Μια μαλακία ήταν και τέρμα

Post mortem σκέψεις
για μια κρίση που αντανακλά
την ελλειματική δημοκρατία,
την ομιχλώδη διαφάνεια,
και το λασπωμένο ήθος
στην τριτοκοσμικότερη χώρα
της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Τον Οκτώβριο του 2008 ο Θέμης Λαζαρίδης δημοσίευσε στο ιστολόγιό του μια ψευδανώνυμη επιστολή σχετικά με την επικείμενη εκλογή της κ. Σοφίας Ιορδανίδου σε θέση ΔΕΠ του τμήματος ΜΜΕ/Δημοσιογραφίας στο ΑΠΘ .  Η επιστολή έδινε την εντύπωση πως ο συντάκτης της γνώριζε καλά πολλά θέματα γύρω από την υποψήφια και το τμήμα της.  Η επιστολή είχε απαξιωτικό ύφος για την υποψήφια.    Ο συνδυασμός δεδομένων (πχ στοιχείων από το βιογραφικό της κ. Ιορδανίδου) και κουτσομπολιού στην επιστολή, δημιουργούσε μια εξαιρετικά προβληματική εικόνα για την υποψήφια και οδηγούσε τον αναγνώστη σε προβληματισμούς γύρω από τα προσόντα της και την ακεραιότητα της διαδικασίας εκλογής της.

Η ψευδανώνυμη επιστολή που δημοσίευσε στο ιστολόγιό του ο Θέμης, είχε εμφανιστεί ήδη σε άλλα Ελληνικά ιστολόγια και σταδιακά στο facebook.

Μήνες αργότερα η κ. Σοφία Ιορδανίδου πέτυχε την έκδοση απόφασης ασφαλιστικών μέτρων κατά του ανθυποψηφίου της για την θέση ΔΕΠ, τον οποίο λογικά θεώρησε ως ηθικό (αν όχι και φυσικό) αυτουργό των δημοσιευμάτων σε βάρος της.  Το δικαστήριο απαγόρευσε στον ανθυποψήφιο της κ. Ιορδανίδου την παραπέρα δημοσίευση δύο συγκεκριμένων εγγράφων.

Με αφορμή την απόφαση αυτή ο Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος της κ. Ιορδανίδου, ζήτησε από τον Θέμη να αποσύρει το επίμαχο κείμενο από το ιστολόγιό του.  Ο Θέμης αρνήθηκε και στη συνέχεια ο Βασίλης ζήτησε την παρέμβαση της wordpress.com που φιλοξενούσε το blog του Θέμη.   Με μια πρωτοφανή κίνηση, η wordpress.com ανέστειλε τη λειτουργία ενός από τα πιο σημαντικά Ελληνικά ιστολόγια.

Λογικά και ηθικά οι στάσεις τόσο του Βασίλη Σωτηρόπουλου όσο και του Θέμη Λαζαρίδη, δεν στέκουν.

Όσο αφορά τον Θέμη: η δημοσίευση της ψευδανώνυμης επιστολής ήταν ατυχής, από την πρώτη στιγμή.  Η εμπάθεια της επιστολής υπονόμευσε κάθε προϋπόθεση για καλόπιστη συζήτηση.  Η αναπαραγωγή κουτσομπολιών (πχ τι έλεγε η υποψήφια δεξιά κι αριστερά) δεν θα έπρεπε να αποτελεί αντικείμενο ενός ιστολογίου που επαγγέλεται την μεταρρύθμιση των Ελληνικών πανεπιστημίων — εκτός κι αν η μεταρρύθμιση γίνεται προς το χειρότερο.  Θα μπορούσε ο Θέμης, όπως έχει κάνει στο παρελθόν, να γράψει μια αντικειμενική περιγραφή της υπόθεσης και να ζητήσει από τα εμπλεκόμενα μέρη να καταθέσουν τις απόψεις τους.

