Ναϊάγκαρα (Νιαγάρας)

Πολύ νερό.

Πάρα πολύ νερό!

20 χρόνια σχεδόν στις ΗΠΑ, δεν είχα πάει στους καταρράκτες του Νιαγάρα.  Πήγα, την βδομάδα που μας πέρασε, με τον μπατζανάκη μου και τις συζύγους μας.  Άξιζε.

Πήραμε το καραβάκι που σε πάει στη βάση του καταρράκτη.  Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία.  Αισθάνεσαι τη δύναμη και την ορμή του νερού που καταποντίζεται από ύψος 52 μέτρων.  Πάνω από 160.000 κυβικά μέτρα νερού γκρεμίζονται από τους καταρράκτες κάθε λεπτό.

Γύρω από τους καταρράκτες έχει στηθεί ένα τουριστικό περιβάλλον αρκετά κακόγουστο θα έλεγα.   «Μουσεία» με κέρινα ομοιώματα, τρενάκια τρόμου, λούνα πάρκ … κανονικό πανηγύρι δηλαδή.   Το σκηνικό δένει με τα καζίνο που έχουν σηκώσει 40όροφους ουρανοξύστες με δωμάτια που προσφέρουν θέα τους καταρράκτες.

Τελικά όμως οι καταρράκτες σε αποζημιώνουν. Ακόμη κι αν δεν πάρεις το καραβάκι, ακόμη κι αν δεν χωθείς στις σπηλιές και στα τούνελ πίσω από τους καταρράκτες, μια απλή βόλτα απέναντι από τα νερά ή ακριβώς δίπλα τους, αποτελεί μοναδική εμπειρία.

Το 90% του νερού πέφτει από την καναδική πλευρά των καταρρακτών που είναι και η πιο εντυπωσιακή.    Η ποσότητα του νερού δίνει βάθος στην κάθετη ροή και την χρωματίζει πράσινη.

Ταξιδέψαμε οδικώς και κάναμε συνολικά 1.240 μίλια διαδρομή (δηλαδή κοντά στα 2.000 χιλιόμετρα).  Από το Σικάγο πήγαμε στο Detroit.  Μείναμε δύο βράδια και επισκεφτήκαμε το Henry Ford Museum και το Greenfield Village.   Το Village είναι ένα θεματικό πάρκο που έστησε ο ίδιος ο Ford.

Η περιγραφή «θεματικό πάρκο» μάλλον δεν φτάνει να περιγράψει την ιδέα.  Ο Ford έστησε ουσιαστικά το μεγαλύτερο μουσείο των ΗΠΑ.  Τα κτίρια που βλέπει κανείς στο Greenfield Village είναι ιστορικά οικήματα που ο Ford μετέφερε στο μουσείο του.  Δεν πρόκειται για αναπαραστάσεις αλλά για τα αυθεντικά κτίρια!

Ανάμεσα στα κτίρια αυτά βρίσκεται και το ποδηλατάδικο των αδερφών Wright. Το κτίριο δηλαδή μέσα στο οποίο κατασκευάστηκε το πρώτο αεροπλάνο στον κόσμο.  Επίσης βρίσκει κανείς το εργαστήριο του Thomas Edison, το οποίο ο Ford μετέφερε αυτούσιο από το New Jersey.

Περάσαμε μια ολόκληρη μέρα στο μουσείο του Ford και πάλι δεν τα προλάβαμε όλα.

Από το Detroit περάσαμε στον Καναδά και πήραμε το δρόμο για το Νιαγάρα όπου μείναμε επίσης δυο βραδιές.  Επισκεφτήκαμε τους καταρράκτες και τους είδαμε από κοντά από τέσσερεις μεριές: από κάτω, από πάνω, από μπροστά κι απο πίσω.  Μας έκανε εντύπωση το πόσο κοντά φτάνει κανείς στο νερό που πέφτει.   Τα πάρκα που έχουν στηθεί στην Καναδική και την Αμερικανική πλευρά είναι πανέμορφα και φέρνουν τον επισκέπτη σε απόσταση 5-10 μέτρων από το χείλος του καταρράκτη.  Την ομορφιά των πάρκων βέβαια χαλάει η κακοφωνία των καζίνο και των τουριστικών θεαμάτων, αλλά η φυσική ομορφιά του χώρου σε κάνει να τα ξεχνάς αυτά.

Την τελευταία μέρα του ταξιδιού περάσαμε στις ΗΠΑ, από την Rainbow Bridge που ενώνει τις δυο χώρες πάνω από τον ποταμό Νιαγάρα.  Λογαριάζαμε να διανυκτερεύσουμε κοντά στο Toledo του Ohio αλλά τελικά αντέξαμε και οδηγήσαμε σε μια μέρα τα 900-τόσα χιλιόμετρα ως το σπίτι μας.

Νομίζω πως το Henry Ford Museum και το Greenfield Village αποτελούν ένα μοναδικό σύμπλεγμα που αξίζει να το επισκεφτεί κανείς.  Μπορεί οι ΗΠΑ να μην έχουν ούτε το 10% της ιστορίας που παινευόμαστε πως έχουμε στην Ελλάδα.  Στο χώρο του Ford όμως η ιστορία των ΗΠΑ παρουσιάζεται με έναν καταπληκτικό τρόπο που αξίζει να μελετηθεί κι απο μας.

Οι καταρράκτες του Νιαγάρα είναι μια εντυπωσιακή φυσική ομορφιά και χαίρομαι που τους επισκέφτηκα επιτέλους.

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού ο μπατζανάκης κι εγώ συζητήσαμε πολλές ιδέες που θα μπορούσε να ξεσηκώσει κάποιος σοβαρός Έλληνας υπουργός τουρισμού και να τις μεταφέρει στην Ελλάδα, επισκεπτόμενος το Henry Ford και τους καταρράκτες.  Δυστυχώς  όμως η προϋπόθεση της σοβαρότητας δεν είναι ούτε αναγκαία ούτε ικανή συνθήκη για να γίνει κάποιος Έλληνας υπουργός.

Share

6 thoughts on “Ναϊάγκαρα (Νιαγάρας)

  1. Α, το ταξίδι στο Νιαγάρα το έχω κάνει 2 φορές. Μία από την Columbia Maryland, και μία από το Edgewater, NJ. Τη δεύτερη φορά, προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τα νερά ενός τυφώνα που ανέβαινε προς τα πάνω. Ήταν η Isabela το 2003. (φαίνεται ότι έχω από μία ιστορία με τυφώνα από τα μέρη που περνάς τελευταία.. 🙂 ) Τελικά και τα νερά που περιγράφεις στο ποστ σου είδαμε αλλά και τη βροχή από την Isabela φάγαμε στο Νιαγάρα αφού στο τέλος μας έφτασε εκεί! Ο πατέρας μου ικανοποιήθηκε πολύ με το θέαμα πάντως. Είναι συνταξιούχος εργάτης της ΕΥΔΑΠ οπότε σκέφτηκα ότι θα σύγκρινε συνειρμικά τη λίμνη του Μαραθώνα και το νερό του Νιαγάρα και θα εντυπωσιαζόταν.

    Ενδιαφέρον και το μουσείο Φορντ από τα γραφόμενά σου. Δεν ήξερα ότι σήκωσε το εργαστήρι του Έντισον από το NJ!. Έχω περάσει από ένα από τα σπίτια του το Glenmont στο Llewellyn Park στο NJ που είναι gated community σε κάποιο από τους γύρους για σπίτια που κάναμε. Εντυπωσιακό το λιγότερο..

  2. Α, το ταξίδι στο Νιαγάρα το έχω κάνει 2 φορές. Μία από την Columbia Maryland, και μία από το Edgewater, NJ. Τη δεύτερη φορά, προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τα νερά ενός τυφώνα που ανέβαινε προς τα πάνω. Ήταν η Isabela το 2003. (φαίνεται ότι έχω από μία ιστορία με τυφώνα από τα μέρη που περνάς τελευταία.. 🙂 ) Τελικά και τα νερά που περιγράφεις στο ποστ σου είδαμε αλλά και τη βροχή από την Isabela φάγαμε στο Νιαγάρα αφού στο τέλος μας έφτασε εκεί! Ο πατέρας μου ικανοποιήθηκε πολύ με το θέαμα πάντως. Είναι συνταξιούχος εργάτης της ΕΥΔΑΠ οπότε σκέφτηκα ότι θα σύγκρινε συνειρμικά τη λίμνη του Μαραθώνα και το νερό του Νιαγάρα και θα εντυπωσιαζόταν.

    Ενδιαφέρον και το μουσείο Φορντ από τα γραφόμενά σου. Δεν ήξερα ότι σήκωσε το εργαστήρι του Έντισον από το NJ!. Έχω περάσει από ένα από τα σπίτια του το Glenmont στο Llewellyn Park στο NJ που είναι gated community σε κάποιο από τους γύρους για σπίτια που κάναμε. Εντυπωσιακό το λιγότερο..

  3. Όλα καλά μας τα λες κουμπάρε, αλλά ένα πράμα με χαλάει. Εκείνο το “από τέσσερεις μεριές: από κάτω, από πάνω, από μπροστά κι απο πίσω” για άλλου είδους περιγραφές το χρησιμοποιούσαμε κάποτε…

  4. Όλα καλά μας τα λες κουμπάρε, αλλά ένα πράμα με χαλάει. Εκείνο το “από τέσσερεις μεριές: από κάτω, από πάνω, από μπροστά κι απο πίσω” για άλλου είδους περιγραφές το χρησιμοποιούσαμε κάποτε…

  5. Manblog το Henry Ford (όπως ονομάζεται το σύμπλεγμα του Henry Ford Museum και του παρακείμενου Greenfield Village) είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Το μέγεθος της ιδέας, η σύλληψη, και η εκτέλεση είναι καινοτόμα ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Αν είσαι ΗΠΑ βάλτο στο πρόγραμμα.

    Κουμπάρε, δεν έχω ιδέα σε τι αναφέρεσαι 🙂

  6. Manblog το Henry Ford (όπως ονομάζεται το σύμπλεγμα του Henry Ford Museum και του παρακείμενου Greenfield Village) είναι μια αξέχαστη εμπειρία. Το μέγεθος της ιδέας, η σύλληψη, και η εκτέλεση είναι καινοτόμα ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Αν είσαι ΗΠΑ βάλτο στο πρόγραμμα.

    Κουμπάρε, δεν έχω ιδέα σε τι αναφέρεσαι 🙂

Leave a Reply to ο μερακλής κουμπάρος Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *