Το κείμενο χάνει την τυπογραφική συνοχή του.    Η δυνατότητα υπογράμμισης και σημειώσεων υπάρχει αλλά είναι αργή και προς το παρόν, δεν είναι αμφίδρομη: δηλαδή δεν μπορείς ούτε να τυπώσεις τις σημειώσεις που κρατάς ούτε και να τις μοιραστείς με συμφοιτητές σου.

Τα βιβλία — γενικά και όχι μόνο τα πανεπιστημιακά — μεταφέρονται στο Kindle δίχως κάποια ιδιαίτερη επιμέλεια που να λαμβάνει υπόψη της τα χαρακτηριστικά της συσκευής.  Έτσι ενώ ο αναγνώστης του τυπωμένου βιβλίου μπορεί με μια κίνηση να προσπεράσει τις πρώτες 20 σελίδες με τα περιεχόμενα και τις άλλες πληροφορίες, ο χρήστης του Kindle πρέπει να προσπελάσει πρώτα μια-προς-μια αυτές τις σελίδες.

Ίσως αυτή η κατάσταση με τη σειριακή προσπέλαση στο περιεχόμενο να αλλάξει στο μέλλον αν εμφανιστούν βιβλία σχεδιασμένα ειδικά για τη συσκευή.  Προς το παρόν, το 100% του υλικού που έχω δει είναι μια σειριακή/γραμμική μεταφορά του έντυπου υλικού.  Επιπλέον τα διαθέσιμα πανεπιστημιακά βιβλία είναι ελάχιστα αυτή τη στιγμή.

Κι επειδή τα πανεπιστημιακά βιβλία είναι γεμάτα με υποσημειώσεις, αναφέρω πως η πρόσβαση στις υποσημειώσεις αυτές είναι τουλάχιστον ενοχλητική.  Πρέπει να κατευθύνει κανείς τον δρομέα στο τυπογραφικό σημείο (πχ αστερίσκο) της παραπομπής, να ενεργοποιήσει την επιλογή, να διαβάσει στη συνέχεια την παραπομπή, και μετά να επιστρέψει στη σελίδα που διάβαζε.

Προβληματική είναι επίσης και η απεικόνιση εφημερίδων και περιοδικών στο Kindle.  Η πλοήγηση δεν είναι εύκολη και βεβαίως είναι αδύνατον, προς το παρόν, να στείλεις ένα άρθρο σε κάποιον γνωστό σου.

Ενοχλητική θεωρώ επίσης την επιλογή της Amazon να μην χρησιμοποιήσει μια κανονική πύλη mini-USB για τη φόρτιση της συσκευής με αποτέλεσμα να χρειάζεται ο χρήστης ειδικό καλώδιο.  Στη συσκευασία της συσκευής συμπεριλαμβάνεται ένα τέτοιο καλώδιο.  Αν χαθεί ή αν κάποιος χρειαστεί δεύτερο, θα πρέπει να το αγοράσει ξεχωριστά.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως που βλέπω στην πιθανή χρήση του Kindle από φοιτητές είναι που σε περιορίζει σε ένα βιβλίο μόνο.  Καμιά φορά χρειάζεσαι 2 και 3 βιβλία ανοιχτά μπροστά σου.  Θα πάρεις 3 Kindles;  Ή θα χωριστεί η οθόνη σε 2 και 3 περιοχές;  Απίθανα σενάρια δηλαδή.  Ίσως το Kindle να φανεί χρήσιμο στους πρωτοετείς φοιτητές αλλά από ‘κει και πέρα θα τους γίνει βραχνάς.

Το Kindle κατά τη γνώμη μου είναι μια ενδιάμεση τεχνολογία με μικρές  πιθανότητες επιβίωσης.  Tο απόφθεγμα του Marshal McLuhan the medium is the message έχει κλείσει τον κύκλο του.  Θα πρέπει πλεον να προβληματιστούμε κατά πόσον the message is the medium.  Στην κατεύθυνση αυτή πιστεύω κινούνται και οι προσπάθειες νέων εταιρειών όπως η Flat World Knowledge.

Νέα μόδα προέκυψε στο facebook: δεκάδες φίλοι μου γίνονται υποστηρικτές ενός ελληνόφωνου περιοδικού που ονομάζεται “Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου (The Athens Review of Books)” — ο παρενθετικός τίτλος αποτελεί το προβεβλημένο όνομα της δημοσίευσης.

Κάθε έντυπο που ασχολείται με το βιβλίο είναι καλοδεχούμενο.  Ακόμη κι αν επιλέγει αγγλόφωνο τίτλο για ελληνόφωνο περιεχόμενο — πώς να το κάνουμε άλλωστε, υπάρχει και η συσχέτιση με την γκλαμουριά του New York Review of Books.