Όσον αφορά τον Βασίλη: η δημόσια στάση του ήταν διπολική.  Από το «[ν]α τι παθαίνει όποιος μου βγάζει γλώσσα» ως το «[…] πλάκα έκανα με το τουίτ, μια μαλακία ήταν και τέρμα» και τα ειρωνικά σχόλια περί λέσχης «Μπίλντερμπεργκ» η απόσταση είναι μεγάλη.  Αν το ζητούμενο ήταν μεγαλύτερη δημοσιότητα για τον Βασίλη, το πέτυχε.  Αν το ζητούμενο ήταν η προστασία της αξιοπρέπειας της κ. Ιορδανίδου, φοβάμαι πως απέτυχε.  Η αναστολή λειτουργίας ενός ιστολογίου με βάση μια αποφαση ασφαλιστικών μέτρων που δεν το αφορά, είναι ανήθικη.  Και εγείρει το ερώτημα: τι ακριβώς επικοινώνησε ο Βασίλης προς την wordpress.com ώστε η εταιρεία να λάβει τόσο δραστικά μέτρα;

Όσον αφορά εμας (την κοινότητα των ιστολόγων και τους θαμώνες του GURF): καλά να πάθουμε.  Η σταδιακή χαλάρωση στο ήθος και στην εντιμότητα του δημοσίου διαλόγου· η αντικατάσταση του τεκμηρίου αθωότητας με την θυμοσοφία του καθαρού ουρανού που δεν φοβάται αστραπές· το νόμιμον ως ηθικό, ούτε μεταρρυθμίσεις στηρίζουν Θέμη, ούτε αξιοπρέπειες εντολέων διατηρούν Βασίλη.

Δεν είμαι αμέτοχος.  Παρόλο που είχα διαφωνήσει με τον Θέμη όταν έστησε δημοσκόπηση για τον Δημήτρη Νανόπουλο (δημόσιο σταύρωμα την είχα αποκαλέσει), δεν αντέδρασα έγκαιρα και έντονα στη δημοσίευση της ψευδανώνυμης επιστολής για την κ. Ιορδανίδου.  Η μόνη μου παρέμβαση ήταν στις 29 Οκτωβρίου 2008 όταν έγραψα, σχολιάζοντας στο ιστολόγιο του Θέμη:

Έταιρος αγγλοσάξωνας όμως είχε ρωτήσει αντίπαλό του: Never pick a fight with someone who buys ink by the barrel.

Οι επισημάνσεις του elawyer στο θέμα αυτό [είναι] ορθές. Αλλα προϋποθέτουν συνθήκες που δεν υπάρχουν στην Ελλάδα, δυστυχώς.

Ο συγγραφέας «Π. Πετράκης» αποδυνάμωσε την καταγγελία του επειδή ακριβώς δεν την στήριξε σε δεδομένα ούτε και τεκμηρίωσε τα επιχειρήματά του. Απένταντι σε τεκμηριωμένες καταγγελίες η κ. Ιορδανίδου θα είχε δύο επιλογές: ή να τις αποκρούσει δημοσίως και με ισχυρή τεκμηρίωση ή να τις αγνοήσει ελπίζοντας να ξεχαστεί το θέμα.

Ο «Π. Πετράκης» όμως προσφέρει άλλοθι στην κ. Ιορδανίδου να παραμερήσει ατεκμηρίωτες καταγγελίες. Δεν πιστεύω, τελικά, πως κίνητρο του «Π. Πετράκη» ήταν η διαφάνεια.

Στο παρελθόν είχα ανταλλάξει λίγα email με τον ΔεΜασάμεΡε. Μου είχε αφήσει εξαιρετική εντύπωση. Με δεδομένη την εντύπωση για τον ΔΜΡ, δυσκολεύομαι να πιστέψω πως πρόκειται για τον συγγραφέα της «καταγγελίας» «Πετράκη».

Θα μπορούσα να είχα γράψει κάτι λιγότερο αναιμικό.

