Να μην κλείσει η Siemens!

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Μου έρχονται δάκρυα όταν διαβάζω στην εφημερίδα την απελπισία των συμπολιτών που βλέπουν να χάνουν τη δουλειά τους, ξέροντας ότι δεν θα μπορέσουν να την αντικαταστήσουν. Το φάσμα της μόνιμης ανεργίας είναι μια από τις χειρότερες ανθρώπινες τραγωδίες. Δεν είναι μόνο η έλλειψη του οικονομικού πόρου. Είναι και η κοινωνική υποβάθμιση και απομόνωση. Ο άνεργος αποφεύγει τις παρέες. Όχι μόνο γιατί δεν έχει να πληρώσει το ρεφενέ του καφενείου, ούτε μόνο επειδή ντρέπεται για την κατάντια του. Είναι και που δεν έχει πια τι να συζητήσει με τους φίλους. Εκείνοι συζητούν την καθημερινότητά τους στη δουλειά, στον κόσμο που συναλλάσσονται. Εκείνος δεν έχει καθημερινότητα, πέρα απ’ το να τσακώνεται με τη γυναίκα του που, όσο περισσότερο περιφρονεί τον εαυτό του, τόσο περισσότερο τη μισεί. Τσακώνεται για το φαγητό που είναι άνοστο, το σκόρδο που δεν του αρέσει, τα φώτα που δεν κάνει οικονομία, το θόρυβο που κάνει και την ξυπνάει. Λίγο λίγο, τον κόβουν και οι φίλοι. Παύουν να του τηλεφωνούν. Τι να του πουν άλλωστε;

Continue reading

Share

Ο άλλος Μάης ’68

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

«Θεόν έκαστος κατά διάνοιαν έχει», λέει η εκκλησία. Σε γλώσσα κοσμική, αυτό σημαίνει ότι τα γεγονότα κανείς τα ερμηνεύει ανάλογα με τις ιδέες που κουβαλάει στο κεφάλι του. Επειδή από τον κανόνα αυτόν δεν εξαιρείται ούτε ο γράφων, αποκαλώ τούτο το κείμενο συμβολή. Μια συμβολή που δεν θέλει να απαξιώσει όσες αναλύσεις δημοσιεύτηκαν τον περασμένο μήνα, με την ευκαιρία της 40ης επετείου από την εξέγερση του γαλλικού Μάη, θέλει ωστόσο να συμπληρώσει ορισμένες παραλείψεις, ή και κατά τη γνώμη μου αντιφάσεις τους.

Continue reading

Share

Είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα παγκόσμια;

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Στις 9 του μήνα, ο πρώην Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ εγκαινίασε το ίδρυμα που φέρει το όνομά του και στοχεύει στο «διάλογο ανάμεσα στους διαφορετικούς πολιτισμούς». Μια εκδοχή αυτού του διαλόγου είχε δημοσιευτεί έντεκα μέρες νωρίτερα. Στις 29 Μαΐου, η εφημερίδα Λιμπερασιόν μετέδωσε από τη Λίλλη ότι το δικαστήριο δικαίωσε ένα σύζυγο που προσέφυγε σ’ αυτό με αίτημα την ακύρωση του γάμου του. Το αίτημα βασιζόταν στο ότι η σύζυγος εψεύσθη προς αυτόν πριν τον γάμο: κατόπιν ερωτήσεώς του τον βεβαίωσε ότι είναι παρθένα, αλλά αυτός δεν μπόρεσε, μετά την πρώτη νύχτα του γάμου, να επιδείξει το ματωμένο σεντόνι, την τιμή της κυράς του και του ίδιου. Ένα διαζύγιο δεν μπορούσε να ξεπλύνει τη ντροπή που ένιωσε ο σύζυγος. Χρειαζόταν ακύρωση του γάμου. Νύχτα, στις τέσσερις το πρωί, οι γονείς του επέστρεψαν το εμπόρευμα στην οικογένεια της νύφης, αφού η δοκιμή απέδειξε ότι δεν πληροί τις προδιαγραφές. Θα μαντέψατε ότι οι δυο γαλλικές οικογένειες έχουν αραβική καταγωγή, αν και αυτή η παράδοση δεν είναι άγνωστη και στην καθ’ ημάς ανατολή. Ένας Ευρωπαίος δεν θα έθετε τέτοια ερώτηση στη μέλλουσα σύζυγό του και, αν την έθετε, εκείνη θα του απαντούσε ότι με αυτή την ερώτηση θέτει εαυτόν εκτός νυμφώνος.

Continue reading

Share

Αντισημιτικές λαθροχειρίες

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Είναι δύσκολο να αποδείξεις τον περιρρέοντα αντισημιτισμό στη χώρα μας. Κρύβεται ο άθλιος πίσω από τον αντιιμπεριαλισμό και τη (μονομερή) καταδίκη βαρβαροτήτων σε βάρος Παλαιστινίων. Σπάνια προσφέρονται ευκαιρίες ξεγυμνώματος του αντισημιτισμού. Μια τέτοια ευκαιρία μας πρόσφερε πρόσφατα το ΒΗΜΑ, που θέλει να συγκαταλέγεται στις σοβαρές εφημερίδες. Από τα ξένα άρθρα, η εφημερίδα επιλέγει να μεταφράζει τα εχθρικά προς την κυβέρνηση του Ισραήλ. Όμως αυτό δεν φτάνει. Τα «διορθώνει» επί το αντιιμπεριαλιστικότερον και αντισημιτικότερον, παραπλανώντας και φανατίζοντας τον αναγνώστη.

Continue reading

Share

Στο σπίτι του κρεμασμένου..

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Δευτέρα πρωί οι τηλεοράσεις αγρίεψαν: «Νέα πρόκληση των Σκοπιανών. Θέτουν θέμα Θεσσαλονίκης». Χωρίς να μεταδώσουν τι ακριβώς είπαν -συνηθισμένη πρακτική των ΜΜΕ- μεταδίδουν τις ελληνικές αντιδράσεις: η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη έκανε λόγο για «παρωχημένο και ανιστόρητο αλυτρωτισμό». Ο άγιος Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ως άλλος Λεωνίδας, βρυχήθηκε περήφανα: «μολών λαβέ». Ο βουλευτής A’ Θεσσαλονίκης του ΠAΣOK κ. Mαγκριώτης δήλωσε αιχμηρά ότι «ο κ. Γκρουέφσκι μπροστά στις εκλογές που έρχονται για τη χώρα του χρειάζεται τη δικιά του ‘δεξιά του Kυρίου’». Ο δε πρόεδρος του ΛAOΣ κ. Kαρατζαφέρης σημείωσε ότι «όσο η εξωτερική μας πολιτική παραμένει μαλθακή τόσο θα πολλαπλασιάζονται η αυθάδεια των Σκοπιανών και η αλαζονεία των Tούρκων. Oι φοβικές και ενίοτε ενδοτικές διαπραγματεύσεις και οι συνθηκολογήσεις δεν γράφουν ιστορία». Ομολογώ ότι θορυβήθηκα.

Continue reading

Share

Κάνε το κορόιδο

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Αγαπητέ Λάζαρε Πετρομελίδη, σου συμπαραστέκομαι στην καινούργια δοκιμασία σου. Η 15η κατά σειρά καταδίκη σου σε φόρτωσε με τρία χρόνια φυλακή χωρίς αναστολή. Είσαι, δηλαδή, καταζητούμενος. Είτε θα πρέπει να παρουσιαστείς και να πας στη φυλακή, είτε να κρυφτείς. Και στις δυο περιπτώσεις δεν θα μπορείς, 45 χρονών άνθρωπος, να βλέπεις τη γυναίκα και το παιδί σου. Δεκαέξι χρόνια σε ταλαιπωρεί το καθεστώς επειδή δεν έκανες το κορόιδο. Ούτε καν όταν θεσπίστηκε η εναλλακτική κοινωνική θητεία, που υποτίθεται ότι καλύπτει τους αντιρρησίες συνείδησης όπως εσύ.

Continue reading

Share

Απεργία ή εμπάργκο;

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Οι λέξεις δεν είναι αθώες. Στην κλειστή και φοβική κοινωνία μας με την κλειστή οικονομία της, ορισμένα ολιγοπώλια έχουν βρει ένα κόλπο να παραμένουν στο κοινωνικό απυρόβλητο. Το καρτέλ το βαφτίζουν «συνδικάτο». Συστηματική πρακτική αυτών των συνδικάτων -καρτέλ είναι το εμπάργκο στα αγαθά ή στις υπηρεσίες που προσφέρουν, με συνήθεις στόχους είτε την εξυπηρέτηση κλειστών συμφερόντων του καρτέλ, είτε την προνομιακή παραμονή του καρτέλ στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, πράγμα που του διαιωνίζει την ιδιότητά του ως καρτέλ.

Continue reading

Share

Το ζιγκ ζαγκ της ανατολίτικης υποκρισίας

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η Έρση Σωτηροπούλου έγραψε το μυθιστόρημα «Ζιγκ-ζαγκ στις νερατζιές». Tο βιβλίο επαίνεσαν οι φιλολογικές στήλες εφημερίδων και περιοδικών. Η αγγλική μετάφρασή του απέσπασε ευνοϊκές κριτικές από εφημερίδες και πανεπιστήμια διεθνούς κύρους. Χαρακτηρίστηκε ως το καλύτερο μυθιστόρημα της δεκαετίας και υπήρξε το μοναδικό που κέρδισε συγχρόνως δυο βραβεία, το κρατικό βραβείο λογοτεχνίας και το βραβείο κριτικών βιβλίου. Μετά από αυτά, το υπουργείο Παιδείας το διένειμε στις σχολικές βιβλιοθήκες.

Continue reading

Share

Η εθνική μας αξιοπρέπεια

Άρθρο του Διονύση Γουσέτη *

Πυκνώνουν τα σημάδια της διεθνούς απαξίωσης. Οι εταίροι και σύμμαχοι δεσμεύονται βέβαια να είναι εταίροι και σύμμαχοι. Όπου όμως μπορούν, μας αποφεύγουν. Θα αναφερθώ σε τρία πρόσφατα τέτοια χαστούκια στην εθνική μας αξιοπρέπεια. Continue reading

Share