Κάθε έντυπο που προάγει το βιβλίο είναι καλοδεχούμενο.  Ακόμη κι αν αυτοπροσδιορίζεται ως αθηνοκεντρικό λες κι η υπόλοιπη Ελλάδα ψυχή δεν έχει — φταίει η άτιμη γκλαμουριά ίσως κι η λανθάνουσα αντίληψη πως στην επαρχία δεν διαβάζουμε.

Χάθηκε όμως μια ιστοσελίδα, ένα δείγμα γραφής για τους Έλληνες βιβλιόφιλους που δεν έχουν πρόσβαση στον Ελληνικό βωμό της ενημέρωσης, δηλαδή το περίπτερο;   Ένα ψιχουλάκι, κατι-τις;

Στο θέμα της αγγλόφωνης ονομασίας, ο δημιουργός του εντύπου δήλωσε μέσω του facebook πως είναι “δύσκολο είναι να βρεις τίτλο στα ελληνικά που να μην έχει κατοχυρωθεί ως εμπορικό σήμα και να μη είναι τύπου Αμφίπολις, Εδωδή, Ευανάγνωσις κ.τ.τ.”

Σύμφωνα όμως με τη βάση δεδομένων εμπορικών σημάτων που διατηρεί η Γενική Γραμματεία Εμπορίου στην Ελλάδα, το όνομα “Αθηναϊκή Επιθεώρηση Βιβλίου” δεν αποτελεί προς το παρόν κατοχυρωμένο εμπορικό σήμα.  Η δε αναζήτηση, μου πήρε δυόμιση λεπτά!

Ενημέρωση 09.11.09: λειτουργεί ιστοσελίδα για την Αθηναϊκή Επιθεώρηση του Βιβλίου.

Σκηνή από την ταινία

Το Τελευταίο Τραγούδι του Έλβις είναι μια ταινία που συνδυάζει το οικείο με το νέο.  Τα βιώματα των πρωταγωνιστών είναι οικεία σε πολλούς από μας, αλλά η φρεσκάδα με την οποία αποτυπώνονται στην ταινία μας κάνει να ρίξουμε μια — φευγαλέα έστω — ματιά στην δική μας προϊστορία.

Πρόκειται για την ιστορία δυο φοιτητών που γνωρίζονται σχεδόν τυχαία κι ανακαλύπτουν αισθήματα, ορμές, και αναστολές που σηματοδοτούν την ενηλικίωσή τους, τη συναισθηματική τους ωριμότητα, και τη συγκινησιακή τους διαθεσιμότητα.   Η ενηλικίωση αυτή προσωποποιείται από τον αντίκτυπό της σε φίλους και συγγενείς των πρωταγωνιστών, με φόντο χαρακτηριστικές τοποθεσίες της Αθήνας: Εξάρχεια, Λυκαβηττός, κ.α.

Deus ex Machina

Στο βαθμό που η ταινία περιέχει στοιχεία τραγωδίας προσφέρει και τον από μηχανής θεό: τον 52χρονο ηχολήπτη και μύστη του ροκ.

Μουσικά η ταινία συνοδεύεται από τη μελαγχολία του Έλβις — τους τελευταίους μήνες της ζωής του — το παράπονο της Billie Holiday, τους σκοτεινούς τόνους της Diamanda Galas,  τα επινίκια τροπάρια του Σαββόπουλου στους Αχαρνείς, και το μυστήριο του Nick Cave.  Η μουσική αντανακλά το συγκινησιακό φορτίο των πρωταγωνιστών δημιουργώντας ένα οικείο ακρόαμα δίχως όμως να επιβάλλει στον θεατή κατάθλιψη.  Αντιθέτως, η ταινία είναι διανθισμένη με χιούμορ και μια υποβόσκουσα αισιοδοξία.

Στο τέλος, ο καθένας θυμάται τη δική του σκηνή της μέσα-ενηλικίωσης.  Αυτής που εξακολουθεί να σου δένει ακόμη και σήμερα, κόμπο τον λαιμό.  Για μένα είναι η στιγμή που κοιτώ πίσω μου τα φώτα της Θεσσαλονίκης, για τελευταία φορά, αγκαλιά με την Τάνια το βράδι πριν μεταναστεύσω στις ΗΠΑ, τον Αύγουστο του 1990.

Η ταινία αποτελεί ανεξάρτητη παραγωγή του Βασίλη Ραΐση και οι περισσότεροι ηθοποιοί είναι ερασιτέχνες.  Kαλομονταρισμένο και με φωτογραφία νεανική και γεμάτη φρεσκάδα  το Τελευταίο Τραγούδι του Έλβις διανέμεται ελεύθερα από την ιστοσελίδα www.elvislastsong.com και διαρκεί 1 ώρα και 40 λεπτά περίπου.

(Ο Βασίλης ήταν συμφοιτητής στα Γιάννενα, έναν χρόνο πριν από μένα).