Share

31 thoughts on “Μια μαλακία ήταν και τέρμα

  1. Θα διαφωνήσω με την κρίση σου, διότι ο Θέμης έχει δεχθεί στο παρελθόν και την αρνητική και σκληρή κριτική χωρίς να προβαίνει (τουλάχιστον από όσο γνωρίζω) σε διαγραφές και ποδηγετήσεις όπως κάνουν ουκ ολίγοι. Δηλαδή, ακόμα κι κάποιες φορές η συζήτηση παρεκτράπη, υπήρξε ανοικτό βήμα στην κριτική με αποτέλεσμα την ισορροπία που πιστεύω ότι παρουσιάζεται στους διαλόγους του GUR (γνώμη μου). Επίσης νομίζω ότι εκείνο που πρεσβεύει ο Θέμης δεν είναι το νόμιμον ως ηθικόν αλλά το αντίστροφο, πάντως διακρίνω μία συνέπεια στη στάση του που με πείθει.

    Στην περίπτωση της δημοσίευσης της επιστολής, θυμάμαι ότι η ίδια η Σοφία Ιορδανίδου είχε αποτανθεί στους ιστολόγους ζητώντας ουσιαστικά την παρέμβασή τους, και θα έλεγα και ουσιαστικά δίνοντας δημοσιότητα στο θέμα. Αλλιώς πώς θα αποκτούσε τόση σημασία κάποια σελίδα στο Facebook;

    Το περιεχόμενο της οποίας σελίδας όντως έσταζε χολή και εμπάθεια, όμως πιθανότατα να ήταν και ο τρόπος κάποιου ανθρώπου παγιδευμένου με τη σειρά του σε ένα σύστημα που όλοι θέλουμε να αλλάξει κάποτε. Φυσικά μπορεί και ο ίδιος να μην ήταν καλύτερος (κανείς από όσο γνωρίζω δεν έχει αναφερθεί σχετικά), πάντως αυτό μας φέρνει στο πραγματικό αίτιο: Ότι η κατάσταση στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο, με αποτέλεσμα ο αγανακτισμένος κόσμος να ξεχύνεται στα blogs.

    Βέβαια στα blogs ξεχύνονται και άλλοι που εναλλάσσουν τη δικονομία με τα γαλλικά, και είναι γεγονός ότι ο διαδικτυακός βίος του συγκεκριμένου δικηγόρου δεν προκαλεί γενικά τη συμπάθεια. Πιστεύω ότι και η στάση του στη συγκεκριμένη περίπτωση απετέλεσε λογική συνέχεια αυτού, και μάλλον τείνει να γίνεται κουραστικός. Φυσικά θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει ότι έτσι βγάζουν χρήμα οι δικηγόροι (αστειάκι στο οποίο θα απαντήσει με απειλή μύνησης για ρατσισμό, συκοφαντία, παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα θέλει να μου πάρει μέχρι και την τροφή της γάτας μου).

    Κάνοντας λοιπόν μία παραίνεση στο νεαρό δικηγόρο να διαχωρίσει την επαγγελματική από τη διαδικτυακή και την προσωπική του περσόνα, επιστρέφω στο θέμα μας στο οποίο έδωσες ήδη την απάντηση: “στην τριτοκοσμικότερη χώρα
    της Ευρωπαϊκής Ένωσης”. Οπότε δε μπορείς να περιμένεις ότι ο δρόμος προς τη βελτίωση θα είναι τόσο εύκολος και χωρίς λακούβες.

  2. Θα διαφωνήσω με την κρίση σου, διότι ο Θέμης έχει δεχθεί στο παρελθόν και την αρνητική και σκληρή κριτική χωρίς να προβαίνει (τουλάχιστον από όσο γνωρίζω) σε διαγραφές και ποδηγετήσεις όπως κάνουν ουκ ολίγοι. Δηλαδή, ακόμα κι κάποιες φορές η συζήτηση παρεκτράπη, υπήρξε ανοικτό βήμα στην κριτική με αποτέλεσμα την ισορροπία που πιστεύω ότι παρουσιάζεται στους διαλόγους του GUR (γνώμη μου). Επίσης νομίζω ότι εκείνο που πρεσβεύει ο Θέμης δεν είναι το νόμιμον ως ηθικόν αλλά το αντίστροφο, πάντως διακρίνω μία συνέπεια στη στάση του που με πείθει.

