Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *
Η υπόθεση Ζαχόπουλου έχει ξεπεράσει τα όρια ευθύνης του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης. Απλώνει πλοκάμια σε όλο και περισσότερες κοινωνικές εκφάνσεις, σε όλο και περισσότερους θεσμούς. Δεν είναι ίσως υπερβολή να θεωρηθεί σαν μια επιτομή της κοινωνίας μας. Αντιπροσωπευτικό δείγμα της αποτελούν οι εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που έτρεξαν να αγοράσουν την εφημερίδα «Πρώτο Θέμα», που δημοσίευε ερωτικές σκηνές ενός σακατεμένου αυτόχειρα και μιας φυλακισμένης. Για να ανταποκριθεί μάλιστα στη ζήτηση, η εφημερίδα επανεκδόθηκε την επομένη και η ανταγωνίστρια «Αυριανή» έσπευσε να τη μιμηθεί.
Αυτοί οι πολίτες δεν τρέφουν την παραμικρή έγνοια για τον συμπολίτη τους, τον παραμικρό σεβασμό στον πόνο του άλλου. Είναι οι ίδιοι που πετούν τα σκουπίδια από τα μπαλκόνια, που ως οδηγοί κορνάρουν στους πεζούς, που δεν καθαρίζουν από τα πεζοδρόμια τα κόπρανα των σκυλιών τους, που ωστόσο συνωστίζονται ευσεβώς στις υποδοχές θρησκευτικών αντικειμένων με τιμές αρχηγού κράτους. Είναι οι ίδιοι που ξενυχτούν μέχρι τις 3 το πρωί στις τηλεοράσεις τους παθιασμένοι για νέες «αποκαλύψεις» της υπόθεσης. Και τα κανάλια ξέρουν ότι αν προβάλουν σοβαρότερα θέματα -το ασφαλιστικό, την παραχώρηση λιμανιών, την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Άγκυρα, το νέο ξυλοδαρμό μεταναστών- θα μείνουν χωρίς τηλεθεατές.
Αυτοί οι ίδιοι αποτελούν το έδαφος που δίνει τη δυνατότητα στους εθνικούς εισαγγελείς της κρυφής κάμερας να αλωνίζουν στην αγορά της συναλλαγής και του εκβιασμού. Στις εκπομπές της ζούγκλας παρελαύνουν ονόματα που θέλουν να ποζάρουν ως σοβαρά, ανάμεσά τους και υψηλόβαθμα στελέχη της Αριστεράς. Ο δημοσιογράφος Γ. Κύρτσος υπολογίζει σε 20% κατά μέγιστο το ποσοστό των παρακολουθήσεων που έχει σχέση με την ενημέρωση και το δημόσιο συμφέρον.
Στη διαμάχη των συνεταίρων του -πρώτου σε πωλήσεις- «Πρώτου Θέματος» υπερίπτανται εκατομμύρια ευρώ. Τόσα που σε κάνουν να υποψιάζεσαι ότι αρκετοί απ’ όσους οι κήνσορες αυτοί καταγγέλλουν για καταχρήσεις και εκβιασμούς, είναι λιγότερο καταχραστές και λιγότερο εκβιαστές από τους ίδιους, που ενίοτε οδηγούν τους εκβιαζόμενους σε απόπειρες αυτοκτονίας.
Τα πλοκάμια όμως της υπόθεσης δεν περιορίστηκαν στον τύπο. Επεκτάθηκαν στην πολιτική ηγεσία, που πούλησε στους ιθαγενείς το «δημοσιογραφικό απόρρητο», ως χάντρες και καθρεφτάκια. Η πρακτική αυτή τηρείται για να προστατεύει τις πηγές των δημοσιογράφων από τις διώξεις της δικαστικής ή πολιτικής εξουσίας. Όμως, στην ανάδελφη χώρα μας τηρήθηκε για προστατεύσει τους DVDοκομιστές από… εμάς, τους πολίτες. Απέναντι στις εξουσίες δεν τηρήθηκε, αλλά αυτό δεν αποσόβησε τις καταγγελίες ανάμεσα στα στελέχη της κυβέρνησης. Πρώην υπουργός καταγγέλλει δημόσια άλλους υπουργούς, ενώ η κα Μπακογιάννη ανακάλυψε ότι το πολιτικό σύστημα διέρχεται κρίση, επειδή… οι πολιτικοί δεν μιλάνε τη γλώσσα της αλήθειας. Βουλευτές και «αδιάφθοροι» κρατικοί αξιωματούχοι εμπλέκονται στη διαμάχη Μάκη και Θέμου, φανερώνοντας την αληθή σχέση τύπου και εξουσίας.
Τα πλοκάμια προχώρησαν και στο θεσμό της δικαιοσύνης. Όταν ο διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού αποφάσισε να παραδώσει το διαβόητο DVD στη δικαιοσύνη, επέλεξε όχι τον αρμόδιο εισαγγελέα, αλλά τον γνωστό και από την υπόθεση των ομολόγων κ. Κολιοκώστα. Όθεν, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για εγκάθετους της κυβέρνησης στη δικαιοσύνη.
Οι ΜΚΟ
Στον κατήφορο του εκφυλισμού τον θεσμών, παρασύρθηκε και η έννοια των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων (ΜΚΟ). Στις ευνομούμενες χώρες, οι ΜΚΟ είναι η φωνή της κοινωνίας των πολιτών. Της κοινωνίας που, κατά τον φιλόσοφο Έρνεστ Γκέλλνερ, είναι ένα σύνολο ποικίλων μη κυβερνητικών θεσμών, αρκετά ισχυρών ώστε να αντισταθμίζουν το κράτος και που, ενώ δεν το εμποδίζουν να εκπληρώσει το ρόλο του, μπορούν ωστόσο να το εμποδίσουν να κυριαρχήσει και να εκμηδενίσει το υπόλοιπο της κοινωνίας. Όμως, οι ΜΚΟ που κυριαρχούν στην Ελλάδα δεν είναι παρά ένας άλλος δρόμος για την αρπαχτή του δημόσιου χρήματος. Πέντε γαλάζιες ΜΚΟ ίδρυσε ο κ. Ζαχόπουλος. Όλες ευνοήθηκαν από την κρατική επιχορήγηση και στα στελέχη τους προσφέρθηκαν θέσεις προέδρων δημοσίων οργανισμών. Οι «άλλες» ΜΚΟ, εκείνες που επιμένουν να παίζουν το ρόλο που περιέγραψε ο Γκέλλνερ, σπρώχνονται στο περιθώριο.
Σκάνδαλα και μάλιστα με πολύ μεγαλύτερο οικονομικό αντικείμενο, γίνονται και σε άλλες χώρες της Ευρώπης και της Β. Αμερικής. Όμως σκάνδαλα με τόσες κωμικοτραγικές διαστάσεις, που να εξευτελίζουν σχεδόν όλους τους θεσμούς, γίνονται μόνο στη χώρα του καραγκιόζη. Σε συνδυασμό με τα σκάνδαλα των απαγωγών Πακιστανών, των υποκλοπών και των δομημένων ομολόγων, δίνουν την πλήρη εικόνα σε όποιον ξένο -επενδυτή, τουρίστα, ερευνητή ή οτιδήποτε άλλο- ενδιαφέρεται να γνωρίσει τον σύγχρονο ελληνικό πολιτισμό.
—
Αναδημοσιεύεται με άδεια του συγγραφέα.
Άριστο κείμενο όσο και θλιβερό. Γιατί όσο κι αν έχεις συνηθίσει τα μούτρα σου όταν ξανακοιτιέσαι στον καθρέφτη, δεν μπορεί, θα πέσεις.
Το χειρότερο είναι ότι φοβάμαι πως ο εκάστοτε νέος χαλίφης, στη θέση του παλιού, θα είναι ακόμα χειρότερος. Εξάλλου από εμάς προέρχεται. Χε χε χε.
Άριστο κείμενο όσο και θλιβερό. Γιατί όσο κι αν έχεις συνηθίσει τα μούτρα σου όταν ξανακοιτιέσαι στον καθρέφτη, δεν μπορεί, θα πέσεις.
Το χειρότερο είναι ότι φοβάμαι πως ο εκάστοτε νέος χαλίφης, στη θέση του παλιού, θα είναι ακόμα χειρότερος. Εξάλλου από εμάς προέρχεται. Χε χε χε.
Συμφωνώ με κάθε λέξη και κάθε έννοιά της.
Επειδή, όμως, δεν μπορώ άλλο να αυτομαστιγώνομαι (αυτο)κριτικάροντας αενάως, λέω ν’ αρχίσουμε να προτείνουμε και κάτι.
Ας ξεκινήσουμε με την πρόταση να σταματήσει η ‘γαλούχηση’ των Ελληνόπουλων στην κουλτούρα του Καραγκιόζη που κάθε αφελής Δημοτικός άρχων περηφανεύεται να περιλαμβάνει στα -επιδοτούμενα- ‘πολιτιστικά’ δρώμενα του Δήμου του.
Και ας συνεχίσουμε με το ομαδικό ‘άσπρισμα’ ΟΛΟΥ του πολιτικού επαγγελματικού κατεστημένου σε ΟΛΕΣ τις εκλογές μέχρι να τεθούν πλαίσια λειτουργίας (άδειες-δεοντολογία) της ‘ελεύθερης Τηλεόρασης.
Πριν αρχίσουμε να κρίνουμε τις προτάσεις ας καταθέσει ο καθένας τις δικές του.
Συμφωνώ με κάθε λέξη και κάθε έννοιά της.
Επειδή, όμως, δεν μπορώ άλλο να αυτομαστιγώνομαι (αυτο)κριτικάροντας αενάως, λέω ν’ αρχίσουμε να προτείνουμε και κάτι.
Ας ξεκινήσουμε με την πρόταση να σταματήσει η ‘γαλούχηση’ των Ελληνόπουλων στην κουλτούρα του Καραγκιόζη που κάθε αφελής Δημοτικός άρχων περηφανεύεται να περιλαμβάνει στα -επιδοτούμενα- ‘πολιτιστικά’ δρώμενα του Δήμου του.
Και ας συνεχίσουμε με το ομαδικό ‘άσπρισμα’ ΟΛΟΥ του πολιτικού επαγγελματικού κατεστημένου σε ΟΛΕΣ τις εκλογές μέχρι να τεθούν πλαίσια λειτουργίας (άδειες-δεοντολογία) της ‘ελεύθερης Τηλεόρασης.
Πριν αρχίσουμε να κρίνουμε τις προτάσεις ας καταθέσει ο καθένας τις δικές του.
“Αυτοί οι ίδιοι αποτελούν το έδαφος…”
με βαση αυτο, σκεφτηκα οτι απο ενα καλα κοπρισμενο εδαφος ξεφυτρωνουν υπεροχα ανθη.
..τι να κανω; αισιοδοξω..
“Αυτοί οι ίδιοι αποτελούν το έδαφος…”
με βαση αυτο, σκεφτηκα οτι απο ενα καλα κοπρισμενο εδαφος ξεφυτρωνουν υπεροχα ανθη.
..τι να κανω; αισιοδοξω..
Να κοπούν ΟΛΕΣ οι επιδοτήσεις σε συλλόγους, θιάσους, καλλιτέχνες, αθλητές, ομάδες κλπ. Όποιος θέλει να κάνει Τέχνη, να σώσει την παράδοση, να κάνει φιλανθρωπίες, να χορεύει τσάμικο, να κάνει πρωταθλητισμό (με ντόπες) και να κάνει εκδρομές και δημόσιες σχέσεις να το κάνει από την τσέπη του ή να βρει άλλους να τον βοηθήσουν από τη δική της. Έτσι θα σταματήσει μια τεράστια επιχείρηση εηαγοράς ψήφων και συνειδήσεων, και θα βρεθούν πολλά λεφτά για να πάνε κάπου που θα πιάσουν πραγματικά τόπο.
Να κοπούν ΟΛΕΣ οι επιδοτήσεις σε συλλόγους, θιάσους, καλλιτέχνες, αθλητές, ομάδες κλπ. Όποιος θέλει να κάνει Τέχνη, να σώσει την παράδοση, να κάνει φιλανθρωπίες, να χορεύει τσάμικο, να κάνει πρωταθλητισμό (με ντόπες) και να κάνει εκδρομές και δημόσιες σχέσεις να το κάνει από την τσέπη του ή να βρει άλλους να τον βοηθήσουν από τη δική της. Έτσι θα σταματήσει μια τεράστια επιχείρηση εηαγοράς ψήφων και συνειδήσεων, και θα βρεθούν πολλά λεφτά για να πάνε κάπου που θα πιάσουν πραγματικά τόπο.
Προσυπογράφω και την πρόταση του ‘οργισμένου’.
Προσυπογράφω και την πρόταση του ‘οργισμένου’.
Όχι! Όχι το «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι».
Τόσο χάσαμε την αυτοκυριαρχία μας, ώστε να γράφουμε τέτοια;
Παντού οι τέχνες επιδοτούνται, ακόμα και τα “τσάμικα”…
Υπάρχουν όμως επιτροπές, που σέβονται τον εαυτό τους, που δεν είναι κομματικοί εγκάθετοι μπλέ, πράσινοι, κόκκινοι (ναί ΚΑΙ κόκκινοι, κάποτε δουλεύει κι ο συμψηφισμός…) για να μοιράζουν τα ποσά.
Αν είμαστε ανίκανοι να στήσουμε τέτοια, γιατί δεν πέφτουμε από κάνα ψηλότερο του 4ου όροφο (για να είναι σίγουρο το αποτέλεσμα…) μπάς και ξεβρωμίσει ο τόπος;;;
Όχι! Όχι το «πονάει κεφάλι, κόψει κεφάλι».
Τόσο χάσαμε την αυτοκυριαρχία μας, ώστε να γράφουμε τέτοια;
Παντού οι τέχνες επιδοτούνται, ακόμα και τα “τσάμικα”…
Υπάρχουν όμως επιτροπές, που σέβονται τον εαυτό τους, που δεν είναι κομματικοί εγκάθετοι μπλέ, πράσινοι, κόκκινοι (ναί ΚΑΙ κόκκινοι, κάποτε δουλεύει κι ο συμψηφισμός…) για να μοιράζουν τα ποσά.
Αν είμαστε ανίκανοι να στήσουμε τέτοια, γιατί δεν πέφτουμε από κάνα ψηλότερο του 4ου όροφο (για να είναι σίγουρο το αποτέλεσμα…) μπάς και ξεβρωμίσει ο τόπος;;;
Ν.Α.Λάμπης,
Το ‘παντού’ ποιές χώρες συμπεριλαμβάνει;
Πού υπάρχουν αυτές οι ‘Επιτροπές που σέβονται τον εαυτό τους’;
Προς τι τα, μάλλον απαξιωτικά, αποσιωπητικά στα “Τσάμικα”;
Επί έξη χρόνια -μέχρι το καλοκαίρι που πέρασε οπότε και τα ‘βρόντηξα’ αηδιασμένος- ήμουν Γραμματέας σε μεγάλο Πολιτιστικό Σύλλογο και Πρόεδρος σε έναν μικρότερο. Από προσωπική εμπειρία, λοιπόν, βεβαιώνω ότι αυτά που περιγράφει ο ‘Οργισμένος Βαλκάνιος’ είναι πέρα για πέρα αληθινά. Παρακαλούν οι κάθε χρώματος ‘πολιτευάμενοι’ να επιχορηγήσουν (!) και αν, αρνείσαι και είσαι αυτόνομος, ‘μαγειρεύουν’ τα μύρια όσα για να βάλουν Διοικητικά Συμβούλια ‘δικά τους’ για να προβάλλονται σε κάθε σύναξη και να μαζεύουν καταλόγους υποψήφιων πελατών και να τους εξαγοράζουν συλλογικά με 2000 Ευρώ τον χρόνο…
Αν υπάρχει ‘Σύλλογος Φίλων Θαλάσσιου σκι της Μονής Βατοπεδίου’ (που επιδοτούσε το ΥΠΠΟ επί πράσινων και γαλάζιων) σε οποιαδήποτε άλλη χώρα,
παίρνω πίσω ό, τι έχω γράψει…
Τέλος, στα περί ‘απώλειας της αυτοκυριαρχίας’ και πριν σαλτάρουμε από ψηλότερα μπαλκόνια, εκτιμώ ότι παράλληλα με την κριτική προτάσεων -καλών ή κακών- των άλλων, η κατάθεση και της δικής μας θα ήταν πολλαπλώς χρήσιμη.
Ν.Α.Λάμπης,
Το ‘παντού’ ποιές χώρες συμπεριλαμβάνει;
Πού υπάρχουν αυτές οι ‘Επιτροπές που σέβονται τον εαυτό τους’;
Προς τι τα, μάλλον απαξιωτικά, αποσιωπητικά στα “Τσάμικα”;
Επί έξη χρόνια -μέχρι το καλοκαίρι που πέρασε οπότε και τα ‘βρόντηξα’ αηδιασμένος- ήμουν Γραμματέας σε μεγάλο Πολιτιστικό Σύλλογο και Πρόεδρος σε έναν μικρότερο. Από προσωπική εμπειρία, λοιπόν, βεβαιώνω ότι αυτά που περιγράφει ο ‘Οργισμένος Βαλκάνιος’ είναι πέρα για πέρα αληθινά. Παρακαλούν οι κάθε χρώματος ‘πολιτευάμενοι’ να επιχορηγήσουν (!) και αν, αρνείσαι και είσαι αυτόνομος, ‘μαγειρεύουν’ τα μύρια όσα για να βάλουν Διοικητικά Συμβούλια ‘δικά τους’ για να προβάλλονται σε κάθε σύναξη και να μαζεύουν καταλόγους υποψήφιων πελατών και να τους εξαγοράζουν συλλογικά με 2000 Ευρώ τον χρόνο…
Αν υπάρχει ‘Σύλλογος Φίλων Θαλάσσιου σκι της Μονής Βατοπεδίου’ (που επιδοτούσε το ΥΠΠΟ επί πράσινων και γαλάζιων) σε οποιαδήποτε άλλη χώρα,
παίρνω πίσω ό, τι έχω γράψει…
Τέλος, στα περί ‘απώλειας της αυτοκυριαρχίας’ και πριν σαλτάρουμε από ψηλότερα μπαλκόνια, εκτιμώ ότι παράλληλα με την κριτική προτάσεων -καλών ή κακών- των άλλων, η κατάθεση και της δικής μας θα ήταν πολλαπλώς χρήσιμη.
Δεν ασχολούμαστε τώρα με τον Zαχόπουλο και τις ΜΚΟ του.
Ασχολούμαστε με το ποιος είδε το ντι-βι-ντι του …
(Ήμαρτον Θεέ μου …)
Δεν ασχολούμαστε τώρα με τον Zαχόπουλο και τις ΜΚΟ του.
Ασχολούμαστε με το ποιος είδε το ντι-βι-ντι του …
(Ήμαρτον Θεέ μου …)