Ενενήντα-εννέα κάλυκες βρέθηκαν στο σημείο της επίθεσης κατά του αστυνομικού τμήματος Αγ. Παρασκευής.  Που σημαίνει πως οι ένοπλοι που επιτέθηκαν, πυροβόλησαν τουλάχιστον 99 φορές.  Το εμπεδώσαμε αυτό.  Θα άξιζε να μάθουμε πόσους πυροβολισμούς έριξαν οι αστυνομικοί του τμήματος.  Διότι όταν ακούς πυροβολισμούς να πέφτουν και συναδέλφους σου να τραυματίζονται, η εκπαίδευση που θα όφειλες να έχεις ως αστυνομικός, σε ωθεί να αμυνθείς με κάθε μέσο.

Τράβηξε έστω και ένας αστυνομικός το όπλο του;  Πυροβόλησε έστω και μία φορά;  Κι αν όχι, γιατί;   Πρόκειται για ουσιαστικές ερωτήσεις που καταδεικνύουν τον βαθμό εκπαίδευσης των αστυνομικών μας.  Τον χαμηλό και απαράδεκτο βαθμό, κατά τη γνώμη μου.

Η ώρα αυτή δεν είναι ώρα κριτικής. Θα περιμένουμε πλήρη και ουσιαστική ενημέρωση – την οποία παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες επικοινωνίας δεν έχουμε ακόμα – από τον αρμόδιο υπουργό κ. Χρυσοχοΐδη, χωρίς τους επικοινωνιακούς χειρισμούς εντυπωσιασμού που έχει έως τώρα ακολουθήσει.
(Γ. Κουμουτσάκος, εκπρόσωπος τύπου της ΝΔ , για την επίθεση ενόπλων κατά του αστυνομικού τμήματος Αγίας Παρασκευής.)

Φανταστείτε δηλαδή τι θα έλεγε ο κ. Κουμουτσάκος αν ήταν ώρα για κριτική!  Η επίθεση έγινε στις 21:40.  Και πριν καλά-καλά περάσουν τα μεσάνυχτα ο κ. Κουμουτσάκος άρχισε την γκρίνια περι ενημέρωσης.

Ρε δε πάτε να βγάλετε αρχηγό πρώτα που θέλετε κι ενημέρωση, καραγκιόζηδες (αξιολογικός ο χαρακτηρισμός) που είχατε τους πολίτες γραμμένους στα παλιά σας τα παπούτσια πέντε χρόνια και διαλύσατε την κεντροδεξιά παράταξη με την ανικανότητά σας.

Δηλαδή ποιόν να ενημερώσει στη ΝΔ ο υπουργός;  Τον πρόεδρο που βαριέται;  Ή τους 3 σωματοφύλακες που τακιμιάσαν με τον Ζορό και παίζουν ζάρια την αρχηγία του κόμματος;

Τι να την κάνετε την ενημέρωση δηλαδή;  Πέντε χρόνια που την είχατε την ενημέρωση στα χέρια σας τι καταφέρατε;  Κάψατε την Πάρνηθα, κοντέψατε να κάψετε την Αρχαία Ολυμπία, και κάψατε την Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2008.  Άσε κ. Κουμουτσάκε μας.  Ας μην ενημερωθείτε και μια φορά.  Μήπως και δει ο τόπος προκοπή.

Νωρίτερα ο Γ.Παπανδρέου πραγματοποίησε επίσκεψη στο υποκατάστημα του ΙΚΑ στην πλατεία Αττικής μόνος του χωρίς την παρουσία δημοσιογράφων και καμερών.

Η είδηση είναι από το www.in.gr.  Πάνω απο την είδηση φιγουράρει φωτογραφία του κ. Παπανδρέου συνομιλούντος με μέλη του προσωπικού στο ΙΚΑ.  Ο υπότιτλος της φωτογραφίας αναφέρει: “Από την επίσκεψη του Γ.Παπανδρέου στο ΙΚΑ της πλατείας Αττικής” και χρεώνει τη φωτογραφία στο Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων.

Ερωτώ ο αφελής: αν ο πρωθυπουργός πήγε στο ΙΚΑ δίχως δημοσιογράφους και κάμερες, η φωτογραφία του ΑΠΕ πως βγήκε;  Από δορυφόρο;  Μήπως πρόκειται για τον ίδιο δορυφόρο που κατεγραψε τις λεπτομέρειες της συνάντησης Ερντογάν-Καραμανλή πριν τα εγκαίνια του Μουσείου της Ακρόπολης;

Ενημέρωση 22:00. Η φωτογραφία δεν είναι του ΑΠΕ όπως εσφαλμένα αναφέρει το www.in.gr αλλά του προσωπικού φωτογράφου του πρωθυπουργού και είναι διαθέσιμη από τον προσωπικό κόμβο του κ. Παπανδρέου.