    Στην περίπτωση της δημοσίευσης της επιστολής, θυμάμαι ότι η ίδια η Σοφία Ιορδανίδου είχε αποτανθεί στους ιστολόγους ζητώντας ουσιαστικά την παρέμβασή τους, και θα έλεγα και ουσιαστικά δίνοντας δημοσιότητα στο θέμα. Αλλιώς πώς θα αποκτούσε τόση σημασία κάποια σελίδα στο Facebook;

    Το περιεχόμενο της οποίας σελίδας όντως έσταζε χολή και εμπάθεια, όμως πιθανότατα να ήταν και ο τρόπος κάποιου ανθρώπου παγιδευμένου με τη σειρά του σε ένα σύστημα που όλοι θέλουμε να αλλάξει κάποτε. Φυσικά μπορεί και ο ίδιος να μην ήταν καλύτερος (κανείς από όσο γνωρίζω δεν έχει αναφερθεί σχετικά), πάντως αυτό μας φέρνει στο πραγματικό αίτιο: Ότι η κατάσταση στην Ελλάδα έχει ξεπεράσει κάθε ανεκτό όριο, με αποτέλεσμα ο αγανακτισμένος κόσμος να ξεχύνεται στα blogs.

    Βέβαια στα blogs ξεχύνονται και άλλοι που εναλλάσσουν τη δικονομία με τα γαλλικά, και είναι γεγονός ότι ο διαδικτυακός βίος του συγκεκριμένου δικηγόρου δεν προκαλεί γενικά τη συμπάθεια. Πιστεύω ότι και η στάση του στη συγκεκριμένη περίπτωση απετέλεσε λογική συνέχεια αυτού, και μάλλον τείνει να γίνεται κουραστικός. Φυσικά θα μπορούσε κάποιος να αντιτείνει ότι έτσι βγάζουν χρήμα οι δικηγόροι (αστειάκι στο οποίο θα απαντήσει με απειλή μύνησης για ρατσισμό, συκοφαντία, παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θα θέλει να μου πάρει μέχρι και την τροφή της γάτας μου).

    Κάνοντας λοιπόν μία παραίνεση στο νεαρό δικηγόρο να διαχωρίσει την επαγγελματική από τη διαδικτυακή και την προσωπική του περσόνα, επιστρέφω στο θέμα μας στο οποίο έδωσες ήδη την απάντηση: “στην τριτοκοσμικότερη χώρα
    της Ευρωπαϊκής Ένωσης”. Οπότε δε μπορείς να περιμένεις ότι ο δρόμος προς τη βελτίωση θα είναι τόσο εύκολος και χωρίς λακούβες.

  3. Με διαφορά το πιο ουσιαστικό κείμενο για τη δυσάρεστη αυτή υπόθεση.

  4. Με διαφορά το πιο ουσιαστικό κείμενο για τη δυσάρεστη αυτή υπόθεση.

  5. Αυτή η πολιτική ίσων αποστάσεων εξισώνει, και δικαιολογεί απόλυτα τις αντιδράσεις, άσχετα με το σκοπό της. Και ειδικά με το τρόπο παράθεσης, αιτία – αποτέλεσμα.

    Τα δημοσιεύματα καταγγελιών οφείλουν να τις περιλαμβάνουν αυτούσιες, άντε και με κάποια εισαγωγή ή προειδοποίηση για το ύφος. Οι “αντικειμενικές περιγραφές” είναι μυθικό τέρας.

    Είχε το ιστολόγιο βεβαρημένο ιστορικό; Υιοθέτησε τις καταγγελίες άκριτα; Αποδέχτηκε τους χαρακτηρισμούς; Απέκλεισε το σχολιασμό τους; Αυτά και πάρα πολλά που δεν έγιναν θα μπαίναν σε ζυγαριά.

  6. Αυτή η πολιτική ίσων αποστάσεων εξισώνει, και δικαιολογεί απόλυτα τις αντιδράσεις, άσχετα με το σκοπό της. Και ειδικά με το τρόπο παράθεσης, αιτία – αποτέλεσμα.

    Τα δημοσιεύματα καταγγελιών οφείλουν να τις περιλαμβάνουν αυτούσιες, άντε και με κάποια εισαγωγή ή προειδοποίηση για το ύφος. Οι “αντικειμενικές περιγραφές” είναι μυθικό τέρας.

    Είχε το ιστολόγιο βεβαρημένο ιστορικό; Υιοθέτησε τις καταγγελίες άκριτα; Αποδέχτηκε τους χαρακτηρισμούς; Απέκλεισε το σχολιασμό τους; Αυτά και πάρα πολλά που δεν έγιναν θα μπαίναν σε ζυγαριά.

  7. Kαι κατάφερε επίσης να ανοίξει την πόρτα της λογοκρισίας στο ίντερνετ σε μια χώρα που έχει αξιοζήλευτες επιδόσεις στο σπορ.
    Το “lawyer” τελικά υπερίσχυσε του “e”.

  8. Kαι κατάφερε επίσης να ανοίξει την πόρτα της λογοκρισίας στο ίντερνετ σε μια χώρα που έχει αξιοζήλευτες επιδόσεις στο σπορ.
    Το “lawyer” τελικά υπερίσχυσε του “e”.

  9. Δρ. Νο: Kαι κατάφερε επίσης να ανοίξει την πόρτα της λογοκρισίας στο ίντερνετ σε μια χώρα που έχει αξιοζήλευτες επιδόσεις στο σπορ. Το “lawyer” τελικά υπερίσχυσε του “e”.

    Όχι ακριβώς. Αυτό που υπερίσχυσε ήταν το βιοποριστικό επάγγελμα έναντι του blogging. Δεν το κρίνω, απλώς το σημειώνω μαζί με την παρατήρηση ότι για όποια μεγάλα θέματα (βλέπε: καυγάδες) προέκυψαν στα μπλογκς, ευθύνονται οι διάφοροι επαγγελματίες που εισχώρησαν με σκοπό να διαφημίσουν την δουλειά τους και να προωθηθούν επαγγελματικώς. Αμέσως, εμμέσως, πλαγίως ή όπως.

    Πράγμα που συνέβαλε στην απαξίωση του blogging.

  10. Δρ. Νο: Kαι κατάφερε επίσης να ανοίξει την πόρτα της λογοκρισίας στο ίντερνετ σε μια χώρα που έχει αξιοζήλευτες επιδόσεις στο σπορ. Το “lawyer” τελικά υπερίσχυσε του “e”.

    Όχι ακριβώς. Αυτό που υπερίσχυσε ήταν το βιοποριστικό επάγγελμα έναντι του blogging. Δεν το κρίνω, απλώς το σημειώνω μαζί με την παρατήρηση ότι για όποια μεγάλα θέματα (βλέπε: καυγάδες) προέκυψαν στα μπλογκς, ευθύνονται οι διάφοροι επαγγελματίες που εισχώρησαν με σκοπό να διαφημίσουν την δουλειά τους και να προωθηθούν επαγγελματικώς. Αμέσως, εμμέσως, πλαγίως ή όπως.

    Πράγμα που συνέβαλε στην απαξίωση του blogging.

  11. δεν με ξενιζει η συμπεριφορα, αφου ειναι καταγεγραμενη απο παλια (“lupus est homo homini”)

    με διαολιζει η ευκολια των πραξεων και των λογων…

    ο Ομηρος καπου ελεγε….
    “πια κουβεντα ξεφυγε απο το τειχος που βαζουν τα δοντια” (Ποίον σε έπος έφυγεν έρκος οδόντων;)….

    οι ασκοι του Αιολου ανοιξαν και παμε για τα χειροτερα…
    αναφορικα με την αναρτηση με καλυψε ο π2
    καληνυχτα

  12. δεν με ξενιζει η συμπεριφορα, αφου ειναι καταγεγραμενη απο παλια (“lupus est homo homini”)

    με διαολιζει η ευκολια των πραξεων και των λογων…

    ο Ομηρος καπου ελεγε….
    “πια κουβεντα ξεφυγε απο το τειχος που βαζουν τα δοντια” (Ποίον σε έπος έφυγεν έρκος οδόντων;)….

    οι ασκοι του Αιολου ανοιξαν και παμε για τα χειροτερα…
    αναφορικα με την αναρτηση με καλυψε ο π2
    καληνυχτα

  13. Pingback: vrypan|net|weblog » για το (blog) greek university reform

  14. Το σχόλιό σας υποβλήθηκε και θα εμφανιστεί σύντομα.

    Δηλαδή πόσες ώρες χρειάζονται για να εμφανισθεί ένα σχόλιο; Και πώς γίνεται να έχει εμφανισθεί κάποιο που φαίνεται να γράφτηκε μετά το δικό μου;

  15. Το σχόλιό σας υποβλήθηκε και θα εμφανιστεί σύντομα.

    Δηλαδή πόσες ώρες χρειάζονται για να εμφανισθεί ένα σχόλιο; Και πώς γίνεται να έχει εμφανισθεί κάποιο που φαίνεται να γράφτηκε μετά το δικό μου;

  16. Κατερίνα σ-Μ.: το ιστολόγιο αυτό βρίσκεται στις ΗΠΑ. Υπάρχει η διαφορά 8 ωρών με την Ελλάδα και επιπλέον μεσολαβεί κι η καθημερινή εργασία. Επειδή δεν δεν είχες ξαναγράψει στο ιστολόγιο, τα σχόλιά σου κρατήθηκαν για έγκριση. Από δω και πέρα ο,τι γράφεις εδώ υπό την ηλεκτρονική διεύθυνση που έδωσες, θα δημοσιεύεται αυτομάτως.

  17. Κατερίνα σ-Μ.: το ιστολόγιο αυτό βρίσκεται στις ΗΠΑ. Υπάρχει η διαφορά 8 ωρών με την Ελλάδα και επιπλέον μεσολαβεί κι η καθημερινή εργασία. Επειδή δεν δεν είχες ξαναγράψει στο ιστολόγιο, τα σχόλιά σου κρατήθηκαν για έγκριση. Από δω και πέρα ο,τι γράφεις εδώ υπό την ηλεκτρονική διεύθυνση που έδωσες, θα δημοσιεύεται αυτομάτως.

  18. ok, δεν θα ρωτούσα, ακόμα κι αν έκανε μέρες να δημοσιευτεί. Μου έκανε όμως εντύπωση που είδα να δημοσιεύεται μεταγενέστερο σχόλιο από το δικό μου. Ας είναι…

  19. ok, δεν θα ρωτούσα, ακόμα κι αν έκανε μέρες να δημοσιευτεί. Μου έκανε όμως εντύπωση που είδα να δημοσιεύεται μεταγενέστερο σχόλιο από το δικό μου. Ας είναι…

  20. Κατερίνα σ.-Μ.: όλα τα μεταγενέστερα σχόλια που εμφανιστήκαν ήταν από επισκέπτες του blog που έχουν ξαναγράψει εδώ και είναι γνωστοί στο σύστημα. Την πρώτη φορά που το σύστημα βλέπει μια νέα email διεύθυνση, κρατά το σχόλιο για έγκριση.

    Οι brexians, vrypan, και Αρχικελευστής που σχολιάσαν μετά από σένα και των οποίων τα σχόλια εμφανίστηκαν, είναι γνωστοί στο σύστημα που διαχειρίζεται το ιστολόγιό μου. Το ίδιο γνωστή είσαι και συ πλέον και στο μέλλον τα σχόλιά σου θα εμφανίζονται αμέσως.

  21. Κατερίνα σ.-Μ.: όλα τα μεταγενέστερα σχόλια που εμφανιστήκαν ήταν από επισκέπτες του blog που έχουν ξαναγράψει εδώ και είναι γνωστοί στο σύστημα. Την πρώτη φορά που το σύστημα βλέπει μια νέα email διεύθυνση, κρατά το σχόλιο για έγκριση.

    Οι brexians, vrypan, και Αρχικελευστής που σχολιάσαν μετά από σένα και των οποίων τα σχόλια εμφανίστηκαν, είναι γνωστοί στο σύστημα που διαχειρίζεται το ιστολόγιό μου. Το ίδιο γνωστή είσαι και συ πλέον και στο μέλλον τα σχόλιά σου θα εμφανίζονται αμέσως.

  22. VIP καμιά περίσταση δεν δικαιολογεί να μετατίθεται το burden of proof από τον κατήγορο στον κατηγορούμενο. Δημοσιεύοντας την επιστολή του «ΔΜΡ», ο Θέμης ουσιαστικά είπε: ας αποδείξει η κ. Ιορδανίδου πως δεν είναι ελέφαντας. Ήταν υποχρέωση του «ΔΜΡ» και του Θέμη, όμως, να αποδείξουν πως η κ. Ιορδανίδου ήταν ελέφαντας. Εκεί εντοπίζω το σφάλμα του Θέμη.

    Ο Θέμης δεν ζει στην τριτοκοσμικότερη χώρα της ΕΕ. Στις ΗΠΑ ζει και γνωρίζει πολύ καλά ποιός φέρει το burden of proof.

  23. Δεν είναι οξύμωρο, το να απευθύνεσαι στη «μπλογκόσφαιρα», που ξέρεις το πώς λειτουργεί με τους συνδέσμους και με τις αναδημοσιεύσεις (όπου ο κάθε blogger παίρνει ένα θέμα για να το βάλει προς συζήτηση στο δικό του blog) και να λες «δες εδώ τι λένε για μένα και πες ελεύθερα τη γνώμη σου» και την επόμενη στιγμή να «ζητάς και τα ρέστα»;

    http://greekuniversityreform.wordpress.com/2009/06/15/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%89%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85/#comment-31390

  24. Δεν είναι οξύμωρο, το να απευθύνεσαι στη «μπλογκόσφαιρα», που ξέρεις το πώς λειτουργεί με τους συνδέσμους και με τις αναδημοσιεύσεις (όπου ο κάθε blogger παίρνει ένα θέμα για να το βάλει προς συζήτηση στο δικό του blog) και να λες «δες εδώ τι λένε για μένα και πες ελεύθερα τη γνώμη σου» και την επόμενη στιγμή να «ζητάς και τα ρέστα»;

    http://greekuniversityreform.wordpress.com/2009/06/15/%ce%b7-%cf%80%cf%81%ce%bf%cf%83%cf%89%cf%81%ce%b9%ce%bd%ce%ae-%ce%b1%ce%bd%ce%b1%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%84%ce%bf%cf%85%cf%81%ce%b3%ce%af%ce%b1%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85/#comment-31390

  25. Λεωνίδα, διάβασες την απόφαση. Δεν παραξενεύτηκες; Το αποτέλεσμα ήταν να θεωρείται υπαίτιος ο “Πετράκης” σε κάθε πιθανή επανεμφάνιση των πτυχίων της online. Κωμικό δεν είναι; Αν πάω εγώ και ανεβάσω τώρα τα σχετικά αρχεία, θα ζητάνε 2.000 ευρώ από τον “Πετράκη”. Δεν είναι αυτό μια μορφή εκβιασμού;

    Δεχόμαστε πως ο “Πετράκης” ίσως δεν έπρεπε να εκφραστεί έτσι. Όμως, αν ήσουν εσύ υποψήφιος για καθηγητική θέση, θα σε πείραζε να βλέπουν όλοι τα πτυχία σου; Ντρέπεσαι γι’ αυτά; Αυτό θα συνέβαινε μόνο αν έχεις κάποιες “αμφιβολίες” για τα προσόντα σου, δηλαδή αν προσμετρούν αρνητικά στο να πάρεις την έδρα.

    Από την άλλη, oι ενέργειες του elawyer έγιναν με βάση το συμφέρον της πελάτισσάς του. Όμως, κινήθηκε εκτός πλαισίου. Η διαδικασία παραπόνων στο WordPress, λέει πως δεν κατεβάζει ιστολόγια για προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και εξετάζει ισχυρισμούς μόνο επί τη βάση των όρων χρήσης. Οι όροι χρήσης, δεν ήρθαν ουρανοκατέβατοι, αλλά εξαρτώνται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ισχύει το βάρος της απόδειξης, όπως λες κι εσύ. Δεν ισχύει όμως αν το λέμε μεταξύ μας, πίσω από οθόνες. Ισχύει στα δικαστήρια κι εκεί η ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει καμιά δουλειά, όπως δεν έχει η κινεζική σε ιστολόγιο αντιφρονούντων.

  26. Λεωνίδα, διάβασες την απόφαση. Δεν παραξενεύτηκες; Το αποτέλεσμα ήταν να θεωρείται υπαίτιος ο “Πετράκης” σε κάθε πιθανή επανεμφάνιση των πτυχίων της online. Κωμικό δεν είναι; Αν πάω εγώ και ανεβάσω τώρα τα σχετικά αρχεία, θα ζητάνε 2.000 ευρώ από τον “Πετράκη”. Δεν είναι αυτό μια μορφή εκβιασμού;

    Δεχόμαστε πως ο “Πετράκης” ίσως δεν έπρεπε να εκφραστεί έτσι. Όμως, αν ήσουν εσύ υποψήφιος για καθηγητική θέση, θα σε πείραζε να βλέπουν όλοι τα πτυχία σου; Ντρέπεσαι γι’ αυτά; Αυτό θα συνέβαινε μόνο αν έχεις κάποιες “αμφιβολίες” για τα προσόντα σου, δηλαδή αν προσμετρούν αρνητικά στο να πάρεις την έδρα.

    Από την άλλη, oι ενέργειες του elawyer έγιναν με βάση το συμφέρον της πελάτισσάς του. Όμως, κινήθηκε εκτός πλαισίου. Η διαδικασία παραπόνων στο WordPress, λέει πως δεν κατεβάζει ιστολόγια για προσβλητικούς χαρακτηρισμούς και εξετάζει ισχυρισμούς μόνο επί τη βάση των όρων χρήσης. Οι όροι χρήσης, δεν ήρθαν ουρανοκατέβατοι, αλλά εξαρτώνται από το δίκαιο της χώρας στην οποία ισχύει το βάρος της απόδειξης, όπως λες κι εσύ. Δεν ισχύει όμως αν το λέμε μεταξύ μας, πίσω από οθόνες. Ισχύει στα δικαστήρια κι εκεί η ελληνική δικαιοσύνη δεν έχει καμιά δουλειά, όπως δεν έχει η κινεζική σε ιστολόγιο αντιφρονούντων.

  27. VIP καμιά περίσταση δεν δικαιολογεί να μετατίθεται το burden of proof από τον κατήγορο στον κατηγορούμενο. Δημοσιεύοντας την επιστολή του «ΔΜΡ», ο Θέμης ουσιαστικά είπε: ας αποδείξει η κ. Ιορδανίδου πως δεν είναι ελέφαντας. Ήταν υποχρέωση του «ΔΜΡ» και του Θέμη, όμως, να αποδείξουν πως η κ. Ιορδανίδου ήταν ελέφαντας. Εκεί εντοπίζω το σφάλμα του Θέμη.

    Ο Θέμης δεν ζει στην τριτοκοσμικότερη χώρα της ΕΕ. Στις ΗΠΑ ζει και γνωρίζει πολύ καλά ποιός φέρει το burden of proof.

Leave a Reply to AAT Cancel reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *